Σημειώσεις 17 – 24/4/2012

Κάποτε ο Πολίτης ήταν μια φιλελεύθερη εφημερίδα με αριστερίζουσες προοδευτικές θέσεις πάνω σε διάφορα ζητήματα τζιαι επροσπαθούσεν να εν στοιχειωδώς σοβαρή τζιαι έγκυρη τζιαι όσον επιτρέπετουν που τα οικονομικά τζιαι πολιτικά συμφέροντα που εβάλλαν το πλαίσιο, κριτική. Τα τελευταία χρόνια τζιαι ειδικά τον τελευταίο χρόνο, τούτα ούλλα επήαν περίπατον. Με κάποιες εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα, λειτουργώντας στην καλλίτερη περίπτωση ως προοδευτικός μαϊντανός σε ένα γενικά συντηρητικό έντυπο ή στην σιηρόττερη ως φύλλο συκής δήθεν αντικειμενικότητας ή ισορροπίας για τον απροκάλυπτο νεοφιλελεύθερο της προσανατολισμό, τον κιτρινισμό τζιαι τον φτηνό πολιτικαντισμό τζιαι την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Η συμμετοχή του Πολίτη στην συνολικότερη προσπάθεια του αστικού προπαγανδιστικού μηχανισμού για την αγιοποίηση του Κεντρικού Τραπεζίτη Ορφανίδη ήταν φυσικά αναμενόμενη τζιαι δεδομένη. Όμως μια γελοιογραφία στην σελίδα Οικονομία/παρασκήνιο νομίζω επροσπάθησε να πάει πάρακατω που την κλισιέ πλέον εκστρατεία να αποσιωπηθούν τζιαι να μεταφερτούν στο δημόσιο οι εξόφθαλμες του ευθύνες για την σημερινή κατάσταση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος. Σε φωτογραφία του Ορφανίδη με την Υπουργό Εργασίας ο ανώνυμος συντάκτης του Πολίτη καταθέτει μια φανταστική στιχομυθία με την οποία ειρωνεύκεται την Σωτηρούλα Χαραλάμπους τζιαι την αύξηση του κατώτατου μισθού ως προϊόν της αχαπαροσύνης τζιαι της αλαζονείας της τζιαι παρουσιάζει τον Ορφανίδη ως τον επιστήμονα που προειδοποιεί για το τι εν εφικτό τζιαι τι ανέφικτο. Πλήρης η αντιστροφή των ρόλων δηλαδή λες τζιαι ο κόσμος εν χαζός.

Μια στιχομυθία που θα ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα αλλά τζιαι πιο συνεπής με τζείνο που κάποτε επροσπάθαν να ήταν ο Πολίτης θα ήταν η εξής:

Σ. Χαραλάμπους: “Mα λαλούν ότι είσαι πολλά έξυπνος τζιαι ικανός κύριε Θανάση, αλλά το τραπεζικό σύστημα ήρτεν πούκουππα λαλούν. Τι ακριβώς έκαμες;”
Α. Ορφανίδης: "Εγώ, εγώ τίποτε...η αγορά Σωτηρούλλα μου, η αγορά!!! Εγώ απλά είπα τους τραπεζίτες ότι μπορούν να πιστεύουν στην αγορά...τζιαι άμαν χάσουν εννά τα ξαναπιάσουν που το κράτος.”