Wednesday, August 31, 2011

Η Εθνική Φρουρά ήταν πάντα ένα σύμβολο

(έλαβα και δημοσιεύω)
........................................................
αλλά και ένα πραγματικό σώμα με όπλα, στρατιώτες και ιεραρχία το οποίο ιστορικά όχι μόνο είχε σκοπό να μας προστατεύσει από εχθρικές παρεμβάσεις αλλά ήταν και είναι σημείο αναφοράς για όλους αυτούς οι οποίοι θεωρούν ότι είμαστε περικυκλωμένοι από εχθρούς και η λύση των προβλημάτων μας έχει να κάνει με τη στρατιωτική μας ισχύ. 
Τη δεκαετία του εξήντα ήταν αρκετοί οι οποίοι επιχειρηματολογούσαν  για το ότι με τον στρατό μας θα πολεμούσαμε τους Τούρκους και θα τους νικούσαμε είτε λόγω της νοητικής μας ανωτερότητας είτε γιατί οι Τούρκοι είναι βάρβαροι και απολίτιστοι και ως τέτοιοι δεν ξέρουν να πολεμούν. Για την τότε περίοδο γι’ αυτούς που είχαν αυτή τη θεώρηση παρατηρώ μια ανεπαρκή κατανόηση πραγμάτων αλλά και λάθος προσανατολισμό στο πως πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα.
Το πραξικόπημα έδειξε ότι η εθνική φρουρά δεν ήταν όργανο προστασίας του κράτους αλλά όργανο κατάργησής του ως δημοκρατικός θεσμός, ενώ σε ότι αφορά την Τούρκικη εισβολή, ο στρατός ήταν ανύπαρκτος από το να προστατεύσει τα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Παρέμεινε όμως ένα από τα σύμβολα εθνικής συσπείρωσης και ένα συμβολικό και ταυτόχρονα ιερό όπλο για τους εθνικιστές. 
Ταυτόχρονα ο στρατός κατάφερε να εκπαιδεύσει νεαρούς όχι στο να είναι αποτελεσματικοί στρατιώτες αλλά στο να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα με ένα συγκεκριμένο τρόπο, δηλαδή να φωνάζουν συνθήματα εναντίον των Τούρκων και Τουρκοκυπρίων με ρατσιστικό και σεξιστικό περιεχόμενο (και πολλά άλλα βέβαια), στο σημείο που κατέληξε να είναι ένα όργανο λανθάνουσας κοινωνικοποίησης των νέων.
Είχε όμως πάντα το τουπέ τoυ ως στρατός και στις παρελάσεις και στον εθνικό και εθνικιστικό λόγο. Είχε επίσης και τουπέ στο να γίνει ένας στρατός με υπερσύγχρονα όπλα όπως τους S-300 και τις επόμενες φουρνιές σύγχρονων πυραύλων και να απομυζά μεγάλο μέρος των κρατικών κονδυλίων. Τώρα πως ένας στρατός ο οποίος έλεγε ότι θα αναχαίτιζε αεροπλάνα τα οποία θα ξεκινούσαν από την Τουρκία και θα τα έριχνε κάτω λίγο μετά από την απογείωση τους να μην μπορεί να φυλάξει πυρίτιδα είναι κάτι το οποίο αναιρεί όλα περί αποτελεσματικού στρατού, αλλά επίσης δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά. 
Εάν οι διάφοροι ιδεολογικοί οπαδοί του στρατού και των στρατών γενικά έχουν απογοητευτεί από τις επιδόσεις της Κυπριακής Εθνοφρουράς, τότε θα πρέπει να προσγειωθούν και να μην αναγκάζουν τους υπόλοιπους από εμάς να συντηρούμε με αστρονομικά ποσά ένα αξιολύπητο στρατό που τρώει ένα μεγάλο μέρος του κρατικού  προϋπολογισμού και λόγω ανικανότητας ανατινάζει τις εγκαταστάσεις ενέργειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και μετά να επιμένουν ότι πρέπει να κατεβάσουμε τους μισθούς μας που είναι ήδη ανεπαρκείς για να στηρίζουμε ένα τέτοιο στρατό και μια τεράστια κρατική υποδομή η οποία σε μεγάλο βαθμό εξυπηρετεί τη λειτουργία των μεγάλων επιχειρήσεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και οι οποίες έχουν απαλλαχτεί από τα βάρη της κρίσης δια μέσω δεξιάς κομματικής επέμβασης μέσα στην Κυπριακή βουλή ενάντια στους εργαζόμενους. 
Χρίστος Α

10 comments:

Eρυθρό Πρίσμα said...

Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Βέβαια όποιος έχει υπηρετήσει τη "μαμά-πατρίδα" γνωρίζει πως ο στρατός είναι ένα μπουρδέλο και δεν χρειαζόταν το Μαρί για να διαπιστωθεί αυτό.

Επίσης είναι γελοίο να συζητάει κανείς σοβαρά περί των "ικανοτήτων" του προσωπικού της ΕΦ όταν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αξιωματικών ή υπαξιωματικών δεν έχουν ιδέα, δεν προέρχονται από καμιά στρατιωτική σχολή και είναι σαφώς καλύτεροι στις αγροτικές εργασίες, το κυνήγι και το ψάρεμα παρά στη στρατιωτική διοίκηση.

Όσον αφορά στα ποσά για εξοπλισμούς κατά την άποψή μου όσο μεγαλύτερο ποσοστό ξοδεύεται τόσο μεγαλύτερο επίπεδο εξάρτησης υποδηλώνει από το ξένο κεφάλαιο και όχι ισχύως ή δεν ξέρω κι εγώ τι!

Anonymous said...

Και μόνο την τελευταία δεκαετία να πιάσεις και να μετρήσεις εκτός από τα χαμένα χρόνια των νέων και υπολογίσεις όλα τα ποσά για συντήρηση στρατού, οπλικά συστήματα και πυρομαχικά, μάλλον θα σουμάρεις ένα αστρονομικό ποσό το οποίο πληρώσαμε και το οποίο ΄μάθαμε να δεχόμαστε με κόστος επίσης την ανάπτυξη αρνητικών ιδεολογιών και αισθημάτων ένάντια στην Τουρκοκυπριακή Κοινότητα. Δηλαδή πληρώνουμε λεφτά για να κτίζουμε αρνητικές σχέσεις οι οποίες στηρίζονται στην ανάπτυξη εθνοτικής αντιπαράθεσης.

Αντώνης said...

