Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς μωρό μου

Μια πρώτη ανάγνωση της σύγκρουσης ρατσιστών και αντι-ρατσιστών ψες στην Λάρνακα και των πολιτικών της προεκτάσεων

Κατ’ αρχήν να σημειώσουμε την πολιτικά απαράδεκτη στάση του κράτους και της αστυνομίας να επιτρέψει στην εθνικιστική-ρατσιστική πορεία να πλησιάσει τον χώρο του αντιρατσιστικού φεστιβάλ Rainbow, η οποία συνιστά, αν όχι σκόπιμη προσπάθεια επιβολής μιας λογικής χωροχρονικής συνύπαρξης ρατσιστών και αντι-ρατσιστών, τότε σίγουρα μνημειώδη βλακεία και ανευθυνότητα. Ο αρχηγός της αστυνομίας και ο πολιτικός του προϊστάμενος θα πρέπει να λογοδοτήσουν στην κοινωνία για αυτή τους την πράξη ή οποία υπέθαλψε την συμπλοκή και οδήγησε σε τραυματισμούς και στο μαχαίρωμα τουλάχιστον δυο ατόμων από επιτιθέμενους ρατσιστές.


Το βασικό πολιτικό αποτέλεσμα είναι ότι η εθνικιστική-ρατσιστική πρόκληση δεν πέρασε τελικά! Οι εθνικιστές βρήκαν απέναντι τους καθώς πλησίασαν προς τον χώρο του φεστιβάλ Κύπριους και ξένους αντι-ρατσιστές ενωμένους που όρθωσαν το ανάστημα τους και απάντησαν ότι “δε θα περάσει ο φασισμός”.


Σε ένα δεύτερο επίπεδο η παρουσία του Κουλία όπως και δημοτικού σύμβουλου του ΔΗΣΥ στην εθνικιστική διαδήλωση “κατά των μεταναστών και της Ισλαμοποίησης” και μάλιστα ως επικεφαλής συνιστά σαφέστατη απόπειρα από μερίδα του απορριπτικού πυρήνα αλλά και της δεξιάς να νομιμοποιηθεί εκ νέου η ρατσιστική άκρα δεξιά, η βία της και ως πρακτική και ως απειλή (-να θυμίσουμε την ανακοίνωση των εθνο-φυλετιστών της “Ελληνικής Αντίστασης” όπως οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται μετά την απόφαση για διοργάνωση αντιρατσιστικού φεστιβάλ στην Λάρνακα από πλευράς ΚΙΣΑ. “Θέλουν πόλεμο, θα τον έχουν”.)


Οι εθνικιστές δεν μπορούν πλέον να αυτο-διαχωρίζονται σε “πατριώτες αντι-κατοχικούς” και “εθνο-φυλετιστές, εθνικοσοσιαλιστές”. Ψες παρέλασαν μαζί, έβρισαν μαζί και χτύπησαν μαζί (υπάρχει μάλιστα μαρτυρία και για βίαιη επίθεση του ηγέτη του ΠΑΚ σε μετανάστες στον χώρο της εξέδρας του φεστιβάλ). Πρόκειται για το πολιτικό ξεγύμνωμα του απορριπτικού πυρήνα από κάθε επίφαση πολιτικής ορθότητας ή πολιτικής σοβαρότητας. Πρόκειται για τραμπουκισμό μιας εκδήλωσης παρουσία του Δήμαρχου Λάρνακας και της Αντιπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Κύπρο (σημειώνουμε ότι οι επιτιθέμενοι ρατσιστές απέκοψαν και το ρεύμα της εκδήλωσης Rainbow) Το “τούρτζιοι, προδότες” που φώναζαν σε εμάς (ε/κ, τ/κ και μετανάστες) ήταν αυτό που ένωνε την ρατσιστική παράταξη από τον Κουλία εως το ΕΛΑΜ.


Τέλος αξίζει να μας ανησυχήσει η παραστρατιωτικού τύπου οργάνωση του σκληρού πυρήνα των νεο-φασιστών του ΕΛΑΜ που ήρθε να καθαρίσει μετά. Προφανώς το ΕΛΑΜ αν και όχι επίσημα μέσα στους διοργανωτές, βρισκόταν σε επιφυλακή, κατέβασε αρκετό κόσμο οπλισμένο με μαχαίρια, φωτοβολίδες, πέτρες κλπ και επιχείρησε να σπάσει τον αστυνομικό κλοιό 2 φορές και να χτυπήσει τους εναπομείναντες αντι-ρατσιστές καθώς μαζεύαμε τα υλικά για να αποχωρήσουμε.


