Αποσπάσματα από το βιβλίο του Πανίκου Δημητριάδη, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο

30/12/2017

…Μερικοί από τους πολιτικούς που στήριζαν πλήρως τους τραπεζίτες εργάζονταν σε εταιρείες που επωφελούνταν άμεσα από την «σύσταση» των κυπριακών τραπεζικών υπηρεσιών στους πλούσιους Ρώσσους πελάτες τους. Άλλοι ήταν στενά συνδεδεμένοι με επιχειρηματίες ανάπτυξης γης και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις. Με τις απανωτές υποβαθμίσεις, οι υπερβολές του τραπεζικού τομέα ήταν πολύ δύσκολο να διατηρηθούν, παρόλη τη στήριξη που έδιναν τα τοπικά μέσα μαζικής επικοινωνίας. Οι υπερασπιστές των τραπεζών χρειάζονταν ένα αποδιοπομπαίο τράγο. Ο Χριστόφιας έγινε εύκολος στόχος, ειδικά μετά την έκρηξη στη ναυτική βάση…

…Οι τραπεζίτες ήθελαν το πάρτυ να συνεχίσει και το ίδιο ήθελαν οι ντιβέλοπερς και οι επιχειρηματίες που επωφελούνταν από τον εύκολο δανεισμό. Τα ΜΜΕ ήταν εξίσου εξαρτημένα από τις τράπεζες για εύκολο δανεισμό και διαφημιστικό εισόδημα, ειδικά μετά που οι οικονομικές συνθήκες άρχισαν να επιδεινώνονται το 2010. Δικηγόροι-πολιτικοί και εκείνοι οι πολιτικοί που ήταν εξαρτημένοι από τους ντιβέλοπερς και τους μεγαλο-επιχειρηματίες είχαν κάθε συμφέρον να διατηρηθεί το στάτους κβο. Αλλά με την Λαϊκή να αδυνατεί να συγκεντρώσει ιδιωτικό κεφάλαιο και να χρειάζεται κρατική στήριξη, το πάρτυ πλησίαζε στο τέλος, παρόλο που αυτό κρατήθηκε κρυφό μέχρι την αλλαγή στη Διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας. Η Τράπεζα Κύπρου ήταν καταδικασμένη και αυτή να ζητήσει διάσωση, παρόλο που δεν θα το αποκάλυπτε μέχρι την Γενική της Συνέλευση τον Ιούνη του 2012. Το πάρτυ έπρεπε να συνεχιστεί για όσο αυτό ήταν δυνατό.

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σσ. 26-27

…………

31/12/2017

Στις ΗΠΑ, οι πολιτικοί που υποστήριζαν τις μεγάλες τράπεζες προωθούσαν την άποψη «ότι είναι καλό για τις μεγάλες τράπεζες είναι καλό για την Αμερική». Στη Κύπρο, πήγαινε ακόμα πιο πέρα από αυτό. Η Τράπεζα Κύπρου – όπως μου είπαν πολλές φορές πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι – είναι η Κύπρος. Το καθήκον του Διοικητή – μου είπε ένας πρώην Διοικητής – ήταν να την προστατέψει «από την υπερβολική ρύθμιση που ήθελε να επιβάλει η Ευρώπη». Τέτοιο ήταν το θράσος της ελίτ που διοικεί την χώρα.

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σ. 199

…………..

31/12/2017

Όταν ο ισολογισμός μιας τράπεζας φτάσει το 20-30% του ΑΕΠ, θεωρείται συστημική. Όταν είναι 200% του ΑΕΠ, δεν είναι απλά συστημική. Έχει τον έλεγχο. Μια ολόκληρη κοινωνία ήταν εντελώς αιχμάλωτη….

…Οι Κύπριοι δικηγόροι-πολιτικοί είχαν καθαρό πλεονέκτημα έναντι άλλων δικηγόρων στην προσέλκυση ρωσικών εταιρειών. Στη μετα-κομμουνιστική Ρωσία, επιτυχία στο επιχειρείν χωρίς πολιτικές διασυνδέσεις ή πολιτική στήριξη αποτελεί πρόκληση, εάν δεν είναι εντελώς αδύνατη. Στη Κύπρο, πολλοί δικηγόροι-πολιτικοί είχαν άμεση σύνδεση με τις τράπεζες. Μερικές από αυτές τις συνδέσεις λεγόταν ότι περιλάμβαναν το να πληρώνουν οι τράπεζες τεράστιες προμήθειες σε δικηγόρους για να συστήσουν πλούσιους Ρώσους καταθέτες (γνωστά ως τέλη συστάσεων)…

…Παρόλο που οι οίκοι αξιολόγησης το έκαναν πλήρως ξεκάθαρο ότι οι τράπεζες συνιστούσαν μια αυξανόμενη ενδεχόμενη υποχρέωση για τα δημόσια οικονομικά της χώρας, την περίοδο 2007-2012, η Βουλή απέφευγε να θέσει διεισδυτικές ερωτήσεις στην Κεντρική Τράπεζα σε σχέση με το πώς αυτά τα ρίσκα τύγχαναν διαχείρισης. Αντίθετα τα κόμματα της αντιπολίτευσης την περίοδο Χριστόφια έστρεφαν την προσοχή μακριά από τις τράπεζες εστιάζοντας τα κοινοβουλευτικά ερωτήματα στην επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών και στις αυξήσεις στις κοινωνικές δαπάνες. Τα ΜΜΕ, που ήταν εξαρτημένα στις τράπεζες από τις διαφημίσεις, υιοθετούσαν την ίδια στάση. Τόσο πολύ μάλιστα, που άρθρα κριτικά προς το ρίσκο που έπαιρναν οι τράπεζες λογοκρίνονταν…  

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σ. 55 και 59.

………

31/12/2017

Οι ευγένειες όμως δεν κράτησαν για πολύ. Ο Αναστασιάδης ήταν θυμωμένος. Θύμωσε επειδή εγώ είχα τάχα επιτρέψει στην PIMCO να φουσκώσει τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών! Ήταν χειρότερο από το να ακούω τους τραπεζίτες σε replay, που ήθελαν όλους να νομίζουν ότι οι τράπεζες τους ήταν υγιείς μέχρι που ήρθε η PIMCO. Οι τραπεζίτες τουλάχιστο προσπαθούσαν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Ο Πρόεδρος δεν έπαιρνε απλά το μέρος των τραπεζιτών, επενέβαινε επίσης στα εσωτερικά ζητήματα της Κεντρικής Τράπεζας.

…Στη Κύπρο όμως, ο μύθος με τις τάχα υπερβάλλουσες κεφαλαιακές ανάγκες συνέχιζε να επαναλαμβάνεται τις βδομάδες και τους μήνες που ακολούθησαν, αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα οι πλείστοι πολιτικοί σιωπηλά αποδέχτηκαν την αλήθεια.   

Προσπαθούσα ακόμα να χωνέψω τα νέα. Ήταν σουρεαλιστικό. Πως μπορούσε κάποιος να συμφωνήσει να φορολογήσει ασφαλισμένες καταθέσεις; Ήταν καν νομικά εφικτό, με δεδομένη την υποχρέωση της κυβέρνησης να προστατέψει τις καταθέσεις κάτω των €100 000; Το τέλος άρχισε να γίνεται πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο…

.. Πως προέκυψε το τέλος; Από ότι φαίνεται, όταν ζητήθηκε από την κυπριακή κυβέρνηση να συγκεντρώσει 6 δις από τραπεζικές καταθέσεις, πλησιάστηκαν μερικοί έμπιστοι Ρώσοι «φίλοι». Το μήνυμα που ήρθε πίσω ήταν ότι οι Ρώσοι ήταν έτοιμοι να συνεισφέρουν για να σωθεί η Κύπρος αλλά όχι πέραν του 10% των καταθέσεων τους. Ένα τέλος 10% στις ανασφάλιστες καταθέσεις όμως δεν θα επαρκούσε. Το έλλειμμα θα καλυπτόταν από ένα μικρότερο τέλος στις ασφαλισμένες καταθέσεις. Ο «ευφάνταστος» τρόπος της κυβέρνησης να πουλήσει αυτή την ιδέα στο ευρύ κοινό ήταν να εισηγηθεί ότι αυτό δεν ήταν περισσότερο από 2 χρόνια επιτόκιο (καθώς τα επιτόκια στη Κύπρο ήταν πολύ ψηλά σε σχέση με την ευρωζώνη). Κανείς όμως, δεν ανέφερε ότι ουσιαστικά φορολογούσαν τους φτωχούς για να προστατέψουν όχι απλά Ρώσους ολιγάρχες αλλά επίσης το επιχειρηματικό μοντέλο από το οποίο έβγαζε τα λεφτά της η ελίτ της Κύπρου. Ούτε το ότι τα ψηλότερα επιτόκια μπορεί να αντανακλούσαν το αυξημένο ρίσκο…

