Wednesday, February 24, 2010

Ύμνος της Διεθνούς

Εμπρός της γης οι κολασμένοι
της πείνας σκλάβοι εμπρός - εμπρός
Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει
σα βροντή σαν κεραυνός.

Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
που ζούσαμε στην καταφρόνια
θα γίνουμε το παν εμείς.

Στον αγώνα ενωμένοι
κι ας μη λείψει κανείς
Ω! Νάτη, μας προσμένει
στον κόσμο η Διεθνής.

Θεοί, αρχόντοι, βασιλιάδες
με πλάνα λόγια μας γελούν
της γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες
μοναχοί τους, θα σωθούν.

Για να λείψουν τα δεσμά μας
για να πάψει πια η σκλαβιά
να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας
και της ψυχής μας τη φωτιά.

* Γράφτηκε το 1871 από τον κομμουνάρο εργάτη Εζέν Ποτιέ, τις πρώτες μέρες της «Ματωμένης εβδομάδας», και μελοποιήθηκε επίσης από τον εργάτη Πιερ Ντεζεντιέρ.

Wednesday, February 17, 2010

Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους Τούρκους εργάτες!

Εδώ και δυο μήνες οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια της πρώην κρατικής εταιρείας παρασκευής καπνού και αλκοόλ TEKEL βρίσκονται στους δρόμους της Άγκυρας σε μια μεγάλη και διαρκή κινητοποίηση ενάντια στην κυβέρνηση Ερτογάν. Το κρατικό αυτό κονσόρτιουμ ιδιωτικοποιήθηκε το 2003 και από τότε άρχισε το κλείσιμο εργοστασίων και οι απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων. Στις 15/12/09 η κυβέρνηση του AKP πρότεινε μια καινούργια ρύθμιση με τον κωδικό 4-C σαν μεσοπρόθεσμη λύση για τους απολυμένους εργάτες προσφέροντας δεκάμηνα συμβόλαια εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα στη βάση του κατώτατου μισθού, (μείωση δηλαδή στο μισό του μισθού τους). Αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση των απολυμένων εργαζομένων που κατευθύνθηκαν από διάφορα μέρη της χώρας προς την Άγκυρα κατασκηνώνοντας διαμαρτυρόμενοι σε κεντρικούς δρόμους γύρω από το οίκημα της συνομοσπονδίας συνδικάτων Türk-İş δημιουργώντας έτσι ένα δημόσιο κέντρο αγώνα. Κάποιοι διεξάγουν απεργία πείνας.

Η αλληλεγγύη των Τούρκων εργαζομένων προς τους απολυμένους συναδέλφους τους υπήρξε εντυπωσιακή. Φοιτητές, πολίτες και ακτιβιστές συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις ενώ στις 4/2/10 πραγματοποιήθηκε γενική απεργία αλληλεγγύης με συμμετοχή εκατομμυρίων εργαζομένων. Οι απολυμένοι αυτοί εργαζόμενοι ήταν στην πλειοψηφία τους ψηφοφόροι του AKP αλλά τώρα που αντιμετωπίζουν την καταστολή του αστικού κράτους (είχαμε συγκρούσεις με την αστυνομία, τραυματισμούς, ρίψη δακρυγόνων, οδοφράγματα και συλλήψεις) που διαχειρίζεται ο Ερτογάν, έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί. Η φράση που κυκλοφορεί ευρέως αυτό το διάστημα στην Τουρκία είναι παρμένη από ένα εργάτη της TEKEL. “Πριν τις 15/12/09 ήμουν απλά ένας Μουσουλμάνος που προσευχόμουν πέντε φορές τη μέρα. Τώρα είμαι ένας εργάτης, πέντε φορές κομμουνιστής”. Η εικόνα του AKP ως ένα δήθεν υπερταξικό κόμμα, ουδέτερο στην σύγκρουση κεφαλαίου και εργασίας έχει θρυμματιστεί στους δρόμους της Άγκυρας. Όπως το θέτει ο Erinç Yeldan, (Bilkent University) “η ιστορία αναδεικνύει για άλλη μια φορά την πραγματική διαλεκτική του καπιταλισμού”.

