ΜΟΝΑΧΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Από τη συλλογή "Residentia en la tierra" 2

σε μετάφραση Τάκη Βαρβιτσιώτη

στο "Πάμπλο Νερούδα - Ποιήματα", έκδοση Νεφέλη 1982

Υπάρχουν ερημικά κοιμητήρια,

τάφοι γεμάτοι κόκκαλα δίχως ήχο,

η καρδιά διασχίζοντας μιά σήραγγα

σκοτεινή, σκοτεινή, σκοτεινή,

που στα ενδότερά της πεθαίνουμε, όπως σε ναυάγιο,

σα να καταποντιζόμασταν μες την καρδιά,

σα να κατρακυλούσαμε απ' το δέρμα στην ψυχή.

Υπάρχουν πτώματα, υπάρχουν πόδια από γλοιώδη ψυχρή άργιλλο,

υπάρχει ο θάνατος μέσα στα κόκκαλα,

σαν ήχος καθαρός,

σαν υλακή δίχως σκυλί,

που αναδύεται μεσ' από κάποιες καμπάνες, από κάποιους τάφους,

αυξαίνοντας μέσα στην υγρασία όπως τα δάκρυα ή η βροχή.

Βλέπω, μονάχος, καμιά φορά,

φέρετρα με ιστία, 

να σαλπάρουν μαζί με χλωμούς πεθαμένους, και με γυναίκες που έχουν πλεξούδες νεκρές,

μαζί με ψωμάδες λευκούς σαν άγγελους,

μαζί με κορίτσια στοχαστικά παντρεμένα με συμβολαιογράφους,

φέρετρα ν' αναπλέουν το κάθετο ποτάμι των νεκρών,

το μενεξεδένιο ποτάμι,

προς τα εκεί ψηλά, με τα ιστία φουσκωμένα από τον ήχο του θανάτου,

φουσκωμένα από το σιωπηλό ήχο του του θανάτου.

Στο ηχηρό ακρογιάλι φτάνει ο θάνατος

σαν ένα παπούτσι χωρίς πόδι, σαν ένα ένδυμα χωρίς άνθρωπο,

έρχεται να κτυπήσει μ' ένα δαχτυλίδι χωρίς πέτρα και χωρίς δάχτυλο,

έρχεται να φωνάξει χωρίς στόμα, χωρίς γλώσσα, χωρίς λαρύγγι.

Τα βήματά μου ωστόσο αντηχούν

και η ενδυμασία μου αντηχεί, σιωπηλή, σαν ένα δέντρο.

Δεν ξέρω, λίγα καταλαβαίνω, μόλις βλέπω,
όμως θαρρώ πως το τραγούδι του έχει το χρώμα υγρής βιολέττας,

βιολέττας που έχει συνηθίσει το χώμα, γιατί το πρόσωπο του θανάτου είναι πράσινο,

και η ματιά του θανάτου είναι πράσινη,

με τη διαπεραστική υγρασία ενός φύλλου βιολέττας,

και το βαρύ του χρώμα ενός οργισμένου χειμώνα.

Όμως ο θάνατος προχωρεί ανάμεσα απ' τον κόσμο μεταμφιεσμένος σε σάρωθρο,

γλύφει το έδαφος αναζητώντας πεθαμένους,ο θάνατος βρίσκεται μέσα στο σάρωθρο,

είν' η βελόνα του θανάτου αναζητώντας την κλωστή.

Ο θάνατος βρίσκεται μέσα στα κρεββάτια,

στα μαλακά τα στρώματα στις μαύρες κουβέρτες

ζει ξαπλωμένος, και ξαφνικά φυσάει:

φυσάει μ' έναν ήχο ζοφερό που φουσκώνει τα σεντόνια,

και υπάρχουν κρεββάτια που ταξιδεύουν για ένα λιμάνι

όπου ο θάνατος περιμένει, με στολή ναυάρχου.

Κανείς δε θα γλυτώσει

Σύντομα και στη δική σας γειτονιά

φυσικά πράματα...

εζητούσαμεν την κρατικοποίηση των τραπεζών..

τζιαι εκάμαν μας τραπεζοποίηση του κράτους

Φτωχοί και τίμιοι τραπεζίτες

από εφημερίδα Αλήθεια

να υποθέσουμε ότι αφού τούτα εν οι μισθοί εν άλλα τα μπόνους τζιαι άλλα τα προνομιακά δάνεια κλπ κλπ

Ας φρόντιζαν

στους Λιλλήκες της δικής μου γενιάς..

.............................

Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης.
Aυτή η μοιραία πόλις, η Aντιόχεια
όλα τα χρήματά μου τάφαγε:
αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.

Aλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην.
Κάτοχος της ελληνικής θαυμάσιος
(ξέρω και παραξέρω Aριστοτέλη, Πλάτωνα·
τι ρήτορας, τι ποιητάς, τι ό,τι κι αν πεις).
Aπό στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα,
κ’ έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων.
Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά.
Στην Aλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι·
κάπως γνωρίζω (κ’ είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί:
του Κακεργέτη βλέψεις, και παληανθρωπιές, και τα λοιπά.

Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα
ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα,
την προσφιλή πατρίδα μου Συρία.

Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Aυτή είν’ η πρόθεσίς μου.
Aν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους—
τους ξέρουμε τους προκομένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τι φταίω εγώ.

Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,
κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,
θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό.
Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό.

Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.

Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ’ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.

Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.

