Καταγραφές Φεβράρη 2018

7/2/2018

Το ότι η ε/κ αστική τάξη πάσχει από μεγαλομανία, έλλειψη διορατικότητας και στοιχειώδους αντίληψης της πραγματικότητας έχει λεχθεί κυρίως σε σχέση με την πολιτική της «ένωσις» του 1950 και την καταστροφή που επέφερε το 1974. Το πιο σημαντικό είναι ότι συνεχίζει απτόητη στη βλακεία της συμπαρασύροντας όλη την κοινωνία στην καταστροφή. Την δεκαετία του 1990 πίστεψε με διάφορους τυχοδιωκτικούς κύκλους στην Ελλάδα ότι εκμεταλλευόμενοι το κουρδικό θα περικύκλωναν με το ενιαίο αμυντικό δόγμα στρατιωτικά την Τουρκία. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να παραγγείλει η Κυπριακή Δημοκρατία ένα από τα πιο ανεπτυγμένα πυραυλικά συστήματα τότε στον πλανήτη και να νομίζει ότι η Τουρκία θα επέτρεπε την εγκατάσταση του στην Κύπρο. Την δεκαετία του 2000 η ε/κ αστική τάξη νόμιζε ότι οι τράπεζες της εκμεταλλευόμενες την Ευρωπαϊκή ιδιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας θα γίνονταν μεγαθήρια που θα κατακτούσαν την ανατολική Ευρώπη και θεωρούσαν ότι δεν υπήρχε τέλος στην τραπεζική επέκταση. Την δεκαετία του 2010 οι ε/κ αστοί πραγματικά πίστεψαν ότι θα απόκλειαν με τις συμμαχίες τους την Τουρκία από το ενεργειακό παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου και ότι η Τουρκία δεν θα είχε άλλη επιλογή από το να δεχτεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία χωρίς λύση του Κυπριακού είναι ο ενεργειακός κόμβος της περιοχής.

Γελούμεν, αλλά εννά κλαίμεν πάλε… J

………..

12/2/2018

Σχολιάζαμε τις προάλλες τον «επιτυχημένο υπουργό» Γεωργιάδη ότι δεν θέλει να συνεχίσει στο Οικονομικών διότι ξέρει τι έρχεται καθότι και το παραμύθι με τις ευθύνες των προηγούμενων τελειώνει και ο τραπεζικός τομέας θα ξανασκάσει και η πολιτική ανάπτυξης «πουλώ ευρωπαϊκά διαβατήρια» μπαίνει στο μικροσκόπιο της ΕΕ. Και τον άλλο «επιτυχημένο υπουργό» της Υγείας Παμπορίδη που επίσης δεν αναλαμβάνει ξανά, διότι ξέρει ότι άλλο η επικαιροποίηση του νόμου του 2001 για να γίνει το ΓΕΣΥ και άλλο το να υλοποιηθεί στην πράξη.

Αλλά η παλιά καραβάνα της πολιτικής, Κασουλίδης είναι με διαφορά ο καλύτερος. Αυτός ξέρει πολύ καλά σε τι κατάσταση βρίσκεται και το Κυπριακό και η «διπλωματική οχύρωση» των ενεργειακών σχεδιασμών και έχει και άλλοθι αποχώρησης την ηλικία του. Η εξωτερική πολιτική της Κύπρου έτσι και αλλιώς μπορεί να ασκείται εξίσου καλά από τον αρχιεπίσκοπο, τον Κοτζιά, μια ιταλική εταιρεία. Δεν μπορεί κανένας να πει τίποτε. Κύριος ο Γιαννάκης. J

……….

Η πολιτική σκηνή της Μπανανίας εκτός από ανέκδοτο είναι επίσης και παραγωγός ανέκδοτων, κατά το «Κύπρος ηρώων γη» - «ηρωογεννήτρα Κύπρος». Να καταγράψω λοιπόν τις φράσεις που μετατράπηκαν σε σύντομα ανέκδοτα ανά διετία.

2011-2012: Οι πιέσεις να μετατραπεί το «Χριστόφιας» στο συντομότερο ανέκδοτο ήταν τεράστιες. Δυστυχώς το αποτέλεσμα ήταν πιο πικρό. Ήταν το «ΔΙΚΑΙΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ».

2013-2014: Το «ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ» χωρίς καν ανταγωνισμό.

2015-2016: Ενώ το “success story” φαινόταν να έχει τα φόντα, η εκλογή Ακιντζί και η επανέναρξη συνομιλιών οδήγησαν σε άλλο αποτέλεσμα: «ΝΙΚΑΡΟΣ-ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΛΥΣΗΣ»

2017-2018: Το «Νέα Στρατηγική» ξεκίνησε με αξιώσεις αλλά ήταν πάντα πίσω από το «ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ». Το δε «ΠΛΕΓΜΑ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ» το τερμάτισε. J

………..

