Υπάρχει μια σοβαρή προοπτική οι συνομιλίες που διεξάγονται σήμερα να καταλήξουν σε συμφωνία μέσα στο επόμενο εξάμηνο και να οδηγηθούμε σε δημοψήφισμα στις αρχές του επόμενου χρόνου. Αυτή η υπόθεση στηρίζεται σε δυο δεδομένα. Ότι οι Ταλάτ και Χριστόφιας εκλέγηκαν πάνω στη βάση της δέσμευσης τους να λύσουν το Κυπριακό και άρα μια αποτυχία τους αναμένεται να τους στοιχίσει και πολιτικά και εκλογικά. Και ότι οι συνομιλίες δεν μπορούν να συνεχίζονται επ' άπειρον, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη θα απαιτήσουν σε κάποια στιγμή ξεκαθάρισμα της κατάστασης και επίρριψη ευθυνών σε περίπτωση αποτυχίας, κάτι που και οι δυο ηγέτες θέλουν να αποφύγουν. Για να εξετάσουμε την πιθανότητα της επίτευξης συμφωνίας, θα πρέπει να πρώτα να αναλύσουμε τον υφιστάμενο συσχετισμό των επανενωτικών και των διχοτομικών δυνάμεων που αναμένεται να παίξουν και τον καθοριστικό ρόλο αν όντως τελικά οδηγηθούμε σε δημοψήφισμα.
Παρόλο που είναι σχετικά νωρίς να γίνεται λόγος για στρατόπεδα των επανενωτικών και των διχοτομικών δυνάμεων καθώς τόσο το ΑΚΕΛ όσο και το ΔΗΚΟ δεν έχουν ακόμα ξεκαθαρίσει την στάση τους, μπορούμε να κάνουμε λόγο για τους πηρύνες αυτών των δυνάμεων όπως έχουν σχηματοποιηθεί από το 2004 ως οι σκληροί πυρήνες του Ναι και του Όχι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι σκληροί πηρύνες των δυο αυτών πόλων, που στη σημερινή επίσημα διακηρυμένη στάση αναμονής αποτελούν ακόμα ακραίες μειοψηφίες, την περίοδο 2002-2004 κατάφεραν να θέσουν το πλαίσιο παρέχοντας τα επιχειρήματα της έσχατης στιγμής τόσο στον επανενωτικό όσο και στον απορριπτικό λόγο.
Από τη μια είναι λοιπόν οι επαναπροσεγγιστές και από την άλλη οι εθνικιστές. Οι επαναπροσεγγιστές προβάλλουμε και τονίζουμε το δικοινοτικό χαρακτήρα της Κύπρου και άρα και της λύσης στο πρόβλημα της, την αναγκαιότητα της συμφιλίωσης και της επίτευξης διαρκούς ειρήνης στην χώρα στα πλαίσια μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Σε αυτή τη βάση επιτυγχάνεται η συνεύρεση της σοσιαλιστικής και της φιλελεύθερης τάσης που μπορεί και πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα από την συνεργασία του ΑΚΕΛ με την φιλελεύθερη πτέρυγα του ΔΗΣΥ για την προώθηση της επανένωσης. Οι εθνικιστές από την άλλη προβάλλουν και τονίζουν τα “δίκαια” του Κυπριακού ελληνισμού και άρα μιας ελληνοκυπριακής λύσης που θα καταστήσει τους τ/κ μειονότητα και αφού αυτό είναι ανέφικτο τότε το κλείσιμο των οδοφραγμάτων και τη διατήρηση του στάτους κβο ως την δεύτερη καλύτερη λύση.
Μεταξύ αυτών των δυο πόλων της επανένωσης και του διχοτομικού στάτους κβο υπάρχει η σιωπηρή πλειοψηφία “της καλύτερης λύσης” που υποσχέθηκαν τόσο το ΑΚΕΛ όσο και ο Τάσσος Παπαδόπουλος αιτιολογώντας το Όχι τους του 2004. Αυτή η σιωπηρή πλειοψηφία του ήπιου Όχι τότε, θα πρέπει να ξανατοποθετηθεί σήμερα. Και εδώ ο Χριστόφιας ως πρόεδρος και το ΑΚΕΛ ως παράταξη έχουν νευραλγικό ρόλο. Με τη φόρμουλα “λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους”, και τον περιορισμό της εμπλοκής των ξένων, άνοιξαν σημειολογικά τουλάχιστον, την προοπτική της προώθησης μιας μη ιμπεριαλιστικής ή μιας λιγότερο ιμπεριαλιστικής λύσης. Θα μπορέσουν άραγε να υλοποιήσουν αυτή την προοπτική; Αυτό θα εξαρτηθεί από την κοινωνική δυναμική που μπορεί να αποκτήσει το επανενωτικό κίνημα το ερχόμενο φθινόπωρο. Η πρώτη απόπειρα το 2002- 2004 ήρθε ίσως βιαστικά, ένα μόλις χρόνο μετά τη διάνοιξη των πρώτων οδοφραγμάτων. Ας μην αφήσουμε να γραφτεί στην ιστορία ότι η δεύτερη απόπειρα το 2008-2010 ήρθε όταν ήταν ήδη αργά.
