Το γεγονός ότι οι απολογητές του κεφαλαίου στην δημόσια σφαίρα νιώθουν αδιάκοπα την ανάγκη να χρησιμοποιούν – αποσπασματικά πάντα βέβαια – ιδέες, λόγια και φράσεις από την ιστορική και θεωρητική παράδοση της αριστεράς στην προσπάθεια τους να πουλήσουν πνεύμα και προοδευτική κάλυψη για τις αντιδραστικές, και στις σημερινές συνθήκες εγκληματικά επικίνδυνες, θέσεις τους είναι ένα ενδιαφέρον αλλά όχι καινούργιο ζήτημα. Υποτιμούν βέβαια την νοημοσύνη του κόσμου όταν προσπαθούν με ταχυδακτυλουργικά κόλπα να εξαφανίσουν τους πλούσιους από το προσκήνιο για να τους προστατέψουν από την συντριπτική λαϊκή απαίτηση να συνεισφέρουν προς αντιμετώπιση της κρίσης – αλήθεια σε ποια σκιουράκια ανήκουν εκείνα τα 22 παλάτια με πέραν των 2700 τετραγωνικών μέτρων εμβαδόν και με πέραν των 4.5 εκατομμυρίων κόστος κατασκευής που πήραν άδειες οικοδομής το 2009; Τα κέρδη και ο πλούτος δεν κρύβονται αγαπητά παπαγαλάκια του κεφαλαίου, όσες ακροβασίες και να επιχειρήσετε από τις οικονομικές στήλες των αστικών εφημερίδων Πολίτης και Καθημερινή. Η Κύπρος είναι μια σταλιά τόπος και οι εργαζόμενοι ξέρουν τις μερικές εκατοντάδες οικογένειες των παλιών και νέων τσιφλικάδων που με τις διασυνδέσεις τους και τα εμπορευματικά τους δίκτυα ελέγχουν συνολικά και την οικονομική και την πολιτική σκηνή. Το συγκεντρωμένο κεφάλαιο είναι πολύ μεγάλο για να κρυφτεί πίσω από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Για αυτό άστε στην πάντα τις κουτοπονηριές και τις γελοιότητες. Υποτιμάτε εξάλλου και την δική σας νοημοσύνη ως οικονομολόγοι. Αλλά τι άλλο μπορεί να πουλήσει σήμερα ένας νεοφιλελεύθερος; Μόνο απειλές, κλαψούρισμα και θράσος...
No comments:
Post a Comment