επανέναρξη των συνομιλιών και αποχώρηση του Μπαρμπαρός από την κυπριακή ΑΟΖ

ΕΝΩ ΤΑ ΕΚ ΜΙΝΤΙΑ ΤΖΙΜΟΥΝΤΑΙ…

Μια μεγάλη μάχη για την επανένωση της Κύπρου στο πέρασμα της Λήδρας

Με διοργανωτή την Πρωτοβουλία «Ενωμένη Κύπρος» πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί (20/12) εκδήλωση στο τέρμα της Λήδρας. Η εκδήλωση είχε στόχο να ενώσει συμβολικά τις δύο πλευρές της χώρας με μια λευκή κορδέλα και αιτήματα, την επανέναρξη των συνομιλιών και την αποχώρηση του Μπαρμπαρός από την κυπριακή ΑΟΖ.

Όταν οι διαδηλωτές προσπάθησαν να περάσουν με την κορδέλα από το ΕΚ στο ΤΚ οδόφραγμα, ΤΚ αστυνομικοί με πολιτικά παρεμπόδισαν την πορεία και την σταμάτησαν μέσα στη νεκρή ζώνη. Για αρκετή ώρα επικράτησε μεγάλη ένταση και με μπροστάρηδες τους ΤΚ συνδιακαλιστές της ΚΤΟΣ και της ΚΤΟΕΟΣ, αλλά και των υπολοίπων, κρατήθηκε ένα μέτωπο αρραγές. Ήταν μια ευκαιρία, για όσους δεν την είχαν πριν, να δουν πως αγωνίζονται οι ΤΚ. Στη σκηνή έφτασε και ο ΤΚ Υπουργός Εξωτερικών Οζντίλ Ναμί, ο οποίος προσπάθησε να λειτουργήσει πυροσβεστικά λέγοντας όμως ότι ,υπάρχει ένα πρωτόκολλο για τη χρήση της νεκρής ζώνης, χωρίς όμως καμιά επιτυχία. Ο κύριος Ναμί αποσύρθηκε από το σημείο της τριβής, αλλά συνέχισε να μιλά με ΤΚ και ΕΚ διαδηλωτές, προσπαθώντας να επιδείξει ένα πνεύμα συναίνεσης. Τότε ακούστηκαν αρκετά σχόλια για την αδυναμία του συγκεκριμένου υπουργού να δώσει οδηγίες στην αστυνομία.

Στη συνέχεια η διαδήλωση πήρε τη μορφή καθιστικής εκδήλωσης με τραγούδια και συνθήματα. Τελικά λήφθηκε η απόφαση να κοπεί η κορδέλα σε μικρά κομμάτια τα οποία έδεσαν στα κεφάλια τους οι διαδηλωτές και αφέθηκαν να περάσουν από το ΤΚ οδόφραγμα.
Το γεγονός ότι στο μεταξύ εμφανίστηκαν στο χώρο παρατηρητές της UNFICYP, πιθανόν να ήταν και ο λόγος που η ΤΚ αστυνομία διάλυσε το μπλόκο της.

Από την άλλη πλευρά του οδοφράγματος, οι διαδηλωτές ένωσαν ξανά τα κομμάτια της κορδέλας και πορεύθηκαν προς το Μπουγιούκ Χαν , που ήταν και ο τελικός προορισμός της πορείας.
Ήταν μια πορεία γεμάτη ενθουσιασμό, ορισμένες στιγμές γεμάτη θυμό και οργή, αλλά και κάποιες άλλες, με πολύ χιούμορ. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας κυπριακής, κωμικής τραγωδίας!

από το φέης μπουκ της Δράσυ-Ευλεμ

Αξιόλογη ανακοίνωση του ΑΚΕΛ για τη φασιστική επίθεση ενάντια στη τ/κ βουλευτίνα Dogus Derya

Εδώ και μερικές μέρες, η Τουρκοκύπρια συμπατριώτισσα μας, στέλεχος του Τουρκικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Ντοούς Ντεριά δέχεται χυδαίες σεξιστικές επιθέσεις από τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις στα κατεχόμενα -ακροδεξιούς Τουρκοκύπριους και έποικους- επειδή με παρρησία κάλεσε τους Τουρκοκύπριους να μην ξεχνούν τα εγκλήματα που διεπράχθησαν σε βάρος Ελληνοκυπρίων και τους βιασμούς γυναικών από τον τουρκικό στρατό το 1974. Η Ντοούς αξίζει συγχαρητηρίων για το θάρρος της.