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σ. 91-93, 99-100

ΔΕΔΕ: Απεργιακά μέτρα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου

	Λευκωσία, 11 Δεκεμβρίου 2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Απεργιακά μέτρα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Η Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΔΕΔΕ αποφάσισε τη λήψη απεργιακών μέτρων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ως απάντηση στην απροθυμία της Διοίκησης του Πανεπιστημίου να εφαρμόσει την συμφωνία που συνομολογήθηκε μεταξύ της συντεχνίας και των Πρυτανικών Αρχών τον περασμένο Ιούνιο. Τα μέλη της συντεχνίας εξουσιοδότησαν το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΔΕ να εξαγγείλει προσεχώς 48η στάση εργασίας σε περίπτωση που η Διοίκηση του Πανεπιστήμιου Κύπρου δεν προχωρήσει άμεσα στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων και στην συνέχιση του διαλόγου με καλή πίστη για τα υπόλοιπα εκκρεμούντα ζητήματα. Τα απεργιακά μέτρα στα οποία θα συμμετέχουν τόσο ερευνητές όσο και διδάσκοντες θα λάβουν χώρα με την αρχή του επόμενου εξαμήνου και θα επηρεάσουν δεκάδες ερευνητικά προγράμματα και δεκάδες προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα σε πολλά τμήματα του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η ΔΕΔΕ είναι παγκύπρια συντεχνία που εκπροσωπεί τους ακαδημαϊκούς, κατόχους διδακτορικού, σε μη οργανικές θέσεις. Η ΔΕΔΕ αριθμεί πολλά μέλη στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, το οποίο καλύπτει μεγάλο μέρος των πάγιων αναγκών του με ωρομίσθιους και ορισμένου χρόνου συμβασιούχους διδακτορικούς ερευνητές και διδάσκοντες. Τα μέλη μας αυτά λαμβάνουν πολύ χαμηλούς μισθούς στη βάση διαδοχικών και διακεκομμένων συμβολαίων. Η απασχόληση τους γίνεται κάτω από ιδιαίτερα επισφαλείς όρους εργασίας, χωρίς θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα όπως άδεια μητρότητας και ιατροφαρμακευτική κάλυψη ή 13ο μισθό, και χωρίς ακαδημαϊκά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα εκπροσώπησης σε συλλογικά σώματα του πανεπιστημίου. Οι προσπάθειες της ΔΕΔΕ να μπει σε ένα δημοκρατικό διάλογο με τις Αρχές του Πανεπιστημίου δεν απόδωσε. Δυστυχώς, ενώ η ιδιότητα μας ως ακαδημαϊκοί θα έπρεπε να είναι αυτονόητη και αναγνωρισμένη στη βάση της συμβολής μας στο ποιοτικό έργο που γίνεται τα τελευταία χρόνια στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, κάτι τέτοιο δεν γίνεται στην πράξη. Απεναντίας, συναντήσαμε την στείρα άρνηση από πλευράς του Πανεπιστημίου να συζητήσει την ουσία των ζητημάτων, να κατανοήσει το ότι η επισφαλής εργασία αντιστρατεύεται και την ποιότητα της έρευνας και της διδασκαλίας και να πάρει μέτρα προς την κατεύθυνση μιας ορθολογικής οργάνωσης του ανθρώπινου του δυναμικού. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ένας Ειδικός Επιστήμονας Διδασκαλίας δεν πληρώνεται καθόλου για την έρευνα που κάνει, παρά το ότι συμβάλλει στη βελτίωση της θέσης του Πανεπιστημίου στις διεθνείς κατατάξεις, και λαμβάνει μόλις το ¼ του μισθού της πιο χαμηλής βαθμίδας ΔΕΠ (Λέκτορας) που έχει τον ίδιο φόρτο διδακτικής εργασίας. Επιπλέον, το Πανεπιστήμιο Κύπρου με αφορμή την οικονομική κρίση επέλεξε να στοχοποιήσει περαιτέρω αυτή την ομάδα χαμηλόμισθων ωρομίσθιων ακαδημαϊκών, παρόλο που τα εισοδήματα της βρίσκονταν στα όρια του διατάγματος του κατώτατου μισθού, αποκόπτοντας σχεδόν το 20% του ετήσιου μισθού της. Ακόμα θεσμοθέτησε κανονισμό στέρησης δικαιώματος διδασκαλίας μετά από 6 εξάμηνα ενάντια σε κάθε κριτήριο ποιότητας και κάθε λογική αξιοκρατίας. Μετά τις δυο διαδοχικές αποκοπές του 2013 και του 2015, ένας διδάσκοντας κάτοχος διδακτορικού που διδάσκει 4 μαθήματα (όσα και ένας ακαδημαϊκός σε οργανική θέση) λαμβάνει σε ετήσια βάση μεικτό μισθό μόλις €9.570. Παράλληλα το Πανεπιστήμιο Κύπρου επιχειρεί να καθιερώσει μεικτούς ετήσιους μισθούς μεταδιδακτορικών ερευνητών της τάξης των €20.000, ποσό που είναι 30% μικρότερο από αυτό προβλέπουν οιυφιστάμενοι κανονισμοί, καθώς και τα Ευρωπαϊκά πρότυπα και οδηγίες.     Η διαπραγμάτευση της ΔΕΔΕ με τις Πρυτανικές Αρχές του Πανεπιστημίου Κύπρου ξεκίνησε το 2016 και τον Ιούνη του 2017 είχαμε καταλήξει σε συμφωνία για 7 σημεία που θα εφαρμόζονταν άμεσα ενώ δεσμευτήκαμε να συνεχίσουμε την διαπραγμάτευση για τα υπόλοιπα ζητήματα. Τα βασικά από τα συμφωνηθέντα περιλαμβάνουν την άρση των αποκοπών στους διδάσκοντες, τον καθορισμό των €25.000 ως ελάχιστο ετήσιο μισθό για μεταδιδακτορικούς ερευνητές, την αύξηση των θέσεων Επισκεπτών ακαδημαϊκών (9 μηνιαίας σύμβασης) για την κάλυψη των πάγιων αναγκών διδασκαλίας αντί ωρομίσθιου προσωπικού, την προκήρυξη θέσεων Εργαστηριακών Επιστημόνων πενταετούς διάρκειας και τη στήριξη όλων των συμβασιούχων ακαδημαϊκών για συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια. Παρά την πάροδο έξι μηνών από τη συμφωνία η Διοίκηση του Πανεπιστημίου Κύπρου δεν έχει προχωρήσει στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων και δεν μπαίνει καν σε διάλογο για τα υπόλοιπα εκκρεμούντα θέματα. Αντίθετα έχει προκηρύξει θέσεις με όρους που παραβιάζουν την συμφωνία μη αφήνοντας μας άλλη επιλογή από την λήψη απεργιακών μέτρων. Ενημερώνουμε την Διοίκηση του Πανεπιστήμιου Κύπρου ότι αυτά τα απεργιακά μέτρα είναι προειδοποιητικά και ότι η μη τήρηση των συμφωνηθέντων όπως και η άρνηση καλόπιστου διαλόγου για τα υπόλοιπα ζητήματα που εκκρεμούν θα οδηγήσουν από μέρους της Συντεχνίας μας σε κλιμάκωση των μέτρων. Οφείλουμε να τονίσουμε ότι το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση προστατεύεται από το σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου καλούμε τους συναδέλφους και συναδέλφισσες, μέλη και μη μέλη της ΔΕΔΕ, χωρίς φόβο για τυχόν συνέπειες στο εργασιακό τους καθεστώς να συμμετάσχουν στην απεργία που αφορά τα αυτονόητα δικαιώματα όλων μας. Ζητούμε από τους φοιτητές μας αλλά και από την κοινωνία ευρύτερα να κατανοήσουν ότι η διοίκηση του πανεπιστημίου είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την εργατική διαφορά και ότι σε αυτήν θα πρέπει να απευθυνθούν για να ζητήσουν εξηγήσεις. Εμείς, ως ακαδημαϊκοί που νοιαζόμαστε και για το μέλλον του ίδιου του πανεπιστημίου, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας για θέσεις εργασίας με μη επισφαλές καθεστώς εργοδότησης και αξιοπρεπείς συνθήκες απασχόλησης σε αυτό τον χώρο.
			Διοικητικό Συμβούλιο Συντεχνίας ΔΕΔΕ

Ψήφο στον Μαλά. Τυχόν εκλογή οποιουδήποτε άλλου αυτή την στιγμή θα είναι καταστροφή

Ο Σταύρος Μαλάς δεν είναι αριστερός και δεν έχει αριστερό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Είναι μάλλον πιο κοντά στη δεξιά σοσιαλδημοκρατία σε θέματα οικονομίας και παρά τις φιλελεύθερες του απόψεις σε κάποια κοινωνικά θέματα είναι μάλλον συντηρητικός σε διάφορα άλλα. Δεν αναμένω να κάνει σημαντικές προοδευτικές τομές και μεταρρυθμίσεις αν εκλεγεί – δεν φαίνεται να έχει ούτε το όραμα ούτε την προοπτική να διαφοροποιήσει τον συσχετισμό δύναμης για να γίνει αυτό. Υπό κανονικές συνθήκες ως αριστερός δεν θα ψήφιζα έναν τέτοιο υποψήφιο και θα επέλεγα την αποχή όπως έκανα το 2013. Τότε βέβαια υπήρχαν και άλλοι λόγοι που δεν ψήφισα τον Μαλά καθώς βρισκόμασταν σε διαφορετική συγκυρία και με άλλα διακυβεύματα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Το ΑΚΕΛ έδειξε με δραματικό τρόπο τα όρια του ως αριστερή δύναμη μέσα στη κρίση και την αδυναμία του (πολιτική, οργανωτική, στελεχιακή, ιδεολογική, επικοινωνιακή) που με την ανάληψη της εκτελεστικής εξουσίας την περίοδο 2008-2013 υπήρξε σχεδόν τραγική. Όμως το ότι κατάφερε να μείνει όρθιο και να κάνει έστω κάποια μικρά βήματα μπροστά ως αντιπολίτευση είναι γεγονός και υπό αυτές τις συνθήκες είναι και σημάδι ελπίδας για τη Κύπρο. Ιδιαίτερα όσον αφορά το κυπριακό, το ΑΚΕΛ υπήρξε τα τελευταία χρόνια το μοναδικό κόμμα που επέδειξε συνέπεια, σοβαρότητα και ευθύνη έναντι της ιστορίας και του τόπου. Το ΑΚΕΛ υπό την ηγεσία του Άντρου Κυπριανού πρέπει να στηριχτεί θεωρώ από την ευρύτερη αριστερά σε αυτή τη συγκυρία ιδιαίτερα για την αξιοπρεπέστατη στάση του στο Κυπριακού την στιγμή που όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις φλερτάρουν ρητά ή υπόρρητα, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό με την διχοτόμηση. 

Και κατ’ επέκταση ο Μαλάς θα πρέπει να στηριχτεί από όλες τις δυνάμεις που πραγματικά επιθυμούν την επανένωση της χώρας.

