Για τη δημογραφική σύνθεση στο βόρειο μέρος της Κύπρου

...η σχέση της βόρειας Κύπρου με την Τουρκική Δημοκρατία, η οποία είναι ασύμμετρη και καθόλου αθώα, (επειδή εμπερικλείει και μια επεκτατική συνέπεια) είναι επίσης και "εσωτερική". Ο λόγος που αυτή η σχέση είναι και εσωτερική, είναι το γεγονός ότι λειτουργεί ως η κύρια δυναμική για την ανάπτυξη της ντόπιας καπιταλιστικής τάξης...
...τα διακεκριμένα μέλη της τάξης του κεφαλαίου στην βόρεια Κύπρο δεν αποτελούν απλά μια συνεργαζόμενη τάξη. Την ίδια ώρα όντας μια τάξη της οποίας οι αναπτυξιακές δυνατότητες έχουν ανατιναχτεί/παραλύσει, έχουν γίνει οργανικοί παράγοντες αυτής της διαδικασίας. Έτσι, η μεταφορά πληθυσμού, η οποία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες της ηγεμονίας της Τουρκίας πάνω στην Κύπρο, είναι επίσης αναγκαία για το κεφάλαιο στην βόρεια Κύπρο...

Muharrem Faiz, 2008

Η προοπτική της επανένωσης

Υπάρχει μια σοβαρή προοπτική οι συνομιλίες που διεξάγονται σήμερα να καταλήξουν σε συμφωνία μέσα στο επόμενο εξάμηνο και να οδηγηθούμε σε δημοψήφισμα στις αρχές του επόμενου χρόνου. Αυτή η υπόθεση στηρίζεται σε δυο δεδομένα. Ότι οι Ταλάτ και Χριστόφιας εκλέγηκαν πάνω στη βάση της δέσμευσης τους να λύσουν το Κυπριακό και άρα μια αποτυχία τους αναμένεται να τους στοιχίσει και πολιτικά και εκλογικά. Και ότι οι συνομιλίες δεν μπορούν να συνεχίζονται επ' άπειρον, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη θα απαιτήσουν σε κάποια στιγμή ξεκαθάρισμα της κατάστασης και επίρριψη ευθυνών σε περίπτωση αποτυχίας, κάτι που και οι δυο ηγέτες θέλουν να αποφύγουν. Για να εξετάσουμε την πιθανότητα της επίτευξης συμφωνίας, θα πρέπει να πρώτα να αναλύσουμε τον υφιστάμενο συσχετισμό των επανενωτικών και των διχοτομικών δυνάμεων που αναμένεται να παίξουν και τον καθοριστικό ρόλο αν όντως τελικά οδηγηθούμε σε δημοψήφισμα.

Παρόλο που είναι σχετικά νωρίς να γίνεται λόγος για στρατόπεδα των επανενωτικών και των διχοτομικών δυνάμεων καθώς τόσο το ΑΚΕΛ όσο και το ΔΗΚΟ δεν έχουν ακόμα ξεκαθαρίσει την στάση τους, μπορούμε να κάνουμε λόγο για τους πηρύνες αυτών των δυνάμεων όπως έχουν σχηματοποιηθεί από το 2004 ως οι σκληροί πυρήνες του Ναι και του Όχι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι σκληροί πηρύνες των δυο αυτών πόλων, που στη σημερινή επίσημα διακηρυμένη στάση αναμονής αποτελούν ακόμα ακραίες μειοψηφίες, την περίοδο 2002-2004 κατάφεραν να θέσουν το πλαίσιο παρέχοντας τα επιχειρήματα της έσχατης στιγμής τόσο στον επανενωτικό όσο και στον απορριπτικό λόγο.

Από τη μια είναι λοιπόν οι επαναπροσεγγιστές και από την άλλη οι εθνικιστές. Οι επαναπροσεγγιστές προβάλλουμε και τονίζουμε το δικοινοτικό χαρακτήρα της Κύπρου και άρα και της λύσης στο πρόβλημα της, την αναγκαιότητα της συμφιλίωσης και της επίτευξης διαρκούς ειρήνης στην χώρα στα πλαίσια μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Σε αυτή τη βάση επιτυγχάνεται η συνεύρεση της σοσιαλιστικής και της φιλελεύθερης τάσης που μπορεί και πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα από την συνεργασία του ΑΚΕΛ με την φιλελεύθερη πτέρυγα του ΔΗΣΥ για την προώθηση της επανένωσης. Οι εθνικιστές από την άλλη προβάλλουν και τονίζουν τα “δίκαια” του Κυπριακού ελληνισμού και άρα μιας ελληνοκυπριακής λύσης που θα καταστήσει τους τ/κ μειονότητα και αφού αυτό είναι ανέφικτο τότε το κλείσιμο των οδοφραγμάτων και τη διατήρηση του στάτους κβο ως την δεύτερη καλύτερη λύση.