Thursday, February 11, 2010

Επίλογος

Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.
Χειμώνας, κρύωνε.
Τι περιμένεις; του λέω.
Τον άλλον αιώνα, μου λέει.

"Που να πάω"

Όσο για μένα, έμεινα πάντα ένας πλανόδιος πωλητής αλλοτινών πραγμάτων,
αλλά... αλλά ποιος σήμερα ν' αγοράσει ομπρέλες από αρχαίους κατακλυσμούς.

"Χρωματίζω πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν"

Αλλά μια μέρα δεν άντεξα.
Εμένα με γνωρίζετε, τους λέω.
Όχι, μου λένε.
Έτσι πήρα την εκδίκησή μου και δε στερήθηκα ποτέ τους μακρινούς ήχους.

"Τραγουδάω, όπως τραγουδάει το ποτάμι"

Κι ύστερα στο νοσοκομείο που με πήγαν βιαστικά...
Τι έχετε, μου λένε.
Εγώ; Εγώ τίποτα, τους λέω. Μόνο πέστε μου γιατί μας μεταχειρίστηκαν,
μ' αυτόν τον τρόπο.

Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα,
αλλά εκείνη αρνείται.

"Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε,
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της ν' ακουμπήσω,
μια μικρή ανεμώνη."

Κύριε, μάρτησα ενώπιόν σου, ονειρεύτηκα πολύ
"μια μικρή ανεμώνη." έτσι ξέχασα να ζήσω.
Μόνο καμιά φορά μ' ένα μυστικό που το 'χα μάθει από παιδί,
ξαναγύριζα στον αληθινό κόσμο, αλλά εκεί κανείς δε με γνώριζε.
Σαν τους θαυματοποιούς που όλη τη μέρα χάρισαν τ' όνειρα στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί κι απ' τους αγγέλους.
Ήτανε πάντοτε αλλού.

Και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.

"Sos, Sos, Sos, Sos
Φυσάει απόψε φυσάει,
τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι φυσάει,
κάτω από τις γέφυρες φυσάει,
μες στις κιθάρες φυσάει.

Φυσάει απόψε φυσάει,
μες στις κιθάρες φυσάει.

Δώσ' μου το χέρι σου φυσάει,
δώσ' μου το χέρι σου."

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
1993

http://www.youtube.com/watch?v=Q-mkaQsJb2Y

Thursday, February 4, 2010

The UN Secretary General refers to our bi-communal mobilisations

Q: Mr. Secretary-General, you just went to Cyprus – it was a very historic trip. But, from here, when we watched it, the Greek Cypriot didn’t seem very happy, and, in fact, they made it very obvious. What are the outcomes, the positive outcomes of your trip? And what do you think of the Greek Cypriot position on that? Thanks.

SG: You should know that the last visit of a Secretary-General was in 2003, therefore my visit was after a 7-year interval. I was very much encouraged by such a strong commitment by both leaders to continue their negotiations. And I was again, very much encouraged and touched by the strong support of the people from both sides who were chanting, in unison, shouting “resolution now.” These were all the loud and clear voices from the general population, regardless of where they were from, both Greek Cypriot and Turkish Cypriot. That was quite moving for me. I felt a strong sense of responsibility [about] what the United Nations can do more to facilitate this Cypriot-led and Cypriot-owned negotiation. My observation was that a solution was possible and a solution was within reach, and, in fact, they made significant progress in power-sharing and governance. I was quite encouraged by this. Of course, there are many more important issues: property; border and security issues. I hope they will continue. President Dimitris Christofias told me that he will issue some sort of plan for further negotiations, despite this planned [Turkish Cypriot] election, and that is quite encouraging. And I am going to have my special adviser, Alexander Downer, continuously engaged, so that this negotiation will be facilitated.