Μετά την κατάρρευση της διαδικασίας των συνομιλιών που ξεκίνησε το 2008, βρισκόμαστε σε μια απολύτως κρίσιμη καμπή στο κυπριακό. Να θυμηθούμε ότι ο μόνος λόγος που δεν κλείδωσε η διχοτόμηση μετά το δημοψήφισμα του 2004 ήταν η εκλογή Χριστόφια το 2008 που ξαναέβαλε την προοπτική συμφωνημένης λύσης στο τραπέζι μέσα από ένα έντιμο διαμοιρασμό εξουσίας ε/κ και τ/κ. Τυχόν εκλογή του Νικόλα Παπαδόπουλου που πολεμά την επανένωση γενικά ή του Αναστασιάδη που σκότωσε την προοπτική της στο πιο κρίσιμο σημείο θα στείλει το μήνυμα ότι οι ε/κ στην καλύτερη περίπτωση εγκρίνουν την πορεία προς τα δυο κράτη μέσω της εδραίωσης, νομιμοποίησης και αναβάθμισης του στάτους κβο και στην χειρότερη ότι προτιμούν τυχοδιωκτισμούς με την ΑΟΖ που ενέχουν κινδύνους ευρύτερων περιφερειακών διενέξεων. Πρέπει να φύγει η διεφθαρμένη και επικίνδυνη κυβέρνηση Αναστασιάδη και πρέπει να αποτραπεί η εκλογή του Νικόλα Παπαδόπουλου. Ψήφο στο Σταύρο Μαλά λοιπόν.

ΥΓ. Η ψήφος στο Μαλά δεν είναι κλειδωμένη. Ο υποψήφιος θα κρίνεται μέχρι την τελευταία στιγμή, και στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα κάνει τέτοιες κινήσεις που θα μας σπρώξουν ξανά στην αποχή. 

Παρθενογένεση, εκλογές 2018, ΔΗΣΥ

26/10/2017

Η ιστορία με την προσωρινή στελέχωση των θεσμών του ενωμένου κράτους την μεταβατική περίοδο μέχρι τη διενέργεια των ομοσπονδιακών εκλογών, είναι όπως τα πλείστα ζητήματα του κυπριακού που μετατρέπονται κατά καιρούς σε εστία αντιπαράθεσης, θεαματικά πυροτεχνήματα χωρίς καμιά ουσιαστική αξία ως τέτοια. Δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία ο τρόπος προσωρινής κατανομής των υφιστάμενων αξιωματούχων στα νέα σώματα. Ταυτόχρονα όμως ένα τέτοιο ζήτημα μπορεί να αναδείξει σε όποιον/α σκέφτεται και μπορεί να δει πέραν από τα προφανή, τα βαρύγδουπα συνθήματα και την επιφάνεια, τον πυρήνα της κυπριακής διένεξης και της αναπαραγωγής της.

Στον διχοτομιστή και στον εθνικόφρονα είναι αδιανόητη και μόνο η ιδέα του διαμοιρασμού της εξουσίας ε/κ και τ/κ και είναι αδιανόητη η λειτουργία του κοινού ενωμένου κράτους. Σε αυτό το πλαίσιο και ρητορικό σύμπαν και μόνη η αναφορά του «Ακκιντζί συμπρόεδρου», υπονοεί ένα τελεσθέν έγκλημα ή έστω μια κατάφορη αδικία, πριν καν αναφερθεί το τι αρμοδιότητες θα έχει ή τι είναι αυτό που θα κάνει. Το κοινό κράτος, τόσο την στιγμή της ίδρυσης του όσο και μετά γίνεται πάντα αντιληπτό στους διχοτομιστές ως πεδίο μάχης ε/κ και τ/κ. Γίνεται δηλαδή μεταφορά του παρόντος της διακοινοτικής αντιπαράθεσης σε μέλλοντα χρόνο την στιγμή του επικυρωμένου από δημοψηφίσματα διακοινοτικού συμβιβασμού και στην χρονικότητα της επίλυσης της σύγκρουσης.

Στην απορριπτική επιχειρηματολογία το ενωμένο κράτος μπορεί να γίνει αντιληπτό μόνο ως προσωρινή διακοπή της υπάρχουσας διχοτόμησης που θα πρέπει να λήξει για να υπάρξει αποκατάσταση της κανονικής τάξης πραγμάτων. Είναι δεδομένο για τον απορριπτικό λόγο το ότι θα καταρρεύσει (και το ότι θα πρέπει να καταρρεύσει) αν παρ’ ελπίδα συγκροτηθεί το ενωμένο κράτος. Το θέμα πάνω στο οποίο συζητούν κατ’ ακρίβειαν οι απορριπτικοί δεν είναι η συγκρότηση του ενωμένου κράτους αλλά οι όροι της κατάρρευσης του, οι συνθήκες και ο συσχετισμός δύναμης στην διακοινοτική διένεξη την επαύριο της κατάρρευσης.  

Αυτή είναι η ουσία πίσω από τις διάφορες μετωνυμίες περί «παρθενογένεσης». Το πώς και σε ποιο βαθμό θα καταφέρει το ε/κ κατεστημένο να διατηρήσει το μονοπώλιο της εξουσίας και των ωφελημάτων του στάτους κβο αν δεν καταφέρει να μπλοκάρει την διαδικασία πριν τα δημοψηφίσματα ή αν χάσει τα δημοψηφίσματα, μέσα από την κατάρρευση του ενωμένου κράτους. Τα υπόλοιπα είναι μαϊντανός.  

...........

5/11/2017

Πρόβλεψη. Αυτές οι εκλογές δεν έχουν καμιά σχέση με το 2013. Μοιάζουν περισσότερο με το 2008 ή και το 1998 και ο 1^ος από το 2^ο θα έχουν διαφορά κάτω από 1%.

Ο Αναστασιάδης μπορεί να τις κερδίσει αλλά αυτό δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Κατ’ ακρίβειαν, με δεδομένο το πόσο θάλασσα τα έκανε στο κυπριακό, το πόση διαφθορά υπήρξε και το πόσο δράμα παραμένει η κατάσταση στην οικονομία για την συντριπτική πλειοψηφία, και μόνο που μπορεί να είναι υποψήφιος λέει κάτι για τη μπανανία μας. Ο Παπαδόπουλος δεν περνά 2^ο γύρο. Και ό,τι και να αποφασίσει και αυτός και οι άλλοι που δεν θα περάσουν στο 2^ο γυρό, η μάχη μεταξύ Μαλά και Αναστασιάδη θα κριθεί οριακά. Ελπίζω ο Μαλάς να μείνει σταθερός στη γραμμή του στο κυπριακό και να μην κάνει το λάθος να δοκιμάσει να ψαρέψει ψεκασμένους ούτε πριν τις εκλογές ούτε μεταξύ 1^ου και 2^ου γύρου.

15/11/2017

Η νέα στρατηγική Νίκου-Νίκολα πάντως για πρόκληση κόστους στην Τουρκία ήδη φέρνει απτά αποτελέσματα. Ξέρετε πόσο κόστος έσιει η πεζίνα των αεροπλάνων της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας που πετούν που πάνω μας για την επέτειο του Αγίου Ντενκτάς; J 

………..

16/11/2017

Το ότι δεν υπήρξε ούτε μια παραίτηση ή έστω δημόσια διαφοροποίηση από στέλεχος του ΔΗΣΥ, το ότι δεν ασκήθηκε καμιά ουσιαστική κριτική από μέλη πέραν από μερικές εξαιρέσεις κυρίως ανένταχτων δεξιών για το φιάσκο του Κρανς Μοντάνα, μπορεί να θεωρώ να μας οδηγήσει στα εξής δυο ασφαλή συμπεράσματα:

α) ότι η λεγόμενη επανενωτική φιλελεύθερη τάση εντός του ΔΗΣΥ είναι αμελητέα ποσότητα και χωρίς καμιά ουσιαστική ιδεολογική δέσμευση στην επανένωση (μπορεί να στηρίξουν την επανένωση αν το πει η ηγεσία, μπορεί εξίσου εύκολα να στηρίξουν και το στάτους κβο ή τα δυο κράτη αν το πει η ηγεσία)

β) το σημερινό ΔΗΣΥ γενικά ως πολιτικός χώρος παρά το ότι δεν έχει ιδεολογική συνοχή και όραμα, πολιτική αποτελεσματικότητα ή αξιοπιστία ή έστω κάτι να δέσει την ετερόκλητη κοινωνική του βάση πέραν από το ρουσφέτι, παραμένει ένας παραταξιακά συμπαγές πολιτικός χώρος. Είναι ένα κόμμα που έχει τα μέλη του επί της ουσίας πολύ λιγότερο ελεύθερα από ότι το ΑΚΕΛ που λειτουργεί στη βάση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και τους οπαδούς του πολύ πιο ελεγχόμενους και κατευθυνόμενους, τόσο όσο δεν μπορούσε καν να διανοηθεί το ΑΚΕΛ ούτε καν την περίοδο του Πάπη.

ΕΛΑΜ, τ/κ, ταϊβανοποίηση

22/10/2017

Το 2010 διατύπωσα για πρώτη φορά την θέση ότι η ακροδεξιά είναι αυτή που θέτει το πλαίσιο στο κυπριακό, ότι ορίζει επί της ουσίας την αντι-ομοσπονδιακή στάση και ότι η ακροδεξιά είναι ο φυσικός ηγέτης του απορριπτισμού και όλων των πολέμιων της επανένωσης. Τότε τυπικά υπήρχε μόνο ένα μικρό αντι-ομοσπονδιακό κόμμα στο κοινοβούλιο, το ΕΥΡΩΚΟ και ακόμα και αυτό μόλις είχε αναγκαστεί υπό την πίεση του νεοϊδρυθέντος ΕΛΑΜ, να αποκηρύξει επίσημα την ΔΔΟ, αναιρώντας την πρόσφατη τότε συμμετοχή του στις λεγόμενες «ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου του 2009». Από τότε μεσολάβησε και η είσοδος του ΕΛΑΜ στο κοινοβούλιο αλλά και η επίσημη απόρριψη της διζωνικής ομοσπονδίας από 3 επιπλέον κόμματα. Πιο πρόσφατα εν μέσω των συνομιλιών (12/1/2017) είχα γράψει:

«είναι το ΕΛΑΜ που κρατά εκ φύσεως τα ηνία στο απορριπτικό αντι-ομοσπονδιακό στρατόπεδο και σε αυτό θα υπαχθούν ρητορικά όλοι οι πολέμιοι της επανένωσης είτε το θέλουν είτε όχι. Και θα είναι ενδιαφέρον σύντομα, αν προχωρήσουν τα πράγματα, όταν το συνειδητοποιήσουν πλήρως αυτό και σχηματισμοί όπως η ΕΔΕΚ και οι Οικολόγοι...»

