Ακόμα θα δούμε
εκείνα τα περίφημα μέτρα συνεισφοράς
του συσσωρευμένου πλούτου (που να μην
ξεχνούμε έθαψε ο Καζαμίας στο τρίτο
πακέτο λιτότητας που επέβαλε στους
μισθωτούς τον Δεκέμβρη του 2011 τάχα για
να μην μπούμε στον μηχανισμό) στην
αντιμετώπιση των συνεπειών της
καπιταλιστικής κρίσης. Αντί να ακούμε
για 15% φορολόγηση των εκατομμυριούχων
και 25% των δισεκατομμυριούχων της Κύπρου,
για δήμευση μέρους των περιουσιών των
μεγαλο-ιδιοκτητών με πρώτη την εκκλησία,
για άμεση απόλυση χωρίς αποζημιώσεις
όλων των ανώτατων τραπεζικών στελεχών,
για προσαγωγή στην δικαιοσύνη του πρώην
Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, για
αύξηση της φορολογίας των κερδών των
μεγάλων εταιρειών ντόπιων και ξένων,
για μόνιμες κρατικοποιήσεις των τραπεζών
και δημόσιο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού
συστήματος, ακούμε ακριβώς τα αντίθετα
– μειώσεις μισθών και συντάξεων,
ξεπούλημα κερδοφόρων δημοσίων υπηρεσιών,
μείωση του κατώτατου μισθού, χρησιμοποίηση
του πληθωρισμού για να υπονομευτούν οι
πραγματικοί μισθοί μέσα από την κατάργηση
της ΑΤΑ και λοιπά.
Υπάρχουν ευθύνες
και στο ΑΚΕΛ – αν μη τι άλλο να σταματήσει
το κρυφτούλι. Ας ξεκινήσει επιτέλους
έστω και τώρα την εκστρατεία να πληρώσει
το κεφάλαιο την κρίση του και να καταθέσει
νομοσχέδια για τη ουσιαστική συνεισφορά
του πλούτου (και όχι απλά κάποια ελάχιστη
φορολογία στην “πολυτέλεια” για τα
μάτια του κόσμου) και ας μην τα καταφέρει
λόγω της βουλής του πλούτου και του
κεφαλαίου. Ώσπου η συνεισφορά της
πλουτοκρατίας μένει ρητορικό εργαλείο
για την Αριστερά και όχι πολιτική, δεν
ξεχνούμε ότι το ΑΚΕΛ είναι όχι μόνο
κυβέρνηση διαχείρισης των υποθέσεων
των αστών αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι
της βουλής του πλούτου και του κεφαλαίου.
6 comments:
αναδημοσίευσα παρόλο ότι η φορολογηση της πλουτοκρατίας αυτη τη στιγμή δεν αναχαιτίζει τη διάλυση του κοινωνικού κράτους ούτε τις ιδιωτικοποιήσεις.
το αν θα επιτευχθεί φορολογηση της πλουτοκρατίας στην παρουσα φάση αφορά τα συμφέροντα της εθνικής αστικής τάξης έναντι της ευρωπαικής...δατς ιτ.
εμεις την έχουμε βαμμένη.
σαφέστατα η φορολόγηση της πλουτοκρατίας έννεν που μόνη της σοσιαλισμός άρα με τούτην την έννοια ναι εν απειλεί συνολικά ούτε την εθνική ούτε την ευρωπαική/παγκόσμια αστική τάξη.
αλλά εν είμαι σίουρος ότι
1. μπορούμεν να διαχωρίσουμε τωρά τα συμφέροντα της εθνικής που της ευρωπαικής αστικής τάξης
2. να τα δούμεν μάλιστα τούτα τα συμφέροντα σε έστω μερική σύγκρουση. εννοώ ότι μπορεί μερικά συγκερκιμένα τμήματα της αστικής τάξης τζιαι πιο μεγάλα τμήματα των μικροαστών να αντιτίθενται στην τρόικα αλλά το μεγάλο κυπριακό κεφάλαιο είτε διεθνοποιημένο είτε όι θεωρεί την τρόικα τον σωτήρα τζιαι τον προστάτη του. εν είδες τα σάλια του πήλικου;
ναι ειδα τα σαλια του πηλικου τζαι του πριγκιπα.
