Δικοινοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συνεργασία (Δ.Ρ.Α.Συ-EYLEM)

Ε-mail: info@drasy-eylem.org

Website: www.drasy-eylem.org

https://www.facebook.com/DrasyEylem

Δελτίο Τύπου

Πραγματοποιήθηκε σήμερα Δευτέρα, 28 Απριλίου 2014, δημοσιογραφική διάσκεψη της Δικοινοτικής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συνεργασίας (Δ.Ρ.Α.Συ-EYLEM). Η Συνεργασία παρουσίασε τους έξι υποψήφιους της: Ντίνος Αγιομαμίτης, Κωστής Αχνιώτης, Ντενίζ Μπιριτζί, Μαρινέλλα Παγιάτσου, Σταύρος Τομπάζος καί Άλεβ Τουκμπέρκ.

Γιατί συμμετέχουμε στις Ευρωεκλογές του 2014

Η Δικοινοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συνεργασία, «Δ.Ρ.Α.Συ-ΕΥΛΕΜ”, επιχειρεί με την κάθοδο της στις επικείμενες Ευρωεκλογές να εκφράσει την οργή εκείνης της μερίδας της κοινωνίας, που συνθλίβεται από τις πολιτικές της λιτότητας και εξωθείται στη φτώχια, καθώς και από την ανικανότητα των πολιτικών ηγεσιών να προωθήσουν με ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.

Η πρόταση μας στοχεύει να μετατρέψει αυτή την οργή σε έμπρακτη δικοινοτική πολιτική δράση , η οποία με δυναμικές κινητοποιήσεις θα παλεύει για την προώθηση της δικοινοτική συνεργασίας και της λύσης. Ταυτόχρονα θα παλεύει ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας που εφαρμόζονται από τα πολιτικά κατεστημένα.

Βασικοί άξονες της πολιτικής μας είναι:

• Επειδή πρόκειται για ευρωεκλογές, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η Δ.Ρ.Α.Συ. εντάσσει τη δραστηριότητα της στο πλαίσιο των νέων δυναμικών κοινωνικών κινημάτων και της Αριστεράς, που γεννούνται ή αναγεννούνται ως αναγκαία αντίσταση στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, που καταστρέφει το κράτος πρόνοιας και αποδομεί τις κοινωνίες της Ευρώπης. Η συνεισφορά μας στη δημιουργία ενός δυναμικού κινήματος στον τόπο μας είναι ο επόμενος άξονας. Το κίνημα αυτό θα πρέπει να συντονιστεί με τα άλλα κινήματα της περιοχής, κυρίως εκείνα της Νότιας Ευρώπης.
• Στο Κυπριακό φιλοδοξούμε να οικοδομήσουμε μια νέα δικοινοτική δυναμική με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών. Οι πολιτικές ελίτ των δύο κοινοτήτων του νησιού μας εδώ και δεκαετίες αποδεικνύονται ανίκανες να λύσουν το κυπριακό, ενώ αντίθετα μεγάλο μέρος τους εργάζεται για να βαθύνει τις διαχωριστικές συνειδήσεις. Η Δ.Ρ.Α.Συ. προτείνει τη δημιουργία ενός δικοινοτικού κινήματος δράσης το οποίο θα επιδιώξει από κοινού την επανένωση της χώρας μας. Η ΤΚ κοινότητα μας έδειξε, από το 2000 και μετά, ότι μπορεί να απεργεί και να διεκδικεί στο δρόμο δυναμικά και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Παρόμοιο κίνημα επιθυμούμε να δημιουργήσουμε και μέσα στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα.
• Με βάση τις οικονομικές αναλύσεις της Συνεργασίας, η οικονομική και κοινωνική κρίση θα βαθαίνει τα επόμενα χρόνια, η ανεργία θα παραμένει σε πολύ ψηλό επίπεδο και οι μισθοί και τα επιδόματα θα μειώνονται. Η προβαλλόμενη από την κυβέρνηση και τους τραπεζίτες εξυγίανση των τραπεζών και η αναπτυξιακή πολιτική είναι ένα στοίχημα χωρίς πιθανότητες επιτυχίας. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στην ΤΚ κοινότητα, απλώς δεν υπάρχει μνημόνιο της Τρόικας, αλλά υπάρχει αντίστοιχη οικονομική πολιτική λιτότητας που επιβάλει η Τουρκία. Καλούμε τους Κύπριους εργαζόμενους να συνασπιστούν σε ένα μέτωπο δυναμικής κοινωνικής αντίστασης, το οποίο θα ανατρέψει τις πολιτικές της λιτότητας και στις δύο πλευρές και θα διεκδικήσει επαναφορά της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
• Η Δ.Ρ.Α.Συ. συσπειρώνει τις θέσεις που χαρακτηρίζουν όλα τα σύγχρονα αριστερά κινήματα, σε θέματα φασισμού, ρατσισμού και στηρίζει με ειλικρίνεια την ισότητα των φύλων, το σεβασμό στην πολυπολιτισμικότητα των κοινωνιών, το σεβασμό όλων των μειονοτήτων και την ελευθερία του σεξουαλικού προσανατολισμού. Ανάλογη προσοχή δίνουμε στο θέμα της οικολογίας και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, προσανατολισμός αναγκαίος για την επιβίωση του πλανήτη.
• Τονίζουμε με έμφαση ότι η συμμετοχή μας ως δικοινοτικό σχήμα στις Ευρωεκλογές μέσα στο πλαίσιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν σημαίνει καθ’ οποιοδήποτε τρόπο ότι επιθυμούμε μια λύση η οποία να αφήνει οποιοδήποτε περιθώριο καθυπόταξης της ΤΚ κοινότητας στην ΕΚ. Η συμμετοχή στις Ευρωεκλογές είναι για μας ένα εργαλείο για να προβάλουμε την αναγκαιότητα ενός κοινού , δυναμικού μετώπου από τα κάτω για την προώθηση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Η Δ.Ρ.Α.Συ δεν χρηματοδοτείται ούτε από επιχειρήσεις, ούτε από οποιοδήποτε οργανισμό. Βασίζεται αποκλειστικά στις εισφορές όσων συμφωνούν με το πρόγραμμά της και δεσμεύονται μαζί με τους υποψήφιους της στον αγώνα της.

