Ψήφο στον Μαλά. Τυχόν εκλογή οποιουδήποτε άλλου αυτή την στιγμή θα είναι καταστροφή

Ο Σταύρος Μαλάς δεν είναι αριστερός και δεν έχει αριστερό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Είναι μάλλον πιο κοντά στη δεξιά σοσιαλδημοκρατία σε θέματα οικονομίας και παρά τις φιλελεύθερες του απόψεις σε κάποια κοινωνικά θέματα είναι μάλλον συντηρητικός σε διάφορα άλλα. Δεν αναμένω να κάνει σημαντικές προοδευτικές τομές και μεταρρυθμίσεις αν εκλεγεί – δεν φαίνεται να έχει ούτε το όραμα ούτε την προοπτική να διαφοροποιήσει τον συσχετισμό δύναμης για να γίνει αυτό. Υπό κανονικές συνθήκες ως αριστερός δεν θα ψήφιζα έναν τέτοιο υποψήφιο και θα επέλεγα την αποχή όπως έκανα το 2013. Τότε βέβαια υπήρχαν και άλλοι λόγοι που δεν ψήφισα τον Μαλά καθώς βρισκόμασταν σε διαφορετική συγκυρία και με άλλα διακυβεύματα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Το ΑΚΕΛ έδειξε με δραματικό τρόπο τα όρια του ως αριστερή δύναμη μέσα στη κρίση και την αδυναμία του (πολιτική, οργανωτική, στελεχιακή, ιδεολογική, επικοινωνιακή) που με την ανάληψη της εκτελεστικής εξουσίας την περίοδο 2008-2013 υπήρξε σχεδόν τραγική. Όμως το ότι κατάφερε να μείνει όρθιο και να κάνει έστω κάποια μικρά βήματα μπροστά ως αντιπολίτευση είναι γεγονός και υπό αυτές τις συνθήκες είναι και σημάδι ελπίδας για τη Κύπρο. Ιδιαίτερα όσον αφορά το κυπριακό, το ΑΚΕΛ υπήρξε τα τελευταία χρόνια το μοναδικό κόμμα που επέδειξε συνέπεια, σοβαρότητα και ευθύνη έναντι της ιστορίας και του τόπου. Το ΑΚΕΛ υπό την ηγεσία του Άντρου Κυπριανού πρέπει να στηριχτεί θεωρώ από την ευρύτερη αριστερά σε αυτή τη συγκυρία ιδιαίτερα για την αξιοπρεπέστατη στάση του στο Κυπριακού την στιγμή που όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις φλερτάρουν ρητά ή υπόρρητα, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό με την διχοτόμηση. 

Και κατ’ επέκταση ο Μαλάς θα πρέπει να στηριχτεί από όλες τις δυνάμεις που πραγματικά επιθυμούν την επανένωση της χώρας.

Μετά την κατάρρευση της διαδικασίας των συνομιλιών που ξεκίνησε το 2008, βρισκόμαστε σε μια απολύτως κρίσιμη καμπή στο κυπριακό. Να θυμηθούμε ότι ο μόνος λόγος που δεν κλείδωσε η διχοτόμηση μετά το δημοψήφισμα του 2004 ήταν η εκλογή Χριστόφια το 2008 που ξαναέβαλε την προοπτική συμφωνημένης λύσης στο τραπέζι μέσα από ένα έντιμο διαμοιρασμό εξουσίας ε/κ και τ/κ. Τυχόν εκλογή του Νικόλα Παπαδόπουλου που πολεμά την επανένωση γενικά ή του Αναστασιάδη που σκότωσε την προοπτική της στο πιο κρίσιμο σημείο θα στείλει το μήνυμα ότι οι ε/κ στην καλύτερη περίπτωση εγκρίνουν την πορεία προς τα δυο κράτη μέσω της εδραίωσης, νομιμοποίησης και αναβάθμισης του στάτους κβο και στην χειρότερη ότι προτιμούν τυχοδιωκτισμούς με την ΑΟΖ που ενέχουν κινδύνους ευρύτερων περιφερειακών διενέξεων. Πρέπει να φύγει η διεφθαρμένη και επικίνδυνη κυβέρνηση Αναστασιάδη και πρέπει να αποτραπεί η εκλογή του Νικόλα Παπαδόπουλου. Ψήφο στο Σταύρο Μαλά λοιπόν.

ΥΓ. Η ψήφος στο Μαλά δεν είναι κλειδωμένη. Ο υποψήφιος θα κρίνεται μέχρι την τελευταία στιγμή, και στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα κάνει τέτοιες κινήσεις που θα μας σπρώξουν ξανά στην αποχή.