15 comments:
Εάν έρτει συμφωνημένη λύση μπροστά στους Ελληνοκύπριους που τον Χριστόφκια θα περάσει. Δεν ξέρω γιατί αλλά είμαι σίουρος 100%. 95% του Ακέλ θα ψηφίσει, 50-70% του Δησύ θα ψηφίσει, 30-50% του Δήκο θα ψηφίσει, 20-70% της Εδέκ θα ψηφίσει (αναλόγως του τι θα πεί ο Ομήρου, ας μη ξεχνάμε ότι σχεδόν είπε ναι το 2004). Όποιος δεν ψηφίσει, γιοκ εξουσία που το κοινό κράτος τζιαι κανέναν που τα κεντρώα κόμματα θα αντέξει. Θα γινούν σαν τον Ευδώκα που δεν εδέκτηκεν την ανεξαρτησία.
Το πρόβλημαν είναι ποτζιεί. Με το Έρογλου που θέλει να γινεί πρόεδρος τι γίνεται; Γιατί δεν τον πιάννουν που κοντά οι δικοί μας αφού η Τουρκία εξαπόλυσεν τον;
Υπάρχει μια σοβαρή προοπτική οι συνομιλίες που διεξάγονται σήμερα να καταλήξουν σε συμφωνία μέσα στο επόμενο εξάμηνο
tis idies "romantikes" provlepseis ekamnate kai paliotera..
vourate na psifisete xristofkia (ki esis re anarxoaristeristes voutate) gia na thkio3oume ton "aporiptiko" papadopoulo, elallousate ki en na lithei to kipriako
istera itan o talat - ate pale! pas tou 6 mines ou elallousate oti itan nalithei??
istera anoigmaodofragmatwn - glentia tzai kako pou ekamnate!!!
"den tha kounisw oute to mikro mou daktilaki gia tin enwsi" eixe pei kapote o adamos adamantos, otan itan epikairo to etoima pou oulla ta kommata..
EN THA KOUNISOUME OUTE TO MIKRO MAS DAKTILAKI GIA TIN DIZWNIKI OMOSPONDIA prepei na einai i fwni mas simera
Punkunin
www.islandanarchy.forumotion.com
ασέρας είσαι πολλά αισιόδοξος σε περίπτωση που εννά ρτει συμφωνία. βέβαια το θέμα εννά καταλήξουν πρώτα σε συμφωνία εννά μου πεις. αλλά εγώ νομίζω ότι εν τζιαι κανεί να καταλήξουν σε συμφωνία. πρέπει να προετοιμάσουν τζιαι το έδαφος. να ξεφοηθεί ο κόσμος που εσυντηρητικοποιήθηκεν με την ευμάρεια τζιαι την διχοτομική στασιμότητα τζιαι φοάται την ενδεχόμενη αστάθεια της μεταβατικής περιόδου.
σύντροφε πανκούνιν κάμνεις μεγάλο λάθος. η δήλωση του αδάμαντου τότε ήταν τζιαι ηρωική τζιαι σωστή γιατί η ένωση οδηγούσεν μας μαθηματικά στην καταστροφή. σήμερα η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία εν ο μόνος τρόπος για την επανένωσης της χώρας. "ακόμα τζιαι αν δεν υπήρχε θα έπρεπεν να την είχαμεν εφεύρει" έγραφεν κάποτε στο τραίνο. αν η επανένωση της χώρας έννεν πλέον μέσα στους στόχους μας, τότε ναι θα είσιεν νόημα η δήλωση σου. αλλά έννεν έτσι, τζιαι ξέρεις το. ο αντιεξουσιαστικός χώρος τα τελευταία χρόνια εσυμμετείχεν ενεργά σε δικοινοτικές εκδηλώσεις-διαδηλώσεις με σύνθημα την επανένωση. εν μπορείς να αναιρείς τούτη την ιστορία με μιαν πρόταση. εναντίον της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας εν οι εθνικιστές που θέλουν καθαρό εθνικό κράτος. τζιαι εννά πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε τζιαι στην κάλπη αλλά τζιαι στο δρόμο. σε περίπτωση λύσης μάλιστα, ενδεχομένως παράλληλα τζιαι με το νέον ομοσπονδιακό κράτος.
