Saturday, May 2, 2009

Γιαshασιν Μπιρ Μαγίς

Η Πλατφόρμα της Ειρήνης, (το υπόλοιπο της Πλατφόρμας "Αυτή η χώρα είναι δική μας" μετά την αποχώρηση των δυνάμεων που πρόσκεινται στο Ρεπουπλικανικό Τουρκικό Κόμμα) εισηγήθηκε την πραγματοποίηση κοινής πρωτομαγιάτικης εκδήλωσης για πρώτη φορά μετά που 51 χρόνια μέσα στη νεκρή ζώνη. Που ελληνοκυπριακής πλευράς αφού η ΠΕΟ αγνόησεν το κάλεσμα, το οργανωτικό βάρος έππεσεν πάνω στην Πλατφόρμα εκπαιδευτικών Ενωμένη Κύπρος.

Βουρήματα στα Ηνωμένα Έθνη να εξασφαλίσουμεν άδειες τζιαι στα δημαρχεία της Λευκωσίας να μας στηρίξουν με καθαριότητα, στήσιμο εξέδρας, εξεύρεση γεννήτριας, τουαλέττων κτλ. Η κ. Μαύρου (να σημειωθεί) δεν αξιώθηκεν να μας βοηθήσει καθόλου παρά την προσωπική της στήριξη στην εκδήλωση. Έτσι έππεσεν το οικονομικό βάρος στο τ/κ δημαρχείο τζιαι στην "Ενωμένη Κύπρο" που πλευράς ελληνοκυπρίων.

Η ελληνοκυπριακή παρουσία ήταν αρκετά περιορισμένη. Πέραν που τες λλίες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς τζιαι του αντιεξουσιαστικού χώρου ήρταν τζιαι διάφοροι άλλοι ευαισθητοποιημένοι για την επανένωση, σύνολο γύρω στους 250. Οι τ/κ ήταν γύρω στους 1000 τζιαι οι έποικοι, κυρίως Κούρδοι που ήταν μαζί μας αλλά πάνω στο τείχος, άλλοι 500. Για άλλην μια φορά η άλλη πλευρά έβαλεν μας γυαλιά.

Ήταν κάπως σουρεάλ το σκηνικό. Ε/κ - τ/κ ανάμικτοι μέσα στη νεκρή ζώνη τζιαι οι Κούρδοι που πάνω στο τείχος. Μερικούς είσιεν λήξει η βίζα τους τζιαι δεν εμπορούσαν να περάσουν το οδόφραγμα. (εκινδυνεύκαν να μείνουν παγιδευμένοι μέσα στη νεκρή ζώνη αφού ως παράνομοι μετανάστες που ήταν δεν θα εμπορούσαν να παν ούτε βόρεια, ούτε νότια...) Άλλοι που είχαν άδειες ίσως πάλε να μεν εθέλαν να μπουν μέσα στη νεκρή ζώνη. Πέραν που την ταξική αλληλεγγύη τζιαι το κοινό μέτωπο ενάντια στο τουρκικό κράτος, υπάρχει τζιαι το δημογραφικό ζήτημα που προβάλλει αδιάκοπα η τ/κ αριστερά που θεωρεί τους έποικους απειλή. Βέβαια τα συνθήματα που εφωνάζαν οι τουρκόφωνοι πάνω τζιαι κάτω που το ενετικό τείχος ήταν για την επανάσταση τζιαι τον σοσιαλισμό.

Το γήπεδο της Τσεντιγκ-καγιά μέσα στη τάφρο όπου εσυναχτείκαμεν ονομάζεται Ταξίμ. Πετυχεμένο όνομα μπορεί να πει κάποιος αφού εν μέσα στη νεκρή ζώνη τζιαι λειτουργεί ως φυσικό διαχωριστικό. "Είμαστε μέσα στο Ταξίμ τζιαι αγωνιζόμαστε ενάντια στο ταξίμ" λαλεί ο συνδικαλιστής που το πανεπιστήμιο ανατολικής μεσογείου. Μπέλλα τσιάο, η φάπρικα, γιαshασίν μπιρ μαγίς, ρίτσος, θεοδωράκης κτλ. Εκλείσαν οι αναρχικοί (που πάλε ήταν οι μόνοι με δίγλωσσο έντυπο υλικό) με την υπενθύμιση τζιαι του δικαιώματος στην τεμπελιά τζιαι χιπ χοπ.

