Σκόρπια λόγια

Τελικά που την συντονισμένη δεξιά υστερία του καλοτζιαιρκού εφκήκεν τζιαι κάτι χρήσιμο. Αναγκάστηκεν η Αριστερά να θυμηθεί ότι εν αριστερά τζιαι ότι η μαζικότητα εν το δικό της όπλο κανονικά. Έτσι η επιτυχία της ακροδεξιάς, που τες πρώτες θκιο φτομάδες μετά την έκρηξη εκατάφερεν να προσελκύσει τζιαι σημαντική μερίδα φιλελευθέρων τζιαι απολιτίκ μαζί τους να τραουδά στρατιωτικά εμβατήρια τζιαι εθνικούς ύμνους φτάνοντας μέχρι τζιαι μερικές σιηλλιάες στο ρηάλιτι σιόου πόξω που το προεδρικό, τελικά ήρτεν της μπούμεραγκ. Προχτές εμείναν όσοι ήταν πάντα...μερικές εκατοντάδες “ωραίοι Έλληνες”.

Η Αριστερά παρά την διαχρονική διστακτικότητα, την ηπιότητα τζιαι την συστολή της, τον ΑΚΕΛικό καθωσπρεπισμό τζιαι την ΑΚΕΛική πίστη τζιαι σεβασμό στην αστική δημοκρατία που εν παραπάνω που την ίδια την αστική τάξη, έδειξεν την δύναμη τζιαι την μαζικότητα της με 3 συγκεντρώσεις των αρκετών σιηλλιάων.

Ούτως ή άλλως οι αγουροξυπνημένοι “αγανακτισμένοι” εν τζιαι αποτελέσαν ποττέ κάτι – ήταν απλά το καύσιμο για την πραγματική μηχανή της προσπάθειας ανατροπής της κυβέρνησης – τα ΜΜΕ τζιαι τα κόμματα. Εξού τζιαι η ηγεσία της Δεξιάς αναγκάστηκεν να αρκέψει άλλα κόλπα αφού εν επαρπάτησεν η “λαϊκή” κινητοποίηση...τωρά πίσω στα γνωστά τζιαι τα σίουρα – με τους ανώτατους γραφειοκράτες της σκληρής δεξιάς που εν σηκώνουν δικαιώματα μεταναστών τζιαι τουρκοκυπρίων στο σπαθί τους... Να χρησιμοποιούν την συγκεντρωμένη τους εξουσία για να παρακάμπτουν τους πολιτικούς τους προϊστάμενους τζιαι να προσπαθούν να ασκήσουν πολιτική σε νευραλγικά ζητήματα όπως τα οδοφράγματα τζιαι το Κυπριακό, το φυσικό αέριο τζιαι η αξιοποίηση του κλπ.

Αλλά τζιαι εσείς αγαπητοί ΑΚΕΛικοί, τουλάχιστον όσοι παίρνετε την Αριστερά ως σοβαρή υπόθεση τζιαι τον σοσιαλισμό ως ουσιαστική προοπτική ταράξετε νάκκον. Το κεφάλαιο αντεπιτίθεται, ο μικροαστισμός αλωνίζει τζιαι εσείς αφήνετε να κάμνουν παιχνίδι οι φιλελεύθερες “νέες δυνάμεις”;

... τζιαι ενώ η σοσιαλδημοκρατία καταρρέει παγκόσμια εν πράμα κάποιοι μέσα στες τάξεις σας να την ονειρεύκουνται κόμα;

Συνέλευση των παιδιών της πλύστρας 2

Αντιφάσεις και Αποσιωπήσεις στο Πόρισμα Πολυβίου

Το πόρισμα του κ. Πολυβίου ήταν μια απόπειρα να επαναληφθούν τα ψέματα των ΜΜΕ με την εξής αντίφαση: ο κ. Πολυβίου είναι αναγκασμένος να παραθέτει τα στοιχεία, ενώ προσπαθεί να αναπαράγει τα ψέματα, και άρα οι αντιφάσεις του είναι έκδηλες. Η απόφασή του να εμφανιστεί στις τηλεοπτικές κάμερες την ημέρα παράδοσης του πορίσματος, ήταν αποκαλυπτική των προθέσεών του να χρησιμοποιήσει τη θέση του για ένα είδος ιδιοτελούς αυτό-διαφήμισης.