όπως στην Ισπανία τες πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα οι αναρχικοί εσυνασπίζουνταν με τους σοσιαλιστές τζιαι τους φιλελεύθερους ενάντια στους μοναρχοφασίστες, έτσι τζιαι εμείς σήμερα πρέπει να στήσουμεν συμμαχίες τούτες τες δυνάμεις ενάντια στην αντίδραση τζιαι τον σκοταδισμό που εκπροσωπούν οι αντι-ομοσπονδιακοί εθνικιστές.
Φιλούιν μου σου υπόσχομαι ότι όση προσπάθεια θα λείφκεται που σένα για την ΔΔΟ θα την κάμω διπλήν εγώ στη θέση σου.
Έτο, τα μακρά κοντά ήρτασιν. Εδώκαμεν του Χριστόφκια μιαν ευκαιρίαν να κάμει αυτόν που μας είπεν ότι μπορεί να κάμει, αν τα καταφέρει τόσον το καλλύττερον, αν δεν τα καταφέρει με είχαμεν με χάσαμεν.
Το προηγούμενον απευθυνεται στον Pounkunin αλλά ήρτεν εν τω μεταξύ αυτόν του Γρηγόρη στο ενδιαμεσο
Γρηγόρη το πρόβλημαν είναι ότι η Τουρκία δεν έκοψεν ακόμα κουβένταν τζιαι με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί η κυβέρνηση να δημιουργήσει κλίμαν ευφορίας. Θα γυρίσει μετά τέλλια μπούμερανγκ. Είναι σαν να περιπαίζεις τον κόσμον. Εδώ για 100 λίτρα πεζίναν τζιαι περιπαίζουν μας για ένα χρόνο τζιαι δεν κάμνουν πίσω. Δεν μπορεί να καταλάβει ο Τταλάτ ότι εν ευαίσθητον ζήτημα για τους ελληνοκυπρίους να ταΐζουν τον στρατόν που κατέχει τα σπίθκια τους; Εν πελλάρα, εν ζήτημαν γοήτρου, αλλά αν εθέλαν λύσην ήταν να το αννοίξουν το μαυρογέρημον να πιστέψει τζιαι ο κόσμος ότι κάτι γίνεται. Δεν ημπόρεις που την μιάν να χειρίζεσαι έτσι ξεροτζιεφαλιές τζιαι που την άλλην να κουρτίζεις τον κόσμον ολέ ολέ λύση. Η παρέμβαση του Τσελεπή στον τύπο πρόσφατα νομίζω ήταν μια πολλά μετρημένη πράξη για να δώκει την πραγματικήν διάσταση του τί γίνεται.
Gregoris,
Shερετώ ΣΕ!
Όμως ειλικρινά ΔΕΝ κατάλαβα από που πηγάζει η αισιοδοξία ΣΟΥ ότι “…σοβαρή προοπτική οι συνομιλίες που διεξάγονται σήμερα να καταλήξουν σε συμφωνία μέσα στο επόμενο εξάμηνο …”Οι λόγοι που παραθέτεις (τήρηση εκλογικών υποσχέσεων από τους Χριστόφια και Ταλάτ και απαίτηση για ξεκαθάρισμα της κατάστασης που μπορεί να θέσουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη) δεν νομίζω να δημιουργούν και τις αντικειμενικές καταστάσεις για μια τέτοια προοπτική ...
Προσωπικά δεν βλέπω να υπάρχουν εκείνες οι κοινωνικές δυνάμεις (ας πούμεν οι επαναπροσεγγιστές όπως τους λαλείς) που θα έσπρωχναν τα πράματα από τα κάτω και να εξασκούσαν πίεση στους δυο ηγέτες με τις κινητοποιήσεις τους ή θα αναλάμβαναν και οι ίδιες αυτές δυνάμεις πρωτοβουλίες.
