Wednesday, April 13, 2011

Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων

το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003 τζιαι η μαζική κοσμοσυρροή για τη διάβαση στην άλλη πλευρά ήταν πιθανότατα η πιο μεγάλη επανάσταση στην σύγχρονη κυπριακή ιστορία. τζιαμέ εκαταρρεύσαν έστω μερικώς έστω προσωρινά για κανένα θκιο μήνες οι προκαταλήψεις, οι φοβίες, τα στερεότυπα που εγκλωβίζαν τους κυπραίους στα εθνοτικά, "εθνικά" τζιαι εδαφικά τους κλουφκιά. πριν 8 χρόνια ο εθνικισμός τζιαι η διχοτόμηση εδεχτήκαν το πρώτο τους χτύπημα στην Κύπρο. έννεν τυχαίο που η ένοχη τζιαι φασιστική ακροδεξιά βόρεια τζιαι νότια απαιτεί το κλείσιμο τους, ούτε εν τυχαίο που οι κάθε λογής εθνικιστές αρνούνται να τα διασταυρώσουν. η ανάμιξη των κοινοτήτων τζιαι η επανένωση της χώρας σε βάση ισοτιμίας των δυο κοινοτήτων φοϊτσιάζει τους...
για την επέτειο του ανοίγματος αναδημοσιεύκω δαμέ ένα περσινό μου κείμενο που το μπλογκ επανένωση που έπιασεν τότε τζιαι 202 σχόλια.
............................................
Διασταυρώνοντας τα οδοφράγματα

Πολλές φορές εστιάζουμεν στο βλέμμα μας στην κατεύθυνση της επίτευξης της συμφωνίας τζιαι αγνοούμεν ότι η επανένωση εν μπορεί να συμπυκνωθεί σε ένα κομμάτι χαρτί, συμβόλαιο συνεργασίας ή σύνταγμα. Η επανένωση εν κοινωνική διαδικασία στα μυαλά των Κυπραίων τζιαι επί του εδάφους της Κύπρου. Εν διαδικασία αντίληψης τζιαι δημιουργίας μιας ολικής Κύπρου που προϋποθέτει την ήττα όι απλά των εθνικισμών αλλά τζιαι των εθνοκεντρισμών βόρεια τζιαι νότια. Εν διαδικασία ισότιμης αποδοχής του Άλλου, αλληλοσεβασμού τζιαι συνύπαρξης. Τζιαι πάνω που ούλλα εν διαδικασία αμφισβήτησης του διαχωρισμού που επιβλήθηκεν τον τελευταίο μισόν αιώνα.

Το 2003 αποτελεί κομβικό σημείο στην Κυπριακή ιστορία. Το άννοιμα των οδοφραγμάτων εσηματοδότησεν την απαρχή μιας νέας εποχής όπου η επανένωση ως στοχοθεσία απόκτησεν κοινωνική βάση τζιαι υλικότητα. Σύμφωνα με έρευνες η πλειοψηφία των Κυπραίων επέρασεν απέναντι, έστω μια φορά, ενώ υπάρχει μια σημαντική μειοψηφία που διασταυρώνει σχετικά συχνά τα οδοφράγματα. Τούτη η ομάδα που διασταυρώνει τα οδοφράγματα, έστω τζιαι για απλά καταναλωτικούς λόγους, (την πιο άμεσα πολιτική πτυχή περιγράφω την δαμέ http://nekatomata.blogspot.com/2009/09/blog-post_23.html) συνιστά ουσιαστικά την μαγιά της επανένωσης. Επειδή έρκεται σε επαφή με την άλλη κοινότητα, αμφισβητά στην πράξη τα “σύνορα” τζιαι πιο σημαντικά υπονομεύκει την κυρίαρχη λογική της διχοτόμησης που αντιλαμβάνεται την Κύπρο ως θκιο ξεχωριστά κομμάθκια. Το άννοιμα της Λήδρας το 2008 εδραίωσεν τούτην την τάσην. Ένας περίπατος στην Λήδρας εν αρκετός για να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι η συνύπαρξη εν γεγονός – είτε νότια είσαι είτε βόρεια, ο κόσμος εν ανάμιχτος. Αντιλαμβάνεσαι ότι η Κύπρος εν δίγλωσση τζιαι δικοινοτική.

Βέβαια τούτον που περιγράφω εν μια Λευκωσιάτικη οπτική. Εν σαν να τζιαι εν άλλη χώρα η Λευκωσία, είπαν μου θκιο Παφίτες προχτές που εγυρίζαμεν μέσα στην παλιά πόλη βόρεια τζιαι νότια. Τζιαι οι Λεμσιανοί, τζιαι οι Σκαλιώτες που εν θωρούν τον Πενταδάχτυλο, που εν βιώνουν την νεκρή ζώνη πρέπει να έχουν άλλην αντίληψη για το στάτους κβο. Η Λευκωσία ήταν ο τόπος που εξεκινήσεν η ιδέα της διχοτόμησης. Δαμέ πρέπει να την ανατρέψουμεν.

..................................
το θέμα όμως έννεν απλά επετειακό. είναι τζιαι βαθύτατα επίκαιρο, καθώς τωρά είμαστεν ξανά στον αστερισμό της εξέγερσης, της δεύτερης τ/κ εξέγερσης του 2011, η οποία αμφισβητεί ξανά το διχοτομικό στάτους κβο.


Συνεχίζουμε την συζήτηση που ξεκινήσαμε τον περασμένο μήνα για την επαναπροσέγγιση και τις διάφορες της πτυχές και συνιστώσες πριν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων.
Την Παρασκευή θα εστιάσουμε στο άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003 και την ευρύτερη σημασία του, τον αντίχτυπο του στην επαναπροσέγγιση και την καθημερινότητα των Κυπρίων.

στη βιβλιοθήκη αγράμματα

“Το 2003 : από γεγονός σε καθημερινότητα
- το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και η αναθεώρηση της επαναπροσέγγισης”
αρχική εισήγηση από την κοινωνική ανθρωπολόγο Όλγα Δημητρίου

Παρασκευή, 15/4//2011, ώρα 19.00
Αγράμματα, Περικλέους 82, Παλιά Λευκωσία
διοργάνωση, Φάλιες ελευθεριακό δίκτυο

2 comments:

Anef_Oriwn said...

Αγαπητέ Gregoris,

Στις σκέψεις μου είναι να γράψω κι εγώ ένα “επετειακό” κείμενο για το «άνοιγμα των οδοφραγμάτων» [στο 2003]. Σ’ αυτό σκοπεύω να καταγράψω τα τότε συναισθήματα και βιώματα μου από το πέρασμα μου [από τις πρώτες μέρες] στη βόρεια κατεχόμενη Κύπρο. Επειδή όμως πολύ πιθανόν να μην προλάβω να το ολοκληρώσω, με την άδεια ΣΟΥ, θα αναδημοσιεύσω το κείμενο της παρούσας ανάρτησης; ΣΟΥ, με το περιεχόμενο του οποίου βασικά συμφωνώ.

gregoris said...

φυσικά. εν δημόσιο το κείμενο άνεφ.
εξάλλου εμείς οι "κομμουνισταί" εν τζιαι πιστεύκουμεν στην πνευματική ιδιοκτησία...
:)