Κωνσταντίνος Καβάφης

Περί πλειστηριασμού αγάπης και τραπεζο-κρατικής φιέστας

να υπενθυμίσουμε ότι οι Κύπριοι πολίτες λίαν συντόμως θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν από το υστέρημά τους τα ελλείμματα του τραπεζικού ιδρύματος που σήμερα τους καλεί να χρηματοδοτήσουν την επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας του!  Μόνο η αγάπη μπορεί; Ομολογουμένως, χρειάζεται τρομερό περίσσευμα αγάπης στα όρια της πλήρους αφέλειας ώστε οι Κύπριοι πολίτες να χρηματοδοτήσουν από το υστέρημά τους την πολιτειακά υποστηριζόμενη επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας του τραπεζικού ιδρύματος του οποίου λίαν συντόμως θα υποχρεωθούν να καλύψουν και τα χρηματοδοτικά ελλείμματα …

...Επαναλαμβάνουμε ότι  ο Ραδιομαραθώνιος είναι συνδιοργάνωση της Λαϊκής Τράπεζας και της επίσημης πολιτείας. Το οποίον, ιδιαίτερα στην σημερινή συγκυρία, μεταφράζεται σε συνειδητή απόπειρα βίαιης χειραγώγησης των Κυπρίων πολιτών που φλερτάρει με τα όρια της πολιτειακής απάτης. Πόσο μάλλον όταν η κριτική και οι αντιδράσεις από πάμπολλες πλευρές της Κυπριακής κοινωνίας για τον ακραίο πατερναλισμό και την υπονόμευση του κοινωνικού ρόλου των ατόμων με αναπηρία που αποπνέουν οι φιλανθρωπικές εκδηλώσεις της ραδιομαραθωνικής φιέστας έχουν με ιδιαίτερη ένταση εκφραστεί ιδιαίτερα την τελευταία διετία, γεγονός το οποίο στερεί από τους συνοδοιπόρους της αρμόδιας πολιτείας την δυνατότητα επίκλησης τεκμηρίου άγνοιας.

...Υπό το προσβλητικό όταν χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του απαραίτητου κλίματος κοινωνικής χειραφέτησης σύνθημα – άλλοθι “μόνο η αγάπη μπορεί”, η Κυπριακή Πολιτεία διαπράττει (και νομιμοποιεί) δια της επίσημης συμμετοχής της στην φιλανθρωπική φιέστα “Ραδιομαραθώνιος” μιά πολιτική απάτη. Οχι μόνο σε βάρος της οργανωμένης προσπάθειας για σοβαρές δημόσιες πολιτικές κοινωνικής ένταξης των ατόμων με αναπηρία, αλλά σε βάρος ολόκληρης της Κυπριακής κοινωνίας. Η οποία αντιμετωπίζεται ως αφελές ποίμνιο αποτελούμενο από εκλιπαρούντες πελάτες, που καλούνται με ιδιαίτερα πιεστικό τρόπο να πληρώσουν από το υστέρημά τους ως … κοινωνικά ευαίσθητοι τα πάντα! Να πληρώσουν τα ελλείμματα ρευστότητας των τραπεζών, να πληρώσουν δια της υποβάθμισης των δομών και υπηρεσιών του κοινωνικού κράτους τα ήδη προαναγγελθέντα και πολιτικά συμφωνηθέντα για τα επόμενα χρόνια ελλείμματα κοινωνικής πολιτικής, να πληρώσουν και μέσω της προσφοράς του οβολού τους στον Ραδιομαραθώνιο την προσπάθεια αποκατάστασης του κοινωνικού προφίλ της Λαϊκής Τράπεζας που σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται για την συνολική αλυσίδα των ελλειμμάτων! Και όλα αυτά στο όνομα της κοινωνικής ευαισθησίας, επειδή … μόνο η αγάπη μπορεί…

ολόκληρο το κείμενο της πρωτοβουλίας δαμέ

http://falies.com/2012/10/21/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%BF-%CF%81%CE%B1%CE%B4/

ΕΡΑΣ για την αβάστακτη αθλιότητα της "εθνικής ομοφωνίας"

τζιαι όποιος αριστερός απαξιώνει τους αγώνες του ΑΚΕΛ για ένα "ήπιο" μνημόνιο, τζιαι εν ενάντια στην συναίνεση με τον αβέρωφ τζιαι την ΟΕΒ,  τζιαι την λογική της τρόικα εεε εν με τον αβέρωφ τζιαι την ΟΕΒ τζιαι την τρόικα καλό. 
αα τζιαι όποιος αριστερός εν στηρίζει τες επιλογές του ακελ εεε εν φανερό, εν με την δεξιά...

.......................

Η  αβάστακτη αθλιότητα της "εθνικής ομοφωνίας"

Με θλίψη και οργή παρακολουθεί ο κυπριακός λαός το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων να συσπειρώνονται και να ομοφωνούν στην αποδοχή ενός μνημονίου με την Τρόικα, το οποίο με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην κοινωνική οπισθοδρόμηση και την εξαθλίωση μεγάλου μέρους της κοινωνίας.

Η ΕΡΑΣ εκτιμά ότι με την υπογραφή του μνημονίου διακυβεύονται οι κατακτήσεις των εργαζομένων τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα. Ήδη στην σκιά της πολυδιαφημισμένης δημοσιονομικής εξυγίανσης που πλήττει όλους τους μισθωτούς στο δημόσιο, στον ιδιωτικό τομέα γίνεται κούρσα απολύσεων, μειώσεων στους μισθούς, απλήρωτων υπερωριών, καθυστέρηση πληρωμών και γενικά επικρατεί κλίμα ανασφάλειας.

Με δυσάρεστη έκπληξη παρακολουθήσαμε την κυβέρνηση του ΑΚΕΛ να σύρεται πίσω από το κυρίαρχο ρεύμα που μεταθέτει το κόστος της κρίσης σε αυτούς που δεν έχουν καμιά ευθύνη για την δημιουργία του, ενώ αφήνεται στο απυρόβλητο ο συσσωρευμένος πλούτος και το, από οθωμανικής εποχής, ειδικό καθεστώς της Εκκλησίας.

Απέναντι σ’ αυτού του είδους της δήθεν εθνικής συναίνεσης, που αποσκοπεί να σώσει τις τράπεζες και να καταστρέψει τους εργαζόμενους, η δημιουργία ενός μετώπου κοινωνικής αντίστασης καθίσταται επείγουσα και αναγκαία.