Με την απόφαση του ΕΛΑΜ να πάρει για πρώτη φορά πάνω του τις προεδρικές εκλογές κατεβαίνοντας με τον αρχηγό του, φαίνεται ότι δεν πρέπει να μιλούμε πλέον απλά για υπαγωγή του κυπριακού στην ακροδεξιά και του απορριπτισμού στον φασισμό με όρους ρητορικής αλλά πλέον και για την καθιέρωση της ακροδεξιάς ως ρυθμιστή του πολιτικού συστήματος.

…………..

24/10/2017

Καταγγέλλω τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μου διότι είναι ζηλιάρηδες και μας αντιγράφουν εμάς τους Ελληνοκύπριους για σχεδόν ένα αιώνα. Και εξηγούμαι:

Φαντασιωννούμαστεν εμείς ότι έχουμε μητέρα πατρίδα για να ενωθούμε μαζί της, φαντασιώνουνται το ίδιο τζιαι τζείνοι τζιαι μάλιστα διαφορετική μητέρα πατρίδα που την δική μας. Ιδρύουμεν ένοπλη οργάνωση, ιδρύουν τζιαι τζείνοι. Φέρνουμεν στρατό που την μητέρα πατρίδα μας να μας προστατέψει, φέρνουν τζιαι τζείνοι. Στήνουμεν μονο-εθνοτικό κράτος εμείς, στήνουν τζιαι τζείνοι. Πάμε να φκάλουμε γκάζια να γινούμεν με τες τζιελλαπίες, ατού να φκάλουν τζιαι τζείνοι. Μα εν έτσι οι καλοί συμπατριώτες σιόρ; Που εννά πάει δηλαδή τούτη η ιστορία; J

...............

26/10/2017

Στις 16/10/2017 υπήρξε συζήτηση στην βουλή των Λόρδων (γερουσία) του Ηνωμένου Βασιλείου με θέμα την απομόνωση των τ/κ μετά το ναυάγιο στο Κρανς Μοντάνα. Από τις 6 παρεμβάσεις μόνο η 1 από τον βουλευτή του Εργατικού Κόμματος στήριξε ρητά την συνέχιση της προσπάθειας για αναζήτηση λύσης επανένωσης στη βάση διζωνικής ομοσπονδίας. Οι άλλες 5 παρεμβάσεις κινήθηκαν μεταξύ της σταδιακής Ταϊβανοποίησης εώς και τις παρυφές της πλήρους αναγνώρισης της ΤΔΒΚ παραπέμποντας και στο πρόσφατο σχετικό κείμενο του πρώην Υπουργού Εξωτερικών του Η.Β., Τζακ Στρω που λέει ότι οι ε/κ δεν έχουν κίνητρο επανένωσης και δεν θα συναινέσουν σε λύση του κυπριακού.

Από αυτές τις 5 παρεμβάσεις οι 3 θεωρούσαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει μεσοπρόθεσμα άλλη διαδικασία ειρήνευσης και ότι για αυτό το λόγο πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα άρσης της απομόνωσης του κυπριακού βορρά ή της ΤΔΒΚ, ενώ οι άλλες 2 πρόσθεταν ότι να γίνει μεν αυτό αλλά κρατώντας ταυτόχρονα και την πιθανότητα επανεκκίνησης της διαδικασίας ειρήνευσης ανοιχτή. Εντάξει ο Υπουργός που κλήθηκε να τοποθετηθεί στο τέλος επανέλαβε την επίσημη θέση ότι η ΤΔΒΚ δεν αναγνωρίζεται και ότι το Η.Β. παραμένει δεσμευμένο σε λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Reality check η συζήτηση.

Προβλέψεις.

1      Αν δεν εκλεγεί ο Μαλάς δεν θα αρχίσουν συνομιλίες όσο είναι στην τ/κ ηγεσία ο Ακκιντζί [χωρίς να σημαίνει ότι αν εκλεγεί και αρχίσουν θα καταλήξουν κιόλας]

2      Αν εκλεγεί ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα ξεκινήσει άμεσα η Ταϊβανοποίηση

3      Αν εκλεγεί ο Αναστασιάδης ίσως καταφέρει με τους ελιγμούς να καθυστερήσει λίγο την Ταϊβανοποίηση και να ξανα-συνομιλήσει με τον επόμενο τ/κ ηγέτη το 2020, αλλά η Ταϊβανοποίηση θα ξεκινήσει στη δική του θητεία.

Για γέλια τζιαι για κλάματα

17/10/2017

Ρε δαμέ τούτη κυβέρνηση το 2015 εν μέσω συνομιλιών για λύση του κυπριακού αποφάσισεν να ανεγείρει δημοσία δαπάνη μνημείο των επιτιθέμενων πραξικοπηματιών στο προεδρικό τες 15 του Ιούλη τζιαι ήταν να εμποδιστεί στήσιμο μνημείου Γρίβα το 2017 μετά που εκλειδώσαν την διχοτόμηση; Του Γρίβα να μεν του στήσουν τζιαι άλλον μεγάλο μνημείο, που ακόμα τζιαι ο Κληρίδης που τον είσιεν αποκαλέσει εν ζωή «κοινό εγκληματία» επήεννεν μετά θάνατον να του αποτίσει τιμές; Έτο εόκαν τους άδεια πάλεν…

22/10/2017

Εχτές εξεναγήσαμεν μαζί με τον Sertac στην εντός των τειχών Λευκωσία, νότια τζιαι βόρεια της πράσινης γραμμής, μια μικτή ομάδα Ισραηλινών τζιαι Παλαιστινίων που ήρταν στην Κύπρο για να συζητήσουν την δική τους διένεξη. Μιλώντας τους για την ιστορία της κυπριακής διένεξης, της αναπαραγωγής της μέσα που την διαχείριση της δημόσιας μνήμης τζιαι της σημειωτικής των δημοσίων χώρων, των ταυτοτήτων τζιαι των πολιτικών δυναμικών υπήρξαν στιγμές που εν εμπορέσαμεν να συγκρατήσουμεν τα χαμόγελα μας για τον παραλογισμό που επεριγράφαμεν. «Μα γιατί γελάτε;» ελαλούσαν μας οι ανθρώποι που έρκουνταν που μια περιοχή με πολλά πιο μεγάλη, βίαιη τζιαι θερμή διένεξη. Εθυμήθηκα τον Τσόμσκυ που είσιεν έρτει στην Κύπρο πριν καμιάν δεκαετία εν μέσω του πολέμου στο Λίβανο τζιαι όταν ερωτήθηκεν που την δημοσιογράφο “What do you think about the Cyprus problem?” έδωσεν μιαν αξέχαστη απάντηση. «You think you have a problem? You know I just came from Lebanon…”  

Αντίο Καίσαρα Μαυράτσα

5/10/2017

Χτες ο ακαδημαϊκός Καίσαρας Μαυράτσας έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Ο Μαυράτσας υπήρξε ένας σημαντικός Κύπριος κοινωνιολόγος με ουσιαστική συνεισφορά στην ανάλυση του φαινομένου του ελληνοκυπριακού εθνικισμού. Ευφυής και με χιούμορ, πάντοτε ανοιχτός στο διάλογο και αφιερωμένος στην αναζήτηση της νέας γνώσης. Ήταν ένα ανήσυχο μυαλό, συχνά αντισυμβατικός και χωρίς ποτέ του να διστάσει να ασκήσει κριτική ή να φοβηθεί να εκφράσει δημόσια τις απόψεις του. Σεμνός αλλά και αποφασιστικός, ευγενικός και ειλικρινής, ο Καίσαρας υπήρξε ένας αξιαγάπητος άνθρωπος που προσέλκυε το ενδιαφέρον σου είτε συμφωνούσες είτε διαφωνούσες μαζί του. Δεν συμφωνούσα γενικά με τον Μαυράτσα, ούτε σε πολιτικό ούτε σε θεωρητικό επίπεδο και τα τελευταία χρόνια η διαφωνία στην οπτική και την ανάλυση μεγάλωσε και άλλο. Όμως ο Μαυράτσας ήταν ένας ελεύθερος διανοούμενος, ένας αξιοπρεπής άνθρωπος και ένας συνεπής πολέμιος του σκοταδισμού. Εγώ θέλω να τον θυμάμαι με τη σημαντική διαπίστωση που έκανε στα σκοτεινά 90ς και την οποία συνάντησα και με σημάδεψε λίγα χρόνια αργότερα όντας μεταπτυχιακός φοιτητής. «Δεδομένης της ηθικής και της πολιτικής έντασης που ο εθνικισμός μπορεί να αποκτήσει, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι σε κοινωνίες όπου αυτός αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα που καθορίζει την πολιτική ορθοδοξία, και μόνη η αποκάλυψη της εθνικιστικής ιδεολογίας αποτελεί πράξη κοινωνικής κριτικής.» Αντίο Καίσαρα.