Η μόνη ορατή περίπτωση διάλυσης της Ε.Φ. ήταν η συγκεκριμένη πρόνοια του σχεδίου Ανάν. Από ότι γνωρίζω προβλεπόταν διάλυση του αντισυνταγματικού αυτού στρατιωτικού σώματος και απορρόφηση των μονίμων αξιωματικών του από την υπό ίδρυση ομοσπονδιακή αστυνομία. Η πολεμική που δέχτηκε το σχέδιο στο σημείο αυτό, στα πλαίσια της "περιρρέουσας" του Τάσσου, ήταν κυριολεκτικά τρομοκρατικού χαρακτήρα. Το τι τέρατα και σημεία λέχθηκαν γύρω από την πραγματοποίηση ενός τέτοιου ενδεχομένου, ήταν το κάτι άλλο. Πρωταγωνιστής αυτής της τρομοκρατικής εκστρατείας ο τότε ΥΠΑΜ, εξέχων στέλεχος της ΕΔΕΚ.
Να υπενθυμίσω επίσης, για το ίδιο ζήτημα, την ομολογία - παραδοχή του δημιουργού της Ε.Φ. Προέδρου Μακαρίου (μετά τα γεγονότα της εισβολής). Όπως είναι γνωστό η συμφωνία εκεχειρίας του 1964 προέβλεπε την ταυτόχρονη διάλυση των παράνομων ενόπλων δυνάμεων (και από τις δυο κοινότητες), που δημιουργήθηκαν στο νησί μετά την ανεξαρτησία. Το αντίστοιχο της νεοϊδρυθείσας τότε Ε.Φ. ήταν η ένοπλη ΤΜΤ. Και τους δυο αυτούς παράνομους «στρατους» διοικούσαν και εκπαίδευαν αντίστοιχα Ελλαδίτες και Τούρκοι αξιωματικοί. Ο Μακάριος λοιπόν με το γνωστό «παφίτικο γινάτι του» πάτησε πόδι να μην καταργηθεί η Ε.Φ. θεωρώντας την ως το μοναδικό προστάτη της κοινότητας του.
Μετά την εισβολή, και πάνω στα αποκαΐδια του προεδρικού μεγάρου, ομολόγησε με πίκρα το «λάθος» του. Όχι μόνο δεν έσωσε τους Ε/κ η Ε.Φ., αλλά διέλυσε και το κράτος τους (με το πραξικόπημα). Την ίδια στιγμή κράτησε τους Τούρκους αξιωματικούς στην Κύπρο, ως αντίβαρο των Ελλαδιτών.
Τελειώνοντας να σχολιάσω κάτι από την κατάθεση του τέως υπαρχηγού της Ε.Φ. υποστράτηγου Αργυρού στην διερευνητική του Πόλυ Πολυβίου.
Εγώ λέει ο υποστράτηγος δεν είχα ιδέα από πυρίτιδες, ήμουν διοικητικός (!!!) αξιωματικός. Υπεύθυνος για αυτά τα πράγματα ήταν ο Αρχηγός (Τσαλικίδης).
Δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα σχετικά με τα στρατιωτικά προσόντα του Υπαρχηγού. Η αφέλεια των λεχθέντων του τα λέει νομίζω όλα. Τώρα, το ποιος τον επέλεξε και το ποιος τον διόρισε, εκεί που τον διόρισε (για να μας προσέχει), είναι ενός άλλου παπά ευαγγέλιο.

Υ.Γ. Πάντως οι αποδοχές του (Αργυρού) πρέπει να ήταν σεβαστές αφού διατηρούσε στο σπίτι του 3 αυτοκίνητα(!!!), που τον καθυστέρησαν να ξεπαρκάρει και να μεταβεί έγκαιρα στο Μαρί.

Anonymous said...

ντροπη σας ακελικοι.υπηρετατε χωρις ντροπη τον τουρκο ωστε να του παραδωσετε τον τοπο.δεν θα σας αφησει ο λαος.αριστερος καλος μονο νεκρος.και δεν ειναι εθνικιστικο αυτο.εξαλλου εθνικιστες ειστε και εσεις.τουρκοι εθνικιστες.μισειτε την πατριδα σας.το ξερουμε.θα πεσει ομως η χουντα και θα ελθει η δημοκρατιακαι τοτε σαστειτε

Χριστος Α said...

Όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα και εμφανίστηκε το σχέδιο Ανάν σκέφτηκα ότι μια από τις πρόνοιες του σχεδίου που θα το έκανε ελκυστικό στην Ελληνοκυπριακή πλευρά ήταν η διάλυση των στρατών. Θα έδινε μεγάλη ώθηση στην οικονομία και με μια σωστή πολιτική θα μπορούσε να βοηθήσει τα ασθενέστερα στρώματα, το ίδιο και τους Τουρκοκύπριους, αλλά κύρια την πλευρά μας που δεν μπορεί να λύσει το Κυπριακό παρά με ειρηνικό τρόπο. Η δε αποστροφή που έχουν πολλοί νέοι ενάντια στη στράτευση θα ικανοποιούσε ένα μεγάλο κομμάτι των νεαρών που αναγκάζονται να κάνουν αφύσικα γι αυτούς πράγματα και πετάν 26 μήνες από τη ζωή τους.