Η ΕΡΑΣ καλεί τον κυπριακό λαό σε αντίσταση και συντονισμό των αγώνων του με τους αγώνες των άλλων λαών της Ευρώπης, που ήδη βρίσκονται στους δρόμους.

Με την πλάτη στον τοίχο

Μια μάχη γίνεται πίσω μου
στα πόδια μου βλέπω τους ίσκιους
ακούω τις σκόρπιες τους λέξεις
δεν γυρνάω το κεφάλι
Σκαρώνουν σχέδια πλάι μου
το πιάνουν οι άκρες των ματιών μου
μυρίζω τον ιδρώτα των ερώτων τους
δεν τους κάνω τη χάρη

Γιατί δεν γίνεται τίποτα εμπρός μου
με μια ματιά να το κλέψω να φύγω
και μένω εδώ καρφωμένος με την πλάτη στον τοίχο

Ένα καράβι ενοχές τη ζωή μου αρρωσταίνει
μέσα στη γη του πυρός ταξιδεύω γυμνός
ένας πανάρχαιος μύθος απ' τη μύτη με σέρνει
αδέξιος, τεχνίτης κι αλήτης με την πλάτη στον τοίχο

Φοβέρες χτίζουν πάνω μου
μικραίνει όσος έμεινε χώρος
βαραίνουνε κιόλας οι ώμοι μου
δεν σηκώνω το βλέμμα
Μια τρύπα σκάβουνε κάτω μου
βουλιάζουν στην κινούμενη άμμο
τραβάνε στη γη τα φεγγάρια μου
δεν θα φτάσουν στο τέρμα

Γιατί δεν γίνεται τίποτα εμπρός μου
με μια ματιά να το κλέψω να φύγω
και μένω εδώ καρφωμένος με την πλάτη στον τοίχο

Ένα καράβι ενοχές τη ζωή μου αρρωσταίνει
μέσα στη γη του πυρός ταξιδεύω γυμνός
ένας πανάρχαιος μύθος απ' τη μύτη με σέρνει
αδέξιος, τεχνίτης κι αλήτης με την πλάτη στον τοίχο

Με την πλάτη στον τοίχο

Διονύσης Τσακνής

Κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη αυτών που χάμω τα πετάξανε Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι αλλιώς τη βάψαμε...

Φτιάχνουν απόψε με κουρέλια και σανίδια
έναν συνοικισμό αυτόνομο
Αυτοί που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια
και στον υπόνομο

Κι εσυ που ψάχνεις το κουκί και το ρεβίθι
στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε
Φτιάξε μαζί τους το δικό σου παραμύθι
γιατί χανόμαστε

Μες το δικό σου παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές τo, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου

Ξελεύθερώνω την ωραία πεταλούδα
από τη σφραγισμένη γυάλα της
Να σου δανείσει τα φτερά της τα βελούδα
και τα μεγάλα της

Κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη
αυτών που χάμω τα πετάξανε
Φτιάξε καρδιά μου
το δικό σου παραμύθι
αλλιώς τη βάψαμε

Φτιάχνω απόψε με κουρέλια και σανίδια
έναν συνοικισμό αυτόνομο
Μ'αυτούς που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια
και στον υπόνομο

Κι αντί να ψάχνω το κουκί και το ρεβύθι
στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε
Φτιάχνω μαζί σας το δικό μας παραμύθι
γιατί χανόμαστε

Μες το δικό μας παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές το, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου

Μαριανίνα Κριεζή, Διονύσης Τσακνής

Μνημόνιο στη Κύπρο

"Θέλουμε να υπογράψουμε, η ίδια η ζωή πιέζει..."

η ζωή τραβά την κατηφόρα, με σημαίες, με σημαίες και τα βούρλα που τις κρατάνε...

Σημειώσεις 26 – 19/10/2012

Το ότι ο τραπεζίτης Σιαρλή με τα μπόνους και τα εφάπαξ των εκατομμυρίων είναι τώρα ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης του ΑΚΕΛ, που επιβλέπει την επιβολή της σκληρής λιτότητας στους εργαζόμενους και την κυπριακή κοινωνία προς όφελος της διεθνούς και ντόπιας αστικής τάξης, είναι απλά ένα δεδομένο που πρέπει να κάνει τους όποιους αριστερούς υπάρχουν ακόμα μέσα στο ΑΚΕΛ να σκέφτονται δυο φορές πριν ανοίξουν το στόμα τους για κανένα αντικαπιταλιστικό σύνθημα, τουλάχιστον αν θέλουν να περνιούνται ως σοβαροί.

Με μια ψύχραιμη ανάλυση, αν το ΑΚΕΛ είχε διανόηση θα μπορούσε τουλάχιστον να το εξηγήσει έστω στον κόσμο του ως μια άβολη πραγματικότητα – ότι δηλαδή η εν εξελίξει καπιταλιστική κρίση καθιστά πλέον εντελώς οργανική την σύνδεση αστικού κράτους και χρηματιστικού κεφαλαίου εξανεμίζοντας ακόμα και την συμβολική αυτονομία της όποιας κυβέρνησης από το κατεστημένο των τραπεζών.

Αυτό όμως που είναι μια πιο άβολη πραγματικότητα για τους όποιους αριστερούς υπάρχουν ακόμα μέσα στο ΑΚΕΛ είναι μια άλλη πιο αποκαλυπτική εικόνα – αυτή του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής και πρώην υπουργού Οικονομικών Καζαμία να χειροκροτεί και να συγχρονίζει τα χειροκροτήματα γιατί ο τραπεζίτης που τον διαδέχθηκε δεν θα πληρωνόταν καν από το κράτος – είχε πάρει ήδη αρκετά ως τραπεζίτης και θα επέβλεπε την διαδικασία φτωχοποίησης της κοινωνίας εντελώς δωρεάν...

Προσεχώς...