1. Ποιος αποφάσισε για το Μαρί. Παρά τη σαφή καταγραφή του ότι η επιλογή του στρατοπέδου στο Μαρί έγινε από αξιωματικό, ο κ. Πολυβίου συντηρεί μια ασάφεια για την απόφαση. Θα ήθελε να κατηγορήσει τον Πρόεδρο και αφού δεν έχει τεκμήρια, προσπαθεί να αποφύγει τα τεκμήρια τα οποία καταγράφει.
2. Ποιοι δεν πήραν μέτρα μετά τις πρώτες εκρήξεις. Υπήρχε μια ολόκληρη εβδομάδα προειδοποίησης για την έκρηξη – από τις 4 Ιουλίου μέχρι τις 11. Και όμως σε αυτό το διάστημα κανένας αρμόδιος δεν φρόντισε καν να κάνει την αποψίλωση την όποια ζήτησε η πυροσβεστική. Ο κ. Πολυβίου καταγράφει ότι ,«καίγονταν χόρτα» «γύρω» από το φορτίο πυρίτιδας και ότι αυτή η φωτιά ήταν η αίτια που δόθηκε «εντολή» να πάνε οι 3 στρατιώτες στο χώρο της έκρηξης. Και μετά σιωπά για τις ευθύνες. Είναι και η σιωπή ψέμα.
3. Η μη εκκένωση υπήρξε η μοιραία απόφαση για τους θανάτους. Ο κ. Πολυβίου καταγράφει τα γεγονότα τα όποια δείχνουν ότι δεν έγινε εκκένωση. Μάλιστα καταγράφει ότι έγινε το αντίθετο – κλήθηκαν μέσα στρατιώτες αντί να διαταχθεί να απομακρυνθούν. Υπάρχει αναφορά ότι ο ναύτης Μιλτιάδης Χριστοφόρου είπε ότι έπρεπε να πάνε λόγω «οδηγιών», ενώ ο πυροσβέστης Τταντής είπε ότι έπρεπε να πάνε γιατί «φωνάζουν οι μαστόροι». Και όμως ο κ. Πολυβίου δεν διερευνά τις ιεραρχικές στρατιωτικές ευθύνες.
4. Στέγαστρο. Από τα αποσπάσματα των εγγράφων τα όποια παραθέτει ο κ. Πολυβίου, είναι σαφές ότι ο αρχικός προγραμματισμός προνοούσε να γίνει στέγαστρο. Και όμως, παρά το ότι η μονάδα είχε κονδύλια για να προγραμματίζει έργα στη Βάση, εντούτοις δεν φαίνεται να ενδιαφερόταν κανείς για να φτιαχτεί το στέγαστρο. Και πάλιν ο κ. Πολυβίου αποφεύγει να διερευνήσει αυτή την παράλειψη. Ποιους προστατεύει ο κ. Πολύβιου;
5. Η ανάλυση που πήρε 5 μήνες. Ακόμα πιο χαρακτηριστικό για τις ευθύνες της στρατιωτικής δομής, είναι το γεγονός ότι ενώ είχε γίνει σύσκεψη τον Φεβρουάριο και πάρθηκε απόφαση να γίνει ανάλυση για να φανεί ο κίνδυνος από την αλλοίωση της πυρίτιδας, ο κ. Πολυβίου δεν θέτει καν το ερώτημα γιατί και πώς αποφασίστηκε να σταλεί το δείγμα στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να μείνει για 5 μήνες, χωρίς να γίνει η ανάλυση. Στο Κυπριακό Χημείο η ανάλυση θα γινόταν σε 3 μέρες. Αυτή η ανάλυση δεν έγινε ούτε μετά από τις 4 Ιουλίου. Ούτε για εδώ ψάχνει για ευθύνες ο κ. Πολυβίου. Σιωπά ύποπτα.
6. Οι ευθύνες της Βουλής. Ο κ. Πολυβίου θεωρεί ότι ο Πρόεδρος έπρεπε να είχε υποψιαστεί τον κίνδυνο, επειδή σε κάποιο έγγραφο (για την απόφαση καταστροφής ή πώλησης του φορτίου), αναφερόταν η έκφραση «κάποιος κίνδυνος» τον Σεπτέμβριο του 2010 (10 μήνες πριν την έκρηξη). Σύμφωνα όμως με τις καταγραφές του, ο επικεφαλής της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής, είχε «μελετήσει» αναφορές οι οποίες μιλούσαν συγκεκριμένα για κίνδυνο «αλλοίωσης της πυρίτιδας» τον Μάρτιο του 2011 (5 μήνες πριν την έκρηξη). Η έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας «διανέμεται σε όλα τα μέλη του Σώματος» και, άρα λ.χ., και στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής. Ήξεραν ή δεν ήξεραν από το 2009 πού είναι το Μαρί και ο σταθμός της ΑΗΚ; Όμως οι ευαισθησίες του κ. Πολυβίου ήταν σαφώς επιλεκτικές – και οι αποσιωπήσεις του αποκαλυπτικές.
7. Τα ψέματα για τις Δυτικές προσφορές. Όπως φαίνεται από τις αναφορές δεν υπήρχε προσφορά από Δυτικές χώρες για να παραλάβουν το φορτίο μετά την κατάσχεσή του. Καταγράφεται μάλιστα, ότι η Γαλλία αρνήθηκε λέγοντας ότι η Εθνική Φρουρά μπορούσε να το χειριστεί. Ο κ. Πολυβίου εδώ παραβλέπει το ότι υπήρξαν και προσφορές της Κυβέρνησης να πάει το φορτίο σε άλλη χώρα και την μη-θετική απάντηση του ΟΗΕ. Αυτά τα αποσιωπά για να συντηρεί τα ψέματα ότι υπήρχε αντιπαράθεση με τη Δύση.
8. Όταν λογοκρίνεται ακόμα και το Κυπριακό. Οι αναφορές του κ. Πολυβίου για τη Συρία, αποσιωπούν την πραγματικότητα – ότι η Συρία είχε ήδη σπάσει το εμπάργκο με τη βόρεια Κύπρο το 2006 σε ανάλογη περίπτωση και ότι απειλούσε να διευρύνει αυτήν την πολιτική. Ήταν ή δεν ήταν συνταγματική ευθύνη της Πολιτείας να εμποδίσει αυτήν την αρνητική εξέλιξη για την «πολιτειακή κυριαρχία»;

Συνέλευση των Παιδιών της Πλύστρας, 23/10/2011

http://paidiatisplustras.wordpress.com

Συνέλευση των παιδιών της πλύστρας 1

για να μην ξεχνιόμαστε, τζιαι για σκοπούς αρχείου
.....................................................