Είναι βέβαιο ότι όταν η μια πλευρά εξοπλίζεται, τότε παρακινείται και η άλλη να κάνει το ίδιο, όμως εδώ πρέπει να γίνει μια διευκρίνιση: Οι ομάδες που σπρώχνουν την κούρσα των εξοπλισμών είναι αυτές οι οποίες δεν θέλουν την ειρηνική συνύπαρξη και πίσω τους συνήθως βρίσκονται οικονομικά συμφέροντα. Λεν βέβαια ότι το κάνουν για λόγους προστασίας, όμως ξέρουν πλέον αρκετά καλά ότι τα εξοπλιστικά προγράμματα δεν έχουν τέλος και ξέρουν ακόμα καλύτερα ότι οι εξοπλισμοί συντηρούν ένα πολεμικό κλίμα που στηρίζεται στην δικοινοτική ανταγωνιστικότητα και όχι στη συνεργασία και ότι είναι ένας από τους παράγοντες για τη μη ανάπτυξη ενός μαζικού δικοινοτικού κινήματος το οποίο θα μπορούσε να κάνει την αλλαγή.


Οι δε μίζες είναι μέρος ενός συστήματος το οποίο έμαθε να ζει με αυτές σε όλους τους τομείς της οικονομίας εξ ου και το γεγονός ότι οι υποστηρικτές του στρατού είναι φιλικοί προς το οικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε και δεν ενοχλούνται από παρασιτικές οικονομικές δραστηριότητες. Ο στρατός στην προκειμένη περίπτωση είναι στην τελική ανάλυση μια επιχείρηση που μόνο να τρώει ξέρει και μας έχει ήδη στερήσει πολλά.

Χρι.Α.

Χρίστος Α said...

Αγαπητέ Ανώνυμε
Ξέρεις ότι δεν μισούμε τον τόπο μας, μάλιστα αυτό που κάνουμε και που είναι ενάντια στα πιστεύω σου κάνει καλό στον τόπο γιατί βοηθά σε διαδικασίες που είναι φιλικές προς τους ανθρώπους. Το να κρατάς εχθρική στάση ενάντια στην Τουρκοκυπριακή Κοινότητα κάνει πιο ευάλωτη την Ελληνοκυπριακή κοινότητα σε ότι αφορά την ευημερία της, δες π.χ. τι έκανε το ενωτικό κίνημα το 74 και που κατέληξε. Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι η Ευημερία των δυο κοινοτήτων στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό τους.

Καταλαβαίνω βέβαια ότι υπάρχει και η δεξιά εθνικιστική προπαγάνδα την οποία διδαχτήκαμε όλοι μας και μας κόστισε μια ζωή να καταλάβουμε ότι ήταν ένα στημένο βρώμικο παιγνίδι, καμωμένο από αυτούς οι οποίοι θέλουν ένα λαό διαιρεμένο πάνω σε εθνοτική βάση και με αποτελέσματα τα οποία σου είναι απολύτως γνωστά.

Αγαπητέ ανώνυμε μην τους αφήνεις να σε κοροϊδεύουν. Ο εθνικισμός είναι όπλο των πιο σκληρών αστών ενάντια στην ενότητα των εργαζομένων οι οποίοι μπορούν να φτιάξουν ένα καλύτερο κόσμο. Μην γίνεσαι έρμαιο αυτών που πλουτίζουν από τη βλακεία μας.

gregoris said...

να παραθέσω και άλλο ένα κείμενο που έχει ήδη δημοσιευτεί

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ

Η Κυβέρνηση, η Βουλή, όλα τα πολιτικά κόμματα και πολλoί οικονομικοί παράγοντες της χώρας μας ασχολήθηκαν πρόσφατα με τα οικονομικά μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν για εξυγίανση της οικονομίας μας και για να σωθεί το κύρος και το γόητρο της χώρας μας, από τις τυχόν υποβαθμίσεις και τον κίνδυνο να μπούμε στον μηχανισμό στήριξης.

‘ Ολοι όσοι ασχολούνται με το θέμα, τονίζουν την ανάγκη της μείωσης των κρατικών δαπανών και της αύξησης των δημοσίων εσόδων και πως αυτό δεν πρέπει να είναι προσωρινός στόχος αλλά να έχει μακροπρόθεσμο και μόνιμο χαρακτήρα.