Εμείς

δέφτερη ανάγνωση ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ –ΤΑΞΙΚΑ ΝΕΑ

Ταξικά νέα

Σε αδιέξοδο φαίνεται πως οδηγούνται οι προσπάθειες διαλόγου αναφορικά με την ΑΤΑ. ΟΕΒ και ΚΕΒΕ επιμένουν σε παγοποίηση του θεσμού για όσο καιρό διαρκεί το μνημόνιο, γεγονός που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων. Συγκεκριμένα, τόσο η ΠΕΟ ,όσο και η ΣΕΚ δήλωσαν πως είναι αποφασισμένες να στηρίξουν το θεσμό της ΑΤΑ καταγγέλοντας πως η αναλγησία των ΟΕΒ και ΚΕΒΕ θα οδηγήσουν το διάλογο σε αδιέξοδο.

ΠΕΟ και ΣΕΚ αποδέκτηκαν την συμβιβαστική πρόταση του Υπουργείου Εργασίας για αναδιάρθρωση της ΑΤΑ, η οποία προνοεί υπολογισμό του τιμαριθμικού επιδόματος σε ετήσια βάση και καταβολή του την πρώτη Ιανουαρίου κάθε έτους. Προνοεί, επίσης, τη μη καταβολή της ΑΤΑ σε περίπτωση που το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο του προηγούμενου έτους παρατηρηθεί αρνητική ανάπτυξη.

Αρνητικές αντιδράσεις για το ενδεχόμενο κατάργησης της ΑΤΑ, καθώς και της αποκοπής μισθών, προκλήθηκαν και στον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Με κοινή τους ανακοίνωση οι ξενοδοχοϋπάλληλοι των οργανώσεων ΣΕΚ και ΠΕΟ  αναφέρουν πως τα προτεινόμενα από την Τρόικα μέτρα για την Ξενοδοχειακή Βιομηχανία στόχο έχουν, την ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και όχι την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών.

Ο Κυπριακός Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΚΣΙΑ) σε ανακοίνωσή του, εκφράζει την έντονη διαφωνία του με τις προτάσεις της κυβέρνησης για φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας και προτείνει μια ολική φορολογική μεταρρύθμιση στο τομέα της ακίνητης περιουσίας, η οποία θα προνοεί ένα φόρο στην απόκτηση, ένα στην κατοχή και ένα στην διάθεση της ακίνητης περιουσίας. Σύμφωνα με τον ΚΣΙΑ, η αύξηση του φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας θα πλήξει τις τιμές των ακινήτων και της γης, με αρνητικά αποτελέσματα για τους κατόχους τους και την αγορά.

Σύμφωνα με δήλωση του Προέδρου της Επιτροπής Εργασίας Αντρέα Φακοντή, εισάγεται στην Κύπρο με βάση ευρωπαϊκη οδηγία, ο θεσμός του «ενοικιαζόμενου εργαζόμενου». Η συγκεκριμένη οδηγία προνοεί,  όπως παρέχεται η δυνατότητα σύστασης επιχειρήσεων προσωρινής απασχόλησης, που θα έχουν το δικαίωμα υπενοικίασης των εργαζομένων σε έμμεσους εργοδότες για περίοδο μάξιμουμ δεκαοκτώ μηνών. Είπε επίσης, πως υπάρχουν έντονες επιφυλάξεις από την κυπριακή κυβέρνηση για την συγκεκριμένη οδηγία και πως η προθεσμία εναρμόνησης της Κύπρου με αυτήν, λήγει στο τέλος Οκτωβρίου.

Ο Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος (ΠΔΣ) με επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Βάσο Σιαρλή, εκφράζει την έντονη αντίθεση του στις προτάσεις της κυβέρνησης για αύξηση του εταιρικού φόρου κατά 1%. Σύμφωνα με τον ΠΔΣ, τα οποιαδήποτε μέτρα συμφωνηθούν θα πρέπει να μην αφορούν καθόλου των κύκλο της εργασίας των εταιριών. Όπως αναφέρουν την επιστολή τους «Κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου για ακόμα μια φορά και καλούμε το Υπουργείο Οικονομικών να αφήσει έξω από τους σχεδιασμούς του τις εταιρίες και ουσιαστικά τις ξένες επενδύσεις, διότι μακροπρόθεσμα δεν θα έχει οφέλη, αλλά αντίθετα θα συντελέσει στην περαιτέρω επιδείνωση της οικονομίας»

Ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Ξενοδόχων, ο Σύνδεσμος Τουριστικών Επιχειρήσεων Κύπρου και ο Σύνδεσμος Ταξιδιωτικών Πρακτόρων εκφράζουν την αντίθεση τους με την πρόταση της κυβέρνησης για φορολόγηση της ακίνητης ιδιοκτησίας. Καλούν την κυβέρνηση, όπως αντιμετωπίσει τις ξενοδοχειακές μονάδες ως εργαλεία παραγωγικής διαδικασίας και οικονομικής ανάπτυξης του τόπου. Αναφέρουν, πως η Τρόικα στην Έκθεσή της, κάνει ειδική αναφορά στον τουρισμό και επιβεβαιώνει ότι ο τομέας του τουρισμού μπορεί να φέρει ανάπτυξη με τα μέτρα που εισηγείται προς αυτή την κατεύθυνση.

Νέα συναντήση με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις είχε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, τις οποίες χαρακτήρισε δημιουργικές και εποικοδομητικές. Στη συνάντηση, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις κατέθεσαν τις απόψεις/ενστάσεις και τις προτάσεις τους, ως προς τα προτεινόμενα μέτρα που παρέδωσε η κυβέρνηση. Η κυβερνητική πλευρά ανανέωσε το ραντεβού της σε μια δεύτερη συνάντηση με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις για περαιτέρω επεξεργασία των προτάσεων τους.

Πραγματοποιήθηκε το 1ο Συνέδριο για τη Φτώχεια και τον Κοινωνικό Αποκλεισμό, Εθνικό Δίκτυο ενάντια στη Φτώχεια Κύπρου. Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το ποσοστό της φτώχειας έχει ανέλθει στο 23,6% το 2010 καθώς και αύξηση ως προς το ποσοστό του κοινωνικού αποκλεισμού των ατόμων που ζουν υπό συνθήκες σοβαρής υλικής στέρησης στο 9,8% το 2010. Επίσης, το ποσοστό των ατόμων που ζουν σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται στο 5% για το 2010.

Σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, το οποίο επικαλείται  Ευρωπαίους Ανώτερους Αξιωματούχους, το κυπριακό μνημόνιο ενδέχεται να τοποθετηθεί σε κοινό πακετο με τις δανειακές συμβάσεις Ελλάδας και Ισπανίας μέχρι και την συνεδρία του Eurogroup στις 12 Νοεμβρίου 2012.

Ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Πανίκος Δημητριάδης, καθώς και η κυπριακή κυβέρνηση, φαίνεται πως διαφωνούν με τη μεθοδολογία που ακολουθεί η Τρόικα ως προς τον συντελεστή του υπολογισμού ύφεσης της κυπριακής οικονομίας. Σύμφωνα με την Τρόικα, η ύφεση θα ανέλθει στο 3.5% τα προσεχή χρόνια, ενώ η κυπριακή πλευρά κάνει λόγο για ποσοστό ύφεσης  5.5% - 6%, ποσοστό που εκτιμάται ως καταστροφικό για την πορεία της κυπριακής οικονομίας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

...Τα οικονομικά μέτρα που εισηγείται η Τρόικα αλλά και οι αντιπροτάσεις της κυβέρνησης, ενώ προκαλούν τον γνωστό και από την Ελλάδα φαύλο κύκλο της ύφεσης και της εσωτερικής υποτίμησης, δεν αγγίζουν διόλου τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας και δεν δημιουργούν αναπτυξιακή προοπτική. Μια κατεύθυνση την οποία θα μπορούσε να ακολουθήσει η κυβέρνηση Χριστόφια στην ετοιμασία αντιπροτάσεων θα ήταν η αύξηση της φορολογίας στον πλούτο, στα ψηλά εισοδήματα και στα κέρδη των εταιριών. Τέτοια μέτρα όχι μόνο θα οδηγούσαν σε δικαιότερη ανακατανομή εισοδημάτων και πλούτου, αλλά θα είχαν λιγότερο υφεσιακές επιπτώσεις στην οικονομία, αφού η φορολόγηση των ψηλών εισοδημάτων και του πλούτου επιδρά ηπιότερα στην ιδιωτική κατανάλωση. Αξίζει να αναφερθεί ότι το σύνολο των φορολογικών εσόδων στη Κύπρο( 41,0% του ΑΕΠ το 2011) υστερεί κατά πολύ του μέσου όρου της ευρωζώνης (45,3% το 2011). Ο ανώτατος συντελεστής φόρου εισοδήματος στη Κύπρο ήταν 38,5% το 2012 ενώ ό μέσος όρος στην ευρωζώνη ήταν 43.1%. Φυσικά, η πιο σημαντική διαφορά στους συντελεστές φορολογίας μεταξύ Κύπρου και Ε.Ε αφορά τον εταιρικό φόρο: 10% στη Κύπρο και 26,1% ο μέσος όρος στην ευρωζώνη. Ο εταιρικός φόρος στην Κύπρο για τις κυπριακές επιχειρήσεις πριν μια δεκαετία, το 2002, ήταν 28%, μειώθηκε σε 15% το 2003 και σε 10% το 2005. Το επιχείρημα είναι ότι η Κύπρος ακολουθεί πολιτική προσέλκυσης ξένων εταιριών («φορολογικός παράδεισος»). Φυσικά με αυτό το συντελεστή επωφελούνται όχι μόνο οι ξένες εταιρίες αλλά και οι κυπριακές εταιρίες. Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι το 2008 τα έσοδα από το εταιρικό φόρο ήταν 823 εκ. ευρώ (με αύξηση του ΑΕΠ 3,4%), 640 εκ. ευρώ το 2009 (με μείωση του ΑΕΠ 1,5%), 660 εκ. ευρώ το 2010 (με αύξηση του ΑΕΠ 0,7%). Αύξηση του εταιρικού φόρου στο μέσο όρο της ευρωζώνης θα μπορούσε να αποφέρει στο δημόσιο σε περιόδους ανάπτυξης επιπλέον φορολογικά έσοδα περισσότερα από 1,2 δις ευρώ το χρόνο. Με αύξηση του εταιρικού φόρου στο 12,5%, τα έσοδα από αυτόν θα ήταν το 2010, 825 εκ. ευρώ αντί 640 εκ. ευρώ.Το δημοσιονομικό πρόβλημα στη Κύπρο δεν εντοπίζεται στις ψηλές δημόσιες δαπάνες αλλά στα χαμηλά φορολογικά έσοδα, ιδίως όσον αφορά τα ψηλά εισοδήματα, τα κέρδη των εταιριών και το συσσωρευμένο πλούτο.

Η διατήρηση του εταιρικού φόρου στο 10% είναι σκανδαλώδης σε μια περίοδο όπου οι εργαζόμενοι καλούνται να επωμιστούν το κύριο βάρος της κρίσης και της δημοσιονομικής προσαρμογής. Σταδιακή αύξηση του εταιρικού φόρου δεν θα οδηγούσε σε μαζική φυγή των ξένων εταιριών, αφού η μετακίνηση μιας υπεράκτιας εταιρίας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και εμπεριέχει πολυεπίπεδο κόστος . Η παρασιτική εξάρτηση της κυπριακής οικονομίας από το ρόλο του φορολογικού παραδείσου πρέπει να επανεξεταστεί και να πάψει να αποτελεί μόνιμο εκβιασμό με άμεση επιρροή στη δομή των δημόσιων οικονομικών, αλλά και της πορείας της οικονομίας γενικότερα.
Η ΕΡΑΣ θεωρεί ότι τόσο οι προτάσεις της Τρόικας όσο και οι αντιπροτάσεις της κυβέρνησης είναι απαράδεκτες γιατί οδηγούν την οικονομία στην ύφεση και στην αύξηση της ανεργίας, την κοινωνία στην αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού και το κυπριακό κράτος στην υποτέλεια και τη μείωση της δυνατότητάς μας ως πολίτες να καθορίζουμε τη μορφή των οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων στην Κύπρο και την πορεία της οικονομικής ανάπτυξης....