Όσοι όμως στην ελληνοκυπριακή κοινότητα χαιρετίζουν την τολμηρή στάση της Ντοούς θα πρέπει να έχουν την ανάλογη τόλμη. Να έχουν την τόλμη να πουν και τις αλήθειες που δεν βολεύουν τη δική μας κοινότητα. Να παραδεχθούν και τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Ελληνοκύπριοι φασίστες σε βάρος Τουρκοκυπρίων άμαχων και αιχμαλώτων. Δεν ήταν Ελληνοκύπριοι (και μάλιστα από εκείνη την κατηγορία που αυτοπροσδιορίζονται ως οι πιο πατριώτες από όλους), αυτοί που αιματοκύλισαν τη Μάραθα, την Αλόη, το Σανδαλάρι και την Τόχνη το 1974, βιάζοντας γυναίκες, σκοτώνοντας παιδιά και εκτελώντας άοπλους αιχμάλωτους; Δεν ήταν Ελληνοκύπριοι αυτοί που σκότωναν παιδιά κατά την περίοδο των διακοινοτικών ταραχών, τα οστά των οποίων βρίσκουμε σήμερα μέσα σε πηγάδια;

Αν δεν πούμε την αλήθεια, όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια δεν πρόκειται να ξαναχτίσουμε την εμπιστοσύνη ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Μπορεί η εμπιστοσύνη και η επαναπροσέγγιση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων να μην φέρνει από μόνη της τη λύση του Κυπριακού, αφού το εμπόδιο ήταν και παραμένει η Άγκυρα, αλλά αποτελεί μια απαραίτητη συνθήκη για να μπορέσουμε να φτάσουμε και κυρίως να μπορέσει να λειτουργήσει στην πράξη η ομοσπονδιακή λύση.

Αν δεν λέμε επίσης ότι ο σοβινισμός -ελληνοκυπριακός και τουρκοκυπριακός- δεν έπεσε από τον ουρανό αλλά φυτεύτηκε από ξένα χέρια με τα οποία συνέργησαν Κύπριοι, δεν θα γίνει πραγματικά κατανοητό από τη νέα γενιά ότι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι -όπως έζησαν παλαιότερα- μπορούν να ξαναζήσουν μαζί στις ίδιες πόλεις, στις ίδιες γειτονιές και στο ίδιο κράτος, ειρηνικά και αδελφωμένα.

Εκφράζεται συχνά η άποψη από Ελληνοκύπριους ότι όταν μιλάμε για αυτές τις μαύρες πτυχές της ιστορίας μας, τότε δικαιώνουμε ή δικαιολογούμε την τουρκική κατοχή. Όμως, στη δική μας άποψη δεν χρειάζεται να αποσιωπήσουμε πτυχές της ιστορικής αλήθειας για να καταδικάζουμε και να αντιπαλεύουμε το συνεχιζόμενο όνειδος της τουρκικής κατοχής. Αντίθετα, μόνο αν βάλουμε όλοι τα κομμάτια του ανθρώπινου πόνου, θα μπορέσουμε να δούμε την πλήρη ιστορική εικόνα του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος που διεπράχθη σε βάρος της Κύπρου και του λαού της.

18/12/2014

Ο Χαλούκ Σελάμ Τουφανλί φυλακίστηκε για την άρνηση του να υπηρετήσει στον στρατό

Περίπου 100 άτομα συγκεντρώθηκαν έξω από το Στρατοδικείο στην βόρεια πλευρά της Λευκωσίας για να διαμαρτυρηθούν σε υποστήριξη του Χαλούκ Σελάμ Τουφανλί που σήμερα καταδικάστηκε σε χρηματική ποινή 500 ΤΛ (περίπου 181 ευρώ) για την άρνηση του να λάβει μέρος σε στρατιωτικές ασκήσεις ως έφεδρος. Καταδικάστηκε σε 10 μέρες φυλάκιση όταν αρνήθηκε να πληρώσει το πρόστιμο. Ο Τουφανλί οδηγήθηκε στις φυλακές ενώ κατά την διάρκεια, άτομα που περίμεναν έξω από το δικαστήριο χειροκροτούσαν και φώναζαν το σύνθημα «Οι ιδέες δεν φυλακίζονται». Ο Χαλούκ δικαζόταν από το 2013. Ο δικηγόρος του, Οντζέλ Πολιλί δήλωσε στο 35-33 ότι το επόμενο βήμα θα είναι η άσκηση έφεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

http://www.35-33.com/el/o-chalouk-selam-toufanli-filakistike-gia-tin-arnisi-tou-na-ipiretisi-ston-strato/

«Χορεύοντας με τον θάνατο για 24 μέρες»

κείμενο του Ν. Ρωμανού για την απόρριψη εκ νέου του αιτήματός εκπαιδευτικής άδειας

Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.

Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως. Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.

Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.
Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Οι εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».

Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.
Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.

Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.

Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.

Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.

Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.

ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνηση μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.

Νίκος Ρωμανός

από 

http://info-war.gr/2014/12/%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-24-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82/

Θα Σημάνουν οι Καμπάνες

Πως η θάλασσα, οι ακτές και οι παραλίες μετατρέπονται σε «ακίνητη ιδιοκτησία», μέσω «διαταγμάτων ανάπτυξης», χωρίς «πολεοδομικές αιτήσεις» και με «υπουργικές αποφάσεις»

Σήμερα Πέμπτη, 13 Νοεμβρίου 2014, τα Μέλη της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών τοποθετούνται επί του νομοσχεδίου "περί της Ακίνητης Ιδιοκτησίας", το οποίο προβλέπει την "αποξένωση" / παραχώρηση κρατικής γης μετά από απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, χωρίς την έγκριση της Βουλής.