14/2/2018

Η διακοπή του μονομερούς ενεργειακού προγράμματος της Κυπριακής Δημοκατίας από την Τουρκία και η πλήρης ανοχής της διακοπής αυτής από τη διεθνή κοινότητα ήταν απολύτως προβλέψιμες εξελίξεις μετά το πρόσφατο ναυάγιο στο Κυπριακό με βασική ευθύνη Αναστασιάδη. Οι σχεδιασμοί και οι απόπειρες της Κυπριακής Δημοκρατίας να αφήσει την Τουρκία εκτός του ενεργειακού παιχνιδιού στην Ανατολική Μεσόγειο ήταν ούτως ή άλλως πάντα μια κωμικοτραγική υπόθεση και ήταν θέμα χρόνου να διαφανεί αυτό. Το πιο ανησυχητικό τώρα από αυτά που ξεδιπλώνονται δεν είναι ούτε η ετοιμότητα ανάδειξης της στρατιωτικής της ισχύς από την Τουρκία ως  εργαλείο πολιτικής, ούτε ο παλαβός εθνικισμός που δυναμώνει γενικά σε όλη τη περιοχή. Η βασική μάλλον αρνητική εξέλιξη είναι ότι πλέον, Κυπριακό και ενεργειακά ντε φάκτο πακετοποιούνται και ενισχύεται ακόμα περισσότερο η υπαγωγή του Κυπριακού στα ελληνοτουρκικά. Αυτό το ενδεχόμενο που είχε γίνει ορατό τα τελευταία χρόνια πιθανότατα κλειδώνει τώρα.

………

Ο Αναστασιάδης τζιαι ο Χριστοδουλίδης νομίζουν ότι έπιασεν κανένα διεθνή παίχτη η έννοια αν παν ή αν δεν παν συνομιλίες. Τζιαι νομίζουν τζιόλας ότι η μη λύση εν απλά να μείνουμε «όπως είμαστε», ότι ο ΟΗΕ τρώει κόνναρα τζιαι ότι εν σιγά το πράμα η ευθύνη για το ναύαγιο. Όπως είχα γράψει ήδη που τα πέρσι αυτή τη φορά μπορεί να εκπλαγούν (10/5/2017):

Δεν νομίζω ότι η ε/κ ηγεσία τρέφει ελπίδες ή την νοιάζει ιδιαίτερα να κερδίσει ή έστω να μην χάσει συντριπτικά στο blame game που παίζει. Από το 2004 και μετά έχει συνηθίσει να φορτώνεται την ευθύνη για τη διατήρηση του στάτους κβο. Αυτό που ίσως την εκπλήξει αυτή τη φορά είναι το ότι μπορεί οι συνέπειες του καταλογισμού της ευθύνης για το ναυάγιο να είναι πολύ πέραν της σφαίρας του διπλωματικού πεδίου και να αγγίξουν όχι απλά εικόνες, συμβολισμούς και στάτους αλλά κυρίως την υλική ουσία των πραγμάτων. 

………..

18/2/2018

Όσοι νομίζουν ότι η Τουρκία ενεργεί στο θέμα των υδρογονανθράκων γύρω από τη Κύπρο απλά με την στρατιωτική της ισχύ και άρα θέτουν το θέμα με όρους «Τουρκικού επεκτατισμού», «πειρατείας» κλπ είναι βαθιά νυχτωμένοι. Η Τουρκία έχει σειρά πολιτικών, γεωπολιτικών και νομικών ερεισμάτων να εμποδίσει τους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ε/κ, για αυτό το κάνει και αυτό είναι που αντανακλάται στη στάση της διεθνούς κοινότητας. Τα περί εξόφθαλμης παραβίασης από τη Τουρκία του «διεθνούς δικαίου», του «δικαίου της θάλασσας» της «διεθνούς νομιμότητας» κλπ κλπ είναι στην καλύτερη περίπτωση αφελής υπερβολή ή υπερβολική αφέλεια και στη χειρότερη προπαγάνδα για αρχάριους.

18/2/2018

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι μέσα στην ε/κ αστική τάξη έχει κυριαρχήσει η ιδέα της διχοτόμησης με κάθε κόστος ως προς τη διαχείριση του κυπριακού τις επόμενες δεκαετίες. Αυτή η ιδέα που ήταν πάντα κυρίαρχη στους κύκλους του βαθέως ε/κ κράτους του 1964, έχει μετά το 2004 εξαπλωθεί γενικότερα στην ελληνοκυπριακή ελίτ και έγινε σταδιακά σχεδόν καθολικά αποδεκτή στους αστικούς κύκλους. Αυτό που κάποτε κάποιοι αποκαλούσαν «ενδοτική αστική θέση», την ιδέα δηλαδή ότι οι ε/κ θα μπορούσαν να κάνουν πολιτικές παραχωρήσεις στους τ/κ για να γίνει μια συμφωνία που μετά θα αναιρούνταν λόγω της ε/κ οικονομικής ισχύος τέλειωσε με το σχέδιο Ανάν. Διότι ξεκαθαρίστηκε ότι α) αυτό ήταν ανέφικτο σε υλικό επίπεδο β) οι τ/κ δεν θα συναινούσαν ποτέ σε ρυθμίσεις που θα άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο της ε/κ επικυριαρχίας στο τ/κ κρατίδιο και γ) με την απώλεια του ε/κ διπλωματικού πλεονεκτήματος και την απαρχή ήδη του acknowledgement (όχι recognition) του τ/κ κρατιδίου, δεν είχαν και κάτι τόσο σημαντικό οι ε/κ να δώσουν.