είμαστε στην εσχάτη.
συμφωνω με τα σημεια που θίγεις...εν δαμε ο κινδυνος ομως να πολτοποιηθεί η εργατική ταξη μεταξύ των συμφεροντων του εθνικού τζαι του διεθνους κεφαλαιου...τζαι θα ειναι αργα μετα...οπως παντα ήταν αργα...οπως καθε φορα είναι αργα...
Eν καταλαβω γιατι καταληγει στο ακελ ,η ας την πουμε ευρυτερα, θεσμικη αριστερα, η αναφορα.Οτι διαφορες τζαι να εσιει καποιος με το ακελ, εν νομιζω οτι εν θεμα συζητησης οτι η κυπριακη αριστερη κυβερνηση εκαταφερε να αντισταθει για 4 χρονια, τζαι οτι ακομα τζαι τωρα, που τα εκαμαν μανταρα οι τραπεζες, παλεφκει το: δε τες εφημεριδες σημερα. Εφημεριδες του πλουτου τζαι του κεφαλαιου επισης, χωρις καν προσχηματα πκιον, που μαλλον δειχνει ενα βαθυτερο αγχος [ η απλα υποτελεια στους ιδιοκτητες;] ..αλλα κοιτα τιτλους για την θεση του χριστοφια απεναντι στην τροικα. "δεν συζητω τετοια μετρα" ας πουμε.
Πρεπει να θωρουμεν τους συμμαχους μας.
Σημερα η αντιπαραθεση εν μεταξυ των εργαζομενων, των μισθωτων, των συντεχνιων, τζαι που τα πολιτικα κομματα μονο το ακελ εσει συνεπη σταση.Αν εμφανιστει τζαι κατι αλλου καλως, διαφορετικα εν τζαιρος να οικοδομηθουν κοινωνικες συμμαχιες περα που τα κομματα, τζαι οϊ να αναλωνουμαστεν σε εσωτερικες αναζητησεις..
Διοτι ωσπου η συζητηση εν θεωρητικη εν ενα - αν γινει κοινωνικη τοτε παμεν αλλου..
για την φορολογια.
Εν απλα μαθηματικα. Τα μετρα για φορολογηση του πλουτου εκατατεθηκαν που το 2010.
Αν νομιζουν οτι εν καλα να ξανακαταθεσουν ας το καμουν.
Αλλα το ζητουμενο ενεν το ακελ. οσοι νοιωθουμεν οτι εν τζαιρος για λογο, νομιζω οτι αννοιει δρομος..
Να κατατεθει οπως μπορουμεν, οπως μπορει ο καθενας, που γκραφιτι μεχρι φυλλαδια μεχρι θεση συντεχνιων κλπ, η θεση για φορολογηση του πλουτου,
για αυξηση του εταιρικου φορου..
ας πουμε..
για να δουμε τζαι τα σαλια να στεγνωνουν προωρα...:)
Το οτι υπαρχουν ηδη μεριδες των μεσαιων στρωματων που ανησυχουν, οπως ισως τζαι των τοπικων αστων ενεν ασιημο..
Εν γεγονος παντως οτι η κριση που εδημιουργησαν εφατσησεν τους επισης, τζαι εν ηξερουν ποθεν να φκαλουν την ζημια..