Υπενθυμίζουμε ότι αυτό είναι το τρίτο επίμαχο νομοσχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση και συγκεκριμένα το Υπουργείο Εσωτερικών κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών:

- Το πρώτο προβλέπει τη μετατροπή της θάλασσας σε «ακίνητη περιουσία», καθώς επίσης και την αδειοδότηση μίας πλειάδας «παράκτιων και θαλάσσιων αναπτύξεων» υψηλού περιβαλλοντικού, κοινωνικού και οικονομικού ρίσκου, μέσω «υπουργικών διαταγμάτων» και «χωρίς την υποβολή πολεοδομικών αιτήσεων»·

- Το δεύτερο προβλέπει τη μείωση της απαιτούμενης απόστασης από 500 στα 100 μέτρα από τη στάθμη της θάλασσας για εκμίσθωση ή άλλη διάθεση παραθάλασσιας κρατικής δασικής γης. Αφού μειωθεί η απόσταση αυτή στη Ζώνη Προστασίας της Παραλίας, η παραθαλάσσια κρατική δασική γη θα μπορεί να εκμισθωθεί ή διατεθεί «για σκοπούς δημοσίου συμφέροντος κατόπιν απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου»·

- Το τρίτο προβλέπει την εκμετάλλευση κρατικής γης, κατά τρόπο που η διάθεση της να γίνεται με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και την απλή ενημέρωση, χωρίς την προαπαιτούμενη έγκριση, της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Σήμερα το πρωί, λοιπόν, μέλη της Πρωτοβουλίας για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών πήγαν στη Βουλή και παρέδωσαν δύο δελτία τύπου και δύο υπομνήματα θέσεων σχετικά με τα πιο πάνω νομοσχέδια. Παράλληλα, παρέδωσαν τις πρώτες 4,000 περίπου υπογραφές στα μέλη της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών και ζήτησαν την καταψήφιση του πρώτου από τα τρία νομοσχέδια που αναμένεται να οδηγηθεί στην ολομέλεια της Βουλής την ερχόμενη Πέμπτη, 20 Νοεμβρίου 2014.

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται μέχρι την οριστική καταψήφιση και των τριών νομοσχεδίων που έχουν υποβληθεί στη Βουλή από το Υπουργείο Εσωτερικών.
Εδώ υπογράφουμε:
http://reclaimthesea.org/kypros-aktogrammi-psifisma/

Νομοσχέδιο που αποσκοπεί στην ένταξη της θάλασσας στον ορισμό του όρου «ακίνητη ιδιοκτησία» μεσκοπό τη διευκόλυνση αναπτυξιακών έργων, τόσο στην θάλασσα, αλλά και στον παράκτιο χώρο, έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων και αναμένεται να συζητηθεί προσεχώς στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών, αμέσως μετά την έναρξη των εργασιών της Βουλής τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Το νομοσχέδιο εντάσσεται σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες αποσκοπούν στην οικειοποίηση και ιδιωτικοποίηση των κοινών (appropriation and privatization of the commons). Για άλλη μια φορά, τα επιχειρηματικά κέρδη και τα ιδιωτικά συμφέροντα μπαίνουν απροκάλυπτα πάνω από τα δικαιώματα των ανθρώπων και την προστασία του περιβάλλοντος.

 Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με τίτλο ‘Νόμος που Τροποποιεί τους περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμους του 1972 μέχρι 2013’, ουσιαστικά αποσκοπεί στον κατακερματισμό του θαλάσσιου χώρου σε τεμάχια προς πώληση από το ίδιο το κράτος, με στόχο την προσέλκυση και εξυπηρέτηση ιδιωτικών επενδύσεων. 

Μάθε περισσότερα για το νομοσχέδιο

Καταρχήν, η ερμηνεία του όρου «ακίνητη ιδιοκτησία» (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) διευρύνεται για να συμπεριλάβει τον θαλάσσιο χώρο, ο οποίος με έργα ή δραστηριότητες ή διευκολύνσεις συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με ακίνητη ιδιοκτησία, όπως αυτή ορίζεται στη νομοθεσία.

Παράλληλα, με βάση το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ο όρος «ανάπτυξη» έρχεται να συμπεριλάβει μία σειρά από μεγάλες και υψηλού (περιβαλλοντικού, οικονομικού και κοινωνικού) ρίσκου αναπτύξεις στο παράκτιο και θαλάσσιο περιβάλλον όπως: επίχωση της θάλασσας, κατασκευή λιμενικών έργων και μαρίνων, κατασκευή αποβάθρων ή κυματοθραυστών, κατασκευή αιολικών πάρκων και άλλων ενεργειακών υποδομών, εγκατάσταση υποθαλάσσιων αγωγών αφαλάτωσης ή φορτοεκφόρτωσης και μεταφοράς καυσίμων, εγκαταστάσεις ιχθυοκαλλιέργειας, καθώς επίσης και διευκολύνσεις για θαλάσσια αθλήματα και ψυχαγωγία.

Επιπλέον, ο βασικός νόμος τροποποιείται δίνοντας τη δυνατότητα στον εκάστοτε Υπουργό Εσωτερικών να παραχωρεί άδεια για οποιαδήποτε ανάπτυξη ή κατηγορία ανάπτυξης που ορίζεται στο νομοσχέδιο μέσω ενός διατάγματος, το οποίο θα δημοσιεύεται στην επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και θα ονομάζεται «Διάταγμα Αναπτύξεως». Και όλα αυτά χωρίς να απαιτείται καν η υποβολή αίτησης για έκδοση των απαραίτητων έως τώρα πολεοδομικών και οικοδομικών αδειών από την Πολεοδομική Αρχή, δηλαδή το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως.