Προς την διχοτόμηση

4/10/2017

Που το 1977 τζιαι μετά, θκυο είναι τα βασικά στοιχεία που υπονόμεψαν την διχοτόμηση, δημιουργώντας ανάχωμα στην εμπέδωση της τζιαι κρατώντας ανοιχτή την προοπτική της επανένωσης. Το ένα εν τα ανοιχτά οδοφράγματα τζιαι το άλλον εν η σύγκλιση Χριστόφια-Ταλάτ για τη διασταυρούμενη ψήφο ως πακέτο με την εκ περιτροπής προεδρία σε περίπτωση λύσης.

Τα οδοφράγματα ανοίξαν το 2003 μονομερώς που την τ/κ πλευρά ως αποτέλεσμα της πίεσης που άσκησαν οι τ/κ κινητοποιήσεις αλλά αποτελούν πλέον δικοινοτικό κοινωνικό κεκτημένο λόγου του λαϊκού ρεύματος που εσυνόδευσεν το άνοιγμα τους, ενώ αποκτήσαν τζιαι θεσμική κατοχύρωση το 2004 με τον Κανονισμό της πράσινης γραμμής. Το ότι η ανοιχτή διέλευση στηρίζεται που την ΕΕ, κάμνει τους πλείστους εθνικιστές διστακτικούς στην διεκδίκηση του κλεισίματος τους.

Η διασταυρούμενη ψήφος, η φόρμουλα για την εκτελεστική εξουσία που εμπλέκει τους ανθρώπους της μιας κοινότητας στες πολιτικές διεργασίες της άλλης εσημειώθηκεν το 2009. Ο Χριστόφιας όμως εν εξόρτωσεν να στηρίξει την σύγκλιση επαρκώς στη ε/κ κοινή γνώμη, τζιαι το ότι εν την επισημοποιήσαν με τον Ταλάτ ως Ενδιάμεση Συμφωνία το 2009, επέτρεψεν στον Έρογλου να την πετάξει κάτω που το τραπέζι μόλις εκλέγηκεν. Ο Αναστασιάδης επίσης ετάχτηκεν ενάντια στη σύγκλιση που τες αρκές του 2010 τζιαι έστησεν τζιαι προεκλογική εναντίον της, σπρώχνοντας μάλιστα τζιαι τον Μαλά το 2013 να αποφύγει να την στηρίξει. Παρά το ότι ο Ακκιτζί εξανάβαλεν το πακέτο στο τραπέζι μόλις εκλέγηκεν το 2015, ο Αναστασιάδης αρνείτουν να το δεχτεί μέχρι που εδιασφάλισεν το οριστικό ναυάγιο τον Ιούλη το 2017. Το ότι εδήλωσεν την αποδοχή του επί της αρχής στη εκ περιτροπής προεδρία / διασταυρούμενη ψήφο στο παρά πέντε, σε μια προσπάθεια να μεν φορτωθεί 100% την ευθύνη της κατάρρευσης τζιαι το ότι μόλις έγινεν η κατάρρευση εξανα-απόσυρεν την είναι τζιαι γελοία εκτός που απλά διχοτομική στάση.  

Ο Πρύτανης Χριστοφίδης, που υποτίθεται θα το έπαιζεν υποψήφιος της λύσης, μόλις εψές εδήλωσεν μας με μεγαλοπρέπεια ότι εναντιώνεται στην εκ περιτροπής τζιαι άρα τζιαι στην διασταυρούμενη με στάθμιση ψήφο, επειδή εν υπέρ του πλειοψηφισμού. Οπόταν έμεινεν να δούμε τζιαι τον Μαλά – αν θα στηρίξει, με ποιο τρόπο τζιαι πόσο μασημένα το πακέτο εκ περιτροπής προεδρία / διασταυρούμενη ψήφος. Αν μη τι άλλο για να μάθουμεν τζιαι την ταχύτητα με την οποία κινούμαστε προς τη διχοτόμηση. 

Περί ψεκασμένων

3/10/2017

Αν τζιαι το θέμα με τον χαιρετισμό του Μαλά στην συμμετοχή της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας στην παρέλαση της 1^ης Οκτώβρη φαίνεται εξαντλήθηκε με την σωστή στάση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ τζιαι τες κάπως βελτιωμένες του δηλώσεις την επομένη, θα επιμείνω ακόμα λλίον επειδή θεωρώ ότι το ζήτημα εν ενδεικτικό βαθύτερων πολιτικών τάσεων τζιαι συσχετισμών τζιαι εκλογικής στρατηγικής τζιαι ως τέτοιο θα επανέλθει με άλλη μορφή.

Στες εκλογές του 1998, μετά που μιαν τοξικά εθνικιστική πενταετία ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ υπό τον Κληρίδη στην προεδρία που έφερεν το κυπριακό σε τέλμα, τζιαι αφού το ΔΗΚΟ αποφάσισεν ότι μπορεί να έσιει παραπάνω συμφέρον μέσα που μια συμμαχία με το ΑΚΕΛ παρά να μείνει με τον Συναγερμό που του ερούφαν τα στελέχη τζιαι τα ποσοστά του, έκοψεν ο νους του Κληρίδη να φέρει τους S300. Με τούτον τον τρόπο μάλλον εσκέφτηκεν ότι εμπορούσεν μέσα που την  συντήρηση του εθνικιστικού κλίματος τζιαι των στρατιωτικών φαντασιώσεων να πουλήσει κουτόχορτο θεάματος τζιαι να καταφέρει να επανεκλεγεί. Το ΑΚΕΛ είσιεν κάμει μιαν κακή επιλογή υποψηφίου, τον Ιακώβου, ο οποίος όμως είπεν σε κάποια στιγμή κάτι αυτονόητο: ότι δεν θα έρθουν οι πυραύλοι, διότι δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο τα δεδομένα. Το επιτελείο του Κληρίδη τότε (ήταν η εποχή της τηλεόρασης τζιαι της αρνητικής διαφήμισης) έπιασεν την κουβέντα του Ιακώβου τζιαι έκαμεν ένα σποτ 10-15 δευτερόλεπτα με μόνον την ατάκα του να παίζει επαναλαμβανόμενα, «δεν θα έρθουν οι πυραύλοι, δεν θα έρθουν οι πυραύλοι, δεν θα έρθουν οι πυραύλοι».

Το σε ποιες ομάδες ψηφοφόρων εδούλεψεν η διαφήμιση του Κληρίδη τζιαι πόσην επιρροήν είσιεν πάνω τους εν το ξέρουμεν. Ξέρουμεν όμως ότι επανικόβαλεν το επιτελείο Ιακώβου σε τέθκιο βαθμό που αναγκάστηκεν να φκει μετά να πει ότι όι μόνον εννά έρτουν οι πυραύλοι αλλά τζείνος θα τους φέρει μάλιστα πιο γλήορα. Τελικά ο Ιακώβου εν εκατάφερεν να κερδίσει ούτε τον χώρο Βασιλείου κλπ ούτε τους Γαλανούς ΔΗΚΟϊκούς κλπ τζιαι έχασεν στον 2^ο γυρό. Τζιαι φυσικά οι πυραύλοι εν ήρταν.

Δίδαγμα της ιστορίας. Όταν επιλέγεις να παίξεις στο γήπεδο των ψεκασμένων 1) μειονεκτείς εξ υπαρχής επειδή παίζεις εκτός έδρας τζιαι είσαι το κόπυ ενώ τζείνοι το ορίτζιναλ 2) χάνεις τζιαι το πλεονέκτημα που πηγάζει που την αλήθκεια σου, γιατί θολώνει που το ψέκασμα J   

………

4/10/2017

Ρε δαμέ ο Γενικός Εισαγγελέας έφκαλεν μας εμάς πελλούς τζιαι ύποπτους όταν υποδείξαμεν την παράβαση του νόμου περί διασποράς ρητορικής μίσους που τον Ττόμυν τζιαι ήταν να μεν τον αφήσουν, ειδικά τούτη η κυβέρνηση, να κτίσει πας τα αρχαία;

Κοπέλες τζιαι κοπέλια reality check. Ζούμε σε ένα κράτος που η εκκλησιά έβαλεν εν ενεργεία πρόεδρο στα 75 του να βαφτίσει Ελληνορθόδοξη την Ινδή γυναίκα του τζιαι να την ξαναπαντρευτεί θρησκευτικά με τηλεοπτικές κάμερες για να μας δείξει ούλλους ποιος κάμνει κουμάντο. Χαλόου. J

Περί ανεξαρτησίας κλπ

Εγώ νομίζω ότι 5 λεπτά εναέριο σιόου F16 κάθε 20 χρόνια δεν αρμόζει ούτε στην διπλωματική δεινότητα του Κοτζιά, ούτε στην παλικαρίσια ψυχή του ελληνιζμού. Ολόκληρο στρατιωτικό αεροδρόμιο κτίσαμε στη Πάφο από τα μιζο90ς και να μην καταδεχτεί ένα ελληνικό F16 να σταθμεύσει ας είναι και 10 λετπά για να βάλει καύσιμα; Έστω απλά να κατεβάσει τον Καμμένο με στολή να του κάνει "παρουσιάστε" κανένα τάγμα; 
:)
Καραγκιόζηες! 
Ακόμα τζιαι η διχοτόμηση σας εν με Τουρκικές στρατιωτικές εγγυήσεις. Ακόμα τζιαι οι κλανιές σας εν με Τουρκικές στρατιωτικές εγγυήσεις.
..........
Η κοινή συνισταμένη των πολλών γαλανών και των ευτυχώς λίγων κόκκινων οπαδών του στάτους κβο είναι η υποτίμηση των Τουρκοκυπρίων και η επί της ουσίας πρόσληψη τους ως μειονότητα σε ένα ρητά ή υπόρρητα εννοούμενο ελληνικό νησί. Όμως ό,τι και να λένε για δικαιοσύνες και δημοκρατίες, ανθρώπινα δικαιώματα, ενιαία και φυσιολογικά κράτη, έθνη και πατρίδες, και αντι-ιμπεριαλισμούς και εργατική τάξη, όπως και να δικαιολογούν την ντε φάκτο στήριξη τους στο διχοτομικό στάτους κβο, η οκκά είναι τετρακόσια. Το ξέρουμε και το ξέρουν.
................
Αντιλαμβάνομαι ότι ο Μαλάς δεν είναι [όπως θα έπρεπε να ήταν] υποψήφιος λύσης – αλλά κάποιος από τον οποίο αναμένεται τουλάχιστο μια συνετή διαχείριση της μη λύσης και της εμπεδωμένης διχοτόμησης στην οποία μας οδήγησε η απορριπτική πίεση και η κοντόφθαλμη ιδιοτέλεια της Συναγερμικής κυβέρνησης, με την ευχή να εμποδιστούν τα χειρότερα. Αντιλαμβάνομαι ότι το να φύγει ο Αναστασιάδης και να μην εκλεγεί ο Παπαδόπουλος καθίσταται πλέον επιτακτική ανάγκη για να σταματήσει ο κατήφορος. Αλλά η δήλωση χαιρετισμού της καθόδου των F16 από τον Μαλά, είναι 2ο φάουλ πιο σοβαρό από την επιλογή της Ειρήνης Χαραλαμπίδου στο επιτελείο και θα πρέπει να σημειωθεί. Αγαπητοί ΑΚΕΛικοί, οι εθνο-ψεκασμένοι έχουν όλους τους άλλους υποψηφίους. Δεν χρειάζονται να έχουν και τον Μαλά. Αν όμως τους χρειάζεται ο Μαλάς, είναι καλό να το ξέρουμε οι υπόλοιποι…

