Οι επόμενες 100 και κάτι μέρες

Μέσα στις επόμενες εκατό και κάτι μέρες συμπυκνώνεται μια διαδικασία δια μέσω της οποίας δεκαετίες εθνοφυλετικών προβλημάτων στην Κύπρο θα δουν είτε μια λύση είτε μια προέκταση της διχοτόμησης, ενορχηστρωμένης από τα εθνικιστικά κινήματα των δυο κοινοτήτων.
Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, οι διάφοροι παίκτες παίζουν από κατανοητά μέχρι ακατανόητα παιχνίδια, κεντρικό όμως σημείο αυτών των αντιπαραθέσεων είναι είτε ο τερματισμός είτε η συνέχεια των εθνικών, φυλετικών, θρησκευτικών και άλλων κρίσεων οι οποίες οργανώθηκαν και έδωσαν το στίγμα τους κατά τη διάρκεια του 20ου και αρχές του 21ου αιώνα. Αυτό θα πρέπει να τερματιστεί μια για πάντα για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε μια κοινωνία η οποία επιτέλους θα πρέπει να εγκαταλείψει όλο αυτό τον όλεθρο που συσσώρευσε το παρελθόν μας. Η επιμονή για επανάληψη του παρελθόντος από τις εθνικιστικές δυνάμεις θα πρέπει να μας οπλίσει με μια τέτοια θέληση, τόσο καταλυτική ώστε ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Οι δρόμοι με εμπόδια δεν έχουν καμιά θέση στη Κύπρο ασχέτως ότι κάποιοι τα χρειάζονται λόγω του ότι έχουν κτίσει μια ιδεολογία της οποίας αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι.
Ας τραβήξουμε επομένως τον δικό μας δρόμο για την επανένωση της Κύπρου και ας αφήσουμε τις εθνοφυλετικές διαιρέσεις ως η φαντασίωση κάποιων οι οποίοι υπήρξαν μόνο ως οπισθοδρομικοί.

(Πλατφόρμα Εκπαιδευτικών Ενωμένη Κύπρος, Το Καλέμι 10, Δεκέμβρης 2009)