...Η κυβέρνηση Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, καθώς και το συνδικαλιστικό κίνημα, θα έπρεπε να είναι σε θέση να ξεσκεπάσουν τις πραγματικές προθέσεις της αντιπολίτευσης και της εργοδοτικής πλευράς. Θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει σε μια ουσιαστικά εναλλακτική οικονομική πρόταση ενάντια στις εισηγήσεις της Τρόικας, κάτι που δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα, πράγμα που υπονομεύει την πειστικότητά τους...

...Μια άμεση αύξηση του εταιρικού φόρου στο 12,5% και του ανώτατου φορολογικού συντελεστή στον μέσο όρο της ευρωζώνης, δηλ. στο 43,1%, ψηλότερη φορολόγηση στην ακίνητη περιουσία, μείωση ή συγκράτηση της αύξησης των πραγματικά ψηλών μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, π.χ. άνω των 3000 ευρώ, η πάταξη της φοροδιαφυγής, η αύξηση της φοροεισπρακτικής ικανότητας του κράτους και η μείωση των αμυντικών δαπανών κατά 50% αρκούν για να αποδώσουν σχεδόν όσο όλα τα μέτρα των κυβερνητικών προτάσεων μαζί. Μια εναλλακτική πολιτική προϋποθέτει ρήξη με τα δόγματα του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού, της κυπριακής εργοδοσίας και του κυπριακού πολιτικού κατεστημένου της Δεξιάς και όχι προσαρμογή σ’ αυτά λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, την οποία επιχειρεί η κυβέρνηση με τις δικές της προτάσεις...

ολόκληρο το κείμενο της ΕΡΑΣ δαμέ
http://erascy.blogspot.com/2012/10/blog-post_12.html

ΕΡΑΣ για μέτρα λιτότητας τρόικα και ισοδύναμα μέτρα κυβέρνησης

Τα προτεινόμενα μέτρα λιτότητας θα εμβαθύνουν την κρίση

Οι αντιπροτάσεις της Κυβέρνησης στις εισηγήσεις της Τρόικα είναι ανεπαρκείς. Δεν αγγίζουν τα πραγματικά προβλήματα της Κυπριακής οικονομίας και φορτώνουν το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης στον κόσμο της μισθωτής εργασίας, με τον συσσωρευμένο πλούτο να παραμένει στο απυρόβλητο.

Στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται σε σημαντικές μειώσεις –χωρίς ουσιαστική κλιμάκωση – στους μισθούς τους, με αποτέλεσμα το κύριο βάρος να το επωμίζονται οι μισθωτοί των μικρομεσαίων και όχι των ψηλών εισοδημάτων. Στον ιδιωτικό τομέα το βάρος το επωμίζονται και πάλι οι εργαζόμενοι, ως συνεισφορά στο ταμείο κοινωνικής συνοχής (1% το 2013, 2% και 3% το 2015), ενώ οι εργοδότες προτείνεται να συνεισφέρουν μόλις 1% επιπλέον και αυτό το 2015. Η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 65 μειώνει ακόμη περισσότερο τις προοπτικές εργοδότησης του πιο παραγωγικού μέρους του πληθυσμού, των νέων. Η δε παραμονή του εταιρικού φόρου στο σκανδαλώδες 10% είναι απαράδεκτη ως θέση αριστερής κυβέρνησης ενώ επιχειρηματολογία ότι η έστω μια μικρή αύξηση του θα οδηγήσει σε φυγή το ξένο κεφάλαιο είναι στείρα και ανυπόστατη.

Η αλλαγή του ωραρίου στο δημόσιο συγκαταλέγεται στα θετικά όπως και οι φορολογήσεις και μειώσεις διαφόρων επιδομάτων ανώτερων κρατικών αξιωματούχων, οι οποίες θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερες. Η προστασία των πρώτων €1000 είναι θετική αλλά ανεπαρκής λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν αφορά τις επιπλέον συνεισφορές των εργαζομένων σε ταμεία (κοινωνικών ασφαλίσεων, χήρων και ορφανών, κοινωνικής συνοχής κλπ) και σε συνάρτηση με την επέκταση του παγώματος ΑΤΑ και προσαυξήσεων μέχρι το 2016, και τις γενικότερες αυξήσεις σε ΦΠΑ, καταναλωτικούς φόρους και διάφορα τέλη θα οδηγήσει στην επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου καιτων χαμηλόμισθων.

Στα θετικά συγκαταλέγονται επίσης η διατήρηση του 13ου μισθού και οι μη ιδιωτικοποιήσεις των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών όπως και η μη κατάργηση του θεσμού της ΑΤΑ παρά το ότι τα επόμενα χρόνια θα έχει καθαρά συμβολική αξία. Η δε κλιμακωτή αύξηση των τελών εγγραφής εταιρειών είναι μεν προς την σωστή κατεύθυνση αλλά και πάλι ανεπαρκής καθότι οι εταιρείες με κύκλο εργασιών πέραν του ενός εκατομμυρίου καλούνται να πληρώσουν μόλις €2000 το χρόνο, λιγότερα δηλαδή από ένα εργαζόμενο του δημοσίου με €2500 μηνιαίο μισθό.

Η ΕΡΑΣ προειδοποιεί ότι η προσέγγιση που διέπει τόσο τα μέτρα της Τρόικα, όσο και τα λίγο πιο μετριασμένα μέτρα της κυβέρνησης θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια -όπως είδαμε και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες- στην εμβάθυνση της κρίσης. Η ένταξη της Κύπρου στο μηχανισμό στήριξης θα φέρει την κατακόρυφη αύξηση του δημόσιου χρέους και της ανεργίας. Θα οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο νέων μνημονίων και υπερχρέωσης που θα καταλήξουν σε νέα μέτρα και πολιτικές λιτότητας.

