Tuesday, May 17, 2011

τα υπόγεια ρεύματα


Τα υπόγεια ρεύματα της Λευκωσίας αποτελούν ελπίδα για την χώρα. Μέσα στην ρευστότητα του παρόντος τζιαι μέρος της ρευστότητας του κόσμου, έννεν εύκολο ούτε να ερμηνεύσουν ούτε να ερμηνευτούν, ούτε να συγκροτήσουν ούτε να συγκροτηθούν. Αλλά εν τζιαμέ, αμφισβητώντας το αισχρό εμπορευματοποιημένο υπάρχον τζιαι κοντράροντας το κυβερνών εθνικιστικό παρελθόν. Νεολαία ανακατωμένη με το προλεταριάτο των ξένων της παλιάς πόλης τζιαι το προλεταριάτο των Κυπραίων της ομάδας του λαού. Μπορεί να μεν ιξορτώνουν ακόμα να οραματιστούν την στιγμή που το μέλλον, μπορεί να μεν μπορούν ακόμα να φανταστούν την μορφή του αγώνα, το περιεχόμενο της νίκης ή να διανοηθούν τα διακυβεύματα, αλλά ήδη αποτελούν σημαντικό μέρος του τζιαι έστω τζιαι ημι-συνειδητά την μόνην αισιόδοξη νότα της πόλης τζιαι της χώρας.


4 comments:

Disdaimona said...

Τα υπόγεια ρεύματα στα οποία αναφέρεσαι μπορεί να εν όπως τους ανθούς που ακόμα εν ανθίσαν τέλεια μες την έρημο.

Εν πρέπει μόνο να ξεχνούμε, πως ο τόπος μας έσιει τζι αλλα υπόγεια ρεύματα. Ο τόπος μας εν ένας τόπος που εσήκωσε το ανάστημα του ιστορικά τζαι απέναντι στο φασισμό τζαι απέναντι στο ρατσισμό που εν το παραπούλλιν του.
Ξέρουμε με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια, πως το διακύβευμα του μέλλοντος θα ένι πως, το σύστημα θα δείξει χωρίς έλεος τα δόντια του για να κρατηθεί. Τζαι πρεσβεύω πως αποτελεί απλοποίηση να πούμε, πως τα υπόγεια ρεύματα που αναφέρει το ποστ, εν τα μόνα που κουβαλούν έναν αισιόδοξο μήνυμα.
Θέλω να πιστεφκω, πως όταν θα αρχίσει να χάνεται ο έλεγχος, που θα χαθεί, με το ρατσισμό τζαι τες φασιστικές μεθόδους τζαι αντιλήψεις, τούτος ο τόπος, όσος μας έμεινε, θα ξαναυψώσει ανάστημα για να τα αντιμετωπίσει. Τζαι εκτός της παλιάς πόλης.

gregoris said...

"αποτελούν ελπίδα για την χώρα"
είπα, όι την μοναδική ελπίδα

ναι είπα
"την μόνην αισιόδοξη νότα"
αλλά μπορεί να έχω τζιαι λάθος. εν η μόνη που θωρώ πάντως το τελευταίο διάστημα. θα χαρώ πολλά όμως
αν αναφέρεις τζιαι άλλες αισιόδοξες νότες πού άλλα υπόγεια ρεύματα που θωρείς εσύ...

Disdaimona said...

Λέω σύντροφε, πως ήδη έχουμε μπει στην πρώτη φάση πλάγιου τζαι αδήλωτου εκφασισμού της κυπριακής κοινωνίας.
Το κλασικό σχήμα τούτης της φάσης εν το δίπολο άκρα δεξιά - δεξιά τζαι οι μεθόδοι με τους οποίους αυτοί οι χώροι γίνουνται συγκοινωνούντα δοχεία. Η ακρότητα της άκρας που κατεβαίνει στο δρόμο τζαι ασκεί βία, νομιμοποιεί τον πιο "ήπιο" δεξιό λόγο σε πολιτικό επίπεδο.
Οι ελαμίτες ξυλοκοπούν τζαι οι εκλελεγμένη, νόμιμη δεξιά εγκαλεί σε τάξη πηαίνοντας πιο δεξιά που τα δεξιά της. Εκφασισμός της κοινωνίας δεν είναι μόνο η εμφάνιση ακραίων φασιστικών ομάδων. Είναι η αποδοχή των απόψεων της χωρίς τις μεθόδους της από τη νόμιμη δεξιά.

Αρα η αντίσταση στον εκφασισμό της κοινωνίας δεν θα παιχτεί μόνο στο δρόμο. Θα παιχτεί σε ούλλες τες εκφάνσεις του πολιτικού λόγου τζαι της πολιτικής νομιμοποίησης.

Περιμένω πως ένα κομματι σημερινών δημοκρατών τζαι αριστερών θα απορροφηθεί που τη δεξιά ρητορική.

Περιμένω όμως πως έναν άλλο κομμάτι δεν θα απορροφηθεί.
Η δυσκαμψία - ως ελάττωμα - του Κυπραίου να εξελίσσεται τζαι να μετακινείται, έσιει τζαι μια θετική όψη. Πως τούτος ο τόπος, όπως έγραψα, κάποτε ύψωσεν ανάστημα στο φασισμό τζαι τούτον φέρει το μες το πολιτικό του dna.

Τούτον το πολιτικό dna εν το υπόγειο ρεύμα που λαλώ.

Ναι, συμφωνώ για την αισιόδοξη νότα. Τζαι γω βλέπω το έτσι. Ο καθένας που μας χρειάζεται σε τούτον το δρόμο την ελπίδα τζαι τη ζωντάνια έμπρακτα.

gregoris said...

ο δρόμος εν πολλά σημαντικός αλλά σε καμιά περίπτωση το μοναδικό πεδίο.

"Ένα κίνημα μαζικό, δυναμικό και διαθετημένο να ανακόψει την ανοδική πορεία του φασισμού και να αντιμετωπίσει τις φασιστικές δυνάμεις και μέσα στην πολιτεία, και μέσα στην κοινωνία, και στο δημόσιο λόγο και στον δρόμο."

καταληκτική πρόταση της εισήγησης μου στην αντιφασιστική ημερίδα
:)