Μεταξύ αυτών των δυο πόλων της επανένωσης και του διχοτομικού στάτους κβο υπάρχει η σιωπηρή πλειοψηφία “της καλύτερης λύσης” που υποσχέθηκαν τόσο το ΑΚΕΛ όσο και ο Τάσσος Παπαδόπουλος αιτιολογώντας το Όχι τους του 2004. Αυτή η σιωπηρή πλειοψηφία του ήπιου Όχι τότε, θα πρέπει να ξανατοποθετηθεί σήμερα. Και εδώ ο Χριστόφιας ως πρόεδρος και το ΑΚΕΛ ως παράταξη έχουν νευραλγικό ρόλο. Με τη φόρμουλα “λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους”, και τον περιορισμό της εμπλοκής των ξένων, άνοιξαν σημειολογικά τουλάχιστον, την προοπτική της προώθησης μιας μη ιμπεριαλιστικής ή μιας λιγότερο ιμπεριαλιστικής λύσης. Θα μπορέσουν άραγε να υλοποιήσουν αυτή την προοπτική; Αυτό θα εξαρτηθεί από την κοινωνική δυναμική που μπορεί να αποκτήσει το επανενωτικό κίνημα το ερχόμενο φθινόπωρο. Η πρώτη απόπειρα το 2002- 2004 ήρθε ίσως βιαστικά, ένα μόλις χρόνο μετά τη διάνοιξη των πρώτων οδοφραγμάτων. Ας μην αφήσουμε να γραφτεί στην ιστορία ότι η δεύτερη απόπειρα το 2008-2010 ήρθε όταν ήταν ήδη αργά.

Για τον χαρακτήρα του πανεπιστημίου

...Με θεμελιακές αξίες την επιχειρηματοποίηση (λειτουργία με στόχο το κέρδος, εταιρική οργάνωση), την εμπορευματοποίηση (τα πάντα είναι προϊόντα, τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συναλλαγής) και την αλλοτρίωση ως αναπαραγωγή της κυρίαρχης κουλτούρας, η τριτοβάθμια εκπαίδευση μετατρέπεται από δημόσιο αγαθό σε υπηρεσία και οι μετέχοντες κατηγοριοποιούνται σε χρήστες - παρόχους υπηρεσιών. Με πυξίδα την ταύτιση των αναγκών του ανθρώπου με αυτές της οικονομίας, τα ιδεώδη που διέπουν την προωθούμενη αναδιάρθρωση του χώρου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι αυτά που διέπουν το κυρίαρχο καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα: ανταγωνισμός, ευελιξία, επένδυση, τιμή, απόδοση κλπ...
...Το αποκοινωνικοποιημένο πανεπιστήμιο όχι μόνο δεσμεύει τη γνώση που (ανα)παράγεται εντός αυτού προς αποκλειστικό όφελος της ελίτ που εξυπηρετεί, αλλά και εμποδίζει την διάχυση της γνώσης στην υπόλοιπη κοινωνία, συμβάλλοντας στη διαιώνιση της ελίτ. Λειτουργώντας ως τράπεζα γνώσης, το πανεπιστήμιο (ανα)παράγει και συσσωρεύει τη γνώση που κυκλοφορεί στην κοινωνία διαχειριζόμενο αυτήν όπως οι τράπεζες το χρήμα...

(Για ένα ελεύθερο πανεπιστήμιο σε μια ελεύθερη κοινωνία, Αντιεξουσιαστικές κινήσεις Σερρών, Θεσσαλονίκης, Αθήνας, Πάτρας, Ιωάννινα, Αγρινίου, Κομοτηνής)

Αγώνας για τη μείωση του εργασιακού χρόνου

"Μετά από πληροφορίες ότι ορισμένοι υπάλληλοι ήταν τόσο ανέντιμοι ώστε να κάνουν το ρολόι που χτυπάει τη λήξη της δουλειάς να πηγαίνει μπροστά με τη βοήθεια βαριδίων, και να κάνουν το ρολόι που χτυπάει την ώρα που ξαναπιάνουν δουλειά να πηγαίνει πίσω με την βοήθεια άλλων βαριδίων, καθώς και ότι τα δυο ελεεινά υποκείμενα ο Φόουλ κι ο Σκέλερν, άφησαν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, να γίνει αυτό το έγκλημα, δια τούτο διατάσσω κανένα πρόσωπο, για κανένα λόγο, να μην παίρνει υπόψη του κανένα άλλο ρολόι τοίχου ή χεριού εκτός από το ρολόι του Επιστάτη, το οποίο θα ρυθμίζει αποκλειστικά ο τακτικός του συντηρητής..."
Χυτήρια Κρόουλεη, Νόμοι, άρθρο 31 Διάταξη για την Επίβλεψη, 18ος αιώνας, Αγγλία
παρατίθεται στο βιβλίο του E.P. Thompson, Χρόνος, εργασιακή πειθαρχία και βιομηχανικός καπιταλισμός, 1973

