Saturday, April 19, 2014

Σημειώσεις 43 – 19/4/2014

Το περίκλειστο για πολλές δεκαετίες Βαρώσι, με τα δέντρα που φύτρωσαν μέσα στα κτήρια, τα ερπετά, τα πουλιά και τα άλλα ζωντανά που εδώ και πολλές γενιές το έκαναν σπίτι τους, είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για θεαματική κατανάλωση. Πέραν από την πολιτική του λειτουργία ως εργαλείο διαπραγμάτευσης, την οικονομική του σημασία ως προορισμός επενδύσεων και ανάπτυξης, την ευρύτερη ιδεολογική και συναισθηματική του χρησιμότητα σε σχέση με την διαχείριση της κοινής γνώμης, έχει θεωρώ και ένα άλλο ειδικό βάρος, που ίσως τελικά να είναι και το πιο ουσιαστικό – τα κινηματογραφικά πλάνα που μπορεί να δώσει. Ταιριάζει γάντι και στην Αμερικάνικη φαντασίωση ως πόλη φάντασμα και βέβαια στην Αμερικάνικη βιομηχανία θεάματος. Να δείτε που πριν τους πολιτικούς μηχανικούς θα μπουν οι κάμερες, πριν τους εκσκαφείς οι ηθοποιοί και πριν επιτραπεί στους παλιούς του κατοίκους να μπουν μέσα θα έχουν ήδη παραχθεί και δυο τρεις ταινίες και ντοκυμαντέρ. Να δείτε που τελικά τα λεφτά για την ανοικοδόμηση του Βαρωσιού θα βγουν από τις διαφημίσεις..


1 comment:

Anonymous said...

Ο αρχιεπίσκοπος άρκεψεν τζαι γυρίσει τα πάλε. Το θέμα είναι ότι η λύση στα μάθκια της πλειοψηφίας του κόσμου περνά μόνο που συζητήσεις, συμφωνίες τζαι τραπέζια "ψηλού επιπέδου". Αν εν έτσι που εν να πάει το πράμα, ναι το θέαμαν θα κυριαρχήσει.

Λ.