9/5/2017
Η πολιτική ισορροπία και το μέγεθος του
περιθωρίου που έχει ο φασισμός στην Κύπρο σήμερα μπορεί να διαφανεί και από το
λεκτικό της καταδίκης της φασιστικής επίθεσης στη δημόσια συζήτηση στο ΤΕΠΑΚ
που έκαναν τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Για το αίσχος της ΕΔΕΚ τα είπαμε. ΔΗΚΟ
και Θεοχάρους προσπάθησαν να αναδείξουν κάποια απόσταση μεταξύ «κεντρώου» ή «πατριωτικού»
πολιτικού χώρου και τέτοιων φαινομένων. ΔΗΣΥ και Λιλλήκας έκαναν μισό βήμα
μπροστά αναφέροντας τουλάχιστο τη λέξη «τραμπουκισμός» που παραπέμπει έστω
κάπως συνειρμικά στην ακροδεξιά. Πέραν του ΑΚΕΛ όμως, μόνο ο Περδίκης ανέφερε
τη λέξη «φασισμός», και αυτός για να προσθέσει όμως ότι φασισμός είναι και η ….τουρκική
σημαία στον Πενταδάκτυλο, μήπως και παρεξηγηθεί για ελλιπή εθνικοφροσύνη.
Σαν σήμερα, το 1945 συνθηκολόγησε
άνευ όρων το ναζιστικό καθεστώς στο Βερολίνο στον Κόκκινο Στρατό. Ποτέ να μην
ξεχάσουμε.
........................
10/5/2017
Δεν νομίζω ότι η ε/κ ηγεσία τρέφει ελπίδες ή την νοιάζει
ιδιαίτερα να κερδίσει ή έστω να μην χάσει συντριπτικά στο blame game που παίζει. Από το
2004 και μετά έχει συνηθίσει να φορτώνεται την ευθύνη για τη διατήρηση του
στάτους κβο. Αυτό που ίσως την εκπλήξει αυτή τη φορά είναι το ότι μπορεί οι
συνέπειες του καταλογισμού της ευθύνης για το ναυάγιο να είναι πολύ πέραν της
σφαίρας του διπλωματικού πεδίου και να αγγίξουν όχι απλά εικόνες, συμβολισμούς
και στάτους αλλά κυρίως την υλική ουσία των πραγμάτων.
...............
10/5/2017
10/5/2017
Αριστερή Κίνηση Θέλουμε Ομοσπονδία
Καθώς η θερμοκρασία στα ελληνο-τουρκικά ανεβαίνει ενόψει του
ανταγωνισμού για τα ενεργειακά και του ναυαγίου των συνομιλιών στο Κυπριακό,
είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε πόσο αποπνιχτική ατμόσφαιρα για την αριστερά αλλά
και για τον ίδιο τον ορθολογισμό μπορεί να δημιουργήσει ένα εθνικιστικό ρεύμα
καθοδηγούμενο από το κράτος και το βαθύ κράτος. Είναι, επίσης, σημαντικό να
θυμηθούμε την προηγούμενη φορά που οι ηγεσίες της Ελλάδας και των Ελληνοκυπρίων
δοκίμασαν με τυχοδιωκτισμούς να μεταβάλουν τον συσχετισμό στην Ανατολική
Μεσόγειο στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η πολιτική του ενεργού ηφαιστείου,
που κατάληξε στον θάνατο Ισαάκ-Σολωμού, και ο ελληνοκυπριακός μικρο-μεγαλισμός
για την αγορά των πυραύλων S300 της πρώτης Κληριδικής περιόδου αποκτά νόημα
μόνο αν ιδωθεί στο ευρύτερο πλαίσιο της γενικότερης εθνικιστικής έξαρσης όταν
με το επεισόδιο στα Ίμια πραγματικά απειλήθηκε πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και
Τουρκίας. Η υστερία με την ονομασία της F.Y.R.O.Μ., το όραμα και τη φαντασίωση της αποσταθεροποιημένης
Τουρκίας, το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελληνικής και Κυπριακής Δημοκρατίας και η
αντίληψη του Αιγαίου ως η ελληνική λίμνη ήταν τμήματα ενός έργου που απέτυχε
μεν στο στόχο του για τη Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα, αλλά άφησε το στίγμα και την
παρακαταθήκη του. Το ντοκυμαντέρ αυτό καλύπτει βασικές στιγμές εκείνου του
δράματος που είναι καλά να ξαναθυμηθούμε πριν εξελιχτεί σε τέτοιο και το
σημερινό σκηνικό.
No comments:
Post a Comment