καθώς η υποτίμηση της εργασίας των εργαζομένων στην Ελλάδα φτάνει πλέον σε επίπεδα εξαθλίωσης με υπαρκτές πλέον και συνθήκες λιμού για μερίδα του πληθυσμού της χώρας,
με την τεράστια αύξηση στους άνεργους και στους άστεγους και ιστορίες εγκατάλειψης παιδιών από γονείς που δεν μπορούν πλέον να τα ταίσουν,
διεξάγονται ταυτόχρονα και ταξικοί αγώνες με πείσμα και αποφασιστικότητα για να ανακοπεί η εξάπλωση του εργασιακού μεσαίωνα και της γενικευμένης μιζέριας
αγώνες που προτάσσουν την αλληλεγγύη ενάντια στον καννιβαλισμό
Όλη μέρα στα λιμάνια και στα ναυπηγεία
στου θανάτου τα καζάνια στα μηχανουργεία
Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ' ατσάλι
Στο πετσί μας η μουντζούρα που δε λέει να φύγει
η ζωή βαρειά σκοτούρα κι η χαρά μας λίγη
Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ' ατσάλι
Όσο κι όσο τ' αγοράζουν το φτωχό κορμί μας
και περίσσια κέρδη βγάζουν απ' τη δύναμή μας
Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ' ατσάλι
Δίσκος: Τα τραγούδια μας (1976)
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
No comments:
Post a Comment