Πέραν τούτου οι κινήσεις και οι πρωτοβουλίες της φιλελεύθερης δεξιάς (που βασικά εξέφραζε την αντικειμενική ανάγκη του συστήματος για μια ευρύτερη οικονομική καπιταλιστική ανάπτυξη και ενιαία οικονομία) έχουν κάπως ατονήσει. Τούτο οφείλεται βασικά στην οικονομική κρίση αλλά και στο ότι αυτή η φιλελεύθερη πτέρυγα του ΔΗΣΥ” παραμένει ακόμα εγκλωβισμένη σε ιδεολογήματα του παρελθόντος – που έχουν να κάνουν με τον εθνικισμό (γι’ αυτό και τους βλέπουμε να εκφράζονται και να λειτουργούν αντιφατικά κι αντιπαραθετικά) αλλά και τις (συνεχιζόμενες) εξαρτήσεις από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα - γι’ αυτό και παρατηρούμε την εξιδανίκευση από μέρους τους, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν είναι έτοιμοι να δεχτούν οτιδήποτε μας προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση η φόρμουλα “λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους”, τίθεται υπό αμφισβήτηση και o “… περιορισμό της εμπλοκής των ξένων …”, πάει περίπατο!
Anef_Oriwn
Κυριακή 24/5/2009 – 8:21 μ.μ.
σήμερα η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία εν ο μόνος τρόπος για την επανένωσης της χώρας.
πας σε τι πλαίσια ρε γρηγόρη??
Θέλω πολλά να το δω έτσι και γνωρίζουμε καλά και οι θκιό μας ότι κι εγώ σε τζίντες απόψεις είμαι.. Τώρα, όσο θκιαβάζω και θορώ ήντα που στο θκιάολο εν τούτη η λύση - εν μου κάθεται! Εν υιοθετώ τες εθνικιστικές λογικές, αλλά διακρίνω ότι λόγος των επαναπροσεγγιστών εν εξίσου, πατριωτικός αλλά κυρίως συμβιβαστικός..
Η Δ/Δ/Ο δεν είναι λύση! τουλάχιστον αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε όλοι. Είναι συμφωνία! Με αυτήν την βάση συνεχίζω εγώ αυτόν τον αγώνα.
Μπορούμε να σε αυτά τα πλαίσια να δημιουργήσουμε τες συνθήκες για μελλοντικούς κοινωνικούς / ταξικολυς αγώνες? Εγώ νομίζω πως ναι. Γι' αυτό συνεχίζω να μάχομαι χωρίς να παρασυρωμαι από ρομαντικές "αδιεξόδους".
Είναι πιο ουτοπικό να πιστεύεις ότι η συνομιλίες και τα σχέδια των κυρίαρχων θα φέρουν λύση.
Οσον αφορά το τραίνο: Είμαι υπερ της ομοσπονδίας (ελεύθερης), όπως την οραματίστηκε ο Μπακουνιν / ο Κροποτκιν κλπ
"ο αντιεξουσιαστικός χώρος τα τελευταία χρόνια εσυμμετείχεν ενεργά σε δικοινοτικές εκδηλώσεις-διαδηλώσεις με σύνθημα την επανένωση."
ναί, αλλά όχι για την Δ/Δ/Ο. Ποτέ μας!
Οσον αφορά την ισπανία, εν πολλά διαφορετικό παραδειγμα τουτο.
Να σου πω μόνο ότι εν ένα που τα πράματα που κατηγορούντε οι αναρχικοί ακόμα και σήμερα. Ακόμα να σου υπενθυμίσω την δήλωση της ΣΕΝΕΤΕ?? ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ- ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΤΗΕ ΕΙΔΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ε, αυτά.
Ατε καλή συνέχεια..
Punkunin
Υ.Γ. Προς τους υπόλοιπους, εμπάτε δαμέ - www.islandanarchy.forumotion.com
ασέρα έννεν κλίμα ευφορίας που χρειάζεται σε τούτο το στάδιο, εν επίδειξη καλής θέλησης χωρίς εμπρηστικές δηλώσεις του στυλ "εν αχόρταγος ο Ταλάτ" για να πισκαλιούν οι εθνικιστές τζιαι να ζητούν τζιαι κλείσιμο της Λήδρας. έννεν εύκολον να κρίνουμεν ποιος φταίει τζιαι σε ποιον βαθμό για την μη διάνοιξη του Λημνίτη. τρώμεν προπαγάνδα τζιαι που τες 2 πάντες τζιαι εν τζιαι μπορούμεν να ξέρουμεν τι πραγματικά παίζεται που πίσω. αλλά το μήνυμα που φκαίνει εν ότι αντικειμενικά εν πάμεν καλά.
γεια σου άνευ.
προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος τζιαι να θωρώ τα πράματα ορθολογικά. εν πάνω σε τούτη τη βάση που κινείται το κείμενο. αν όπως λαλείς οι επαναπροσεγγιστές εν τα καταφέρουμεν να δημιουργήσουμεν ρεύμα που εννά πιέσει/επιτρέψει στους 2 ηγέτες να συμφωνήσουν, τότε είμαστεν χαμένοι που σιέρι. για το ΔΗΣΥ έσιεις δίκαιον εν μέρει. όντως μέρος του παραμένει κολλημένον στον εθνικισμό. αλλά υπάρχει τζιαι η φιλελεύθερη - επανενωτική πτέρυγα. για αυτόν εν συγχισμένη η στάση του γενικά. προβλέπω ότι εννά διεξαχθεί μάχη μέσα στον ΔΗΣΥ αν κοντέψουμεν στη λύση. όμως εν πρέπει να ξιάννουμεν ότι ανήκουμεν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ολόκληρη η Κύπρος τζιαι ίσως τούτη να εν τελικά τζιαι η μόνη εφικτή βάση πάνω στην οποία μπορούμεν να ενωθούμεν με τους απέναντι.
πανκούνιν η λύση του κυπριακού έννεν ανέφικτη σε αστικά πλαίσια. η ΔΔΟ εν το εργαλείο για να επιτευχθεί. που τζιαμέ τζιαι τζει ο αγώνας για τον ελευθεριακό κομμουνισμό συνεχίζεται σε άλλα πιο ευνοϊκά πλαίσια μέσα που την κατάργηση της πράσινης γραμμής, την επανένωση της κοινωνίας, την αποστρατικοποίηση της χώρας, την ενιοποίηση της οικονομίας.
re punkunin san na eksefiges llion - pothen ws ta pothen ypografeis me tin diefthinsi tou island anarchy san pws jai antiprosopefkeis mas oullous me touta pou grafeis?
re pragmatika en to evala me toutin logiki!!!
evala to ws diafimisi kai oi ws ipografi mou.. pragmatika an efenetoun etsi pernw to pisw.. zitw signwmi kai eyxaristw pou to dilwses.
Syntrofe grigori 3ereis oti simfwnoume, ta exoume milisei..
den tha sinexisw allo, nomizw oti einai askopo.
grigori svise to re si an mporeis to post me to forum..
Arrggh :/
*tes texnologies mou*
ekollisen to hotmail exi mia wra je en annii.
epiasa to email earlier, aniksen ok, estila pisw to mesimeri.
twra en me enwnni na dw ti ginete,
an den irten to mesimeriano na to ksanastilw, just let me know.
24 wres en na men ksikollisi to hotmail?
Anatheman ta, en exw idea ti tou ekama.
xx
Δεν υπήρξα του αναρχικού χώρου, παρότι τον συμπαθούσα.
Βλέπω ότι η ιδεολογία του, μόνο με τη λύση της ομοσπονδίας εναρμονίζεται. Ποιος κοινός αγώνας για κατάργηση κρατικών δομών μπορεί να γίνει από τον λαό της Κύπρου, ως σύνολο, ή εγκαθίδρυση αυτού που ονομάζεται ελευθεριακός κομμουνισμός, όταν δημιουργούνται κι άλλες κρατικές δομές, δεύτερο δηλαδή αστικό κράτος;
Εννοώ αν δε λυθεί τελικά το πρόβλημα και αναγνωριστεί και δεύτερο κράτος στο νησί;
Δε ξέρω αν θα το λέμε λύση ή συμφωνία. Η ουσία όμως ποια είναι; Είναι σε θέση σήμερα οι πρωτοπορίες των δύο πλευρών, όπως κι αν τις εννοεί ο καθένας,(προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα τώρα) να δώσει λύση επαναστατική η οποία και θα επανενώνει και θα επιλύει ταυτόχρονα τη σύγκρουση στην Κύπρο προς όφελος της εργατικής τάξης, με ανατροπή των κοινωνικών δομών; Ας μην είμαστε και ουτοπιστές...
Μόνο η ΔΔΚ οδηγεί σε επανένωση και δημιουργεί τις προυποθέσεις για κοινό αγώνα, χωρίς σύνορα και ιμπεριαλιστικούς στρατούς. Ας μη βλέπουμε στατικά τα πράγματα. Ξέρω ότι αυτό δε χαρακτηρίζει την αναρχική ιδεολογία. Ο αγώνας των κυπρίων εργαζομένων δε σταματά στη ΔΔΚ. Αυτή θα δημιουργήσει τις προυποθέσεις για μελλοντικούς αγώνες τους οποίους θα ζήσουν οι νέες γενιές των Κυπρίων, για μια άλλη Κύπρο.
Post a Comment