Με αυτό τον τρόπο, η συγκεκριμένη τροποποίηση δημιουργεί μια super-fast-track διαδικασία για αναπτύξεις στον παράκτιο και θαλάσσιο χώρο, η οποία θα ακυρώνει την ανάγκη για την εκπόνηση οποιασδήποτε μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τη διεξαγωγή οποιασδήποτε διαδικασίας δημόσιας διαβούλευσης, πριν από την αδειοδότηση κάποιου έργου.

Σε μια εποχή που πλέον βιώνουμε καθημερινά την παραβίαση των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων και την καταπάτηση των κοινωνικών κεκτημένων μας, η Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών καλεί όλες και όλους να πάρουν θέση έναντι του καταστροφικού, άδικου και σκανδαλώδους τροποποιητικού νομοσχεδίου, υπογράφοντας το ψήφισμα διαμαρτυρίας και δηλώνοντας ξεκάθαρα την εναντίωση τους σε κάθε προσπάθεια οικειοποίησης, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των κοινών φυσικών πόρων.

Πάρτε θέση – οι παραλίες, η ακτογραμμή και η θάλασσα δεν είναι προς πώληση, ανήκουν σε όλες/ους μας:

 Υπόγραψε το Ψήφισμα Διαμαρτυρίας

Προς:

• Υπουργό Εσωτερικών
• Πρόεδρο της Βουλής
• Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών
• Αναπληρώτρια Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών
• Διευθύντρια του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως
• Διευθυντή του Τμήματος Περιβάλλοντος

Κάτω τα χέρια σας από τις παραλίες μας, την ακτογραμμή και τη θάλασσα:
Τα Κοινά Δεν Είναι Προς Πώληση!!

Θεωρούμε ότι ο ‘Νόμος που Τροποποιεί τους περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμους του 1972 μέχρι 2013’ δημιουργεί μια super-fast-track διαδικασία για αναπτύξεις στον παράκτιο και θαλάσσιο χώρο. Δηλώνουμε ξεκάθαρα την εναντίωση μας σε κάθε προσπάθεια οικειοποίησης, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των κοινών φυσικών πόρων και σας καλούμε να καταψηφίσετε αυτό το καταστροφικό, άδικο και αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο.

[η υπογραφή σου είναι εδώ]

 Υπόγραψε το Ψήφισμα Διαμαρτυρίας

Ακολουθήστε την εκστρατεία μας Facebook

http://reclaimthesea.org/kypros-aktogrammi-psifisma/

Είμαστε δυο

Είμαστε δυο, είμαστε δυο,
η ώρα σήμανε οχτώ
κλείσε το φως, χτυπά φρουρός,
το βράδυ θά 'ρθουνε ξανά
έμπα μπροστά, έμπα μπροστά
και οι άλλοι πίσω ακολουθούν
μετά σιωπή και ακολουθεί
το ίδιο τροπάρι το γνωστό
Βαράνε δυο, βαράνε τρεις,
βαράνε χίλιοι δεκατρείς
Πονάς εσύ, πονάω εγώ,
μα ποιος πονάει πιο πολύ
θά 'ρθει καιρός να μας το πει

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς
Καβάλα πάμε στον καιρό
με τον καιρό με την βροχή
το αίμα πήζει στην πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς
Καβάλα πάμε στον καιρό
με τον καιρό με την βροχή
το αίμα πήζει στην πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί

Ο εκδικητής ο λυτρωτής
είμαστε δυο, είμαστε τρεις
είμαστε χίλιοι δεκατρείς

Μίκης Θεοδωράκης 

Θίασος

Επενδύσεις, διαφημίσεις,
ενοχές και ανακρίσεις
εποχές για λεφτά, άπατος στα χαμηλά
με θεούς φοβερούς, με θρησκείες τρομοκράτες
με ληστές στην αυλή, αδιάφοροι, χαζοί

Κάνω πως δε ξέρω, πέφτω μες στα κύματα
άλλοι δρόμοι μας ενώνουν, κι άλλοι στα διλήμματα

Ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, εντολές και αντιρρήσεις
αλλαγές στα ψηλά, ίδια συνταγή παιδιά
με κομμένα φτερά, με οράματα στημένα
αφανείς οδηγούς, αδηφάγους οπαδούς

Εισοδηματίες, κεφαλαιούχοι – επενδυτές
Αστοί με τίτλους αγυρτείας, ηθικολόγοι, υποκριτές
μεταμφιεσμένοι παρθένες της εγκράτειας, απατεώνες
νομοθέτες, θεατρίνοι, στρατηγοί πνιγμένοι
στα παράσημα, στα σιρίτια, στους μεγαλόσταυρους
Κράχτες στα σκυλάδικα

Τηλεοπτικά κόλπα με αστέρες παρουσιαστές
στο θίασο της ακροαματικότητας
εκλογική φάρσα με ψηφοφόρους ξύλινους
Οι υποψήφιοι αστοί ντυμένοι παλιάτσοι
στο χορό των πολιτικών ελευθεριών
με δάκρυα στα μάτια για τα βάσανα του κόσμου
με πάθος για την καθαρότητα του έθνους
και την δόξα της πατρίδος