Φάλιες, ελευθεριακό δίκτυο

Ο/Η Κυπραία του κόσμου είπε...


Ήμουν τζαμέ εψές αγαπητέ Κυπρολέων. Εθελεν η κόρη μου να την πάρω να βοηθήσει στο Φεστιβάλ μετά που την χαρά που της έδωσεν η συνεισφορά της στο φεστιβάλ της Λευκωσίας την περασμένη Κυριακή. Που ήταν φέτος όμορφο τζε χαλαρό, για πρώτη φορά με πολλούς Κυπραίους, συμπεριλαμβανομένων τουρκοκύπριους. Εκυκλοφόραν πολλύς κόσμος με stickers του accept. Τζε οι μετανάστες χαρούμενοι, άνετοι τζε αληθινοί. Άρεσεν μου που έν είχαν μόνο παραδοσιακά της χώρας τους αλλά επαίξαν τζε rock bands με σύγχρονη μουσική.

Εψές για μένα το πιό συγκινητικό κομμάτι, ήταν που ετραουδήσαν δκυό κοπέλλες. Η πρώτη μια Φιλιπpινέζα γνωστή φυσιογνωμία στην Λευκωσία, σχεδόν μεσίλικας, που ετραούδισεν το "τρένο" της Άννας Βύσση. Τζε αμέσως μετά μιαν νεαρή, εφάνηκεν μου Σριλανκέζα είπεν "το γιασεμί στην πόρτα σου" με την πιό συναρπαστική ερμηνεία που άκουσα.

Μπροστά που την σκηνή εκάθουνταν καμπόσες γεναίτζιες παλαιστίνιες με τα μωρά τους τζε δίπλα μιά παρέα κορούων που τες έξερα, 8-10 χρονών, εβουρούσαν τζε επαίζαν μες στην χαρά. Τούτες εθωρούσα την ώρα που εμπουκάραν πάνω στην σκηνή οι Ελαμίτες με τίς σημαίες ρόπαλα. Οι κορούες τρομοκρατημένες εβουρήσαν τζε εμπήκαν σε ένα κιόσκι για τα αναψυχτικά. Εμπήκα τζε εγώ μαζί τους τζε έκλεισα την πόρτα τζε το παράθυρο, για να τες προστατεύσω που τες πέτρες τζε τες καρέκλες. Μέσα ολοσκότεινα έξω κανονικός πόλεμος.
Η μια η μιτσιά εκράτεν ένα μωρό στην αγκαλιά της που εσπάραζεν στο κλάμα.
«Ποιό εν τούτο το μωρό» ρωτώ την. «Εν ηξέρω» λαλεί μου, «έδωσεν μου το μια μάνα την ώρα που έμπενα. Οι πέτρες εφακούσαν πάνω στο μεταλλικό κιόσκι τζε εχαρκούσουν ότι ήταν σφαίρες. Ήρτεν μου flashback το 74 που εβρέθηκα στην μέση της μάχης του εφεδρικού στο Πραξικόπημα. Το κιόσκι άρκεψεν να σούζετε - εφοήθηκα άμπα τζε γείρει τζε τσιλήσουν τα μωρά τα ψυγεία. άνοιξα την πόρτα τζε εφώναζα "σταματάτε έσιει μωρά" εγύρεψα βοήθεια που αστυνομία ..τίποτε. Εσύναξα τα μωρά κοντά μου τζε εβούρησα μαζί τους τζε έφκαλα τα που το κακό.

'Αμαν εξομακρύναμε έκατσα τα σε μιαν καφετερία. Ήρταν τα γκαρσόνια που πάνω μας να μας φέρουν νερό τζε να μας βοηθήσουν. Που την βουλγαρία είπαν μας. Τα μωρά ετρέμαν σαν τα πουλλούδκια. Θέλω να φύω που τούτην την χώρα ελάλεν η μεγαλύτερη τζε έκλεε.
Όπως εκαθούμασταν επεράσαν που δίπλα μας τα παιδκιά του τουρκοκυπριακού συγκροτήματος με τες κιθάρες τους. Έδειξα τους στα μωρά - εχάρηκα που εφέφκαν σώοι. Τζε συνειδητοποίησα ότι έχω τους μιαν έννοια τους τουρκοκύπριους που έρκουντε ποδά. Εδκιέβασα σήμερα στη εφημερίδα ότι εστήσαν τους καρτέρι τζε εμασιερώσαν το ένα....
……..
Εν θέλω να το μάθουν τα μωρά μου..
…………………………
Καληνύχτα Κεμαλ.