Σημειώνω ότι όλοι οι σχετικοί νόμοι που ψήφισε πρόσφατα η βουλή , ως πρώτη δόση μέτρων για εξυγίανση της κυπριακής οικονομίας υπολογίζεται να μειώσουν τις κρατικές δαπάνες για το έτος 2012 κατά 150 εκατομμύρια ευρώ και να αυξάνουν τα κρατικά έσοδα κατά 170 εκατομμύρια ευρώ, περίπου , σε ένα πλήρες ημερολογιακό έτος.

Αναφέρω όλα τα πιο πάνω ως εισαγωγή στο θέμα μου και να παρατηρήσω ότι θα ήταν πιο σημαντικό εάν η κυβέρνηση, και τα πολιτικά κόμματα, ή άλλοI «επιφανείς» οικονομολόγοι που ασχολούνται με το θέμα της εξυγίανσης των οικονομικών του κράτους μας άγγιζαν επίσης την αιμάσσουσα πληγή της κυπριακής οικονομίας που μας ταλανίζει εδώ και 47 χρόνια ,δηλαδή το κόστος της λειτουργίας της Εθνικής Φρουράς και των εξοπλισμών της. ( Να υποθέσω ότι το θέμα εμπίπτει στα κρατικά μυστικά?) . Φοβούμαι ότι ο λόγος για την συσκότιση γύρω από το θέμα των αμυντικών δαπανών είναι γιατί επιβλήθηκε στην πολιτική μας ζωή και στην κοινωνία μας γενικότερα η δοξασία της άουτο ντα φέ ( πράξη πίστεως) η οποία ως γνωστό ξεκίνησε από τη Σεβίλλη το 1481 και μεταφέρθηκε στην Κύπρο το 1955.

Σήμερα, 47 χρόνια μετά από την ίδρυση της Εθνικής Φρουράς ξοδεύουμε 400 και πλέον εκατομμύρια ευρώ για τις αμυντικές μας δαπάνες. Δαπανούμε αυτό το ποσό για αγορά και συντήρηση στρατιωτικού εξοπλισμού και για την μισθοδοσία και τις ανάγκες της Εθνικής Φρουράς χωρίς να συνυπολογίσουμε στο ποσό αυτό τις έκτακτες δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς που κάμνουν περιοδικά οι διάφορες κυβερνήσεις μας όπως τα 300 και πλέον εκατομμύρια λίρες που σπαταλήσαμε για την αγορά των πυραύλων S300.

gregoris said...

Πρόσθετα, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι απασχολούνται συνεχώς 8.000 νέοι που υπηρετούν την στρατιωτική τους θητεία και 4.000 μόνιμοι επαγγελματίες που υπηρετούν επίσης στην Εθνική Φρουρά, ήτοι 12.000 άτομα, στην πιο παραγωγική τους ηλικία. Αυτός ο αριθμός, πολλαπλασιαζόμενος με τις 1.700 ανθρωποώρες το χρόνο για κάθε στρατιώτη είναι 20.400.000 ανθρωποώρες το χρόνο και αυτό πολλαπλασιαζόμενο επί 5 ευρώ την ώρα, (το χαμηλότερο κόστος για κάθε εργάτη )μας δίνει ετήσιο κόστος 102 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο , όχι και τόσο ευκαταφρόνητο ποσό.

Εισηγούμαι , με καθαρή συνείδηση, σταδιακή αναδόμηση της Εθνικής Φρουράς ξεκινώντας από τη μείωση της θητείας αρχικά στους 18 μήνες και στη συνέχεια στους 12 μήνες καθώς και το πάγωμα των εξοπλισμών.

Είναι έκδηλο ότι η μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών θα έχει ένα πολύ σοβαρό αντίκρισμα στις προσπάθειες μας για λύση του Κυπριακού. Αντίθετα οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί δίνουν ερείσματα στην Τουρκία στην Ευρώπη και σε άλλους φίλους μας ότι επιδιώκουμε λύση του Κυπριακού με στρατιωτικά μέσα ,που ασφαλώς κάθε άλλο είναι η πρόθεση μας.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ο μεγάλος αγωνιστής της ειρήνης και της συμφιλίωσης ,με όραμα του το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των συμπατριωτών του, επανένωσε το λαό της χώρας του χωρίς να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε μηχανικό οπλικό σύστημα.