Αυταπάτες – μεγαλεία και μια θηριώδη ανία
Μπερδεμένα μυαλά και λογαριασμοί φωτιά
Με τα χρέη ψηλά, τη ψυχή στα κόκκινα
Οι λαγοί στο σακί, δούλοι τηλεοπτικοί

Σωκράτης Μάλαμας

Ε ρε κοροϊδία

Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ' αφεντικά 
σαν πεντόβολα μας παίζουν σ' αυτή την αγορά, 
στα λόγια λένε ισότης στη δουλειά 
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά,
στα λόγια λένε πάντα ισότης στη δουλειά 
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά. 
Ε ρε κοροϊδία, μας δίνουν διαταγές 
όλοι αυτοί τα οικονομάνε κι εμείς ψωμί κι ελιές
και μαργαρίνη για βούτυρο να τρως, 
σου λεν για ειρήνη κι έχουνε τ' όπλο μπρος, 
και μαργαρίνη πάντα για βούτυρο να τρως, 
σου λεν για ειρήνη κι έχουνε τ' όπλο μπρος. 
Σέβεσαι και φροντίζεις για το καλόν της επιχειρήσεως, 
λέγε, σέβεσαι, πες το ναι άνευ αντιρρήσεως, ΝΑΙ. 
Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ' αφεντικά 
σαν πεντόβολα μας παίζουν σ' αυτή την αγορά, 
κι όλο με κέρδος μετράνε τις στιγμές 
με κέρδος, πάλι, μετράνε τις ζωές, 
κι όλο με κέρδος πάντα μετράνε τις στιγμές 
με κέρδος, πάλι, μετράνε τις ζωές. 
Σκίζεσαι, να πλουτίζει τ' αφεντικό της επιχειρήσεως, 
λέγε, σκίζεσαι, πες το ναι άνευ αντιρρήσεως, ΝΑΙ. 
Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ' αφεντικά 
σαν πεντόβολα μας παίζουν σ' αυτή την αγορά, 
στα λόγια λένε ισότης στη δουλειά 
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά, 
στα λόγια λένε πάντα ισότης στη δουλειά 
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά.

Τραγούδι: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Μουσική: Δήμος Μούτσης 
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης

Δεν ξεχνώ ότι...

Μετανάστες

Μετανάστης
(Clandestino - Manu Chao)

Με λένε μετανάστη δε με θέλουν πουθενά
και με θεωρούν λαθραίο γιατί δεν έχω χαρτιά.
Στον τόπο μου πεθαίνουν απ' την πείνα τα παιδιά
και στον τόπο που πηγαίνω λεν τους κλέβω τη δουλειά.

Για το νόμο είμαι βάρος και δε θα 'πρεπε να ζω
μα εγώ υπάρχω παραπλεύρως κι απ' το υπόγειο τραγουδώ.
Μετανάστης θα πει να 'σαι ξένος παντού
και στον τόπο που αφήνεις και στον τόπο προορισμού.

Προορισμός ο χάρτης και πυξίδα η καρδιά
πορεύομαι μονάχος με τη θλίψη συντροφιά.
Με χρειάζονται όταν κάνω σχεδόν τζάμπα τη δουλειά
μα όταν προσπαθώ να ζήσω τότε δε με θέλουν πια.

Κανένας δε με νιώθει στο Βορρά της σιγουριάς
είμαι ο ξένος που θυμίζει πως είμ' ένας από σας.
Μετανάστης θα πει να 'σαι ξένος παντού
και στον τόπο που αφήνεις και στον τόπο προορισμού.

Προορισμός ο χάρτης και πυξίδα η καρδιά
πορεύομαι μονάχος με τη θλίψη συντροφιά.
Μετανάστης θα πει να 'σαι ξένος παντού
και στον τόπο που αφήνεις και στον τόπο προορισμού.

Στην Αστόρια - μετανάστης
Αυστραλία - μετανάστης
Σουηδία - μετανάστης
κι όμως ήμουν άνθρωπος.

Με λένε μετανάστη δε με θέλουν πουθενά
και με θεωρούν λαθραίο γιατί δεν έχω χαρτιά.
Κι ας μην έχω χαρτιά, έχω όμως καρδιά
που αντέχει τον πόνο και βαστά την ανθρωπιά.

Στην Αθήνα - μετανάστης
στο Παρίσι - μετανάστης
στο Δουβλίνο (ΙΙ) - μετανάστης
κι όμως είμαι άνθρωπος.

Για το νόμο είμαι βάρος και δε θα 'πρεπε να ζω
μα εγώ υπάρχω παραπλεύρως κι απ' το υπόγειο τραγουδώ.
Μετανάστης θα πει να 'σαι ξένος παντού
και στον τόπο που αφήνεις και στον τόπο προορισμού.

Αλβανός - μετανάστης
Αφρικανός - μετανάστης
Αφγανός - μετανάστης
κι όμως είμαι άνθρωπος.

Κανείς δεν πάει να γίνει ξένος αλλού αν δε νιώθει ήδη ξένος στον τόπο του ή ξένος στον εαυτό του...