Η ΕΡΑΣ καταδικάζει τα κροκοδείλια δάκρυα της αντιπολίτευσης η οποία μέσω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας λειτούργησε ως εσωτερική τρόικα τα τελευταία χρόνια, καλύπτοντας τις τράπεζες και ασκώντας πίεση στη κυβέρνηση να πάρει μέτρα λιτότητας. Η ΕΡΑΣ θεωρεί ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να μην είχε συμβιβαστεί με τις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού και να είχε στραφεί με αποφασιστικότητα στο συσσωρευμένο πλούτο για την αντιμετώπιση της κρίσης, στηριζόμενη στις δυνάμεις της εργασίας.

Προτάσεις ΕΡΑΣ

Η ΕΡΑΣ στηρίζει μια εναλλακτική οικονομική πολιτική και προτείνει

1. Μόνιμη κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος με δημοκρατικό έλεγχο και μετατροπή του σε κοινωνική υπηρεσία με σκοπό να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση στους τομείς που προωθούν την οικονομική ανάπτυξη στη Κύπρο και όχι σε κερδοσκοπικές τοποθετήσεις. Προαγωγή σε δίκη όσων ευθύνονται για τις καταστροφικές αποφάσεις των τραπεζών και απαίτηση αποζημιώσεων για τις ζημιές που προκάλεσαν.

2. Πραγματική φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων που απολαμβάνουν καθεστώς υποφορολόγησης για δεκαετίες, της μεγάλης ακίνητης ιδιοκτησίας και της εκκλησίας μέσα από μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, την άμεση είσπραξη των ανείσπρακτων φόρων και τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων για πάταξη της φοροδιαφυγής.

3. Αύξηση του εταιρικού φόρου σε επίπεδα συγκρίσιμα με την υπόλοιπη Ευρώπη. Η παρασιτική εξάρτηση της κυπριακής οικονομίας από το ρόλο του φορολογικού παραδείσου πρέπει να εξεταστεί και να πάψει να αποτελεί μόνιμο εκβιασμό για τους εργαζόμενους.

4. Ριζική αναδιάρθρωση και εξορθολογισμός της λειτουργίας της κρατικής μηχανής, χωρίς τη συρρίκνωσή του κοινωνικού κράτους, στη βάση μιας τεκμηριωμένης μελέτης και όχι συνθηματολογίας για να επιτευχθεί αύξηση της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας της. Χρειάζεται να εφαρμοστεί το πόθεν έσχες για όλους και να παταχθεί η διαπλοκή και η διαφθορά.

5. Μείωση του στρατού και το πάγωμα όλων των στρατιωτικών δαπανών και άμεση επιδίωξη της λύσης του κυπριακού που θα δώσει τεράστια ώθηση στην οικονομία του τόπου μέσα από τις δυνατότητες ανάπτυξης και εξοικονόμησης πόρων που σήμερα στερείται ο κυπριακός λαός.

Παράλληλα χρειαζόμαστε μια αποφασιστική εκστρατεία κινητοποίησης των πολιτών, του συνδικαλιστικού κινήματος και των δυνάμεων της αριστεράς, συνδεδεμένη με τα κινήματα αντίστασης των χωρών της νότιας Ευρώπης για να προστατέψουμε το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων ενάντια στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Γραφείο Τύπου ΕΡΑΣ

Hasta siempre

Τι θα πει μας τα είπαν αλλιώς;

Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα...

Πιο φιλολαϊκά μέτρα δεν γίνεται

Πως θα πληρωθούν τα σπασμένα της τραπεζικής κρίσης;

Η κυβέρνηση εισηγείται

€760 εκατ. από μισθούς δημοσίων υπαλλήλων

● €464 εκατ. από μισθούς ιδιωτικών υπαλλήλων

● €352 εκατ. από φορολογία ακινήτων

● €258 εκατ. από αύξηση ΦΠΑ

● €189 εκατ. από αύξηση φόρων καπνικών

● €50 εκατ. από αύξηση επί του τόκου καταθέσεων

● €40 εκατ. από χρεώσεις στα νοσοκομεία

● €32 εκατ. από φορολόγηση οινοπνευματωδών

● €20,5 εκατ. από αυξήσεις στα τέλη κυβερνητικών υπηρεσιών

● €20 εκατ. από τέλος πολεοδομικής αναβάθμισης

● €18 εκατ. από φορολόγηση εταιρειών

● €15 εκατ. από φόρο σε κατοικίες πάνω από 300 τ.μ.

● €6 εκατ. από φορολόγηση πολυτελών αυτοκινήτων

* η συνεισφορά των εργοδοτών και των κατόχων μεγάλων σπιτιών προτείνεται να ξεκινήσει σε 2 χρόνια από τώρα

Εξυπνάδες

Σημειώσεις 25 – 4/10/2012

Δεν θα κοπεί ο 13ος! Ούτως ή άλλως αυτός ένας είναι και δεν τον παίρνουν καν όλοι. Για να βγουν τα λεφτά από την τσέπη των μισθωτών όμως θα περικοπούν οι υπόλοιποι μισθοί που είναι δώδεκα. Μουάχαχα...

Δεν θα καταργηθεί η ΑΤΑ. Θα συνεχίσει να είναι παγωμένη στο δημόσιο και θα δίνεται μόνο σε συνθήκες μη ύφεσης στον ιδιωτικό. Δηλαδή πάλι με χρόνια με καιρούς...

ΕΡΑΣ: Να πυκνώσουν τις γραμμές της αντίστασης ενάντια στον εθνικισμό και τις δυνάμεις της διχοτόμησης που επιχειρούν να κλείσουν τις γραμμές επικοινωνίας των πολιτών.