Καταγγέλλουμε την επιβολή παραβόλου χιλίων ευρώ για κάθε υποψήφιο ως αντιδημοκρατική και απαράδεκτη. Αυτή η πρακτική καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη την κάθοδο στις εκλογές ψηφοδελτίων, όπως το δικό μας, που θέλουν να δώσουν φωνή στα πιο λαϊκά κοινωνικά στρώματα που υφίστανται τις συνέπειες μιας κρίσης που δεν δημιούργησαν. Υπενθυμίζουμε ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή δεν επιβάλλεται καθόλου παράβολο ή το παράβολο περιορίζεται σε ένα συμβολικό ποσό.

Η Αριστερά που χρειάζεται να υπάρξει

Για πρώτη φορά Ε/κ και Τ/κ κατεβαίνουν με μικτό, ακομμάτιστο πολιτικό σχήμα

Μια συνομιλία με την Ντενίζ Μπιριντσί και τον Κωστή Αχνιώτη της Δικοινοτικής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συνεργασίας (ΔΡΑΣυ-Eylem), για την κάθοδό της στις Ευρωεκλογές

ΘΕΛΟΥΜΕ
μιαν άλλη Ευρώπη, όχι αυτήν που έχουμε σήμερα, δεν είμαστε αντιευρωπαϊκή δύναμη, ξεκαθαρίζει η Ντενίζ

Νωρίς την ερχόμενη βδομάδα αναμένεται να γίνουν γνωστά, σε διάσκεψη Τύπου, τα πρόσωπα που θα συμμετέχουν στη Δικοινοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συνεργασία (ΔΡΑΣυ-Eylem), ένα ανεξάρτητο, δικοινοτικό κίνημα, που ήδη ανακοίνωσε την κάθοδό του στις Ευρωεκλογές της 25ης Μαϊου 2014 με δικό του ψηφοδέλτιο. Για πρώτη φορά μετά το 1974, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι κατεβαίνουν σε εκλογές σε ένα μικτό, ακομμάτιστο πολιτικό σχήμα, κι αυτό έχει τη σημασία του στην παρούσα χρονική στιγμή.

