Η στάση του ΑΚΕΛιστή στο ταξικό ζήτημα την εποχή μας, 2ο Κείμενο

Σημειώσεις 28 – 27/11/2012

(Πέρσι τα νεκατώματα είχαν δημοσιεύσει ένα απόσπασμα από προσχέδιο εσωκομματικό κείμενο που είχε διαρρεύσει τότε ένας υδραυλικός από την Κεντρική Επιτροπή http://nekatomata.blogspot.com/2012/01/10-1912012.html. Φέτος έχει φτάσει εδώ άλλη μια διαρροή, από ένα σιωφέρη που έκαμνεν το δρομολόγιο Προεδρικό-ΑΚΕΛ-ΠΕΟ.)

Κεφάλαιο: Πάνω από όλα το κράτος μας

Υπο-κεφάλαιο: Το κόμμα των εργαζομένων στην κυβέρνηση

Ενότητα: Η υπεράσπιση της πολιτικής λιτότητας

Υπο-ενότητα: Πως απαντούμε στις κριτικές από τα “αριστερά”

Δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει τίποτε στα αριστερά του ΑΚΕΛ. Ως εκ τούτου ότι φαίνεται ως τέτοιο δεν είναι τέτοιο – εξού και πρέπει να μπαίνει σε εισαγωγικά.

Με τις αριστερίστικες κριτικές ξεμπερδεύουμε σχετικά εύκολα αγνοώντας τις ως μη σοβαρές ή απαξιώνοντας τις ως μηδενιστικές. Με τις μη εμφανώς αριστερίστικες κριτικές επίσης είναι εύκολο το παιχνίδι επειδή μπορούμε να τις παρουσιάζουμε ως στην ουσία δεξιές, απολίτικες ή αντι-ακελικές. Όσες κριτικές όμως δεν εμπίπτουν στις πιο πάνω κατηγορίες χρειάζονται μια πιο σύνθετη αντιμετώπιση πάνω στις εξής κατευθύνσεις.

α) Όταν μας λένε ότι η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ έκοψε 15% τους μισθούς, απαντούμε αν ήταν η δεξιά στην κυβέρνηση θα τους έκοβε 30%.

β) Όταν μας λένε ότι η κυβέρνηση δεν προχώρησε στην φορολόγηση του πλούτου, απαντούμε ότι εμείς θέλουμε αλλά αφού δεν δέχεται η δεξιά τι να κάνουμε;

γ) Όταν μας λένε ότι όλη η αριστερά στην Ευρώπη είναι ενάντια στα μνημόνια εκτός το ΑΚΕΛ, απαντούμε ναι αλλά η Κύπρος είναι ιδιαίτερη περίπτωση – έχουμε ημι-κατοχή, βρετανικές βάσεις, πολλούς μετανάστες και ούτως ή άλλως η κυπριακή αριστερά έχει παράδοση στη συναίνεση.

δ) Όταν μας λένε ότι δεν εφαρμόζουμε αριστερές πολιτικές, μπορούμε να δίνουμε μια ή και περισσότερες από τις πιο κάτω απαντήσεις

(ι) Και ποιοι είστε εσείς ρε που θα μας πείτε τι σημαίνει αριστερή πολιτική; Κρατάτε αριστερόμετρο;

ή

(ιι) Μα δεν βλέπετε ρε σύντροφοι τι γίνεται έξω; οι αστοί δεν μας αφήνουν, τα άλλα κόμματα δεν δέχονται, οι συνθήκες είναι δύσκολες, υπάρχει κρίση.

ή

(ιιι) Και αυτά που κάνουμε είναι ήδη πολλά, δεν ξανάγιναν, θα μας ευγνωμονεί αύριο ο λαός και οι εργαζόμενοι,

ή

(ιιιι) Εμείς είμαστε νούσιμοι όχι εξτρεμιστές, δεν προκαλούμε με ακρότητες κλπ, να μην ισοπεδώνουμε τη συζήτηση κλπ

ε) Όταν μας λένε να αυξήσουμε τον φόρο στα κέρδη των εταιρειών, απαντούμε ότι αυτό είναι εθνική κόκκινη γραμμή (είδατε που έχουμε και το κόκκινο μας;) και δεν θα πλήξουμε την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας ως κέντρο χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. (όμορφη και παράξενη πατρίίίίδα...οσάν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα...κλπ κλπ)

ζ) Όταν μας λένε να κινητοποιήσουμε τους εργαζόμενους των οποίων τα πραγματικά εισοδήματα μειώνονται δραματικά, εμείς απαντούμε ότι δεν μπορούμε να πλήττουμε την οικονομία μας σε αυτή την δύσκολη εποχή της οικονομικής κρίσης γιατί οι πρώτοι που ζημιώνουν όταν πλήττεται η οικονομία είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Δεν υπάρχει πολυτέλεια για εργατική αναταραχή – μόνο για γκαλά ντίνερ χρηματοδοτών υπάρχει κάποια πολυτέλεια και αυτή με το μέτρο.

η) Όταν μας λένε ότι η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 για τους σημερινούς μεσήλικες και στα 71 για τη σημερινή νεολαία είναι απαράδεκτη, απαντούμε ναι έχετε δίκαιο αλλά να μην ξεχνάτε

ι) φταιν οι τράπεζες

ιι) όταν τελειώσουμε με τα μνημόνια θα το ξαναφτιάξουμε

ιιι) εε μεν τους φοάσαι τους νέους, καλά την έχουν

ιιιι) ναι ρε γαμώτο, άσσιημο. Αλλά νταξ τουλάχιστον άμαν έχουν ως τα 71 να δουλέψουν έννεν δυνατόν, κάποια στιγμή εννά φκουν που την ανεργία

θ) Όταν μας λένε ότι οι τραπεζίτες γίνονται υπουργοί και τεχνοκράτες και όχι μόνο δεν διώκονται αλλά δεν δίνουν πίσω σεντ από όσα πήραν, απαντούμε εεε έτσι είναι ο καπιταλισμός.

ι) Όταν μας λένε ε καλά τι κάνετε τότε ενάντια στον καπιταλισμό; απαντούμε πρώτα πρέπει να λύσουμε το εθνικό ζήτημα και να απελευθερώσουμε την κατεχόμενη μας πατρίδα.