«Εκάμαμεν τζιαι εμείς πολλά»

10-8-2017

Αυτή η φράση αποδίδεται στον Χριστόφια ως παραδοχή της διάπραξης εγκλημάτων από μέρους Ε/κ και της ανάληψης ευθυνών για τη διακοινοτική σύγκρουση και τελικά τη διχοτόμηση της Κύπρου το 1974. Στις πιο χυδαίες της εκδοχές, η ειρωνική χρήση αυτής της φράσης λειτουργεί ως άρνηση των ε/κ εγκλημάτων, επειδή δήθεν αυτό οδηγεί σε δικαιολόγηση της τουρκικής εισβολής και κατ’ επέκταση σε αποδοχή «αντεθνικών» υποχωρήσεων για τη λύση του Κυπριακού. Στις πιο εκλεπτυσμένες της εκδοχές, η ειρωνική χρήση αυτής της φράσης αναφέρεται, υποτίθεται, ενάντια στην έννοια της συλλογικής κοινοτικής ευθύνης και ενώ μπορεί να γίνει παραδοχή κάποιων ε/κ εγκλημάτων, αυτά παρουσιάζονται ως εντελώς δευτερεύοντα γεγονότα που δεν επηρεάζουν το βασικό εθνοκεντρικό σχήμα που λέει ότι ο ελληνισμός είναι το θύμα και ο τουρκισμός ο θύτης του κυπριακού δράματος.

Ας δούμε λίγο πιο προσεχτικά το θέμα. Τι είπε ο Χριστόφιας διαφορετικό από άλλους προέδρους; Όλοι οι Ε/κ πρόεδροι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναγκάστηκαν κάποια στιγμή να κάνουν ανάλογες δημόσιες παραδοχές, καθότι, όσο παραμύθι και να πουλούν στα σχολεία και στα ΜΜΕ της Μπανανίας, το Κυπριακό είναι ένα αρκετά διεθνοποιημένο πρόβλημα και υπάρχει πληθώρα εκθέσεων του ΟΗΕ που καταγράφει αυτά τα εγκλήματα και τα θύματά τους. Ο Βασιλείου αναφέρθηκε σε αυτά, ο Κληρίδης μίλησε για εγκλήματα εκατέρωθεν που συνιστούν προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ο Τάσσος δημοσίευσε τη δύσκολη για αυτόν χρονιά 2005, κατάλογο με 500 τ/κ αγνοούμενους στη Επίσημη Εφημερίδα του κράτους. Γιατί πιάστηκαν οι απανταχού απορριπτικοί από την αναφορά του Χριστόφια;

Θεωρώ ότι το ζήτημα είναι πολύ πέραν της γενικότερης στοχοποίησης που δέχτηκε αργότερα ο Χριστόφιας και έχει να κάνει με τη βαθύτερη ουσία της φράσης και όχι απλώς με το πραγματολογικό της περιεχόμενο ή τον φορέα που την άρθρωσε δημόσια. Το «εκάμαμεν τζιαι εμείς πολλά» δεν είναι διατύπωση του Χριστόφια. Είναι λαϊκή προφορική κωδικοποίηση της ιστορίας, ανάλογη με την κωδικοποίηση «φασαρίες» για τη διακοινοτική σύγκρουση, αυτό που στο επίσημο ε/κ αφήγημα ονομάζεται τουρκανταρσία. Το «εκάμαμεν τζιαι εμείς πολλά» είναι παραδοχή που βγαίνει σε οικογενειακά τραπέζια μετά από συζητήσεις της παλιάς και της νέας γενιάς σε στιγμές νηφάλιου αναστοχασμού, συναίσθησης και ειλικρίνειας. Δεν αρθρώνεται εύκολα, γιατί κουβαλά μεγάλο βάρος. Είναι όμως λυτρωτικό, έστω τη στιγμή εκείνη που βγαίνει προς τα έξω, που σπάζει για λίγο τη συνωμοσία της σιωπής. Για αυτό τρέμουν αυτή τη φράση οι εθνικιστές και οι απορριπτικοί και προσπαθούν να την ξορκίσουν με χλεύη και ειρωνεία. Διότι εκφράζει μια αλήθεια βαθιά.

Προφανώς τα ε/κ εγκλήματα κατά Τ/κ έγιναν από μικρές μειοψηφίες και προφανώς δεν τίθεται ζήτημα συλλογικής κοινοτικής ευθύνης για τη διάπραξή τους. Όμως αυτοί που τα έκαναν δεν ήταν άγνωστοι. Και δεν είναι μόνο η πολιτεία που συγκάλυψε όλα αυτά τα εγκλήματα από το πρώτο ως το τελευταίο. Είναι και η ε/κ κοινότητα που συντριπτικά αν όχι συνολικά, όχι μόνο έκανε πως δεν είδε και δεν άκουσε, αλλά κυρίως δεν μίλησε ποτέ για αυτά. Κάποιοι από τους παλιούς προφανώς τα ενέκριναν ή τα θεώρησαν μέρος του αγώνα. Κάποιοι άλλοι λυπήθηκαν αλλά είπαν στους εαυτούς τους ότι «η σιωπή είναι χρυσός». Κάποιοι άλλοι τα καταδίκασαν ψιθυριστά. Όλοι όμως προσπάθησαν να τα σβήσουν από τη μνήμη τους. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο πράγμα. Το 1974 υπήρξε τυφλή βία από τον τουρκικό στρατό και Τ/κ άτακτους κατά Ε/κ. Υπήρχαν όμως και συγγενείς δολοφονημένων Τ/κ που έψαχναν ονομαστικά Ε/κ δολοφόνους του 1964. Δεν σβήνονται εύκολα αυτά από τη συλλογική μνήμη. Και ό,τι και να γράφουν τα αποστασιοποιημένα βιβλία και οι ουδέτερες εκθέσεις, το βίωμα που αναδύεται ως λαϊκή ιστορία και ως προφορική παράδοση είναι πολύ δυνατό  για να θαφτεί κάτω από τη χλεύη και την ειρωνεία της όποιας πολιτικής σκοπιμότητας, τουλάχιστον όσο ζουν ακόμα αυτοί που τα έζησαν…    

ΑΚΘΟ - 2 ανακοινώσεις

ΑΚΘΟ. 21-7-2017

Τις μέρες που ακολούθησαν τη δημοσιοποίηση στις 15 Ιουλίου του βίντεο για την ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρο, που περιλάμβανε την υποστολή ελληνικών σημαιών από τέσσερα σημεία στην παλιά Λευκωσία, η Αριστερή Κίνηση «Θέλουμε Ομοσπονδία» (ΑΚΘΟ) και πρόσωπα που υποστηρίζουν τις θέσεις της δέχτηκαν πληθώρα απειλών, εξυβρίσεων και χαρακτηρισμών μόνο και μόνο διότι πρόβαλαν το βίντεο ή και υπερασπίστηκαν με επιχειρήματα αυτή την ενέργεια, σε μια γενικότερη προσπάθεια φίμωσης της Κίνησης και διαπόμπευσης ατόμων που θεωρούνται ότι πρόσκεινται σε αυτή. Η συμβολική πράξη, όπως αναδεικνύεται από το βίντεο, της Κύπρου ως μιας αυτόνομης, επανενωμένης και ειρηνικής χώρας που δεν υπόκειται στην επιβολή του ελληνισμού και του τουρκισμού και συνεπακόλουθα στη διχοτόμηση, προκάλεσε ένα μικρό εθνο-παραλήρημα, όχι μόνο από τους ανοιχτά φασιστικούς κύκλους που εξωτερίκευσαν τα πιο συντηρητικά, ρατσιστικά, σοβινιστικά και ομοφοβικά ένστικτα που τους χαρακτηρίζουν, αλλά και από συνοδοιπόρους τους που επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν ένα εξόχως πολιτικό ζήτημα. Από το ΕΛΑΜ, τις παραφυάδες και τους ομοϊδεάτες του στη δημόσια σφαίρα δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Είχαμε όμως και το κόμμα «Αλληλεγγύη» και ιδιαίτερα τη «σοσιαλιστική» ΕΔΕΚ, που ενώ δεν βρήκαν λέξη να πουν για το γεγονός ότι ανώτερος λειτουργός της Πολιτικής Άμυνας στη Λευκωσία εξύμνησε στις 15 Ιουλίου δημόσια τη Χούντα και το πραξικόπημά της στην Κύπρο, έκαναν εκκλήσεις για αστυνομικές έρευνες και διώξεις για το βίντεο με την υποστολή σημαιών του ελληνικού κράτους στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας…

Από το ύφος και την ένταση των αντιδράσεων που προκάλεσε, θεωρούμε πως το βίντεο που δημοσιεύτηκε έχει δικαιωθεί σε όλα όσα θίγει – στο πώς δηλαδή ο ακραίος εθνικιστικός φανατισμός, που καλλιεργείται από την εκκλησία, την παιδεία και τον στρατό, συνεχίζει να εμποδίζει την επανένωση και να απειλεί τους ανθρώπους που πιστεύουν και αγωνίζονται για την ειρήνη. Ανάλογα ισχύουν φυσικά και για τον τουρκικό εθνικισμό στη βόρεια πλευρά της χώρας μας που γιορτάζει την τουρκική εισβολή. Εκεί συντρόφισσές μας παρενέβησαν χτες στη δεξίωση της 20ης Ιουλίου παρουσία του Τούρκου Πρωθυπουργού θυμίζοντας σε όλους ότι «ο πόνος δεν γιορτάζεται».

