Wednesday, February 7, 2018

Προεδρικές 2018 - η επόμενη μέρα

4/2/2018
Ήμουν αισιόδοξος εδώ και πολλούς μήνες για αυτές τις εκλογές. Μετά τις τελευταίες μέρες η αισιοδοξία μου αυξήθηκε. Όχι γιατί ο Μαλάς έκανε κάποια σημαντική πολιτική κίνηση, ούτε γιατί στάθηκε επικοινωνιακά ιδιαίτερα καλά. Θα μπορούσε να πάει καλύτερα και στα δυο επίπεδα. Αλλά γιατί οι τελευταίες κινήσεις του Αναστασιάδη φανέρωσαν καλύτερα αυτό που για πολλούς ήταν εμφανές εδώ και πολύ καιρό.
Η κυπριακή κοινωνία έχει διάχυτο συντηρητισμό και εθνοκεντρισμό. Και ανέχεται και υπομένει πολλά. Αλλά ταυτόχρονα δεν κοροϊδεύεται τόσο εύκολα όσο νομίζουν οι Κύπριοι αστοί, που εξάλλου δεν φημίζονται για την διορατικότητα τους. Η κυπριακή κοινωνία ξέρει να βάζει όρια και να τιμωρεί την αλαζονεία. Αυτό δεν το λέω ούτε λόγω των αριστερών μου πεποιθήσεων, ούτε λόγω της ιδιότητας μου ως κοινωνιολόγος. Αυτό το λέω εντελώς εμπειρικά και βιωματικά. Ο Αναστασιάδης θεωρώ θα πληρώσει τα ψέματα και την αναλγησία του. Θα πληρώσει το θράσος της διαπλοκής του, την ανοιχτή πάσα στην ακροδεξιά, θα πληρώσει και το ότι έβγαλε ακόμα και τον Αχριεπίσκοπο μπροστά 2 μέρες πριν τις εκλογές. Δεν νομίζω να τον σώζει η κούρσα υποσχέσεων παροχών και ρουσφετιού στην οποία επιδόθηκε τους τελευταίους μήνες και ακόμα και τις τελευταίες μέρες. Η κυπριακή κοινωνία μπορεί να έχει πολλές παθογένειες, αλλά έχει και άμυνες έχει και αντιφασιστικά αντανακλαστικά.
…………
Πρώτο απολογιστικό σχόλιο για τις εκλογές του 2018

Οφείλω να ομολογήσω ότι έπεσα έξω στην πρόβλεψη μου για μια μάχη στήθος με στήθος μεταξύ Αναστασιάδη και Μαλά. Διαψεύστηκε η πολιτική μου διαίσθηση ότι η αλαζονεία και τα ψέματα του Αναστασιάδη θα του προκαλούσαν πολιτικό κόστος. Φαίνεται ότι η διάβρωση της κυπριακής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει πολύ περισσότερο από ό,τι υπολόγιζα και ακόμα χειρότερα φαίνεται ότι έχουν ακρωτηριαστεί στοιχειώδη κοινωνικά αντανακλαστικά . Το να επιβραβεύεται η κυβέρνηση αυτή της πενταετίας με τόση ευκολία συνιστά προφανώς μια συνολική οπισθοδρόμηση και τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης θα τις ζήσουμε σε όλα τα επίπεδα τα επόμενα χρόνια. Το μόνο θετικό από αυτές τις εκλογές είναι η συντριπτική συσπείρωση του ΑΚΕΛ που καλείται πλέον να παίξει ένα καθοριστικό ρόλο ως αντιπολίτευση. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο για τον δικό μου χώρο, αυτόν της πέραν του ΑΚΕΛ αριστεράς. Σε επίπεδο πολιτικού συστήματος αναμένονται εξελίξεις στον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο που τελικά αποδείχτηκε ακόμα πιο αντιδραστικός από ό,τι φαινόταν. Όσον αφορά το κυπριακό, έχει πλέον νομιμοποιηθεί η διχοτομική στροφή και πρέπει να αναμένονται τα χειρότερα. Όπως το είπε ο Γκουτέρες, «καλή τύχη στους Κυπρίους σε βορρά και νότο».

..............
6/2/2018
Αν δεν υπάρξει κάποια αναπάντεχη εξέλιξη [πχ ένταση ή προσέγγιση στα ελληνο-τουρκικά ή/και στα ενεργειακά], δεν αναμένεται επανέναρξη συνομιλιών για το Κυπριακό πριν το 2020. Κανένα καφέ/δείπνο/εθιμοτυπική συνάντηση Αναστασιάδη – Ακκιντζί μπορεί να υπάρξει. Αλλά μεσολαβητής που ΟΗΕ τζιαι κανονικές συνομιλίες μετά το 2020 τζιαι αν, τζιαι να δούμε πλέον σε ποια βάση…
Μεν σας αποβλακώνει ο Πολίτης. Μπορείτε και καλύτερα οι πλείστοι. J

……………
7/2/2018
Ένα σύντομο σχόλιο για την επόμενη μέρα. Το ΑΚΕΛ θεωρώ ότι οφείλει να κρατήσει γερά την γραμμή που χάραξε ο Άντρος Κυπριανού τα τελευταία χρόνια και να ασκεί έντονη κριτική στην κυβέρνηση Αναστασιάδη για την ευθύνη της για την στασιμότητα που θα ακολουθήσει στο Κυπριακό. Επειδή ούτε ο Ακιντζί ούτε ο ΟΗΕ κοροϊδεύονται, δεν αναμένονται εξελίξεις στο κυπριακό το αμέσως επόμενο διάστημα. Και η ευθύνη για αυτό κάποια στιγμή θα αποδοθεί αποκλειστικά στον Αναστασιάδη από το μικρό αλλά σημαντικό πολιτικό στρώμα των φιλελεύθερων. Δεν έγινε τώρα αλλά θα γίνει κάποια στιγμή. Διότι  και ο εθνο-συντηρητισμός της δεξιάς θα γίνει αποπνιχτικός και η ματαίωση θα γίνει πλήρης.  Αυτό το κεντροδεξιό στρώμα είναι κομβικό για τις ισορροπίες τόσο της διαχείρισης του κυπριακού όσο και των εκλογικών δυναμικών.

Το ότι δεν θα υπάρχουν εξελίξεις στο Κυπριακό δεν θα πρέπει να σπρώξει την Αριστερά στο να επικεντρωθεί σε άλλα θέματα. Προφανώς χρειάζεται να αυξηθεί η ένταση του ταξικού λόγου της Αριστεράς στα κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα όπου θα υπάρξει επιδείνωση, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνεται συνδυαστικά με την αύξηση της έντασης στις δικοινοτικές επαφές και την παράλληλη προώθηση της θέσης για ομοσπονδιακή επανένωση. Υπάρχει χώρος να κερδηθεί από το ΑΚΕΛ στα λαϊκά στρώματα, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με τους όρους της Αριστεράς, χωρίς καμιά ανοχή σε ρατσισμούς και εθνικισμούς, συντηρητισμούς και διχοτομισμούς.

No comments: