Ο φαντασμένος χωριάτης πιστεύει ότι ο κόσμος ολόκληρος είναι το χωριό του. Αρκεί να είναι ο ίδιος δήμαρχος ή να μπορεί να ταπεινώνει τον αντίζηλο του που ξεμυάλισε την καλή του και να αυγαταίνει το κομπόδεμα του, για να νομίζει ότι όλα πάνε μια χαρά στην οικουμένη, αγνοώντας τους γίγαντες με τις μπότες ίσαμε εφτά λέυγες που είναι έτοιμοι να τον ποδοπατήσουν ή την διαμάχη στα ουράνια ανάμεσα στους κομήτες που διασχίζουν νυσταλέοι τους αιθέρες καταβροχθίζοντας κόσμους. Ό,τι απομένει από το χωριό στην Αμερική πρέπει να ξεσηκωθεί..
... Δεν μπορεί να υπάρχει έχθρα φυλετική, γιατί δεν υπάρχουν φυλές. Οι διανοητές της δεκάρας με τη φτωχή τους σκέψη ξαναζεσταίνουν και ξανασερβίρουν τις "φυλές" που ανακάλυψαν σε κάποια βιβλιοθήκη, φυλές που ο αντικειμενικά σκεπτόμενος ταξιδιώτης και ο καλοπροαίρετος παρατηρητής ψάχνουν αλλά ποτέ δεν βρίσκουν στη δικαιοσύνη της Φύσης, απ' όπου πηγάζει η οικουμενική ταυτότητα του ανθρώπου, ξεπηδώντας από τον θρίαμβο της αγάπης και την ανήσυχη δίχα για ζωή. Οι ψυχές, ίσες και αιώνιες, εκπορεύονται από σώματα που διαφέρουν στο σχήμα και στο χρώμα. Όποιος καλλιεργεί και διαδίδει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις φυλές αμαρτάνει κατά της ανθρωπότητας...
Χοσέ Μαρτί, 1891
No comments:
Post a Comment