Η διασταύρωση της μάππας τζιαι της πολιτικής, Τρίτη νύχτα στη Λευκωσία (9/12/2008)

(Παναθηναϊκός-Ανόρθωση τζιαι διαδήλωση ενάντια στην κρατική καταστολή στην μνήμη του νεκρού Αλέξη)

Ξεκινούμεν που την κατάληψη (φανάρι του διογένη) με τους “αναρχικούς” για την πλατεία ελευθερίας. Τζιαμέ έρκουνται οι “ομονοιάτες”. Τζιαι η “νεολαία ενάντια στον εθνικισμό” τζιαι διάφοροι άλλοι ανέχταχτοι. Μερικοί λεμεσιανοί τζιαι σκαλιώτες, αλλά οι παραπάνω λευκωσιάτες. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία νεαροί αρσενιτζιοί. Τα συνθήματα ανάμιχτα, αντικρατικά, εργατικά τζιαι σεξιστικά. Κυριαρχεί το τυφλό μίσος ενάντια στην αστυνομία. Οι γεναίτζιες της διαδήλωσης νιώθουν άβολα. Μερικοί διαδηλωτές μιλούν στο κινητό για το ματς, άλλοι σκέφτουνται που θα παν μετά να το παρακολουθήσουν. Πουτάνας γιοι, αστυνομικοί. Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής οξά πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου; Μυστικοί αστυνομικοί. Να φύουν που την πορεία μας. 4 δυνάμενοι αποχωρούν. Ένας άλλος άγνωστος που κινεί υποψίες λαλεί ότι εν ψυχολόγος. Συνεχίζει μαζί μας ως την πρεσβεία. Κλειστός δρόμος με συρματόμπλεγμα τζιαι πλήθος αστυνομικών με αντι-διαδηλωτική εξάρτηση πίσω που το συρματόπλεγμα, γύρω που το κτίριο τζιαι πίσω που την πεζίνα. Η κίνηση μπροστά θα έφερνεν σύγκρουση. Στάση. Έπρεπεν να εφέρναμεν τα μπουζούκια μας. Να κάμουμεν κανένα συγκρότημα σάμπα, όπως στο Λονδίνο, έτσι για τες διαδηλώσεις. Πάντως κάτι πρέπει να κάμουμεν. Να συζητήσουμεν πως δρούμεν παρακατω σε σχέση με την συνεχιζόμενη εξέγερση στην Ελλάδα. Επόμενο ραντεβού, Σάββατο 17.00 στη βιβλιοθήκη (Αγράμματα), (υπάρχει δίπλα στα λινκς).