Ούτε μια ώρα στο στρατό! Αντιμιλιταριστικό φεστιβάλ στη Φανερωμένη

διοργάνωση - μαθητικό περιοδικό ΣΚΑΠΟΥΛΑ
Κυριακή, 19/6/2011, σκαλιά Φανερωμένης

προβολές (19:00)
θα ακολουθήσει:
συζήτηση για τις προοπτικές συλλογικής αντίστασης στο στρατό, και παραδείγματα από άλλες χώρες
...
diy συναυλία (21:00)
με τους ΚΑΦΡΙΚΕΣ (experimental blues fusion)

επίσης:
μουσική
εργαστήρι στένσιλ
έντυπο υλικό
φαγητό/ποτό
γκράφιτι

ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΕΛΟΣ
(ώρα για το στρατό? δεν το νομίζω!)
Τι τέλος δηλαδή, από το σεπτέμβρη πίσω στα ίδια θα ‘μαστε οι περισσότεροι, κάποιοι θα πρέπει να περάσουν την “εμπειρία” του στρατού και μετά να δουν. Δύσκολα τα πράματα, μα δε μένουμε απαθείς. Πάντα ψάχνουμε τους τρόπους για να αντισταθούμε συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα.. Και από ‘τι φαίνεται αυτό θα πρέπει να κάνουμε κι εδώ, αν θέλουμε να έχουμε αποτέλεσμα. Να ορθώσουμε το ανάστημά μας μπροστά σε εκείνους που μας θέλουν δουλοπρεπείς φαντάρους, πάντα με την ακλόνητη επιθυμία να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ

μαθητικό περιοδικό/συλλογικότητα ΣΚΑΠΟΥΛΑ
http://skapoula.espivblogs.net/

...................................

τζιαι 2 αποσπάσματα περσινά, που το κοινωνικοπολιτικό περιοδικό Ρεύμα, τεύχος 6,
Μάρτης του 2010

1....Οι εθνοτικές ένοπλες δυνάμεις, βόρεια και νότια της νεκρής ζώνης, και ο τουρκικός στρατός συνιστούν ταυτόχρονα συνέπεια και τρόπο αναπαραγωγής του προβλήματος καθώς δίνουν συγκεκριμένο περιεχόμενο και υλικότητα στα παιχνίδια εξουσίας και τις εθνοκεντρικές οπτικές. Συστηματοποιούν τη βία και την απειλή της χρήσης της, καλλιεργούν το φόβο και την πειθαρχία και διαχέουν στην κοινωνία μιλιταριστικές και μισαλλόδοξες λογικές....
... Για αυτούς που υπηρετούν αποτελεί πηγή ψυχολογικών προβλημάτων και καλλιεργεί την αναισθησία έως και την αποκτήνωση, διαποτίζοντας με το δηλητήριο της εξουσίας τις διαπροσωπικές σχέσεις. Είναι καιρός να τελειώνουμε με το επιβλαβές και το παράλογο. Αν σοβαρολογούμε για τη λύση και την επανένωση και αν επιθυμούμε πραγματικά την εξυγίανση της κοινωνίας μας, ας το δείξουμε στην πράξη.

Γρηγόρης Ιωάννου


2. ....Κανένας δεν γεννιέται στρατιώτης και κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί σε υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Για αυτό το λόγο, η πίεση προς εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Μόνο και μόνο επειδή κάποιοι θέλουν να παίζουν παιχνίδια πολέμου κανείς δεν πρέπει να τους προσφέρει στρατιώτες...
...Ο αγώνας για ειρήνη στην Κύπρο θα έχει νόημα όταν στερέψουν οι ανθρώπινες πηγές του πολέμου. Καθώς εντείνουμε τον αγώνα για την αποστρατικοποίηση, θα προχωρήσουμε γρηγορότερα αν κάνουμε τον αγώνα ενάντια στον μιλιταρισμό πιο αποτελεσματικό στην καθημερινή μας ζωή. Και ας μην ξεχνάμε ότι κανένα όπλο δεν μπορεί να αποτρέψει μια νέα σύγκρουση στην Κύπρο. Μόνο η συνείδηση των Κυπρίων μπορεί να την αποτρέψει, τίποτα άλλο!

Μουράτ Κανατλί