Για να το κλείνουμε, εμείς αυτό που έχουμε να πούμε είναι απλά ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στον ελληνικό και τουρκικό εθνικισμό και στις επεμβάσεις του ελληνικού και τουρκικού κράτους που υπονομεύουν την κυπριακή ανεξαρτησία και εμποδίζουν την επανένωση. Αυτός ο αγώνας είναι δικοινοτικός και δεν αναγνωρίζει σύνορα.

.....................

30-7-2017 – ΑΚΘΟΑντιλαμβανόμαστε ότι η απόφαση για παραχώρηση του δικαιώματος επιστροφής των Μαρωνιτών στα άλλα τρία χωριά τους, Ασώματο, Αγία Μαρίνα και Καρπάσεια, πέραν από τον Κορμακίτη, γίνεται στα πλαίσια της κατάρρευσης της προοπτικής για συνολική επίλυση του Κυπριακού και ότι στις παρούσες συνθήκες λειτουργεί ως παράγοντας ομαλοποίησης του στάτους κβο. Παρόλα αυτά θεωρούμε ότι αποτελεί κίνηση προς τα εμπρός αφενός διότι μερίδα συμπατριωτών μας αποκτά ξανά το δικαίωμα  ελεύθερης εγκατάστασης και αφετέρου διότι αποχωρούν στρατεύματα και ενισχύεται η συνύπαρξη των ανθρώπων και διαβρώνεται περεταίρω ο διαχωρισμός. Σε περίπτωση που ακολουθήσει και η παραχώρηση του δικαιώματος επιστροφής των ε/κ Βαρωσιωτών στην περίκλειστη πόλη η διαδικασία της συμβίωσης και η υπόθεση της ειρήνης θα ενισχυθούν ακόμα και σε επίπεδο μη συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού. Όπως το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003 και η παραχώρηση του δικαιώματος ελεύθερης διακίνησης ανέτρεψε το καθεστώς του πλήρους διαχωρισμού που ίσχυε από το 1974, έτσι και σήμερα η μερική παραχώρηση του δικαιώματος ελεύθερης εγκατάστασης μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει. Να μην φοβηθεί κανένας τους εθνικιστές τραμπούκους που απειλούν και κατηγορούν σήμερα τους Μαρωνίτες, αύριο τους Βαρωσιώτες. Μπορεί να κατάφεραν να εμποδίσουν  την ομοσπονδιακή επανένωση – δεν μπορούν όμως να εμποδίσουν ούτε τον χρόνο να κυλά ούτε να αποκόψουν τους δεσμούς των ανθρώπων με τον χώρο. Η Κύπρος είναι μια, και μια θα παραμείνει έστω και αν η απροθυμία διαμοιρασμού της εξουσίας επιτείνει την διαίρεση των θεσμών και του εδάφους.

Σχόλια στον απόηχο του Κρανς Μοντάνα

12/7/2017

Τα πράγματα αρχίζουν πλέον να ξεκαθαρίζουν. Τόσο για τον ΟΗΕ όσο και για την ΕΕ τη βασική ευθύνη της κατάρρευσης έχει πρώτα η ε/κ (και ελληνική) πλευρά και μετά η Τουρκία. Ο Αναστασιάδης παρά το ότι έχει το μεγαλύτερο επικοινωνιακό επιτελείο που είχε ποτέ στη διάθεση της κυβέρνηση, παρά την μεγαλύτερη επιρροή που είχε ποτέ κυβέρνηση πάνω στα ΜΜΕ, παρά την εμπεδωμένη αντι-Τουρκική αντανακλαστική στάση στην ε/κ κοινότητα, δεν μπορεί να συγκαλύψει τις τεράστιες του ευθύνες καθώς τις αρχικές διαρροές διαδέχονται δημοσιεύματα του ξένου τύπου και επώνυμες δηλώσεις από τρίτους εμπλεκόμενους στη διαδικασία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρξουν συνέπειες και ενδεχομένως να είναι πλέον πολύ δύσκολο να κρατηθεί ζωντανή η προοπτική της επανένωσης.

Το ΑΚΕΛ όμως οφείλει όχι απλά να μιλήσει καθαρά και σταράτα αλλά και να πάρει άμεσα μέτρα, προκρίνοντας ένα υποψήφιο που θα μιλήσει χωρίς περιστροφές και χωρίς μισόλογα και ισορροπισμούς για την επανένωση έτσι ώστε να αφήσει τον καταστροφικό Αναστασιάδη εκτός του 2^ου γύρου των προεδρικών, μετατρέποντας τις εκλογές σε δημοψήφισμα της ε/κ κοινότητας για επανένωση ή διχοτόμηση. Όποιοι δε από την επανενωτική παράταξη της ε/κ κοινότητας συνεχίσουν την ανοχή, πόσο μάλλον τη στήριξη στον Αναστασιάδη, θα είναι πλέον θεωρώ συνυπεύθυνοι με τους απορριπτικούς για τη διχοτόμηση.  

24/7/2017

Στο Κυπριακό, όπως είπαμε πολλές φορές, η εποχή της αθωότητας τέλειωσε για όλους κάπου στο 2004. Εντάξει, η αφέλεια κάποτε καθυστερεί ακόμα και τους πιο καλόπιστους να αντιληφθούν τα δεδομένα, αλλά δεν είναι ούτε ανεξάντλητη ως παράγοντας, ούτε φυσικά δικαιολογία, ειδικά μετά που σπάσουν οι φούσκες τζιαι ποκάτσει το ττόζιν. Στο Κρανς Μοντάνα, όπως φαίνεται, ο Αναστασιάδης ολοκλήρωσε ένα έγκλημα. Και το ξέρουν όλοι διεθνώς, όσο σανό κι αν πουλούν σε αυτούς που είναι έτοιμοι να τον αγοράσουν στην Μπανανία. Την ανατομία του εγκλήματος θα την κάνουμε προσεχώς. Προς το παρόν θα αρκεστώ σε μια αναφορά για τον Έιντε. 

Ο Έιντε υπήρξε ίσως ο καλύτερος εκπρόσωπος του ΟΗΕ για το Κυπριακό από το 1964 που απασχολούμε τον Οργανισμό με το πρόβλημα μας. Μελετημένος, αξιοπρεπής, ήπιος, μετρημένος, κόσμιος, υπομονετικός αλλά και αποφασιστικός. Έκανε βέβαια δυο λάθη – άργησε να καταλάβει τις προθέσεις του Αναστασιάδη πιστώνοντάς τον με περισσότερο εκτόπισμα από όσο είχε και κατ’ επέκταση ωθήθηκε σε μια περισσότερο από όσο έπρεπε ηγετο-κεντρική μεθοδολογία στην όλη διαδικασία. Αλλά ο Έιντε υπήρξε ξεκάθαρος και ειλικρινής και εργάστηκε με επαγγελματισμό και περισσή ευγένεια ακόμα και όταν του έριχναν τόνους λάσπη. Βέβαια ίσως αυτό να είναι και θέμα σύγκρισης καθώς αναπόφευκτα τον αντιπαραβάλλουμε με τους άλλους της παρέας όπου το χάσμα επιπέδου και το χάσμα ποιότητας είναι τρομακτικό. Μπροστά στον φαφλατά, νάρκισσο Κοτζιά που νομίζει ότι με τα δάκτυλα του αλλάζει συσχετισμούς, τον δειλό ψεύτη Αναστασιάδη που νομίζει ότι μπορεί να βγάζει περίπατο τον αυταρχισμό του λες και βρίσκεται στα εθνικόφρονα σωματεία του χωριού του ή τον μαθητεύομενο μάγο από την Γεροσκήπου σε ρόλο εκπρόσωπου που νομίζει ότι μιλά σε σχολική γιορτή, ο Έιντε είναι βασικά απλά πολύ πιο έξυπνος.

24/7/2017

Όποιος κεντροδεξιός μιλήσει από εδώ και στο εξής για επανένωση της Κύπρου χωρίς πρώτα, όχι απλά να διαχωρίσει ανοιχτά τη θέση του από το ΔΗΣΥ αλλά και να αναφερθεί ρητά στην ευθύνη του Αναστασιάδη για την τροχιοδρόμηση της οριστικής διχοτόμησης, δεν είναι για να τον πάρει κάποιος στα σοβαρά.