Aποσπάσματα από 2η ανάγνωση: Η μάχη των εκποιήσεων – στάδιο δυο

 “Η εξάρτηση των παλαιών μουχταρέων [κοινοταρχών] από τις κατά καιρούς αποικιακές κυβερνήσεις ήταν λιγότερη από ότι η εξάρτηση της κυβέρνησης από την τρόικα. Και αν οι παλιοί μουχτάρηδες έπαιρναν και κάποιες πρωτοβουλίες χωρίς την έγκριση του κυβερνήτη, οι σύγχρονοι ενεργούν απλώς σαν κλητήρες των δανειστών της Κύπρου. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας θεωρεί ότι κυβερνά χώρα. Μάλλον παράρτημα της τρόικας διοικεί. Όταν οι νομοθεσίες της βουλής μιας χώρας εγκρίνονται οι απορρίπτονται από υπάλληλους των δανειστών της, τότε έχει καταλυθεί το σύνταγμα και διερωτώμαι γιατί αναμασούν ορισμένοι τα περί συνταγματικότητας η μη, των νόμων που εγκρίθηκαν.»

Β. Β. Φιλελεύθερος

Τη βδομάδα που πέρασε είχαμε δυο κινήσεις – μια νέα εκστρατεία κατασκευής πανικού [με τους γνωστούς πια δημοσιογράφους, εφημερίδες κλπ] και την προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεγελάσει τη Βουλή και να ακυρώσει το Δίκτυ προστασίας το οποίο ψηφίστηκε μαζί με το αναθεωρημένο νομοσχέδιο. Έτσι, ο πρόεδρος έστειλε στο Ανώτατο τα 4 νομοσχέδια, ανέπεμψε 2 και συντηρεί τη συζήτηση για το πλαίσιο αφερεγγυότητας. Οπότε, στο τοπικό επίπεδο η διαμάχη κυβέρνησης – αντιπολίτευσης μετατρέπεται ουσιαστικά και σε διαμάχη θεσμών [εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας] με φόντο τη σχέση με την τρόικα. Είναι σαφές ότι το πρώτο στάδιο της «μάχης της εκποιήσεων», τον περασμένο Αύγουστο, οδήγησε όχι μόνο σε μια κρίση τον ηγεμονικό λόγο, αλλά και στην ολοκλήρωση της μετατόπισης της Βουλή σε εναλλακτικό χώρο άσκησης εξουσίας. Η απάντηση της αντιπολίτευσης ότι μπορεί να αναστείλει την εφαρμογή του νόμου, είναι ένα σαφές δείγμα της εξάρτησης της κυβέρνησης. Η απόφαση του Ανώτατου αναμένεται επίσης με ενδιαφέρον – θα είναι ένα δείγμα, αν το τρίτο μέρος του συνταγματικού διαχωρισμού των εξουσιών, η δικαστική εξουσία, λειτουργεί πειθήνια απέναντι στην εκτελεστική εξουσία και την τρόικα, ή αν θα διεκδικήσει και αυτή την αυτονομία της.

......

Το κυβερνητικό στρατόπεδο φάνηκε να εκφράζεται με δυο γραμμές – τη μια θέση την έκφρασε εν μέρει η Αλήθεια και σε κάποιο βαθμό κομματικά στελέχη που προσπαθούν ακόμα να πετύχουν συναίνεση στη βουλή. Τη σκληρή γραμμή την έκφρασε ξεκάθαρα ο Πολίτης – και μερίδα των εξαρτώμενων δημοσιογράφων του υπουργείου οικονομικών σε τηλεοπτικούς σταθμούς και έντυπα. Η σκληρή γραμμή είναι η θέση των μεγάλο-οφειλετών, οι οποίοι αφού ναυαγήσαν την προσπάθεια για διαχωρισμό της Τράπεζας Κύπρου σε καλή και κακή, προσπαθούν τώρα να στρέψουν ουσιαστικά την προσοχή των τραπεζών στους μικρό-οφειλέτες. Η στρατηγική τους είναι απλή – θα επικαλούνται την τρόικα, ενώ μόλις περάσει το νομοσχέδιο χωρίς προστασία των μικρομεσαίων, τότε θα κινητοποιήσουν τους μηχανισμούς που έχουν στα ΜΜΕ και με τα χρήματα θα αγοράσουν μια καλή άμυνα από τα δικηγορικά γραφεία, και έτσι θα καθυστερήσουν τις δικές τους εκποιήσεις – είτε ως θέματα που θα προωθήσουν οι ελεγχόμενοι τους στις τράπεζες και την Κεντρική, είτε ως θέματα που θα καθυστερούν οι δικηγόροι τους στα δικαστήρια. Έτσι, η προσοχή θα στραφεί στους μικρούς. Ο Πολίτης ήταν ανέκαθεν η εφημερίδα που πουλούσε εξυπηρέτηση -για τον εκδότη- με τα εξώφυλλα. Την Παρασκευή λ.χ. ο Πολίτης είχε τον εξής τίτλο: «Λύση η αποδοχή των αναπομπών». Λίγο πολύ η εφημερίδα του κ. Παπαδόπουλου και όσων άλλων συμφερόντων εκπροσωπούνται, απαιτεί από την πλειοψηφία να αποδεκτή την απόφαση του κ. Αναστασιάδη - η οποία αφορά και νομοσχέδια τα οποία δεν κρίθηκαν καν να έχουν πρόβλημα με το «σύνταγμα», από το γενικά πειθήνιο Γενικό Εισαγγελέα. Όμως, ο Πολίτης στρατευμένος στα συμφέροντα που εκπροσωπεί ακούγεται σαν φωνή επιβολής. Στην αντίθετη πλευρά του κυβερνητικού στρατοπέδου, η Αλήθεια ήταν γενικά πιο ήπια – συνέχισε την προσπάθεια για συναίνεση τουλάχιστον: «Κλειδί ο νόμος για αφερεγγυότητα». Η διαφοροποίηση των δυο εφημερίδων ίσως να εκφράζει και βαθύτερες διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της δεξιάς. Η Αλήθεια του Κουλέρμου - Χάσικου φαίνεται να εκφράζει εν μέρει και τον κίνδυνο απώλειας της λαϊκής δεξιάς μπροστά στη βίαιη προώθηση των συμφερόντων των μεγάλο-οφειλετών και των δυτικών. Αντίθετα, ο Πολίτης φαίνεται πλήρως ταυτισμένος με το τραπεζιτικό κατεστημένο και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, διαισθανόμενα ίσως την κρίση διακυβέρνησης που προκάλεσαν, προσπαθούν να αμυνθούν την επίκληση πια ενός αποικιακού καθεστώτος – γιατί αυτό ουσιαστικά ζητά ο Πολίτης. Την επιβολή από τα έξω των συμφερόντων τα οποία εκπροσωπεί και εκφράζει ο έκδοτης του.