9 + 1 Ψέματα των ΜΜΕ ή γιατί χρειάζεται διεύρυνση η Δημοκρατία

Σήμερα η Δημοκρατία κινδυνεύει από τη χειραγώγηση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ. Η δημοκρατική κοινωνική αυτοάμυνα απέναντι στο ψέμα και το κλίμα υστερίας, είναι η άρνηση αποδοχής της λογοκρισίας και η διεύρυνση της ισομερούς δημοκρατικής πληροφόρησης. Οι προσπάθειες για υπονόμευσή της από το εσωτερικό, οδήγησαν άλλωστε, στις τραγωδίες της περιόδου 1960-74.
Ιδού μέρος από τα έργα των ΜΜΕ το περασμένο καλοκαίρι.

Είπαν και δεν ήταν:
1.«Ο Χριστόφιας έφερε το φορτίο.» Το φορτίο υποχρεώθηκε να το πάρει η Κυπριακή Δημοκρατία μετά από εκβιασμό των ΗΠΑ, όπως καταγράφεται στα Wikileaks.
2.«Κρατήσαμε το φορτίο ενώ μπορούσαμε να το είχαμε δώσει στον ΟΗΕ». Σύμφωνα με τα στοιχεία των Wikileaks, η Κυπριακή Δημοκρατία εισηγήθηκε να πάρει το φορτίο ο ΟΗΕ, να σταλεί στο Λίβανο, τη Μάλτα ή να το παραλάβει πλοίο με τη σημαία του ΟΗΕ. Καμιά εισήγηση δεν μπόρεσε να γίνει ομόφωνα αποδεκτή από το Συμβούλιο Ασφαλείας.
3.«Πρότειναν να το πάρουν οι Γερμανοί και δεν δεχτήκαμε». Ο γερμανός πρέσβης και το γερμανικό υπουργείο εξωτερικών το διέψευσαν με απαντήσεις σε ερωτήσεις δημοσιογράφων τον Ιούλιο.
4.«Είναι μια τραγωδία ανάλογη του ’74». Το 1974 υπήρχαν 4-5000 νεκροί ε/κ – ενώ τώρα 13. Το 1974 καταλήφθηκε το 36% της Κύπρου. Το μόνο κοινό ήταν το ότι και το 1974 και το 2011 η τραγωδία ξεκίνησε από το στρατό.
5.«Το κόστος θα φτάσει τα δισεκατομμύρια και οι αυξήσεις στο ρεύμα θα είναι 25% μέχρι και 40%». Τελικά το κόστος επιδιόρθωσης για την ΑΗΚ υπολογίζεται ότι δεν θα ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια και η αύξηση στο ρεύμα ήταν κάτω από 7%.
6.«Η διαταγή εκκένωσης αποδείχτηκε σωτήρια». Δεν διατάχθηκε εκκένωση – αν διατασσόταν δεν θα υπήρχαν θύματα.
7.«Όλοι καταλάβαιναν τον κίνδυνο αλλά ο Πρόεδρος δεν δεχόταν να καταστραφούν». Στην εθνική φρουρά δεν υπήρχε εκτίμηση ή στοιχειώδης κατανόηση των κινδύνων, όπως φάνηκε από τη συμπεριφορά των αρμοδίων από τις 4 μέχρι τις 11 Ιουλίου 2011, όταν έγιναν συσκέψεις για τις πρώτες εκρήξεις και όλοι πήγαν στα σπίτια τους χωρίς καν να στείλουν τις αναφορές στους αρμόδιους.
8.«Η αστυνομία και ο «μηχανισμός του ΑΚΕΛ» εμπόδισε την πορεία ενάντια στην εξοχική κατοικία του Δ. Χριστόφια». Λογοκρίθηκε ότι, τα 7 κοινοτικά συμβούλια χωριών της περιοχής έκαναν έκκληση να ακυρωθεί η πορεία και ότι τα άτομα που είχαν μαζευτεί για να εμποδίσουν την είσοδο της πορείας στην κοινότητα, ήταν κάτοικοι του χωριού.
9.«Καλοπιάναμε χωρίς λόγο τη Συρία». Η Συρία είχε ήδη σπάσει το εμπάργκο με τα κατεχόμενα ,με τη δρομολόγηση πλοίου από τη Λατάκεια προς το Βαρώσι, μετά την κατάσχεση ενός άλλου φορτίου το 2006. Το 2009 απειλούσε με αναγνώριση. Όποιος δεν ενδιαφέρεται για την αναγνώριση των κατεχομένων να το πει δημόσια και να αναλάβει και την ευθύνη.
+ 1: Ερωτήσεις που δεν διατυπώθηκαν ή Τα μυστήρια των ειδικών του στρατού:
Πώς ξεκινά μια φωτιά η ώρα 4 το πρωί από πυρίτιδα που δεν αναφλέγεται; Αρχικά η θέση ήταν ότι οι ειδικοί του στρατού είπαν ότι δεν αναφλέγεται η πυρίτιδα. Μετά βρέθηκαν άλλοι ειδικοί με άλλη άποψη μετά την έκρηξη. Όταν το Φεβρουάριο του 2011 τα υπουργεία άμυνας και εξωτερικών αποφάσισαν να αναλυθεί η πυρίτιδα, οι διαδικασίες της εθνικής φρουράς προνοούσαν να πάει στην Ελλάδα, από όπου θα ερχόταν απάντηση σε 5 μήνες. Κανένας δεν ρώτησε γιατί. Στο κυπριακό χημείο η ανάλυση θα γινόταν σε λίγες μέρες.

