Περιμένοντας την λύση

Αξιζει να ασχοληθει κανενας με την λυση του κυπριακου;..θωρω καμιαν μαθκια στα [ετσι θα τα πω] παραληρηματα του Μικελλιδη στον πολιτη....που τον τζαιρον που εβριζεν τους τουρκους σαν βαρβαρους γιατι εν εδεχετουν λυση ο ντεκτας, υστερα στο βρισιμο των κυπραιων σαν τριτοκοσμικων, ο σημερινος δρομος προς την υποστηριξη της διχοτομησης εν απλος..ο κοσμος του ασπρου μαυρου.. ακομα τζαι με τες καλλιτερες προθεσεις οδηγα στο αδιεξοδο..τζαι η απλοικοτητα της προβολης του εσωτερικου αγκρισαμτος σε κοινωνικο φοντο εν υπερβολικο..αλλα ατε ο καθενας με οτι νοιωθει..τζαι εν τζαι ο μικελιδης σαν cult figure συμπτωμα..

Εν μπορει να υπαρξει διχοτομηση...απλα οι τ/κ θα αναγνωριστουν σαν ενα ιδιοτυπο καθεστως στην ευρωπαικη ενωση..ο μικελιδης θα μουρμουρα, οιεθνικοφορνες θα φωναζουν κοκ..
η μη λυση εν απλα μια παρατεταμενη κριση..

Να το δουμεν τζαι λλιον που την οπτικη την αθρωπινης απελευθερωσης..που συνηθως εκφραζεται που την αριστερα ιστορικα..αλλα σαφως αφορα την ολοτητα εστω τζαι αν εν το αποσπασμα που αποκτα συνειδηση του ολου...
Κατ' αρχην η λυση του κυπριακου εν η καταργηση ενος ανενεργου μεν αλλα παντα εν δυναμει πολεμικου πεδιου..το οτι οι 2 κοινοτητες εν θελουν το πολεμο εν φανερο..γενικα στους κυπραιους φαινεται να μας αρεσκει να ακουωμεν για action παρα να μπλεκουμε..οπως οι αγωνιστες των σουβλακιων τζαι των πρωινων εκπομπων που εκλαιουνταν ουλλην την δεκαετια του 90, ως το 96, οτι "σαν θεμα αξιοπρεπειας" επρεπε να εχουμεν ενα νεκρο, τουλαχιστον, στην πρασινη γραμμη..τζαι αμα ειχαμεν 2 στα κοτσινοχωρκα τζηνοι φυσικα ηταν πισω παρακολουθωντας το θεαμα τζαι κατασκευαζοντας λογους πανω στον θανατο των αλλων..
Θελουν πτωματα για να κατασκευαζουν μισος..
Η λυση του κυπριακου με τουτην την εννοια οδηγα στην θετικη διασταση της αποστρατικοποιησης..δαμαι η νεοι [με συμπτωμα το 20% των φυγοστρατων] εν σαφως πιο μπροστα που την κοινωνια..η ιδεα οτι εν να στεκουν να φυλαουν 2 χρονια μια παραλογη διαχωριστικη γραμμη, αρκεψεν να τους φαινεται κουφη..τζαι οπως θα ειδοποιησει τζαι η Ελλαδα τα τεκνα της δακατω συντομα, τα οπλα στοιχιζουν σε περιοδο οικονομικης κρισης..