Τέσσερις Ελληνοκύπριοι και δύο Τουρκοκύπριοι θα είναι οι υποψήφιοι του κινήματος. «Προέρχονται από τον χώρο της Αριστεράς και εκπροσωπούν ένα ευρύ φάσμα της πολιτικής και από τις δύο κοινότητες», όπως αναφέρθηκε σε σχετική ανακοίνωση στις 15 Απριλίου 2014. Σε αυτήν, κατονομάζονται μόνο δύο από τους έξι, η 33χρονη Ντενίζ Μπιριντσί (Deniz Birinci) και ο 62χρονος Κωστής Αχνιώτης, που τους συναντήσαμε και κουβεντιάσαμε μαζί τους την περασμένη Πέμπτη στο Σπίτι της Συνεργασίας, στη Νεκρή Ζώνη στη Λευκωσία.

Αγώνας για «μιαν άλλη Ευρώπη»

Τους ρωτήσαμε πώς αντιλαμβάνονται την Αριστερά. «Εμείς την αντιλαμβανόμαστε ως μιαν Αριστερά που χρειάζεται να υπάρξει», μας είπε ο κ. Αχνιώτης, «μιαν Αριστερά που αντιδρά δυναμικά, με κινητοποιήσεις ενάντια στο μνημόνιο. Θεωρώ ότι η κυπριακή οικονομία δεν πάει καλά, γιατί οι βιομήχανοι επέλεξαν να επενδύσουν τα λεφτά τους στα χρηματιστηριακά παιγνίδια και στη φούσκα των ακινήτων, αντί να αναπαράγουν τις επιχειρήσεις τους. Στη δική μου αντίληψη, θεωρώ γενικότερα την κρίση του συστήματος ως κρίση παραγωγής, αφού η παγκόσμια οικονομία δεν μπορεί να απορροφήσει τα προϊόντα που παράγει και ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου καταλήγει σε χρηματιστήρια και σε παιγνίδια με τράπεζες».

Η Ντενίζ έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι «δεν είμαστε αντιευρωπαϊκή δύναμη, απλώς θέλουμε μιαν άλλη Ευρώπη, όχι αυτήν που έχουμε σήμερα. Εμείς, ως τουρκοκυπριακή κοινότητα, δεν έχουμε εμπειρίες με την Ευρώπη σαν εσάς, αλλά έχοντας πολλούς Ελληνοκύπριους φίλους, μπορώ να καταλάβω ότι όλα στη ζωή σας επηρεάζονται από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Προσωπικά πιστεύω σε ένα σύστημα ισότητας όλων των πολιτών, με τα ίδια δικαιώματα, με την ίδια πρόσβαση στο κοινωνικό κράτος, στα δημόσια σχολεία… ένα σύστημα κοντά στο σκανδιναβικό κοινωνικό μοντέλο.

Εγώ, ως Τουρκοκύπρια, θέλω να ακουστεί στην Ευρώπη και η δική μου φωνή, για την καθημερινή ζωή της κοινότητάς μου. Εμείς οι Τουρκοκύπριοι ως άτομα θεωρούμαστε Ευρωπαίοι πολίτες, αλλά δεν ακούγεται στην Ευρώπη η φωνή της κοινότητάς μας, κι αυτό δεν είναι δίκιο και πρέπει ν’ αλλάξει».

«Περιμένοντας, τίποτα δεν γίνεται»

Αναπόφευκτα η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το Κυπριακό. «Πρέπει να έχουμε μια λύση στο Κυπριακό, αμέσως», μας είπε η Ντενίζ. «Σαράντα χρόνια ακινησίας είναι αρκετά. Περιμένουμε τα τελευταία δέκα χρόνια μετά το Δημοψήφισμα του 2004 να γίνει κάτι, αλλά δεν έγινε τίποτε… και νομίζω ότι περιμένοντας, τίποτα δεν θα γίνει. Τα τουρκοκυπριακά κόμματα περιμένουν να δώσει η ΕΕ ένα δώρο στους Τουρκοκυπρίους, επειδή είχαν πεί “Ναι”, πριν από δέκα χρόνια. Αλλά αυτό είναι ένα όνειρο και δεν θα γίνει πραγματικότητα. Αν θέλεις κάτι, πρέπει να αγωνίζεσαι γι’ αυτό… κι αυτό θέλω να κάνω εγώ… να ανοίξω τον δρόμο για να έρθουν και άλλοι δίπλα μου…

