Η απόρριψη του κουρέματος και άρα της
δανειακής σύμβασης με τη τρόικα από την
κυπριακή βουλή είναι σημαντική. Έχει
τεθεί ένα όριο, έχουν σταλεί μηνύματα
και έχει κερδηθεί κάποιος χρόνος μέσα
από την προσωρινή ανατροπή (στην ουσία
αναστολή) της επιχείρησης “σοκ και
δέος” που δοκίμασαν κύκλοι της ευρωπαϊκής
και ντόπιας αστικής τάξης.
Βέβαια δεν πρέπει να αιθεροβατούμε –
την ηγεμονία του κοινωνικού μπλοκ που
επέβαλε στην βουλή την απόρριψη την
έχει ένα τμήμα της ντόπιας αστικής τάξης
ενώ οι εργατικές και λαϊκές μάζες
παραμένουν εγκλωβισμένες σε μικροαστικά
πατριωτικά ιδεολογήματα.
Όμως πέραν από την απόρριψη την ίδια
που έχει τη σημασία της αλλά και αντίκτυπο
διεθνώς και προς την ΕΕ και προς τα
κινήματα αντίστασης ενάντια στην
λιτότητα, και η διαδικασία της απόρριψης
είχε 3 θετικά στοιχεία που πρέπει να
σημειωθούν
α) τα ταξικά αντανακλαστικά που
εκφράστηκαν τις τελευταίες μέρες με
ένα ιδιότυπο κυπριακό τρόπο στο επίπεδο
της καθημερινότητας
β) το ότι λόγω της άμεσης και δυναμικής
παρέμβασης δυνάμεων εξωκοινοβουλευτικής
αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού
χώρου αρχικά και του ΑΚΕΛ σε δεύτερο
χρόνο η ιδεολογική κατεύθυνση της λαϊκής
διαμαρτυρίας δεν πήρε λαϊκιστική ή
εθνικιστική τροπή και κρατήθηκε σε ένα
γενικό αριστερίζοντα προσανατολισμό
γ) το ότι έχει υπονομευτεί γενικά το
ιδεολόγημα του ευρωπαϊσμού (και ο
μονόδρομος του τροϊκανισμού) και έχει
αποδυναμωθεί και ξεφτιλιστεί ο ΔΗΣΥ
και η κυβέρνηση. Αυτό ανοίγει κάποιες
προοπτικές στην κοινωνία και ίσως
κάποιες έστω μικρές πιθανότητες για
πραγματικά αριστερή στροφή του ΑΚΕΛ ή
έστω ενός σημαντικού μέρους του.
Σε αυτά τα πλαίσια τα συνθήματα του
ακελικού κόσμου ενάντια στο φασισμό
και την πλουτοκρατία ήταν σημαντικά –
ιδιαίτερα αν μετατραπούν και σε πολιτική
πράξη του ΑΚΕΛ το επόμενο διάστημα. Αλλά
και το δικό μας “η εθνική ενότητα είναι
μια απάτη, νόμος είναι το δίκαιο του
εργάτη”.
2 comments:
Αγαπητέ φίλε το πρόβλημα δεν είναι ιδεολογικό όπως τίθεται σε ορισμένες γραμμές του κειμένου, είναι αυστηρά πολιτικό. Τώρα ως προς το ιδεολογικό ο κάθενας μας εξετάζει κάτι μέσα από τον δικό του συνομιλιακό κόσμο (έτσι υποθετικά το σημείο (α) είναι ορθό.) Τώρα ως προς τα υπόλοιπα δύο για το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ είναι απλώς στηριγμένα στην κομματική γραμμή του ΑΚΕΛ (δεν κατά ανάγκη καλό). Έτσι σχολιάζω στο κομματικό κομμάτι: το ΑΚΕΛ έχει ευθύνες τεράστιες όπως και το ΔΗΣΥ αλλά αυτό που έχει εντελώς φανεί αναξιόπιστο είναι το ΑΚΕΛ που και γνώριζε από πριν τις λεπτομέρειες και καμιά αριστερή κοινωνική ιδεολογία δεν κράτησε. Αλλά μέσα από συνθήματα όπως αυτό που αναφέρεται στην πρόταση "Αλλά και το δικό μας “η εθνική ενότητα είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη” απλώς χρησιμοποιούνται για να μαντρώνουν τα πρόβατα στην μάντρα του κομματικού συστήματος. Το πρόβλημα της οικονομίας είναι άκρως πολιτικό δηλ. πρέπει να λάβει υπόψη κανείς κριτήρια όπως η γεωστρατική θέση, οι σχέσεις με την ΕΕ, την Ρωσσία κτλ. και όχι κομματικό "(βλ. επίσης ΦΙΛΕΛ Από τις 23 Νοέμβριου του 2012
Βόμβα Σόιμπλε: Η κυβέρνηση Χριστόφια γνώριζε για το «κούρεμα»
- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-politiki/39/137650/vomva-soimple-i-kyvernisi-christofia-gnorize-gia-to-kourema#sthash.Wo3Wv19D.dpuf)
φυσικά είναι πολιτικό. το ιδεολογικό επηρεάζει όμως τον τρόπο που γίνονται αντιληπτά τα πολιτικά διακυβεύματα.
από τα γραφόμενα σου εικάζω ότι δεν διαβάζεις αυτό το μπλογκ για να μου λες ότι στηρίζοναι τα επιχειρήματα του στη κομματική γραμμή του ακελ.
φυσικά και έχει ευθύνες ο χριστόφιας - τις οποίες όμως εγώ τουλάχιστον έχω επισημάνει με αρκετά συγκεκριμένο τρόπο και από συγκεκριμένη (ταξική) οπτική τα τελευταία 2 χρόνια.
και τέλος το "η εθνική ενότητα είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη" ακριβώς απορρίπτει τη λογική της εθνικής ομοφωνίας, (πατριωτισμού, εθνικής κυριαρχίας κλπ) την οποία επιδιώκουν τα κόμματα και στην οποία καταλήγουν όποτε θέλουν να βλάψουν τους εργαζόμενους.
Post a Comment