5 comments:

Anonymous said...

εν ενδιαφερον οτι θωρωντας διαφορες ανταποκρισεις στο ιντυμιντια, η παρουσια μεταναστων στες πρωτομαγιατικες κινητοποιησεις παιζει σαν καθοριστικος παραγοντας σε αρκετες χωρες..

οποτε η εικονα ηταν οντως σουρρεαλιστικη..αλλα με την επαναστατικη διασταση του σουρρεαλισμου σαν κινηματος..σαν οραματος που μπορει να αννοιει εικονες που το μελλον..

ειδα τζαι τες φωτογραφιες στο μπλογκ της πλατφορμας τζαι εν εντυπωσιακη εικονα οντως η φαση με τον κοσμο στο τοιχος...
αλλα τζαι οι γενικοτερες εικονες..
μερικες εχουν μιαν μεταφορικη ποιηση σαν αναπαραστασεις..ισως για οσους ξερουν τους κωδικες..

σημερα στον πολιτη εισιεν μιαν αναφορα στην δευτερη σελιδα που ελαλεν οτι εισιεν τζαι σημαιες με/για ομοφιλοφιλους..κοιτα να δεις που οι καρτασιηες εχουν εικονα μαη 68 μεσα τους..που τους μαοικους στες λεσβιες..
εν να μου πεις για το κολλημα των ιθαγενων με τους αλλους..
ειπαμεν ...διμεσολαβα η ιστορια με το τοιχος τζαι την σουρεαλιστικη εικονα πανω του..
παλε συνυπαρξη..

τωρα οτι οι νοτιοι ηταν λλιοι..
ε κοιτα εν συγκριτικο το θεμα..
αμα εκαλεσεν η πλατοφορμα τζαι εστηριξεν ο εξωκοινοβουλευτικος τζαι ο εναλλακτικος χωρος, εν καλα..
καποτε εκατεβαιναμεν δεκαδες..
τζαι παλε.. αν το δεις γεωπολιτικα τζαι στα πλαισια της αναπαραστασης του παγκοσμιου συστηματος στο εσωτερικο της κυπρου, εν τζαι καπως ρεαλιστικη αναπαρασταση, εν ενι;...

αξιοσημειωτα..
στην λεμεσο ο συντεχνιακος εξεκινησεν την ομιλια με την προσφωνηση
"κυπριοι και αλλοδαποι"

τζαι υστερα εμιλησεν τζαι μια κουρδισσα..
ατε τωρα..χαμογελας οξα εν χαμογελας με το cunning of history?

τραινικος

Anonymous said...

εμεναν αρεσε μου πολλα που εισιεν ενα στενσιλ πας σε ενα πανο των κουρδων (?) για τον αλεξη το οποιο υπηρχεν σε πορειες στη νοτια μερκαν

Anonymous said...

νομίζω οτι ριχτηκε η ιδέα να καλεστούν ξένοι εργάτες και οργανώσεις μεταναστών στην εκδήλωση
κάτι που εγινε απο την πλατφορμα εκπαιδευτικών,ο χρόνος θα δείξει αν αυτη η συγκέντρωση ηταν μια αρχή
για ενα πραγματικα διεθνιστικό- ταξικό γιορτασμό της 1τομαγιάς Είδα σπερματα του μελλοντος σ'αυτή την εκδήλωση αλλά καιτην έλλειψη ενότητας στην δράση γενικότερα της
κυπριακής αριστεράς.Οι Κούρδοι συγκρουστηκαν στην Λεύκα με Τουρκους εθνικιστές και έγινε μεγάλη συγκρούση με τις ψευδο... δυνάμεις καταστολής.

psaxthri said...