Γιαshασιν Μπιρ Μαγίς

Η Πλατφόρμα της Ειρήνης, (το υπόλοιπο της Πλατφόρμας "Αυτή η χώρα είναι δική μας" μετά την αποχώρηση των δυνάμεων που πρόσκεινται στο Ρεπουπλικανικό Τουρκικό Κόμμα) εισηγήθηκε την πραγματοποίηση κοινής πρωτομαγιάτικης εκδήλωσης για πρώτη φορά μετά που 51 χρόνια μέσα στη νεκρή ζώνη. Που ελληνοκυπριακής πλευράς αφού η ΠΕΟ αγνόησεν το κάλεσμα, το οργανωτικό βάρος έππεσεν πάνω στην Πλατφόρμα εκπαιδευτικών Ενωμένη Κύπρος.

Βουρήματα στα Ηνωμένα Έθνη να εξασφαλίσουμεν άδειες τζιαι στα δημαρχεία της Λευκωσίας να μας στηρίξουν με καθαριότητα, στήσιμο εξέδρας, εξεύρεση γεννήτριας, τουαλέττων κτλ. Η κ. Μαύρου (να σημειωθεί) δεν αξιώθηκεν να μας βοηθήσει καθόλου παρά την προσωπική της στήριξη στην εκδήλωση. Έτσι έππεσεν το οικονομικό βάρος στο τ/κ δημαρχείο τζιαι στην "Ενωμένη Κύπρο" που πλευράς ελληνοκυπρίων.

Η ελληνοκυπριακή παρουσία ήταν αρκετά περιορισμένη. Πέραν που τες λλίες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς τζιαι του αντιεξουσιαστικού χώρου ήρταν τζιαι διάφοροι άλλοι ευαισθητοποιημένοι για την επανένωση, σύνολο γύρω στους 250. Οι τ/κ ήταν γύρω στους 1000 τζιαι οι έποικοι, κυρίως Κούρδοι που ήταν μαζί μας αλλά πάνω στο τείχος, άλλοι 500. Για άλλην μια φορά η άλλη πλευρά έβαλεν μας γυαλιά.

Ήταν κάπως σουρεάλ το σκηνικό. Ε/κ - τ/κ ανάμικτοι μέσα στη νεκρή ζώνη τζιαι οι Κούρδοι που πάνω στο τείχος. Μερικούς είσιεν λήξει η βίζα τους τζιαι δεν εμπορούσαν να περάσουν το οδόφραγμα. (εκινδυνεύκαν να μείνουν παγιδευμένοι μέσα στη νεκρή ζώνη αφού ως παράνομοι μετανάστες που ήταν δεν θα εμπορούσαν να παν ούτε βόρεια, ούτε νότια...) Άλλοι που είχαν άδειες ίσως πάλε να μεν εθέλαν να μπουν μέσα στη νεκρή ζώνη. Πέραν που την ταξική αλληλεγγύη τζιαι το κοινό μέτωπο ενάντια στο τουρκικό κράτος, υπάρχει τζιαι το δημογραφικό ζήτημα που προβάλλει αδιάκοπα η τ/κ αριστερά που θεωρεί τους έποικους απειλή. Βέβαια τα συνθήματα που εφωνάζαν οι τουρκόφωνοι πάνω τζιαι κάτω που το ενετικό τείχος ήταν για την επανάσταση τζιαι τον σοσιαλισμό.

Το γήπεδο της Τσεντιγκ-καγιά μέσα στη τάφρο όπου εσυναχτείκαμεν ονομάζεται Ταξίμ. Πετυχεμένο όνομα μπορεί να πει κάποιος αφού εν μέσα στη νεκρή ζώνη τζιαι λειτουργεί ως φυσικό διαχωριστικό. "Είμαστε μέσα στο Ταξίμ τζιαι αγωνιζόμαστε ενάντια στο ταξίμ" λαλεί ο συνδικαλιστής που το πανεπιστήμιο ανατολικής μεσογείου. Μπέλλα τσιάο, η φάπρικα, γιαshασίν μπιρ μαγίς, ρίτσος, θεοδωράκης κτλ. Εκλείσαν οι αναρχικοί (που πάλε ήταν οι μόνοι με δίγλωσσο έντυπο υλικό) με την υπενθύμιση τζιαι του δικαιώματος στην τεμπελιά τζιαι χιπ χοπ.