Κάποιοι, προφανώς, δεν θέλουν να ακούσουν τη λέξη «σύστημα», γιατί φοβούνται την αλήθεια. Και τα ΜΜΕ εκφράζουν επίσης τα συμφέροντα μερικών.
Το θέμα είναι ποιων και γιατί.

Συνέλευση των παιδιών της πλύστρας1
Λεμεσός, 28/9/2011

1. Έξω από το Προεδρικό, τον Ιούλιο, τις μέρες της υστερίας, υπήρχε το σύνθημα «Να φοβάσαι το γιο της πλύστρας». Ήταν εξόφθαλμος ο ταξικός ρατσισμός. Ανάλογη πρέπει να είναι και η απάντηση της ταξικής αξιοπρέπειας.

Δεν πάει άλλο...Τώρα τώρα

Μου λες, πως θα περάσουμε τα δύσκολα,
μα δεν τραβάει η ομάδα από καιρό,
στον πόλεμο με πας με νεροπίστολα,
μου κρύβεις κι από πάνω τον εχθρό.

Σταμάτης Μεσημέρης, 1997
...................................................................

Όπως και να ναι ο κόσμος, όσα κι αν έχει στραβά,
έστω κι αν μείνω πια μόνος, πάντα θα φεύγω μπροστά.
Όσα γραφτά κι αν θα κάψουν, στο φως δεν βάζουν φωτιά.
Όσες αλήθειες κι αν θάψουν, λεύτερη μένει η καρδιά.

Όπως και να ναι τούτη η γη, θα μαι στην πρώτη τη γραμμή,
όπως και τώρα, τώρα, τώρα που είναι δίσεκτοι οι καιροί

Όπως και να ναι ο κόσμος, δε θα σταθώ πουθενά.
Δεν καρτεράει ο χρόνος, πίσω ποτέ δε γυρνά.
Όπως και να ναι ο κόσμος, θα τραγουδώ στη ζωή.
Για να μερέψει ο πόνος πρέπει να κλείσει η πληγή.

Όπως και να ναι τούτη η γη, θα μαι στην πρώτη τη γραμμή,
όπως και τώρα, τώρα, τώρα που είναι δίσεκτοι οι καιροί.

Όπως και να ναι ο κόσμος, όσα κι αν έχει στραβά,
έστω κι αν μείνω πια μόνος, πάντα θα φεύγω μπροστά.
Όσα γραφτά κι αν θα κάψουν, στο φως δεν βάζουν φωτιά.
Όσες αλήθειες κι αν θάψουν, λεύτερη μένει η καρδιά.

Όπως και να ναι τούτη η γη, θα μαι στην πρώτη τη γραμμή,
όπως και τώρα, τώρα, τώρα που είναι δίσεκτοι οι καιροί.


Πάνος Φαλάρας, 1978
Βασίλης Παπακωνσταντίνου

...στρατιώτης στων καιρών την γιορτή

Ας ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου
και η μούσα στους ποιητές να σταθεί
θεατής και κριτής δεν θα 'μαι καθόλου
μα στρατιώτης στων καιρών την γιορτή

Ας φυσήξει αέρας μαΐστρος
τη σκόνη του χρόνου να πάρει μακριά
στρατηλάτης αέρας του παιάνα ο στίχος
τη μακάρια πόλη ξυπνά

Ας ανοίξουν της ελπίδας οι λίστες
κι ας με γράψουν και μένα εκεί
ας ανοίξουν των αιθέρων οι πίστες
ας ανοίξουν κι έλα πάμε μαζί

Ας κινήσουν τα τρικάταρτα πλοία
και οι ναύτες πολίτες γυμνοί
νικητές επιστρέφουν "εάλω η Τροία"
κι ας αλλάξουν χρώμα πανί

Ας ανοίξουν της ελπίδας οι λίστες
κι ας με γράψουν και μένα εκεί
ας ανοίξουν των αιθέρων οι πίστες
ας ανοίξουν κι έλα πάμε μαζί

Στιχοι-Μουσική Διονύσης Τσακνής

Η δαιμονοποίηση του Προέδρου και η επίθεση ενάντια στην Αριστερά

 ...Θα πρέπει, έστω και εδώ, να διευκρινίσουμε ότι η εστίαση των επιθέσεων στον Δ. Χριστοφια (και άρα και τα ανάλογα ερευνητικά τεκμήρια) δεν φαίνεται (η δεν μπορεί) να ήταν μόνο προσωπική. Στο πρόσωπο του φαινόταν να γινόταν μια ευρύτερη επίθεση σε θέσεις και απόψεις τις οποίες εκφράζει μεν ο ίδιος, αλλά είναι μέρος και ευρύτερων κοινωνικών στάσεων και θέσεων.   Η διερεύνηση και τεκμηρίωση, όμως, μιας τέτοιας ανάλυσης θα προϋπόθετε άλλο κείμενο. Με βάση όμως το ευρύτερο πλαίσιο των τελευταίων χρόνων και όσα είδαμε τους 2 μήνες του καλοκαιριού μπορούμε να εισηγηθούμε 3, κατ’αρχήν, πιθανές αιτίες:

1. Μετά τις βουλευτικές εκλογές ακολουθούν οι προεδρικές και σαφώς σε αυτό το πεδίο κινούνται ήδη οι κομματικοί μηχανισμοί – ιδιαίτερα αυτοί της αντιπολίτευσης. Η επίθεση στην κυβέρνηση μετά το Μαρί ήταν και ένας τρόπος αντιμετώπισης των συγκριτικά καλών αποτελεσμάτων της συγκυβέρνησης στις βουλευτικές εκλογές.
2. Ο Χριστόφιας, λειτουργώντας στο πλαίσιο της συγκυρίας που διαμορφώθηκε μετά το 2004, έχει εμπλακεί σε μια διαδικασία λύσης του κυπριακού σε ένα ρευστό τοπίο. Η καινοτομία της στρατηγικής του είναι ότι έθεσε μπροστά στην κοινωνία το τι συζητείται στις συνομιλίες πίσω από τις κλειστές πόρτες. Με αυτόν τον τρόπο, η αντιμετώπιση και κατανόηση των δεδομένων της λύσης, περνά μέσα από την κοινωνία. Αυτό είναι κάτι ιστορικά αναγκαίο μπορεί να πει κάποιος, αλλά ταυτόχρονα και αναπόφευκτα προκαλεί αντιδράσεις. Η εξοικείωση της κοινωνίας με την πραγματικότητα (είτε των συνομιλιών είτε της λύσης η οποία θα βασίζεται στα υπάρχοντα δεδομένα δεκαετιών συζητήσεων) είναι μια δύσκολη αλλά και πάλιν αναπόφευκτη πορεία. Σε αυτό το πλαίσιο η στράτευση των αντιπάλων του προέδρου και η δαιμονοποίησή του από τον χώρο της ακροδεξιάς αλλά και από μερίδα των απορριπτικών δεν ήταν κάτι το νέο, ούτε κάτι παράξενο. Είναι αντιδράσεις σε μια ιστορική διαδικασία.
3. Υπάρχει και μια ταξική διάσταση. Στον οικονομικό τομέα η έμφαση στη φορολόγηση του πλούτου (σαν μέτρο «δίκαιας κατανομής» των βαρών) από το 2010 προκάλεσε δυσφορία στο κεφάλαιο – και αυτή η δυσφορία εκφράζεται και με την στάση των ιδιοκτητών των ΜΜΕ.  Ταυτόχρονα τα ζητήματα της οικονομικής κρίσης, την οποία προκάλεσε και ξανάφερε στο προσκήνιο  το τραπεζιτικό σύστημα την περασμένη άνοιξη,[64] θέτουν την κοινωνία μπροστά σε συζητήσεις όπου η στάση της κυβέρνησης υπέρ του κοινωνικού διάλογου, των οργανώσεων και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων προκαλεί αντιδράσεις από την πλευρά του κεφαλαίου. Και σε αυτό τον τομέα είναι μια αντιπαραθεση η οποία είναι αναπόφευκτη ακριβώς γιατί εκφράζει κοινωνικές δυναμικές και όχι απλά ατομικές επιλογές.[65] Τα άτομα κάνουν επιλογές σε ένα υπάρχον πλαίσιο. Φάνηκε, στο πλαίσιο των ρητορικών του καλοκαιριού, να υπάρχει, σε μερικούς, και ένα είδος ταξικής αντιπάθειας προς ένα αριστερό απόγονο εργατών που φαινόταν αμετανόητος για την ιδεολογία του και δήλωνε περήφανος για την ταξική του καταγωγή.[66]

Ας επανέλθουμε στα ΜΜΕ.

Τι είδους αντίσταση μπορεί να υπάρξει απέναντι στην χειραγώγηση των ΜΜΕ;

Στην Κύπρο έχουμε μια μακρά παράδοση αντίστασης μέσα από τον προφορικό λόγο. Ακόμα και οι πολλαπλοί κώδικες των διάφορων παρατάξεων ένα εσωτερικό πλουραλισμό ο οποίος δείχνει να διατηρείται παρά τις συγκυριακές μετατοπίσεις του κυρίαρχου λόγου όπως εκφράζεται από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ.

Είναι όμως απαραίτητο επίσης, και αυτή η συγκυρία το ανέδειξε σαν ιστορικό ζητούμενο πια, να αναπτύξει η κοινωνία αντιστάσεις σαν είδος κοινωνικής αυτοάμυνας στα μαζικά μέσα τα οποία ελέγχει μια ελίτ. Και εδώ το ζήτημα δεν είναι απλά η ενίσχυση της άμυνας απέναντι στη χειραγώγηση – αλλά και η διεύρυνση της δημοκρατίας απέναντι σε μια αόρατη εξουσία.

Τα νέα ηλεκτρονικά Μέσα θα είναι ενδεχομένως η απάντηση μακροπρόθεσμα – ήδη η μπλοκόσφαιρα ήταν σαφώς πολύ πιο ισορροπημένος χώρος δημόσιου λόγου/πληροφόρησης/διαλόγου από τα καθεστωτικά συγκεντρωτικά ΜΜΕ.[67] Βραχυπρόθεσμα πρέπει να αναπτυχθεί η κριτική στάση – της διεκδίκησης λόγου στις απαγορευμένες ερωτήσεις και στον ισομερή διάλογο.

Χρειάζεται βέβαια επέκταση της ανάλυσης και της θεωρητικής διερεύνησης – αλλά χρειάζεται και πράξη πέρα από τον λόγο. Σε αυτό το πλαίσιο, αυτό το κείμενο και η κυκλοφορία του, είναι μια μορφή πράξης.

