Κόντρα στον υποψήφιο της πλουτοκρατίας για το δήμο Λευκωσίας

Μέσα σε τούτες τες συνθήκες της ταξικής πόλωσης, κανένα πεδίο πάλης δεν πρέπει να μεινίσκει ανεκμετάλλευτο – ούτε ακόμα τζιαι ο συμβολικός τζιαι εν πολλοίς θεαματικός στίβος των εκλογών.

Μέσα σε συνθήκες βαθκιάς οικονομικής κρίσης, όπου η ανεργία εδράτζιασεν τζιαι τα εισοδήματα του κόσμου εππέσαν σημαντικά θα είναι μεγάλη πρόκληση αλλά τζιαι κατάντια να εκλεγεί ένας πολυεκατομυριούχος στη Δημαρχία Λευκωσίας.

Ιδιαίτερα μάλιστα όταν τούτος παρομοιάζει ήδη το Δήμο με τες επιχειρήσεις που εκληρονόμησεν – προφανώς αντιμετωπίζοντας τους δημότες ως υπαλλήλους τζιαι πελάτες του.

Όταν μάλιστα θεωρεί ότι η καταγωγή του – το βασικό του ατού στα παζάρκα τζιαι τους σχεδιασμούς των διαφόρων καπετανέων της δεξιάς διά του ειδικό στάτους, ως κληρονομιά εξουσίας ενσωματωμένη στο επίθετο του.

Ένα επίθετο ανατρισιαστικό τζιαι νότια αλλά τζιαι βόρεια της πράσινης γραμμής που χωρίζει την πόλη – ένα επίθετο με ευθύνες για την ύπαρξη της νεκρής ζώνης.

Ζώντας όμως σε ένα κόσμο τζιαι σε μια εποχή παρακμής, η ντροπή τζιαι η ξιμαρισιά του επιθέτου αναποδογυρίζονται τζιαι προβάλλονται ως τα αντίθετα τους πάνω στην ίδια την πόλη. “Περήφανη τζιαι καθαρή Λευκωσία” λαλεί.

“Απογκετοποίηση της παλιάς πόλης, αστυνόμευση, προσέλκυση επενδύσεων, εμπορική αναζωογόνηση” λαλεί ο περήφανος καθαριστής...τζιαι όποιος καταλάβει εκατάλαβεν το πλάνο.

Να μεν αφήσουμε την παλιά πόλη στο έλεος ξενόφοβων γιάπηδων που σχεδιάζουν την πλήρη εμπορευματοποίηση της. Να μεν αφήσουμε να δημιουργηθεί κλίμα αστυνομοκρατίας για να επιβάλει την έξοδο των μεταναστών τζιαι την είσοδο των χλιδάτων μαγαζιών. Κόντρα στη λογική των δημοσίων σχέσεων, στον μεγαλοαστικό αυταρχισμό, στην ξενοφοβία τζιαι τη μισαλλοδοξία.

Ψήφο στην Ελένη Μαύρου.