Τα μεγάλα τουρκοκυπριακά κόμματα μποϊκοτάρουν τις Ευρωεκλογές κι εγώ νιώθω ότι είμαι μόνη, κόντρα στο ρεύμα. Αλλά κάποτε κάποιος πρέπει να πάει κόντρα στο ρεύμα. Νομίζω ότι μακροπρόθεσμα θα έχω την υποστήριξη των Τουρκοκυπρίων πολιτών στον αγώνα αυτό, αλλά προς το παρόν υπάρχει στη δική μου κοινότητα ένας δισταγμός και μια επιφύλαξη, για την πρωτοβουλία μου να συμμετάσχω στις Ευρωεκλογές με το “ΔΡΑΣυ-Eylem”.

Είμαι όμως σίγουρη ότι αυτός ο δρόμος της συνεργασίας θα είναι θετικός, όχι μόνο για εμένα προσωπικά, αλλά για όλους τους Τουρκοκυπρίους. Για πρώτη φορά στην Κύπρο, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι συμμετέχουν μαζί, σε μια μικτή, ανεξάρτητη λίστα και η κυπριακή κοινωνία έχει άλλη μια επιλογή, πέρα από το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ, που έκαναν αρκετή ζημιά στην Κύπρο μας αυτά τα χρόνια. Είναι σημαντικό ότι είμαστε μια καθαρή και διαφανής ομάδα».

Από τη δική του πλευρά, ο Κωστής Αχνιώτης ανέφερε ότι «εμείς στηρίζουμε τη λύση Ομοσπονδίας, όχι ως έναν οδυνηρό συμβιβασμό. Θεωρούμε ότι η ελληνοκυπριακή κοινότητα, όταν λειτουργούσε ως πλειοψηφία, το 1963, είχε τη δυνατότητα να μην προσπαθήσει να περάσει ζητήματα που ενοχλούσαν σοβαρά την τουρκοκυπριακή μειονότητα. Ή θα μπορούσε να μην εγκλωβίσει το 18% που ήταν οι Τουρκοκύπριοι, μέσα σε θυλάκους του 3% του κυπριακού εδάφους. Οι άνθρωποι ήταν σχεδόν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης...».

Η Ντενίζ ανέφερε ότι ο πατέρας της Κούφι Μπιριντσί, που κατάγεται από το πρώην τουρκοκυπριακό χωριό Άγιος Νικόλαος Πάφου, «έζησε αυτές τις καταστάσεις». Μας πληροφόρησε ότι ο δίδυμος αδελφός του πατέρα της, ο Μεχμέτ Μπιριντσί, συμμετέχει επίσης στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014, με το τουρκοκυπριακό «Κυπριακό Σοσιαλιστικό Κόμμα».

Μια αποδεκτή, δημοκρατική διευθέτηση

ΣΤΗΝ ανακοίνωση του ΔΡΑΣυ-Eylem αναφέρεται ότι «οι εξελίξεις στο Κυπριακό, οι συνομιλίες και οι προοπτικές λύσης που διαφαίνονται, κάνουν αναγκαία τη συνεργασία πολιτών και από τις δύο κοινότητες, με στόχο τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δικοινοτικού κινήματος, που να συμβάλει δυναμικά στην επίτευξη μιας δημοκρατικής διευθέτησης του Κυπριακού, κοινά αποδεκτής και από τις δύο πλευρές, και στη μελλοντική βιωσιμότητά της». Προστίθεται ότι «η οικονομική κρίση, η φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, η ανεργία και η εξαθλίωση στην οποία μας οδήγησαν οι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι της αγοράς και οι πολιτικές ελίτ με τις αποφάσεις τους, κάνουν ακόμη πιο αναγκαία αυτήν τη συνεργασία σε ένα κίνημα που να αποτελέσει πόλο αντίστασης στα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας».