Ομως τα κερδη που την εμπεδωση ενος καθεστωτος ειρηνης εν τα λλιοτερα..στο βαθος τουτης τη ιστοριας του κυπριακου υπαρχει κατι βαθυτερο..το κυπριακο εκτος που την διασταση του πολιτικου προβληματος, εν τζαι ενα ειδος ιστορικης αλλοτριωσης..καποτε το κυπριακο ηταν προβλημα αντι-αποικιακο..υστερα, την περιοδο 1960-80 αποκτησε, στην διεθνη του διασταση, τζαι μια πτυχη αντι-ιμπεριαλιστικης διεκδικησης - η οποια ομως οικειοποιηθηκε/εκφραστηκε παραπανω που τους ε/κ αφου οι τ/κ εβρεθηκαν κλεισμενοι στα γκετο που το 63.. τουτες οι διαστασεις που εκαμαν το κυπριακο τζαι θεμα της αντιπαραθεσης της δυσης με τον τριτο κοσμο, ετελειωσαν..σημερα η κυπρος ανηκει στον πυρηνα του παγκοσμιου συτηματος...με μια ειρωνικη στροφη της ιστορικης διαλεκτικης [the cunning of history] οι κυπραιοι σαν συνολο, στον βαθμο που τους ανηκει ουλλους η κυπριακη δημοκρατια, εβρεθηκαν κερδισμενοι - ετσι το οικοπεδο εμεινεν τους..ακομα τζαι στην βορεια κυπρο η τουρκια εβρεθηκεν αναγκασμενη να στηριζει [τζαι να επιχορηγα] ενα μη αναγνωρισμενο καθεστως αντι να προσαρτησει την εδαφικη εκταση...
Σημερα η μνημη της περιοδου 60-74 λειτουργα οϊ πκιον σαν ιστορικη συνεχεια αλλα σαν ενα ειδος αλλοτριωσης..σημερα εμεινεν η εικονα, το συμβολο χωρις αναφορα στην πραγματικοτητα..τζαι το συμβολο διαχειριζουντo οσοι θελουν να διατηρησουν μιαν εξουσια που σκοπιμα εν θελει να ερτει σε επαφη με την πραγμαιτκοτητα - για να χειραγωγει οπως το ιερο..οπως η εθνικοφροσυνη στην ελλαδα, ας πουμε, εστηριζεν για σχεδον εναν αιωνα ενα γερμανο βασιλια, ενω στην λαικη της ρητορικη επεμενε στην καθαροτητα του αιματος, της γλωσσας κλπ..
Η ρητορικη της καθαροτητας, οπως τζαι η αποσπασματικη αναφορα στο 74 σημερα [στην 20 τζαι οϊ στις 15 του ιουλη, στο 74 τζαι οϊ στο 63, στα εγκληματα σε βαρος των ε/κ τζαι οϊ σε τζηνα σε βαρος των τ/κ] λειτουργα σαν ενας μυθος νομιμοποιησης ενος καθεστωτος εγκλωβισμου...ιστορικα το "εθνικο" [σαν πιστη πριν το 50 τζαι σαν προβλημα υστερα] παντα ελειτουργαν σαν μηχανισμος καταπιεσης της κοινωνικης συγκρουσης...της αμφισβητησης που γεννα το νεο..
Σημερα η αντιφαση αναμεσα στην κυριαρχη ιδεολογια τζαι την πραγματικοτητα εν πιο εντονη...τζαι η απελευθερωση του μελλοντος περνα μεσα απο την κριτικη τζαι υπονομευση του οικοδομηματος της αλλοτριωσης..
Για τουτον, για να παραφρασω του σιτουασιονιστες του 68, μπορουμε να πουμε οτι οποιοι μιλουν για κοινωνικη αλλαγη, η κριτικη της εξουσιας, τζαι αδυνατουν να δουν τον εγκλωβισμο της κοινωνιας στο εθνικο, η αναπαραγουν σαν εκφωνητες την ρητορικη του εθνικου,
"κουβαλουν ενα πτωμα στο στον λογο τους"..

Το οτι η λυση εν ενα ειδος ιστορικου περασματος φαινεται τζαι που την ετεροκλητη συμμαχια που θελει λυση..η δυση που το επροκαλεσεν εν ενδιαφερεται πκιον ακριβως για το ειδος της λυσης - οπως παλια, ας πουμε, επροτιμαν την διπλη προσαρτηση..τωρα απλα θελει να φυει το ζητημα σαν ενα καταλοιπο...
στο εσωτερικο της κυπρου υπαρχουν σαφως 2 κοινωνικες - πολιτικες δυναμεις που στηριζουν την λυση - η αριστερα τζαι οι φιλελευθεροι - του δησυ αρχικα αλλα λογικα θα βρεθουν φιλελευθεροι του κεντρου...
αλλα τουτα εν τα συνειδητα κομμαθκια της πολιτικης..η λυση εν τζαι στην καθημερινοτητα τζαι πρεπει να βοηθηθει να φκει στην επιφανεια..εν τζηνες οι στιγμες , απαγορευμενες σκεψεις, που καμνουν εναν μιτσην να μεν θελει να παει στρατο, εναν προσφυγα να σκεφτεται οτι εν καλα να μπορεσει να συνεχισει την ζωη του επιτελους με την οικογενειακη κληρονομια, τον κοσμο που εν καταλαβει γιατι γινεται τουτη ουλλη η ιστορια τωρα που ειμαστεν στην ευρωπη, στες συντεχνιες τζαι τους εργολαβους που θωρουν στην λυση μια τεραστια οικονομικη επενδυση..

Εν συμβιβασμος πραγματικα η ομοσπονδια;
Αν υπαρχει κατι οδυνηρο πραγματικα εν το δραμα του 74..τζαι τζηνοι που αναλωνονται να το θυμιζουν εν τζηνοι που υποβαλαν τους συγγενεις των αγνοουμενων σε τζηνην την φρικτη εμπειρια του να εν εκθεμα πονου για να πουλουν καποιοι εθνικο προβλημα..το οδυνηρο ενι οτι καθε μερα οι γεροι πεθανισκουν τζαι η εικονα του παρελθοντος που κουβαλουν χανεται..ο 60αρης σημερα ηταν 25 χρονων τοτε..ο 50αρης 15..τουτη εν η αδυσωπητη ιστορια του βιογραφικου χρονου..δαμαι μπορει να υπαρχει πονος γιατι χανουνται οι μνημες τζαι κλειουν οι βιογραφικοι χρονοι χωρις ενα ειδος ολοκληρωσης στον δημοσιο χρονο..

