...Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου τη ψύχρα
...Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω, μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω
Νικόλας Άσιμος, Η ζαβολιά, 1986
1 comment:
...μ' αυταπάτες πια δεν έχω...
Από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια. Σ' ευχαριστώ που μου το θύμισες, Γρηγόρη...
Εδώ, η ερμηνεία του Νικόλα...
www.youtube.com/watch?v=XzZj_I2b4Sk
Post a Comment