........

Πώς ήρθαν και έδεσαν όλα σαν πακέτο. 
Από τη μια, η κυκλοφορία της λίστας με τις επιχειρήσεις που χρωστούν 6 δις στις τράπεζες – που είναι μια τεκμηρίωση πως μια πολύ μικρή ελίτ, μερικές οικογένειες, ελέγχουν ουσιαστικά το πλούτο στην Κύπρο. Και για το χατίρι αυτών των τύπων, η κυβέρνηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να ρίξει στην αγορά τις εκποιήσεις των μικρομεσαίων. Και την ίδια στιγμή, αυτό το αίσθημα ότι μια ελίτ νέμεται το πλούτο, αλλά και την εξουσία, επιβεβαιώθηκε τόσο κραυγαλέα με την περίπτωση Γιωρκάτζη και την άτσαλη ομολογία Κληρίδη. Η κ. Γιωρκάτζη που διορίστηκε για να συγκαλύπτει εκείνο το 1% πιάστηκε στα πράσα να εμπλέκεται σε διαπλοκή, αφού η κόρη είναι ουσιαστικά δικηγόρος του Βγενόπουλου. Και η κ. Γιωρκάτζη δεν βλέπει κανένα πρόβλημα. Και ο κ. Κληρίδης μας θύμισε ότι τάχα μου είμαστε μικρή κοινωνία. Ναι, κ. Κληρίδη, είμαστε μια μικρή κοινωνία – πρόσεξες όμως πως διορίζονται και ανελίσσονται κλπ τύποι με το επίθετο Κληρίδης ή Γιωρκάτζη; Ενδιαφέρον δεν είναι; Όλη η διαπλοκή μιας απειροελάχιστης ελίτ, in full view.

Σημειώσεις 51 – 10/9/2014

Μα τι ήταν η προεδρία του δικηγόρου της Λαϊκής στην επιτροπή οικονομικών που αποφάσιζε να της δώσει δημόσιο χρήμα, ή η φυγάδευση των εκατομμυρίων του συμπεθέρου του Προέδρου την παραμονή του κουρέματος καταθέσεων μπροστά στην νομική εκπροσώπηση του Βγενόπουλου ενάντια στην Δημοκρατία από την κόρη της Διοικητού της Κεντρικής Τράπεζας τζιαι την δήλωση του Γενικού Εισαγγελέα ότι αυτά είναι business as usual?

“αυτού του είδους οι συγγενικές σχέσεις και διασυνδέσεις είναι συχνά φαινόμενα”

“ουδεμία σχέση είχα ή έχω με το Δικηγορικό γραφείο Αντρέα Γιωρκάτζη”

Δεν πηγαίνει παρακάτω, τώρα φτάσαμε στο πάτο!

Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος

Δικοινοτική εκδήλωση 1η Σεπτέμβρη

Στις 7:00 μμ, προσυγκέντρωση στο τέρμα της Οδού Λήδρας, σχηματισμός ανθρώπινης αλυσίδας που θα διαπερνά την πράσινη γραμμή
Στις 8:00 μμ, συγκέντρωση στην πλατεία Μπουγιούκ Χαν 

Ψέματα

Πήρα την τύχη μου στον ώμο
τη μοναξιά φόρεσα ρούχο
και βγήκα νύχτα μες στο δρόμο
με το παράπονο που σου `χω

Μην απορείς που βρήκα θάρρος
κάτι θα πρέπει να θυμάσαι
σου ήταν η αγάπη βάρος
γι’ αυτό μη λες ότι λυπάσαι

Ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα

Πήρα την τύχη μου στους ώμους
κι έκλεισα πίσω μου την πόρτα
έχει η αγάπη κάτι νόμους 
που δικαιώνουν τον απόντα

Ό,τι κι αν πεις δε θ’ απαντήσω
αφού ήταν όλα μια απάτη
μονάχος μου θα συνεχίσω
στης ερημιάς το μονοπάτι

Ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα
ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα

Υποκρίνεσαι

Υποκρίνεσαι, το ξέρω, υποκρίνεσαι
κι επειδή σε αγαπώ μόνο μου δίνεσαι
Υποκρίνεσαι μαζί μου από συνήθεια
και ας κάνω πως δε ξέρω την αλήθεια

Κι εγώ πεθαίνω κάθε μέρα λίγο-λίγο
και απάνω στις πληγές πληγές ανοίγω
Κι εγώ πεθαίνω κάθε μέρα λίγο-λίγο
μα δεν έχω πια τη δύναμη να φύγω

Υποκρίνεσαι, το ξέρω, υποκρίνεσαι
γιατί έτσι δυστυχώς μόνο μου δίνεσαι
Υποκρίνεσαι μαζί μου από συνήθεια
και ας κάνω πως δε ξέρω την αλήθεια

Κι εγώ πεθαίνω ...

Στίχοι: Μάκης Αλατζάς
Μουσική: Τάκης Σούκας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου

Αντίο Σταύρο Αχνιώτη

Τις μερικές φορές που τον συνάντησα και κουβεντιάσαμε αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το βάθος της πολιτικοποίησης του και το εύρος και η επιμονή της στράτευσης του στην αριστερά και τα κινήματα. 

Πιο κάτω αναφορά του αδελφού του, Κωστή Αχνιώτη.
................
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ

Αναπόσπαστο μέρος του παιχνιδιού της ζωής είναι ο θάνατος. Αναπόφευκτα έρχεται η στιγμή που ο καθένας από μας πρέπει να πει ένα τελευταίο αντίο σε κάποιο δικό του άνθρωπο, μέχρι τη στιγμή που θα δεχτεί ο ίδιος το δικό του τελευταίο αντίο. Αυτή τη φορά το τελευταίο αντίο απευθύνεται στο Σταύρο Αχνιώτη.

Ο Σταύρος σπούδασε στη Γαλλία οικονομικά, όπου παντρεύτηκε και απόκτησε δύο παιδιά. Τα τελευταία 25 χρόνια εργάστηκε ως δάσκαλος στη γαλλική εκπαίδευση. Παράλληλα με τη φροντίδα που έδινε προς την οικογένεια και το επάγγελμα του, υπήρξε πολιτικά και συνδικαλιστικά δραστήριος, από τα νιάτα του μέχρι τη στιγμή που μια ξαφνική και σύντομη ασθένεια τον έφερε στο τέλος της ζωής του. Ο Σταύρος έφυγε από κοντά μας στις 2 Αυγούστου 2014. Κηδεύτηκε στις 5 Αυγούστου σε ένα πανέμορφο ορεινό χωριό της Νότιας Γαλλίας, το La Minier, δίπλα από το αγαπημένο του ποταμάκι ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα.

Τον αποχαιρέτησαν, με μια σεμνή τελετή στην πλατεία του χωριού, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι, γονείς μαθητών και πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες του από τους διάφορους χώρους στους οποίους αφιέρωσε επίμονα και με υπομονή μεγάλο μέρος της ζωής του. Το πολιτικό του δρομολόγιο στη Γαλλία άρχισε από τα φοιτητικά του χρόνια στις γραμμές της LCR (Ligue Communiste Revolutionaire) που αργότερα μετατράπηκε σε NPA (Nouveau parti anti-capitaliste), ενώ τα τελευταία χρόνια εντάχθηκε στις γραμμές του FRONT DE GAUCHE (Μέτωπο της Αριστεράς). Υπήρξε επίσης στέλεχος του Εκπαιδευτικού συνδικάτου FSU (Front Socialiste Unitaire – Ενωποιημένο Σοσιαλιστικό Μέτωπο) και της ATTAC (Association pour la Taxation des Transactions financiere et pour l΄Action Citoyenne) (Διεθνής σύνδεσμος δράσης των πολιτών για τη φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών). Όπως τόνισαν οι συνάδελφοι και οι σύντροφοι στις επικήδειες ομιλίες τους, ο Σταύρος Αχνιώτης ήταν μετριόφρωνας, γενναιόδωρος, γεμάτος υπομονή και καλοσύνη για τους γύρω του, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε γενικό. Αυτό έδειξε με την επαγγελματική, συνδικαλιστική και κοινωνική του δράση. 

Ο Σταύρος Αχνιώτης παρακολουθούσε συνεχώς και πολύ στενά την κατάσταση στην Κύπρο και ήταν ενήμερος και υποστηρικτικός των προσπαθειών που καταβάλλονται για την οικοδόμηση της κυπριακής ριζοσπαστικής αριστεράς. 

Για τελευταίο αντίο, οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι του, του τραγούδησαν τη «Διεθνή», θέλοντας να τονίσουν το διεθνισμό που αποτελούσε θεμέλιο της πολιτικής του σκέψης.