[64] Η αναπαράσταση της «κρίσης» από τις εφημερίδες είχε έντονα την σφραγίδα της προστασίας των τραπεζών – η έμφαση εστιάστηκε στα «δημόσια οικονομικά» ακόμα και όταν το έλλειμμα ήταν σε πολύ καλό επίπεδο σε σύγκριση με το ευρωπαϊκό- όπως αναγνώρισε και το περιοδικό economist τον Αύγουστο. Αυτή η μετατόπιση ήταν ιδεολογική. Μια αναλυτική έρευνα για την κάλυψη της «κρίσης» στον τραπεζιτικό τομέα από τα «μεγάλα» ΜΜΕ θα ήταν όντως ενδιαφέρουσα και ίσως αποκαλυπτική.

[65] Οι δημόσιες αντιπαραθέσεις (και οι αναπαραστάσεις τους) στο τέλος του Αυγούστου αξίζει επίσης να μελετηθούν γιατί εκφραζαν και ένα ευρύτερο ρευστό τοπίο όσον αφορά τις οικονομικές και ταξικές αντιπαραθέσεις και ταυτίσεις που εμφανίστηκαν. Υπήρξε προσπάθεια κατασκευής κλίματος «πανικού» και πιέσεων από την πλειοψηφία των ΜΜΕ. Στο κοινωνικό πεδίο όμως οι συνδικαλιστές (και οι εργαζόμενοι) ασκούσαν τις δικές τους πιέσεις με αρκετούς βουλευτές να διαφοροποιούνται από την σκληρή στάση των νεοφιλελεύθερων στην επιτροπή οικονομικών. Στο τέλος πρυτάνευσε ένα είδος συναίνεσης – ίσως αναμενόμενης στα κυπριακά πλαίσια, ίσως και αναμενόμενης λόγω της συγκυρίας. Αξίζει να μελετηθεί το φαινόμενο και γιατί οι αντιστάσεις στις προβολές/υποβολές των ΜΜΕ δεν ήρθαν μόνο από τα αριστερά (όπως θα ανέμενε κάποιος) αλλά από μια ευρύτερη ταξική κουλτούρα που φαίνεται να έχει διάχυτη μορφή στην κοινωνία.

[66] Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συνθήματα αυτού του είδους, ήταν ένα πλακάτ έξω από το προεδρικό στις 18/7 με το σύνθημα «Να φοβάσαι το γιο της πλύστρας».

[67] Είναι στον χώρο των blogs όπου τέθηκαν αρχικά τα περισσότερα απαγορευμένα ερωτήματα. Και σε αυτό τον χώρο υπήρχε όχι μόνο η τεκμηρίωση αλλά και η ανάγκη εξήγησης αφού παρέχεται η δυνατότητα διάλογου.

απόσπασμα από το κείμενο της έρευνας του Αντρέα Παναγιώτου

Τα ΜΜΕ και οι προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης μετά από την έκρηξη στο Μαρί 

http://koinonioloyika.blogspot.com/2011/09/blog-post.html

Ψύχραιμα Νίκο! ή μήπως Νικόλαε;

έσιει κόμα αλλό 16 μήνες όσπου να καβαλλιτζιέψεις...
αν τα καταφέρεις δηλαδή τζιαι εν σου γελάσει ο παπάς...

αλλά επειδή για να εκλεγείς εν κανούν μόνον οι ψήφοι της ακροδεξιάς όσον τζιαι αν εμεγάλωσεν τούτη...
τζιαι εννά χρειαστεί να ψαρέψεις τζιαι που το φιλελεύθερο μη εθνικιστικό κέντρο, αν μη τι άλλον κράτα τα προσχήματα...

διότι θυμίζεις πλέον άλλες εποχές...
τότε αρχές της δεκαετίας του 90 που φορώντας την φουστανελλούδα σου εξιτίμαζες τζιαι απειλούσες δημόσια την Τσουγιοπούλου, πρόεδρο της διοικούσας επιτροπής του πανεπιστημίου Κύπρου

δεν ξεχνώ Νικόλαε...
αλλάσσει ο άδρωπος σιόρ τζιαι πελλάρες...

Περί του πορισματικού διαγγέλματος Πολυβίου

...Το αγχος να απαλλαξει τον στρατο απο ευθυνες. Οπως εκαμε τζαι στις τελευταιες καταθεσεις αγχωθηκε να μας πεισει οτι ο διοικητης του ναυτικου τζαι της μοναδας εν ειχαν ευθυνες για εκκενωση διοτι [ακου να δεις] "δεν ηξεραν για την επικινδυνοτητα του φορτιου".Ο ιδιος ο κυριος Πολυβιου μολις λλια λεπτα πριν ειπεν μας οτι "η επικινδυνοτητα ηταν γνωστη σε ολους" - αλλα τοτε εκατηγοραν την πολιτικη ηγεσια..Δηλαδη ηξερεν [η επρεπε να ξερει] η πολιτικη ηγεσια, αλλα δεν ηξερεν ο στρατος, ουτε ηξερεν η αρμοδια ηγεσια στην μοναδα;..Φοβερον..Σε ποιο λογικο κοσμο αναμενεται να ξερει η πολιτικη ηγεσια για τους κινδυνους ενος φορτιου πυρομαχικων που εν εξερεν ο στρατος; Ποιος ηταν να τα ελεγξει; Οξα εν αρμοδιοι οι πολιτικοι να φυλαουν τα κιβωτια πυρομαχικων; Αμα εγιναν οι εκρηξεις, δηλαδη, επρεπε να δωσει αδεια το τελωνειο να δουν την πυριτιδα; Τζαι τον φερβαρη του 2011 που ηταν να σταλει στην Ελλαδα ποιοι την επιασαν για να την στειλουν; Τζαι γιατι εν επηεν κ. Πολυ;
Αραγε στα αεροπλανα της Ηλιος ηταν αρμοδιοι οι διευθυντες τζαι οι μετοχοι για τον χειρισμο του αεροπλανου που εππεσεν;
Αλλα αμα το αγχος ειναι να αποφυγεις τες ευθυνες του στρατου [γιατι ελειτουργας σαν δικηγορακος περιμενωτας ανταμοιβη, αντι σαν δημοσιος ερευνητης] αντιφασκεις δημοσια νομιζωντας οτι ενταξι να λαλεις πελλαρες χωρις λογικη συνεχεια... 

