Τις μερικές φορές που τον συνάντησα και κουβεντιάσαμε αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το βάθος της πολιτικοποίησης του και το εύρος και η επιμονή της στράτευσης του στην αριστερά και τα κινήματα.
Πιο κάτω αναφορά του αδελφού του, Κωστή Αχνιώτη.
................
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ
Αναπόσπαστο μέρος του παιχνιδιού της ζωής είναι ο θάνατος. Αναπόφευκτα έρχεται η στιγμή που ο καθένας από μας πρέπει να πει ένα τελευταίο αντίο σε κάποιο δικό του άνθρωπο, μέχρι τη στιγμή που θα δεχτεί ο ίδιος το δικό του τελευταίο αντίο. Αυτή τη φορά το τελευταίο αντίο απευθύνεται στο Σταύρο Αχνιώτη.
Ο Σταύρος σπούδασε στη Γαλλία οικονομικά, όπου παντρεύτηκε και απόκτησε δύο παιδιά. Τα τελευταία 25 χρόνια εργάστηκε ως δάσκαλος στη γαλλική εκπαίδευση. Παράλληλα με τη φροντίδα που έδινε προς την οικογένεια και το επάγγελμα του, υπήρξε πολιτικά και συνδικαλιστικά δραστήριος, από τα νιάτα του μέχρι τη στιγμή που μια ξαφνική και σύντομη ασθένεια τον έφερε στο τέλος της ζωής του. Ο Σταύρος έφυγε από κοντά μας στις 2 Αυγούστου 2014. Κηδεύτηκε στις 5 Αυγούστου σε ένα πανέμορφο ορεινό χωριό της Νότιας Γαλλίας, το La Minier, δίπλα από το αγαπημένο του ποταμάκι ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα.
Τον αποχαιρέτησαν, με μια σεμνή τελετή στην πλατεία του χωριού, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι, γονείς μαθητών και πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες του από τους διάφορους χώρους στους οποίους αφιέρωσε επίμονα και με υπομονή μεγάλο μέρος της ζωής του. Το πολιτικό του δρομολόγιο στη Γαλλία άρχισε από τα φοιτητικά του χρόνια στις γραμμές της LCR (Ligue Communiste Revolutionaire) που αργότερα μετατράπηκε σε NPA (Nouveau parti anti-capitaliste), ενώ τα τελευταία χρόνια εντάχθηκε στις γραμμές του FRONT DE GAUCHE (Μέτωπο της Αριστεράς). Υπήρξε επίσης στέλεχος του Εκπαιδευτικού συνδικάτου FSU (Front Socialiste Unitaire – Ενωποιημένο Σοσιαλιστικό Μέτωπο) και της ATTAC (Association pour la Taxation des Transactions financiere et pour l΄Action Citoyenne) (Διεθνής σύνδεσμος δράσης των πολιτών για τη φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών). Όπως τόνισαν οι συνάδελφοι και οι σύντροφοι στις επικήδειες ομιλίες τους, ο Σταύρος Αχνιώτης ήταν μετριόφρωνας, γενναιόδωρος, γεμάτος υπομονή και καλοσύνη για τους γύρω του, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε γενικό. Αυτό έδειξε με την επαγγελματική, συνδικαλιστική και κοινωνική του δράση.
Ο Σταύρος Αχνιώτης παρακολουθούσε συνεχώς και πολύ στενά την κατάσταση στην Κύπρο και ήταν ενήμερος και υποστηρικτικός των προσπαθειών που καταβάλλονται για την οικοδόμηση της κυπριακής ριζοσπαστικής αριστεράς.
Για τελευταίο αντίο, οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι του, του τραγούδησαν τη «Διεθνή», θέλοντας να τονίσουν το διεθνισμό που αποτελούσε θεμέλιο της πολιτικής του σκέψης.
Πιο κάτω αναφορά του αδελφού του, Κωστή Αχνιώτη.
................
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ
Αναπόσπαστο μέρος του παιχνιδιού της ζωής είναι ο θάνατος. Αναπόφευκτα έρχεται η στιγμή που ο καθένας από μας πρέπει να πει ένα τελευταίο αντίο σε κάποιο δικό του άνθρωπο, μέχρι τη στιγμή που θα δεχτεί ο ίδιος το δικό του τελευταίο αντίο. Αυτή τη φορά το τελευταίο αντίο απευθύνεται στο Σταύρο Αχνιώτη.
Ο Σταύρος σπούδασε στη Γαλλία οικονομικά, όπου παντρεύτηκε και απόκτησε δύο παιδιά. Τα τελευταία 25 χρόνια εργάστηκε ως δάσκαλος στη γαλλική εκπαίδευση. Παράλληλα με τη φροντίδα που έδινε προς την οικογένεια και το επάγγελμα του, υπήρξε πολιτικά και συνδικαλιστικά δραστήριος, από τα νιάτα του μέχρι τη στιγμή που μια ξαφνική και σύντομη ασθένεια τον έφερε στο τέλος της ζωής του. Ο Σταύρος έφυγε από κοντά μας στις 2 Αυγούστου 2014. Κηδεύτηκε στις 5 Αυγούστου σε ένα πανέμορφο ορεινό χωριό της Νότιας Γαλλίας, το La Minier, δίπλα από το αγαπημένο του ποταμάκι ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα.
Τον αποχαιρέτησαν, με μια σεμνή τελετή στην πλατεία του χωριού, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι, γονείς μαθητών και πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες του από τους διάφορους χώρους στους οποίους αφιέρωσε επίμονα και με υπομονή μεγάλο μέρος της ζωής του. Το πολιτικό του δρομολόγιο στη Γαλλία άρχισε από τα φοιτητικά του χρόνια στις γραμμές της LCR (Ligue Communiste Revolutionaire) που αργότερα μετατράπηκε σε NPA (Nouveau parti anti-capitaliste), ενώ τα τελευταία χρόνια εντάχθηκε στις γραμμές του FRONT DE GAUCHE (Μέτωπο της Αριστεράς). Υπήρξε επίσης στέλεχος του Εκπαιδευτικού συνδικάτου FSU (Front Socialiste Unitaire – Ενωποιημένο Σοσιαλιστικό Μέτωπο) και της ATTAC (Association pour la Taxation des Transactions financiere et pour l΄Action Citoyenne) (Διεθνής σύνδεσμος δράσης των πολιτών για τη φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών). Όπως τόνισαν οι συνάδελφοι και οι σύντροφοι στις επικήδειες ομιλίες τους, ο Σταύρος Αχνιώτης ήταν μετριόφρωνας, γενναιόδωρος, γεμάτος υπομονή και καλοσύνη για τους γύρω του, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε γενικό. Αυτό έδειξε με την επαγγελματική, συνδικαλιστική και κοινωνική του δράση.
Ο Σταύρος Αχνιώτης παρακολουθούσε συνεχώς και πολύ στενά την κατάσταση στην Κύπρο και ήταν ενήμερος και υποστηρικτικός των προσπαθειών που καταβάλλονται για την οικοδόμηση της κυπριακής ριζοσπαστικής αριστεράς.
Για τελευταίο αντίο, οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι του, του τραγούδησαν τη «Διεθνή», θέλοντας να τονίσουν το διεθνισμό που αποτελούσε θεμέλιο της πολιτικής του σκέψης.
No comments:
Post a Comment