Αλλα η ομοσπονδια σαν πολιτικη δομη ενεν συμβιβασμος..εν ιστορικη προοδος..
Τον τζαιρον που οι προυχοντες αποφασιζαν επρεπεν να γινει αγωνας για το δικαιωμα ουλλων [τζαι αρα της πλειοψηφιας σε μιαν κοινωνια η κοινοτητα] να αποφασιζουν..τοτε η εννοια της διαφορετικοτητας ηταν καθετη/ιεραρχικη τζαι ανεμιζαν την τζηνοι που ειχαν εξουσια...υστερα που την ολοκληρωση της ιστορικης δημοκρατικης επαναστασης [που συμπεριλαμβανε τζαι την παγκοσμια αντι-αποικιακη εξεγερση] το προβλημα εμετατοπιστηκεν στο δικαιωμα των μειοψηφιων να υπαρχουν...εφοσον ουλλοι οι αθρωποι εν ισοι, πρεπει να εν τζαι ιδιοι;
Ιδου το ερωτημα της δεκαετιας του 60....
Αν η πλειοψηφια σε μια ιστορικη στιγμη πιστευκει οτι πρεπει να λιθοβολουν την πουτανα, η την γυναικα που της αρεσκει το μη-μονογαμικο σεξ, εν σωστο;
Αν μια κοινωνια θεωρει οτι η μειοψηφια του 15% [οι ομοφιλοφιλοι ας πουμε] εν πρεπει να εχουν δικαιωμα υπαρξης, εν λογικο;
Μπορει μια πλειοψηφια να υποχρεωσει μιαν μειονοτητα να ενταχθει σε αλλο κρατος - σε ενα κρατος που θα την εθεωρεν μιασμα- οπως ηταν η περιπτωση των τ/κ με την ενωση;
Το κυπριακο εν ηταν μια παραδοξη περιπτωση..εδειξεν αντιθετα που την δεκαετια του 50 τα προβληματα που υπαρχουν σε πολυπολιτισμικες κοινωνιες αμα εφαρμοζεται η απλη λογικη της πλειοψηφιας..
Ποια εν η πλειοψηφια τζαι ποια η μειοψηφια; τραβας λλιον τα συνορα παρα δα η παρα τζιει τζαι αλλασουν τα δεδομενα..Το κασμιρ εν μια μειονοτικη διαμαχη στην ινδια, αλλα αν ανηκεν στο πακισταν θα ηταν διαφορετικα σαφως τα δεδομενα..το συνορο εν μια γραμμη στον χαρτη..μια γραμμη της ιστοριας πανω στην γεωγραφια..αλλα η ιστορια εν μεταβατικη..

Περα ομως που τες κοινοτητες, οι οποιες εν τζαι εναν ειδος θρησκευτικης κληρονομιας που αργα η γληορα εν να ξεπεραστουν για πολλους, η αισθηση οτι υπαρχουν ορια στο ιντα που μπορει να καμει μια συγκυριακη πλειοψηφια εν σημαντικη..το οτι εκολλησεν ο ορος περιρεουσα ατμοσφαιρα εν καλον..για να αθθυμιζει εναν ειδος αυταρχισμου που εισιεν ομως πολλα βαθυτερες ριζες..γιατι πρεπει να αθθυμουστεν οταν εσκοτωθηκαν πολλοι αθωοι τζαι η πλειοψηφια εσιωπησεν..που ηταν η πλειοψηφια στο λευκονοικο οταν ελυντσαραν οι μασκοφοροι του γριβα τον Μενοικο;

Η αποκεντρωση της εξουσιας που το κεντρικο κρατος τζαι η προστασια της αυτονομας των διαφορετικων, εν βασικο στοιχειο της διευρευνσης της δημοκρατιας προς την απελευθερωση - τζαι οϊ της καταναλωτικη χρηση της δημοκρατιας σαν χωρου χειραγωγησης των θεατων οπως καμνουν οι τηλεορασεις τζαι οι πολιτικοι-δικηγοροι..

Τζαι, που μιαν ριζοσπαστικη σκοπια, η εμπλοκη με την λυση, ενεν θεμα του τι θα γενει σε ενα δησμοψηφισμα αλλα το απλωμα της διαδικασιας επανενωσης σαν διευρυνσης της δημοκρατιας προς την τοπικη αυτοδιαχειριση..
Ουσιαστικα οι απορριπτικοι θελουν την διατηρηση του εγκλωβισμου των 2 κοινοτητων σε ενα πεπλο αγνοιας τζαι αλλοτριωσης των ιστορικων τους πιθανοτητων για να διαχειριζονται τζηνοι τα συμφεροντα τους..
Η λυση αντιθετα προυποθετει το απλωμα στην κοινωνια μιας συνειδησης για τες ιστορικες τζαι γεωπολιτκες δυναμικες..ενα ειδος ιστορικης συνειδησης στην οποια οι αθρωποι συμμετεχουν..οι αστοι εν να θωρουν αλλην προοπτικη τζαι οι προλεταριοι αλλην, στην λυση του κυπριακου..οπως εν παντα τα ιστορικα περασματα..
Το ανοιγμα του κλουβφκιου εν απελευθερωτικο που μονο του..

απόσπασμα που ανάρτηση του λινοπάμπακου
ολόκληρο το κείμενο στο
www.sirmastocomputer.blogspot.com