...το καλο της διαδικασιας εν οντως οτι επειδη ηταν δημοσια, ο καθενας μπορει να εσιει αποψη τζαι να κρινει τον πολυβιου..εσιει μιαν ωρα που θωρω το κειμενο..
φοβερο..επκιερωσαμεν τουτον τον τυπο για τουτην μεροληπτικη εκθεση που λογοκρινει κατα βουληση τεκμηρια; που ωρες ωρες μοιαζει με εκθεση προχειροτητας, αντιφατικων σχολιων ακομα τζαι με βαση τα τεκμηρια, τζαι αστειων διεκδικησεων θεσεων [ειτε για την εξωτερικη πολιτικη, ειτε για την διαχεριση του στρατου] που εν ντροπη για ενα τυπο που θελει να εν σοβαρος...
καλα σιορ Πολυ για την αποφαση για το μαρι, ειτε εσιει δικαιο ο παπακωστας ειτε ο μπισμπικας..ποιος; ινταλως γινεται να το λογοκρινεις [εκτος αν εν καπου που εν το ειδα - παντως ως τωρα εν ειδα ουτε ακουσα τιποτε] τζαι υστερα τσουπ να φταιει ο μη αρμοδιος - ο πολιτικος προεδρος αντι οι αμρμοδιοι;
στο κειμενο υπαρχει μια ενδιαφερουσα χρηση της λεξης "αρμοδιοι"..αμα κοντευκει του στρατου [οπως εκαμε τζαι στο τηλεοπτικο σοου] ξαφνικα οι αρμοδιοτητες εξαφανιζονται , μετατοπιζονται..
ακομα τζαι μια χαριτωμενη δικηγοριστικη ατακα για "δυναμεις αδρανειας" κλπ, γινεται αερατη αμα εσιει να καμει με οτιδηποτε εκτος που τον..προεδρο..
δηλαδη αντιγραγει την θεση του χριστοφια για το "συστημα" τζαι υστερα σαν αχαπαρος για την κοινωνιολογικη εννοια, λαλει μας πρεπει να φταιει ενα ατομο..
εν εσιει συστημα του ενος ατομου, πολυ..
αλλα η κοινωνιολογια της αδρανειας σε εμαρανε..ετσι ο προεδρος επρεπε να ξερει στο προεδρικο, η βουλη απαλλακτηκε με μιαν ακομα μικρο λογοκρισια για την αμελεια της με βαση της εκθεσης της γενικης ελεκτριας..α ναι τζιαμαι ειπεν τους να προσλαβουν τζιαι αλλους..

μασα τα..αλλα οτι εν εγινε εκκενωση παραδεχεται το..
υπαρχει [ετο τζαι ενα νεο στοιχειο που κλειει οριστικα ενα θεμα] ΔΕΝ εγινε ουτε αποψιλωση..με βαση την μαρτυρια που καταθετει.. ο ιωαννιδης του ναυτικου φερεται να ειπεν, τζαι ο πολυς που συμπεριφερεται σαν δικηγορος της οικογενειας ιωαννιδη [τζαι τουτο εν απλα μερος της ευρυτερης ιδιοτελειας της συμπερριφορας του], καταγραφει το..
αρα εν εκοπηκαν τα χορτα, τζαι ηταν αιτια για την εξαπλωση της φωθκιας..
ποιος φταιει αραγε γιατι εν κοφκουνται τα χορτα σε ενα στρατοπεδο με φορτιο επικινδυνοτητας;
ο πολυς εν ειδεν, εν ξερει..
αλλασει θεμα...
υγειαν..τζαι οϊ μονο ενεν εγινε εκκενωση [μαλιστα καποιος το εισηγηθηκε τζαι δεν εισακουστηκε] αλλα υπηρχε τζαι διαταγη για "ανακληση προσωπικου"..
δηλαδη οι μονιμοι [ η ενας] αξωιματικοι/ος της βασης, εζητησαν να ερτουν τζαι αλλοι μεσα αντι να απομακρυνουν οσους ηταν τζιαμαι..ιντα που να πεις κ. πολυ;
δαμαι εν ηταν δυναμεις αδρανειας μπλα μπλα;
κακης διαχειρισης;
οι αρμοδιοι;
οι υψηλα αρμοδιοι του στρατοπεδου;..