Ποιοι είναι ο Αχνιώτης και η Μπιριντσί

Η ΝΤΕΝΙΖ, που μιλά πολύ καλά την ελληνική γλώσσα, ήταν μέχρι σήμερα η Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων και Βοηθός Γενικός Γραμματέας του τουρκοκυπριακού σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας (TDP) με ηγέτη τον Μουσταφά Ακιντζί. Μας είπε ότι την περασμένη Τετάρτη, ενόψει της υποψηφιότητάς της στις Ευρωεκλογές, έδωσε την παραίτησή της από το αξίωμά της αυτό και παρέμεινε απλό μέλος, αφού το κόμμα της δεν συμμετέχει στις εκλογές. Η Ντενίζ εργάζεται ως Συντονίστρια Διεθνών Σχέσεων στην Τουρκοκυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ενώ μέχρι τον Νοέμβριο 2013 εργαζόταν στο Τουρκοκυπριακό Δημαρχείο στην κατεχόμενη Λευκωσία.

Ο Κωστής Αχνιώτης, στέλεχος της εξωκοινοβουλευτικής Επιτροπής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συσπείρωσης, ήταν τα τελευταία 13 χρόνια καθηγητής Χημείας στη Μέση Εκπαίδευση και αφυπηρέτησε πρόσφατα. Πριν από αυτήν την περίοδο, εργάστηκε ως δημοσιογράφος, «πότε έμμισθος, πότε τελείως ολιγόμισθος και πότε άμισθος», όπως μας είπε χαρακτηριστικά, εκδίδοντας με άλλους περιοδικά όπως το «Εντός των Τειχών», το «Εξ υπαρχής», το δικοινοτικό «Hade-Χάτε», το «Καλέμι» (της δικοινοτικής οργάνωσης «Πλατφόρμα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εκπαιδευτικών Ενωμένη Κύπρος»).

http://www.sigmalive.com/simerini/news-asset/120859

Κοινή διακήρυξη για την Πρωτομαγιά

Μαζί με την εργατική τάξη σ’ ολόκληρο τον κόσμο τιμούμε την παγκόσμια μέρα του αγώνα και της αλληλεγγύης των εργαζομένων και οι κύπριοι εργαζόμενοι.

Τιμούμε την κόκκινη Εργατική Πρωτομαγιά αποδίδοντας φόρο τιμής στους πρωτοπόρους εργάτες, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους οι οποίοι μέσα από τους κοινούς σκληρούς ταξικούς αγώνες τις δεκαετίας του 1940 πέτυχαν θεμελιακές κατακτήσεις για την εργατική τάξη της Κύπρου όπως η κοινωνική ασφάλιση, το οκτάωρο, το δικαίωμα της οργάνωσης.

Μετά από 56 χρόνια από τις φασιστικές επιθέσεις που έγιναν κατά των πρωτοπόρων εργατών την 1η Μαΐου 1958, τιμούμε οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι την Ημέρα της Ενότητας, του Αγώνα και της Αλληλεγγύης των εργαζομένων, διοργανώνοντας μαζί στην Λευκωσία την 1η Μαΐου 2014, ΚΟΙΝΗ εκδήλωση.

Η Πρωτομαγιά του 2014 βρίσκει τους εργαζόμενους στον τόπο μας αντιμέτωπους με σημαντικά γεγονότα.

Στον κοινωνικοοικονομικό τομέα τόσο οι ελληνοκύπριοι όσο και οι τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι βιώνουν τα αποτελέσματα των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Στο Νότο οι εργαζόμενοι και η κοινωνία ευρύτερα βιώνουν τα αποτελέσματα του μνημονίου που συμφώνησε η κυβέρνηση Αναστασιάδη με την Τρόικα. Ύφεση, δραματική αύξηση της ανεργίας, αύξηση της φτώχειας, περικοπές στην παιδεία, την υγεία, το κοινωνικό κράτος, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, απορρύθμιση της εργασίας με δραματικές βίαιες αλλαγές σε μισθούς και ωφελήματα είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθούνται.

Στο Βορρά παρόμοια κατάσταση βιώνουν οι εργαζόμενοι ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας που επιβάλλονται από την Τουρκία.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση και οι συνέπειες της αναδεικνύουν ακόμα πιο έντονα τα κοινά ταξικά συμφέροντα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων και την ανάγκη εντατικοποίησης των αγώνων τους ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και της κατάργησης των κατακτήσεων των εργαζομένων. Αναδεικνύουν την ανάγκη κοινού αγώνα και αλληλεγγύης των εργαζομένων.