Η απειλή Χριστοδουλίδη ότι θα διαρρεύσει τα πρακτικά του Κρανς Μοντάνα αν δεν σιωπήσει ο Έιντε θυμίζει το ανέκδοτο με τον κυνηγό και το λιοντάρι που γλιστρούσε…

25/7/2017

Καλά, τόσο διάχυτο είναι το φαινόμενο της μνήμης χρυσόψαρου σε αυτή τη χώρα; Τόση ξεφτίλα πια; Που είναι οι λίμπεραλς να αντιδράσουν για την συνωμοσιολογία περί Τουρκόφιλου εκπρόσωπου του ΟΗΕ και ξένων δάκτυλων, που είναι οι ευρωπαϊστές να στηλιτεύσουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ενάντια στους οπαδούς «της όποιας λύσης», που είναι οι κεντροδεξιοί να καταδικάσουν τον «λαϊκισμό», τον απομονωτισμό, έστω τον Κοτζιά ρε παιδί μου; Τελικά απλά πίσω από τα φρου φρου και αρώματα απλά, βασικά Μένουμε Εθνικόφρονες;

25/7/2017

Για να το συνοψίσουμε: δηλαδή η κυβέρνηση λαλεί μας ότι ο Γκουτιέρες εν άκουσεν καλά, εν εκατάλαβεν ακριβώς τι του είπεν ο Τσαβούσογλου τζιαι ότι ο Έιντε εσύγχισεν τες επιθυμίες του με τα δεδομένα, ότι «πίστευε ότι συμβαίνει αυτό που ήθελε να συμβεί». Δηλαδή ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ εν αχάπαρος ή παλαβός τζιαι ο αντιπρόσωπος του εν φαντασιόπληκτος ή πελλός. Τζιαι ο μαθητεύομενος μάγος που τη Γεροσκήπου σε ρόλο κυβερνητικού εκπροσώπου, λαλεί μας να μην αμφισβητεί κανένας ότι όντως έτσι έγινε γιατί εννά μας δείξει τες σημειώσεις του. Ρε που ζούμε!  

Υ.Γ. Τελικά ο Γκουτιέρες όντως έκαμεν λάθος στην πρώτη του αναφορά για τη δέσμευση των ηγετών για λύση στη Γενεύη 1, ότι δηλαδή αξίζουν το βραβείο Όσκαρ. Βραβείο Βατόμουρου έπρεπε να πει. J

Και ενώ στη Βιλλαρίμπα έχουν τελειώσει και πάνε για άλλα

(κάλεσμα Μαρωνιτών και Βαρωσιωτών για εγκατάσταση υπό την ΤΔΒΚ)

στο Βιλλαμπάχο ακόμα τρίβουν

(πέρκει φύουν οι τάτσες τζιαι ξαναπιάει καρέκλα το Νικούιν στην ΕΔΝΚ τζιαι ας πάει τζιαι το παλιάμπελο)

…Ό,τι μας λένε, θα λέμε όχι
μια ζωή ξύδι και ξιφολόγχη…

31-7-2017

Ο τερματισμός της μονοπώλησης της Κυπριακής Δημοκρατίας από την ε/κ ελίτ και η υποβάθμιση της σε Ελληνική Δημοκρατία Νότιας Κύπρου θα είναι μια αργή και βασανιστική διαδικασία. Η ανακούφιση τους από το ναυάγιο της ομοσπονδιακής προοπτικής ενδέχεται να υπερκεραστεί σύντομα από την αγωνία τους καθώς θα χάνουν το ένα μετά το άλλο τα πολιτικά και νομικά τους ερείσματα ενάντια στην Τουρκία και τους Τουρκοκύπριους. Και για το Βαρώσι και για το αεροδρόμιο του Ερτζιάν το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα ρωτηθούν καν. Αυτά είναι πλέον θέματα που θα λυθούν μεταξύ του ΟΗΕ, της ΕΕ, της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής διοίκησης. Και αυτά μάλλον είναι μόνο η αρχή.  

Μετά το ναυάγιο

4/7/2017

Επικρατούν κατά κράτος στα ΜΜΕ οι οπαδοί της «όποιας διχοτόμησης». Θα ήταν όμως καλύτερα αν ακούγαμε περισσότερο και την άλλη πτέρυγα του απορριπτικού μετώπου, αυτή της διχοτόμησης «με το σωστό περιεχόμενο», έτσι για να μην πλήττουμε δηλαδή.

……………..

7/7/2017

Χρειάζεται να δούμε τις λεπτομέρειες σε σχέση με το μηχανισμό ασφάλειας και εφαρμογής της λύσης και τις ακριβείς θέσεις των δυο βασικών πλευρών (και των υπολοίπων) πριν εξάγουμε τα όποια συμπεράσματα για τους λόγους του ναυαγίου και τις ευθύνες. Τι ακριβώς δέχτηκε η Τουρκία να αλλάξει στην Συνθήκη Εγγυήσεων και τι στη Συνθήκη Συμμαχίας (950 Έλληνες και 650 Τούρκοι στρατιώτες) άμεσα και τι με τη προοπτική των 15 ετών που αναφέρθηκε. Τότε μόνο θα μπορούμε αξιολογήσουμε και την συγκεκριμένη ευθύνη του Αναστασιάδη και τον βαθμό της ανικανότητας και δειλίας του. Περιμένουμε να μιλήσει ο Ακιντζί, ο μόνος μέχρι στιγμής που είχε σε όλη τη διαδικασία τουλάχιστο μια συγκριτικά έντιμη στάση, έστω και αν μετά το Μοντ Πελαράν έχασε τον ενθουσιασμό του και έμοιαζε σχεδόν παραιτημένος. 

Προς το παρόν κρατούμε τη διαφοροποίηση της πρώτης δήλωσης Κουντέρες στην αρχή της Γενεύης 1 και της τελευταίας του δήλωσης στο τέλος της Γενεύης 2 ως προς τη προοπτική της ειρήνευσης. Την πρώτη φορά ήταν «των δυο κοινοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας», την δεύτερη ήταν «των Κυπρίων σε Βορρά και Νότο».   

……..

7/7/2017

Μα γιατί τόση μαυρίλα ρε παιδιά; Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτα θετικό με το τέλος των συνομιλιών;

Ας πούμε

1)   το ότι απαλλαγήκαμε από τη κυοφορούμενη ΝΑΤΟική λύση που ήταν και ρατσιστική και διχοτομική και εν πάση περιπτώσει επικίνδυνη που το βάζετε;

2)   Το ότι αντισταθήκαμε στον Τουρκικό επεκτατισμό και ιμπεριαλισμό που ήθελε να ελέγξει όλη τη Κύπρο;

3)   Το ότι επανατοποθετήσαμε το Κυπριακό ως πρόβλημα Τουρκικής εισβολής και κατοχής και το ξεκαθαρίσαμε αυτό σε όλη τη διεθνή κοινότητα, τους λαούς του κόσμου κλπ;

4)   Το ότι σταματήσαμε τη αστική «λύση» που θα μας κλείδωνε στην αιώνια νεοφιλελεύθερη λιτότητα;

5)   Το ότι άνοιξε ο δρόμος τώρα για το ενιαίο κράτος που θα φτιαχτεί μέσα από τους κοινούς αγώνες ε/κ και τ/κ;

6)   Το ότι διασώσαμε τη Κυπριακή Δημοκρατία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο φυσικό της πλούτο;

Τι; Λίγα είναι αυτά;

8-9/7/2017

Εγώ πάντως ζω και πεθαίνω για τη μέρα που οι εταιρείες θα πάρουν την Κυπριακή Δημοκρατία σε διεθνές δικαστήριο απαιτώντας αποζημιώσεις επειδή δεν τους παρείχε ασφάλεια στα οικόπεδα που αγόρασαν στη διαφιλονικούμενη ΑΟΖ της :)

Επίσης τώρα που πέθανε η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ως πλαίσιο λύσης, εγώ προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο μικτό κυπριακό κόμμα για την ατόφια επανένωση του λαού στη βάση του ενιαίου κράτους που δεν ξεχωρίζει ε/κ και τ/κ. Τι εννοείτε δεν υπάρχει; Δεν απόρριψε ο κυπριακός λαός με πλειοψηφία την ΔΔΟ υπέρ της ατόφιας επανένωσης του ενιαίου κράτους; J

Περιμένω την ώρα που κάποιος από αυτούς που δεν ήθελαν την «αστική λύση» του Κυπριακού και δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους για αυτήν επειδή θα ήταν «νεοφιλελεύθερη» να μας μιλήσει ανοιχτά τώρα για το σοσιαλισμό στη Νότια Κύπρο που θα έρθει με τον αγώνα για τον παγκόσμιο σοσιαλισμό.

Το ότι η Τουρκική αδιαλλαξία ήταν ο λόγος που κατάρρευσαν οι συνομιλίες είναι πλέον φανερό σε όλους. Στον ΟΗΕ, στην ΕΕ, στους Τουρκοκύπριους, στη διεθνή κοινότητα και στους λαούς του κόσμου γενικά. Είναι πλέον σε όλους ξεκάθαρο ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα Τουρκικής εισβολής και κατοχής. Οπόταν τι περιμένουμε; Βουρ για ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας που θα ονοματίζει την Τουρκία «κατοχική δύναμη» και θα της ζητά να «αποσύρει άμεσα» τον στρατό της από το Ευρωπαϊκό έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από την ολομέλεια του ΟΗΕ; Έστω από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Τι; Αφού εν καθαρά τα πράματα. J

Ευτυχώς πάντως που δεν συμφωνήθηκε η διχοτομική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και έτσι δεν έχουμε διαχωρισμό του λαού και διακρίσεις στη βάση της εθνότητας που ενισχύουν τον εθνικισμό.

Ίνταμπον; J

Επίσης, ευτυχώς που με τη βοήθεια της Ελλάδας και της Τουρκίας μπλοκάραμε τη ΝΑΤΟική λύση που μας ετοίμαζαν. Ιδιαίτερα ο Κοτζιάς υπήρξε στη πρώτη γραμμή του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα. Αλλά και ο Τσαβούσογλου με την αδιαλλαξία του ήταν καθοριστικός στη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ίνταμπον;

Και το τελευταίο αυτής της σειράς. Προς στιγμής νομίσαμε ότι ο Αναστασιάδης φοβισμένος από τη βέβαιη επίρριψη ευθυνών κατάθεσε στο παρά πέντε ότι αποδέχεται κάποιες εναπομείνασες συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ. Τελικά μαθαίνουμε ότι ήταν με μεγαλοπρέπεια και αποφασιστικότητα που κατάθεσε ο Αναστασιάδης τη πρόταση του στα εσωτερικά υπό τον όρο 0 στρατός και 0 εγγυήσεις και είπε στους Τούρκους περίπου take it or leave it. Γάτα, γάτα. J