Ακίνητοι...


Παρασκευή απόγευμα, γήπεδο Τσεντίνκαγια (στη νεκρή ζώνη του Λήδρα Πάλας), δικοινοτική εκδήλωση για την Πρωτομαγιά. Στιγμές περισυλλογής, συγκίνησης και απογοήτευσης. Οι ομάδες των Τουρκοκυπρίων φθάνουν κατά διαστήματα. Με κόκκινες σημαίες και λάβαρα. Με φωτογραφίες του Τσε Γκεβάρα, του Μαρξ και του Λένιν. Με πορτρέτα συναγωνιστών τους που δολοφονήθηκαν στην Τουρκία από τη χούντα του Εβρέν. Με συνθήματα για την εργατιά, τους εκμεταλλευτές, τους φονιάδες των λαών. Ξεχωρίζει κανείς τις ιδεολογικές τους διαφορές. Εκπλήττεται όμως σαν τους βλέπει να σμίγουν στο κοινό σύνθημα για την επανένωση της Κύπρου. Κόμματα, συνδικαλιστικές, εκπαιδευτικές και φοιτητικές οργανώσεις. Ακόμα και ομάδα Κούρδων στους οποίους το καθεστώς απαγορεύει να κατέβουν στην τάφρο. Γίνονται όμως ένα με τα συνθήματά τους πάνω από τα τείχη. Κι όταν πια μαζεύονται όλοι, αρχίζει ένα τρελό πανηγύρι αγωνιστικής χαράς. Τραγουδούν με ενθουσιασμό το Μπέλα Τσάο, χορεύουν, υψώνουν τις γροθιές, προσθέτει ο ένας στα συνθήματα του άλλου. Κι όλοι μαζί χαμογελούν! Έχεις την αίσθηση ότι εδώ υπάρχει ένα κίνημα και μια ζύμωση διαφορετικών μεν αλλά καθαρά προοδευτικών ιδεών. Έχουν όλα τη μυρωδιά και την ομορφιά των φοιτητικών μας χρόνων.
Γυρνάς το βλέμμα κι ακουμπάς με απογοήτευση στην εικόνα των πολύ λίγων Ελληνοκυπρίων που μια τέτοια μέρα, 1η Μαΐου, έσυραν τα βήματά τους σΆ αυτό το χώρο της αντάμωσης. Μονάδες ή μικρές ομαδούλες. Παρακολουθούν ανήμποροι να συμμετάσχουν στη χαρά λόγω του αριθμού τους. Νιώθουν τη μοναξιά και, κυρίως, την ακινησία μιας ολόκληρης κοινωνίας. Πού χάθηκαν οι αριστεροί αυτού του τόπου; Πού κρύβονται οι άνθρωποι της ευαισθησίας; Πού πήγε το φοιτητικό κίνημα; Γιατί δεν υπάρχει μια ανάλογη ζύμωση ιδεών; Έμαθαν όλοι μία μόνο διαδρομή. Αυτή της λεωφόρου ή της αίθουσας εκδηλώσεων που αποφάσισε η κομματική ηγεσία. Ξόφλησαν με τον πρωινό περίπατο στο κέντρο της Λευκωσίας. Κι ύστερα έτρεξαν στη σούβλα με την εντύπωση ότι εκπλήρωσαν το καθήκον τους.
Τελικά, γίναμε όλοι ακίνητοι... Αποφασίζουν για μας άλλοι, κι εμείς απλώς ακολουθούμε για να τα έχουμε καλά με τις πάσης φύσεως εξουσίες. Αυτές που δεν αντιλαμβάνονται πως για να σμίξει αυτός ο τόπος, πρέπει να σμίξουν πρώτα οι άνθρωποι. Και πως για να σμίξουν οι άνθρωποι πρέπει να σηκωθούν από την πολυθρόνα της καλοπέρασης και της μονόδρομης θεώρησης της ζωής...


Κωδικός άρθρου: 869623

ΠΟΛΙΤΗΣ - 05/05/2009, Σελίδα: 6

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.