αποσπάσματα από λινοπάμπακο
http://sirmastocomputer.blogspot.com/2011/10/blog-post.html

Το «διάγγελμα» Πολυβίου ήταν μια φοβερή παράσταση: Πρόκειται για ακόμα μια έκφανση του μετααποικιακού καθεστώτος εξαίρεσης. Αυτό που έκανε, καμία σχέση έχει με την νομική ως επιστήμη. Ήταν μια καθαρά πολιτική πράξη - μεροληπτική, μεγαλομανής και επιδεικτική ύβρις για τη δημοκρατία. Αν ασκούσε εκτελεστική εξουσία, πραγμα που δεν ισχύει εφόσον το πόρισμα του είναι καθαρά συμβουλευτικού χαρακτήρα και μη δεσμευτικό, θα αποτελούσε αναμφίβολα νόσφιση εξουσίας γιατί με την κατάχρηση που έκανε, έγινε υποκλοπή και αποξένωση των όρων εντολής αλλά και της όποιας επίφασης θέσμιων. Τελικά, ο Πολυβίου έβαλε ακόμα μια μαχαιριά σε ότι απέμεινε από τη δημοκρατία που όλο και χάνει το νόημα της στη χώρα μας.

Χωρίς μέτρο, χωρίς λογική, το «διάγγελμα» Πολυβίου δεν ήταν παρά παράσταση μέθης μιας στιγμιαίας εξουσίας: με όλους τους φακούς στραμμένους πάνω του έδειξε τη γελοιότητα ενός μεγαλοδικηγόρου που τόσο απεγνωσμένα απολαμβάνει τη γεύση στιγμιαίας δόξας ενός σούπερ σταρ. Η παραβίαση των όρων εντολής ήταν τέτοιας έκτασης και ποιοτικά τέτοιων διαστάσεων που παραβίασε, ή καλύτερα βίασε την ολότητα της εντολής που έλαβε από το υπουργικού συμβούλιο.

απόσπασμα από Τριμ
http://thetrim1.blogspot.com/#!/2011/10/blog-post_03.html

...Το πόρισμα Πολυβίου συνιστά εξώφθαλμη παραβίαση των όρων ανάθεσης και των συνταγματικών αυτονόητων. Πρόκειται περί σκόπιμου πορίσματος και συνειδητής προσπάθειας αυτού που το συνέταξε να αποτελέσει “σημείο αναφοράς” ενός εξελισσόμενου πολιτικού πραξικοπήματος. Ο συντάξας ατύχησε σε ότι αφορά τις επιδιώξεις του διότι επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο, πλην όμως αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με την φύση του παιχνιδιού που επέλεξε να υπηρετήσει αλλά και με την αδυναμία του εντός του συγκεκριμένου παιχνιδιού να αναγνωρίσει τα όρια του προσωπικού του ρόλου. Ο υπερβάλλων ζήλος, δηλαδή η μη τήρηση έστω στοιχειωδών προσχημάτων που θα επέτρεπαν στο πόρισμα να διεκδικήσει σοβαρά τον ρόλο καταλύτη Τιμητή των εξελίξεων, έχει καταστεί πλέον το αδύνατο σημείο του πραξικοπηματικού παιχνιδιού. Διότι πολύ απλά το αποκαλύπτει. Πρακτικά, αυτοί που σήμερα προσπαθούν με υπεκφυγές να αποφύγουν να σχολιάσουν το πόρισμα (βασικότερη υπεκφυγή η γελοία επίκληση του ότι ο ίδιος ο Χριστόφιας που το αμφισβητεί το ανέθεσε στον Πολυβίου), στην ουσία αποφεύγουν να σχολιάσουν ότι το πραξικοπηματικό παιχνίδι αυτο-αποκαλύφτηκε. Οσοι μεταξύ αυτών ανήκουν στον στενό πυρήνα αυτού του παιχνιδιού είναι βέβαιον ότι θα συνεχίσουν να παριστάνουν ότι αντιλαμβάνονται το πόρισμα ως θέσφατο, δεν έχουν άλλη επιλογή. Ομως υπάρχουν και οι περιφερειακοί “παίκτες” αυτού του παιχνιδιού, για τους οποίους συνιστά αυτοκαταστροφική επιλογή η εμμονή στη συναινετική αφωνία. Νέτα σκέτα: Το πόρισμα λόγω υπερβάλλοντα ζήλου “κάηκε”, το παιχνίδι αυτο-αποκαλύφτηκε, είναι παντελώς αδύνατο το διαρκές “κρυφτούλι” πίσω από ηθικολογικές επικκλήσεις σχετικές με την ... αποκατάσταση του κύρους του πολιτικού προσωπικού και της δήθεν πολιτικής ισορροπίας. Οι “περιφερειακοί” λοιπόν (τους αποκαλώ έτσι υπό την έννοια ότι ακολούθησαν καιροσκοπικά το παιχνίδι για να κερδίσουν από το “συγκυριακό” των επιπτώσεών του) έχουν επιλογή να διαχωρίσουν ξεκάθαρα την θέση τους. Πως; Μα παύοντας να αντιμετωπίζουν το πόρισμα ως θέσφατο (διότι ήδη κάηκε ως τέτοιο ελέω υπερβάλλοντα ζήλου) και αξιολογώντας το με μάτι επιστημονικό, αντικειμενικό, ουδέτερο. Στην καλύτερη (ή χειρότερη, διαλέγετε και παίρνετε) περίπτωση πλήρως  αποστασιοποιούμενοι από την εμμονή όσων προαναγγέλουν διαρκή πλέον υπονόμευση της κυβέρνησης Χριστόφια μέχρι εξώθησης σε παραίτηση, δηλαδή de facto πραξικόπημα διαρκείας....

απόσπασμα από Αντώνη Σκορδίλη
http://www.truerespect.com.cy/index.php?option=com_content&view=article&id=380:-qq-&catid=38:2010-06-07-19-53-16&Itemid=63