Sunday, October 21, 2012

ΕΡΑΣ για την αβάστακτη αθλιότητα της "εθνικής ομοφωνίας"

τζιαι όποιος αριστερός απαξιώνει τους αγώνες του ΑΚΕΛ για ένα "ήπιο" μνημόνιο, τζιαι εν ενάντια στην συναίνεση με τον αβέρωφ τζιαι την ΟΕΒ,  τζιαι την λογική της τρόικα εεε εν με τον αβέρωφ τζιαι την ΟΕΒ τζιαι την τρόικα καλό. 
αα τζιαι όποιος αριστερός εν στηρίζει τες επιλογές του ακελ εεε εν φανερό, εν με την δεξιά...

.......................

Η  αβάστακτη αθλιότητα της "εθνικής ομοφωνίας"


Με θλίψη και οργή παρακολουθεί ο κυπριακός λαός το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων να συσπειρώνονται και να ομοφωνούν στην αποδοχή ενός μνημονίου με την Τρόικα, το οποίο με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην κοινωνική οπισθοδρόμηση και την εξαθλίωση μεγάλου μέρους της κοινωνίας.



Η ΕΡΑΣ εκτιμά ότι με την υπογραφή του μνημονίου διακυβεύονται οι κατακτήσεις των εργαζομένων τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα. Ήδη στην σκιά της πολυδιαφημισμένης δημοσιονομικής εξυγίανσης που πλήττει όλους τους μισθωτούς στο δημόσιο, στον ιδιωτικό τομέα γίνεται κούρσα απολύσεων, μειώσεων στους μισθούς, απλήρωτων υπερωριών, καθυστέρηση πληρωμών και γενικά επικρατεί κλίμα ανασφάλειας.



Με δυσάρεστη έκπληξη παρακολουθήσαμε την κυβέρνηση του ΑΚΕΛ να σύρεται πίσω από το κυρίαρχο ρεύμα που μεταθέτει το κόστος της κρίσης σε αυτούς που δεν έχουν καμιά ευθύνη για την δημιουργία του, ενώ αφήνεται στο απυρόβλητο ο συσσωρευμένος πλούτος και το, από οθωμανικής εποχής, ειδικό καθεστώς της Εκκλησίας.



Απέναντι σ’ αυτού του είδους της δήθεν εθνικής συναίνεσης, που αποσκοπεί να σώσει τις τράπεζες και να καταστρέψει τους εργαζόμενους, η δημιουργία ενός μετώπου κοινωνικής αντίστασης καθίσταται επείγουσα και αναγκαία.



Η ΕΡΑΣ καλεί τον κυπριακό λαό σε αντίσταση και συντονισμό των αγώνων του με τους αγώνες των άλλων λαών της Ευρώπης, που ήδη βρίσκονται στους δρόμους.

3 comments:

Anonymous said...

Δυο σημειωσεις:

Το πρωτο, αφορα τον προλογο σου. Η θεωρια της συμπλευσης με τους ρεφορμιστες, παροτι που ειναι λαθος - και εχει τεκμηριωθει ιστορικα, δεν ειναι αντικειμενο για ειρωνια, καθως βρησκεται στα μυαλα χιλιαδων ειλικρινα προοδευτικων ανθρωπων.

Τωρα στο κειμενο της ΕΡΑΣ θα ηθελα να σχολιασω το εξης: αφηνεται η εντυπωση οτι περασαμε την φαση των παχεων αγελαδων, και τωρα ειμαστε στην ζουλα. Πρεπει να γινει σαφες οτι το αιτημα δεν ειναι Επιστροφη στις προηγουμενες δεκαετιες (οπως υπονοειται με το "διακυβεύονται οι κατακτήσεις των εργαζομένων τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα. "). Ο δρομος των προηγουμενων δεκαετιων ηταν αυτος που μας εφερε σε αυτη την θεση, και η μονη λυση ειναι μια πραγματικη αλλαγη θεσμων, νοοτροπιων, κοινωνικων δομων, μια κοινωνικη επανασταση εναντια στην ιδια την κοινωνια για την κοινωνια. Γιατι αν δεν την κανουμε εμεις, θα την κανουν οι αλλοι.

μ

Anonymous said...

Η ΕΡΑΣ καλεί τον κυπριακό λαό σε αντίσταση και συντονισμό των αγώνων του με τους αγώνες των άλλων λαών της Ευρώπης, που ήδη βρίσκονται στους δρόμους.

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω σύντροφε. Πούν' τος ο λαός;

gregoris said...

μ
η ειρωνεία δεν αφορά την θεωρία της σύμπλευσης με τους ρεφορμιστές...αφορά την ακελική περιχαράκωση απέναντι στην κριτική από τα αριστερά.
ναι δεν διαφωνώ ούτε με την επισήμανση για την ιστορική πορεία της σημερινής κατάστασης - δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, και φυσικά ούτε με τον στόχο της ανατροπής. όμως όντως πρόκειται για μια τεράστια οπισθοδρόμηση και την απώλεια κατακτήσεων που χρονολογούνται μέχρι και από το 1940 και αυτό πρέπει να λέγεται.

ανώνυμε ναι. ο λαός εν στο σπίτι του προς το παρόν. άλλοι εν συνειδητοποιούν τι έρκεται, άλλοι απλά φοούνται, άλλοι εν απελπισμένοι, άλλοι εν συγχισμένοι. αλλά μάλλον πολλά σύντομα θα υπάρξουν τζιαι δαμέ λαικές αντιδράσεις γιατί η πτώση θα είναι πολλά απότομη τζιαι η κατάσταση πολλά επικίνδυνη. δυστυχώς η άκρα δεξιά θα επιχειρήσει με πολλές αξιώσεις να κατευθύνει την λαική οργή.