Ουσιαστικά, πίσω και πέραν από τη βιτρίνα της δημόσιας ρητορικής περί ομοσπονδιακής λύσης, ήδη από το 2017 η διαπραγμάτευση γίνεται για τους όρους της διχοτόμησης. Αν και στην πολιτική πάντα είναι εφικτές οι ανατροπές, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, όχι επειδή η ιδέα της διχοτόμησης έχει γίνει αποδεχτή από την κοινωνική πλειοψηφία [αυτό δεν έχει γίνει ακόμα, όσο και αν αστικοί κύκλοι το επικαλούνται για να δικαιολογήσουν τη θέση τους] αλλά επειδή αυξάνεται η ανοχή σε αυτή την πολιτική. Ας μην μας γελά το γεγονός ότι είναι ανέφικτο να συμφωνηθεί πραγματικά η διχοτόμηση τουλάχιστον για άλλη μια δεκαετία. Αυτό έχει να κάνει περισσότερο με εξωτερικούς παρά με εσωτερικούς παράγοντες. Περισσότερο με τις επιπλοκές νομιμοποίησής της παρά με την δύναμη των Κυπρίων βόρεια και νότια που αντιπαλεύουν αυτή τη πορεία.

Ο δρόμος προς τη διχοτόμηση δεν μπορεί να είναι και δεν θα είναι βελούδινος. Αλλά φοβάμαι ότι μέχρι που να γίνει αυτό αντιληπτό θα είναι αργά για να αντιστραφεί η πορεία. Όπως και να έχει όμως, εμείς θα συνεχίσουμε να αρθρώνουμε με ειλικρίνεια την θέση της επανένωσης.

…………

24/2/2018

Επειδή μετά το φιάσκο της Σουπιάς (sic) ξανασερβίρεται από κυρίαρχους ε/κ διχοτομικούς κύκλους η ιδέα να κλείσουν τα οδοφράγματα, καλό είναι να θυμόμαστε τα εξής απλά δεδομένα:

α)Δεν τα άνοιξαν αυτοί για να απειλούν να τα κλείσουν.

β) Δεν μπορούν να τα κλείσουν μόνοι τους αν η άλλη πλευρά τα κρατά ανοιχτά.

γ) Η διέλευση από τα οδοφράγματα υπόκειται στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής και οποιαδήποτε παρεμπόδιση πολιτών με τραμπούκικες μεθόδους από την αστυνομία μπορεί να αντιμετωπιστεί και με νομικά μέτρα.

Οπόταν, το βαθύ ε/κ κράτος και διάφορα ε/κ κόμματα είναι καταδικασμένα να μείνουν στην ονείρωξη των κλειστών οδοφραγμάτων διότι η πολιτική του κλεισίματος τους είναι, στο υφιστάμενο πλαίσιο, ανέφικτη. Μπορεί στην επόμενη στροφή του διχοτομικού δρόμου που μας οδηγεί ο Αναστασιάδης να αλλάξουν τα δεδομένα. Όμως, το σίγουρο είναι ότι ο δρόμος είναι μακρύς και δεν θα αφεθεί η ε/κ ελίτ να αγοράσει έτσι φτηνά τη διχοτόμηση.

 ………………

26/2/2018

Μια κυβέρνηση που δεν έχει ούτε μισό πλάσμα εντός της, ούτε καν κοντά της, που να επιθυμεί την επανένωση ως τη λύση του κυπριακού, έχει το θράσος να κουνά το δάχτυλο στους τ/κ ότι στέκονται πιο κοντά στη θέση της Τουρκίας αντί στη δική της. Το ότι βγαίνει ο μαθητευόμενος μάγος της Γεροσκήπου και δηλώνει με κάθε σοβαροφάνεια ότι τάχα η Τουρκία δεν έχει σχέση με την ΑΟΖ της Κύπρου είτε πριν είτε μετά την λύση και το ότι βγαίνει ο Τρυπητής του Λάκκου να παριστάνει τον έκπληκτο επειδή οι τ/κ δεν εμπιστεύονται μια κυβέρνηση που εμπόδισε την επανένωση για να παίξει μπάλα μόνη της με τα γκάζια είναι φαιδρό. Το ότι αυτό γίνεται περίπου ανεχτό, είναι τραγελαφικό.