...προλεταριος
σε παρενθεση των διακοπων
προλετάριε συμφωνούμεν γενικά τζιαι ειδικά για τα ΜΜΕ
αλλά για να λαλούμεν τα πράματα με το όνομα τους
1. η αναφορά καταλήγει στο ΑΚΕΛ γιατί είναι το μόνο αριστερό κόμμα τζιαι οφείλει να αντισταθεί τζιαι γιατί εν τζιαι κυβέρνηση άρα με ακόμα πιο αυξημένη ευθύνη
2. το 2010 εκατατέθηκαν για την τιμή των όπλων τζιαι βασικά για ρητορικούς σκοπούς 2 νομοσχέδια όι για φορολόγηση του πλούτου αλλά για 1% αύξηση στον εταιρικό φόρο τζιαι κάποιαν γενική άυξηση στον φόρο ιδιοκτησίας. για τα οποία δεν υπήρχεν ούτε στόχευση πχ διάκριση μικρών τζιαι μεγάλων εταιρειών, μικρής τζιαι μεγάλης ιδιοκτησίας κλπ ούτε προετοιμασία με εκστρατείες στην κοινωνία τζιαι διαμόρφωση θετικής κοινής γνώμης, ούτε ιδιαίτερη αποφασιστικότητα. 6 μήνες μετά την απόρριψη τους εγκαταλείφθηκεν η προσπάθεια. το ΑΚΕΛ άλλαξεν γνώμη τζιαι έγινεν κόκκινη του γραμμή (sic) η μη άυξηση του εταιρικού φόρου τζιαι η πρόταση αύξησης του φόρου ιδιοκτησίας εθάφτηκεν. εν τω μεταξύ οι μισθωτοί εφάαν 3 πακέτα λιτότητας τζιαι οι επιχειρήσεις κίνητρα για εργοδοτήσεις, φοροελαφρύνσεις για επανεπενδύσεις τζιαι οι μεγαλοφοροφυγάδες την αμνηστεία νούμερο 2. εξανασυναφέρτηκεν η σκέψη για φορολόγηση του πλούτου το τέλος του 2011 τζιαι στα μέσα του 2012 αλλά τίποτε εν είδαμεν, ούτε καν την νερωμένη εκδοχή του "φόρου πολυτέλειας".
Εκατατεθήκαν νομοσχέδια, το τελευταίο πακέτο, εν σχεδόν όλο στον πλούτο που απευθύνεται. Εν καταχωνιασμένο στα συρτάρκα της βουλής. Εν εν ικανοποιητικά σίουρα. Το ΑΚΕΛ, δεν κάμνει κινήσεις εντυπώσεων στο στυλ εγώ καταθέτω τα τζαι μεν τα ψηφίσετε. Εν μέρει, λάθος τακτική γιατί οι υπόλοιποι με τα ΜΜΕ τους αλωνίζουν τζαι διαμορφώνουν κοινή γνώμη. Το κλίμα δεδομένο. 17, νομοσχέδια ως τωρά έπεψε πίσω η Κυβέρνηση. Η πρόταση για την περιουσία ήταν συγκεκριμένη Γρηγόρη. Απευθύνετουν σε 7-8 χιλιάδες μεγαλοϊδιοκτήτες. Για τα άλλα εκάλυψεν με ο προλετάριος.
Η ουσία όμως εν άλλη τζαι δαμέ συμφωνώ με την disdaimona. ¨τα μακριά ήρταν κοντά¨ -)
Μπορεί ακόμα τζαι μες το ΑΚΕΛ ή την Κυβέρνηση κάποιοι να είχαν την ψευδαίσθηση ότι θα την εφκάλαμε με ένα ¨ήπιο¨ μνημόνιο.
Οι παραπάνω πάντως εξέραν. Εν είχαν αμφιβολία για το τι έρκετε. Αν δεν ισχύει τούτο, εν πολλά βαθύ το πρόβλημα….
Εν ιστορική η συγκυρία για την αριστερά σε όλα τα επίπεδα.
Η διαχείριση των διλημμάτων εν αφορά μόνο το παρών. Αφορά κυρίως το μέλλον. Τζαι το μεσοπρόθεσμο τζαι το μακροπρόθεσμο.
Post a Comment