Το κλείσιμο των οδοφραγμάτων παρεμποδίζει τη διακίνηση των πολιτών

Οι πρόσφατες συλλήψεις ε/κ αστυνομικών από τις αρχές του παράνομου τ/κ κράτους υπογραμμίζουν και υπενθυμίζουν ότι το κυπριακό πρόβλημα παραμένει ανοιχτό ζήτημα και ότι η κατάσταση που επικρατεί ανάμεσα στις δυο κοινότητες είναι ακόμα τεταμένη, παρά το κλίμα ύφεσης που επικρατεί την τελευταία δεκαετία. Ανά πάσα στιγμή, το ήπιο κλίμα στις σχέσεις των κοινοτήτων μπορεί να ανατραπεί και να οδηγήσει την κοινωνία σε συνθήκες ανάφλεξης. Το αδιέξοδο στις συνομιλίες ευνοεί την αύξηση της έντασης και πυροδοτεί το αρνητικό κλίμα που καλλιεργείται και στις δυο πλευρές του συρματοπλέγματος καλλιεργώντας έτσι τη λογική της σύγκρουσης και τη δυναμική της διχοτόμησης.

Το αίτημα για κλείσιμο των οδοφραγμάτων και επιστροφή στον απόλυτο διαχωρισμό των κοινοτήτων που επικρατούσε πριν το 2003 περιοριζόταν μέχρι πρόσφατα στους ακροδεξιούς κύκλους. Το τελευταίο διάστημα όμως, μετά και τις τοποθετήσεις Λιλλήκα, ηγεσίας ΕΔΕΚ και ηγεσίας Οικολόγων, μπορούμε να πούμε ότι πίσω από το αγωνιστικό προσωπείο του απορριπτικού στρατοπέδου αναδεικνύεται σε όλη της την μεγαλοπρέπεια η διχοτομική στόχευση.

Υπενθυμίζουμε ότι ο κανονισμός της πράσινης γραμμής που προνοεί ανοιχτά οδοφράγματα για τηνκυκλοφορία προσώπων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών διαμέσου της γραμμής αποτελεί ευρωπαϊκό κανονισμό τον οποίο προώθησε εκ μέρους της κυβέρνησης Παπαδόπουλου ο ίδιος ο κ. Λιλλήκας. Βέβαια η ουσία δεν έγκειται τόσο στον ευρωπαϊκό κανονισμό όσο στη δυσμενή διάκριση έναντι πολιτών της Κυπριακής δημοκρατίας μέσα από την παρεμπόδιση της διακίνησης.

Σημειώνουμε επίσης τις υποτιμητικές αναφορές στον κόσμο που διασταυρώνει τα οδοφράγματα από απορριπτικούς πολιτικούς τις οποίες η ΕΡΑΣ θεωρεί σκοταδιστικές και καταδικαστέες.

Η ΕΡΑΣ υποστηρίζει ότι η επαφή ανάμεσα στις δυο κοινότητες θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα επίπεδα. Το άνοιγμα και άλλων οδοφραγμάτων αποτελεί εποικοδομητική κίνηση στην πορεία για τη συνολική λύση. Η ΕΡΑΣ καλεί τους υποστηρικτές της ειρηνικής συμβίωσης και στις δυο κοινότητες να πυκνώσουν τις γραμμές της αντίστασης ενάντια στον εθνικισμό και τις δυνάμεις της διχοτόμησης που επιχειρούν να κλείσουν τις γραμμές επικοινωνίας των πολιτών.

Γραφείο Τύπου ΕΡΑΣ

3 Οκτωβρίου 2012

Στη μνήμη του Eric Hobsbawm

...Γίναμε έτσι επαναστάτες, όχι τόσο λόγω των δικών μας οικονομικών προβλημάτων, αν και κάποιοι από εμάς ήμασταν φτωχοί και οι περισσότεροι αντιμετωπίζαμε ένα αβέβαιο μέλλον. Αλλά επειδή η παλιά κοινωνία δεν φαινόταν πια βιώσιμη. Δεν είχε προοπτικές.

...Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική διαφορά ανάμεσα σε αυτή τη νέα επαναστατικότητα και στην επαναστατικότητα της δικής μου γενιάς κατά το Μεσοπόλεμο. Εμείς είχαμε ελπίδα, εσφαλμένα ίσως, καθώς και ένα συγκεκριμένο πρότυπο της εναλλακτικής κοινωνίας: το σοσιαλισμό. Σήμερα αυτή η πίστη στη Σοβιετική Ένωση έχει σε μεγάλο βαθμό εξανεμιστεί – το λέω σαν παρατήρηση ενός γεγονότος, όχι σαν κρίση – και τίποτε δεν την έχει αντικαταστήσει.

...Αυτό που έχει πάρει τη θέση της δικής μας προοπτικής, είναι ένας συνδυασμός αρνητικού μίσους προς την τωρινή κοινωνία και Ουτοπίας. Παρόμοια, η εξαιρετικά ισχυρή τούτη μορφή επαναστατικού κινήματος, το πειθαρχημένο μαζικό κόμμα, έχει χάσει κατά πολύ την επιρροή του μεταξύ των νέων επαναστατών, οι οποίοι εμφανίζονται να δρουν είτε σε μικρές σέκτες είτε σε ελευθεριακές ομάδες χωρίς δομή, πιο κοντά στην αναρχική παράδοση, παρά στη μαρξιστική. Όλα αυτά ενδέχεται να είναι ιστορικά αναπόφευκτα. Αλλά είναι πιθανό επίσης να προκαλέσουν πολύ μεγαλύτερο χάσμα, απ' ότι στα νιάτα μου, ανάμεσα στον επαναστατικό αναβρασμό και στην ουσιαστική επαναστατική δράση. Δεν κάνω με ευχαρίστηση αυτές τις επισημάνσεις, ούτε έχω την πρόθεση να υποτιμήσω τους νέους επαναστάτες. Είναι καλύτερα να έχουμε επαναστατικό κίνημα, από το να μην έχουμε. Αυτό το κίνημα έχουμε για την ώρα, και πρέπει να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε με αυτό. Όμως παραμένει γεγονός ότι αυτό έχει πάμπολλα να μάθει ή να ξαναμάθει.

Επαναστάτες, Οι διανοούμενοι και η ταξική πάλη, 1971