Εμείς πρέπει να αισιοδοξούμε ότι η αποστρατικοποίηση της χώρας μας αργά ή γρήγορα θα γίνει πραγματικότητα και για αυτό ας ξεκινήσουμε από σήμερα να κάμουμε τα πρώτα βήματα. Το μέτρο αυτό θα είναι η εξοικονόμηση κρατικών δαπανών και αύξηση του παραγωγικού μας δυναμικού , πράγμα που θα συμβάλει τα μέγιστα στις προσπάθειες μας για εξυγίανση της οικονομίας μας. Πρόσθετα θα είναι η καλύτερη ενίσχυση της αμυντικής μας θωράκισης.

Σπύρος Χατζηγρηγορίου

Μέλος της Κ.Ε. των Ενωμένων Δημοκρατών

1 Σεπτεμβρίου 2011

Anonymous said...

Δες επίσης ότι αυτοί που δουλεύουν εργολαβικά για να μιώσουν τους μισθούς μας είναι αυτοί που θέλουν ένα πιο δαπανηρό στράτευμα ενώ κάποιοι από αυτούς κρύβονται πίσω από τις μίζες των στρατιωτικών εξόδων, ταυτόχρονα είναι οι ίδιοι που κατευθύνουν την οικονομική πορεία προς το να χρησιμοποιούνται τα λεφτά του φορολογημένου εργαζόμενου στη στήριξη των μεγάλων εταιρειών και τραπεζών σε μια προσπάθεια οι φόροι μας να είναι η στήριξη των καπιταλιστικών εταιρειών και όχι ενός κράτους προνοίας.

Χρίστος Α said...

Tο τι συχνά αποσιωποιείται στην Κύπρο είναι το τι γίνεται μέσα στο στράτευμα. Και οι στρατιωτικοί και οι πολιτικοί κρατούν μυστικό το τι συμβαίνει. Η πολύ συχνή αυτοκτονία φαντάρων στην Κύπρο τα τελευταία δυο χρόνια κρατήθηκε όσο γινόταν πιο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας εξ ου και το γεγονός ότι πολλοί γονείς φρόντισαν τα παιδιά τους να απαλλαχτούν δια μέσω διαφόρων μεθόδων.

Ένα άλλο ζήτημα είναι η κοινωνικοποίηση των στρατευμένων. Η αναγκαστική χρήση σοβινιστικών συνθημάτων όταν οι στρατεύσιμοι ασκούνται αλλά και η πολύ συχνή αναφορά στους χώρους του στρατοπέδου ακραίων σεξιστικών στερεοτύπων και αστιευόμενοι μιλούν για βιασμό των γυναικών του αντίπαλου στρατοπέδου ως ένα από τα ‘άκακα’ αστεία μέσα σ’ ένα περιβάλλον που μαζεύονται πολλοί άντρες που στερούνται σεξουαλικής επαφής, κάνει το χώρο του στρατοπέδου χώρο λανθασμένης κοινωνικοποίησης. Και είναι παράξενο που όλοι μας σιωπούμε εκτός μέσα στον ριζοσπαστικό χώρο. Δες τους φιλελεύθερους, κύρια τους διανοούμενους και τις διανοούμενες που τέτοια θέματα δεν αποτέλεσαν ποτέ ζήτημα μελέτης ή και αρθρογράφησης, ενώ δεν είναι λίγες οι μελέτες πάνω σε ζητήματα φύλου και μιας καλής κοινωνικής συμπεριφοράς για τους μετανάστες π.χ. αλλά και μελέτες πάνω στο ζήτημα της γυναικείας μετανάστευσης.

Το ζήτημα του στρατού ως θέμα αντικοινωνικής συμπεριφοράς είναι κοινώς γνωστό και κοινώς αποσιωπαίο. Μήπως είναι θέμα ταμπού γιατί ο στρατός όπως και η αστυνομία είναι όργανα στήριξης των παρασιτικών τάξεων και δεν πρέπει να αγκίζονται;