Η φετινή Πρωτομαγιά χαρακτηρίζεται και από την επανέναρξη της διαδικασίας των διακοινοτικών συνομιλιών για επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Οι Οργανώσεις μας θεωρούν θετική εξέλιξη την επανέναρξη των συνομιλιών. Είναι ξεκάθαρο ότι ο δρόμος των συνομιλιών είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας οδηγήσει σε ειρηνική και συμφωνημένη λύση.

Παραμένουμε σταθερά δεσμευμένοι στην προσπάθεια για λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα των δυο κοινοτήτων όπως αυτή έχει περιγραφεί στις σχετικές αποφάσεις των Η.Ε. Μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνημένη λύση που να εκφράζει τα συμφέροντα των Κυπρίων, είναι ο κοινός στόχος των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων εργαζομένων.

Η επανέναρξη των συνομιλιών για επίλυση του κυπριακού θέτει μπροστά μας το καθήκον της εντατικοποίησης και ενίσχυσης των κοινών δράσεων μεταξύ των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων εργαζομένων και ταυτόχρονα της εντατικοποίησης του αγώνα ενάντια στον εθνικισμό, σωβινισμό ενάντια στην διαίρεση.

Καλούμε τους εργαζόμενους της Κύπρου ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους να συσπειρωθούν γύρω από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα του τόπου μας.

Να αγωνιστούμε ενωμένοι.

• Ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας της απορρύθμισης της εργασίας, της αποδόμησης του κοινωνικού κράτους
• Να προστατέψουμε τις εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις που μας παρέδωσαν οι πρωτοπόροι τουρκοκύπριοι και ελληνοκύπριοι συνδικαλιστές.
• Ενάντια στα μνημόνια της Τρόικας και της Τουρκίας

Να αγωνιστούμε ενωμένοι για λύση του κυπριακού, για επανένωση του τόπου και του λαού μας.

Ο φετινός κοινός Πρωτομαγιάτικος Γιορτασμός που διοργανώνουμε οι οργανώσεις ΠΕΟ, Dev-is, KTOS, KTOEOS, BES και KTAMS την 1η του Μάη η ώρα 7.00 μ.μ. στο γήπεδο της Τσετίν Καγιά, στέλλει από την μια άκρη της Κύπρου ως την άλλη, το δυνατό μήνυμα ενότητας και αντίστασης των εργαζόμενων της Κύπρου.

Ενωμένοι για τα δίκαια των εργαζομένων, ενωμένοι για το δίκαιο της Κύπρου.

Το σφαγείο

Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο
μετρώ τους χτύπους τον πόνο μετρώ
είμαι θρεφτάρι μ’ έχουν κλείσει στο σφαγείο
σήμερα εσύ αύριο εγώ

Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ’ τον τοίχο πάλι θα `μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ

Που πάει να πει
σ’ αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά

Μες στις καρδιές μας αρχιναέι το πανηγύρι
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ

Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό

Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ’ τον τοίχο πάλι θα `μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ

Που πάει να πει
σ’ αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά

Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό

Σημειώσεις 43 – 19/4/2014

Το περίκλειστο για πολλές δεκαετίες Βαρώσι, με τα δέντρα που φύτρωσαν μέσα στα κτήρια, τα ερπετά, τα πουλιά και τα άλλα ζωντανά που εδώ και πολλές γενιές το έκαναν σπίτι τους, είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για θεαματική κατανάλωση. Πέραν από την πολιτική του λειτουργία ως εργαλείο διαπραγμάτευσης, την οικονομική του σημασία ως προορισμός επενδύσεων και ανάπτυξης, την ευρύτερη ιδεολογική και συναισθηματική του χρησιμότητα σε σχέση με την διαχείριση της κοινής γνώμης, έχει θεωρώ και ένα άλλο ειδικό βάρος, που ίσως τελικά να είναι και το πιο ουσιαστικό – τα κινηματογραφικά πλάνα που μπορεί να δώσει. Ταιριάζει γάντι και στην Αμερικάνικη φαντασίωση ως πόλη φάντασμα και βέβαια στην Αμερικάνικη βιομηχανία θεάματος. Να δείτε που πριν τους πολιτικούς μηχανικούς θα μπουν οι κάμερες, πριν τους εκσκαφείς οι ηθοποιοί και πριν επιτραπεί στους παλιούς του κατοίκους να μπουν μέσα θα έχουν ήδη παραχθεί και δυο τρεις ταινίες και ντοκυμαντέρ. Να δείτε που τελικά τα λεφτά για την ανοικοδόμηση του Βαρωσιού θα βγουν από τις διαφημίσεις..

Δικοινοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συνεργασία – Ενωμένη Κύπρος

Η Δικοινοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συνεργασία – Ενωμένη Κύπρος, ανακοινώνει την κάθοδο της στις προσεχείς ευρωεκλογές με δικό της ψηφοδέλτιο, στο οποίο θα συμμετέχουν πρόσωπα από το χώρο της αριστεράς που εκπροσωπούν ένα ευρύ φάσμα της πολιτικής και από τις δύο κοινότητες, ανάμεσα στους οποίους θα είναι η Deniz Birinci και ο Κωστής Αχνιώτης.

Οι εξελίξεις στο Κυπριακό, οι συνομιλίες και οι προοπτικές λύσεις που διαφαίνονται κάνουν αναγκαία τη συνεργασία πολιτών και από τις δύο κοινότητες με στόχο τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δικοινοτικού κινήματος που να συμβάλει δυναμικά στην επίτευξη μιας δημοκρατικής διευθέτησης του κυπριακού, κοινά αποδεκτής και από τις δύο πλευρές, και στη μελλοντική βιωσιμότητά της. Η ομοσπονδία δεν είναι απλώς ένα πολίτευμα είναι και μια συνείδηση που κτίζεται από τα κάτω.

Η οικονομική κρίση, η φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, η ανεργία και η εξαθλίωση στην οποία μας οδήγησαν οι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι της αγοράς και οι πολιτικές ελίτ με τις αποφάσεις τους, κάνουν ακόμη πιο αναγκαία αυτή τη συνεργασία σε ένα κίνημα που να αποτελέσει πόλο αντίστασης στα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας: Για να πληρώσουν αυτοί που προκάλεσαν την καταστροφή και όχι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι χιλιάδες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.

Η απογοήτευση και η απόγνωση την οποία ζουν σήμερα χιλιάδες άνθρωποι δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις ακραίες εθνικιστικές, ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες, όπως βλέπουμε να συμβαίνει σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες με την άνοδο των ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων.

Προτεραιότητά μας είναι οι απλοί άνθρωποι, η κοινωνία και το περιβάλλον. Ως μια άλλη αριστερά, με την κάθοδό μας στις ευρωεκλογές θέλουμε να συμβάλουμε στο να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων και των ανέργων που υφίστανται μια κρίση που δεν δημιούργησαν, η φωνή όσων κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, όσων υφίστανται καταπίεση για το χρώμα, την καταγωγή, το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους.

Η επίσημη παρουσίαση των υποψηφίων της Δικοινοτικής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συνεργασίας – Ενωμένη Κύπρος, θα γίνει την ερχόμενη εβδομάδα.

Αμνησία

Δεν ξεσηκώνομαι, δεν ψάχνω, δεν ξεσπάω, 
Δεν προχωράω πίσω ή μπροστά
Κι όλα αυτά που θέλω ν’ αγαπάω
δε μ’ ανατριχιάζουν πια.

Γύρω μου οι σκιές έχουν παγώσει
κι έχω μείνει με το χέρι απλωμένο
Τι ήθελα να κάνω έχω ξεχάσει

Θα περιμένω ώσπου να θυμηθώ, 
Θα περιμένω...

Λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης
Με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία
Όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης
παθαίνουν αμνησία.

Δεν απορώ ούτε καταλαβαίνω
πώς συνεχίζω να υπάρχω μ’ όλα αυτά
Θέλω να βγω από δω μέσα κι όμως μένω
σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά.

Γύρω μου το τζάμι έχει σπάσει
κι έχω μείνει με το βλέμμα καρφωμένο
Τι ήθελα να δω έχω ξεχάσει

Θα περιμένω ώσπου να θυμηθώ, 
Θα περιμένω...