Γενική απεργία στην Ελλάδα

Η Ελλάδα εν καζάνι που βράζει. Οι μνήμες του φοιτητικού κινήματος των καταλήψεων τζιαι των μαζικών εργατικών κινητοποιήσεων για το ασφαλιστικό το 2007 τζιαι της εξέγερσης της νεολαίας το 2008 εν νωπές ακόμα. Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της Ελλάδας.

αναδημοσίευση από ιντυμήντια Αθήνας

Αν ξυπνήσεις μονομιάς, θά ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς…

Αν το φάντασμα της οικονομικής κρίσης πλανιόταν τόσο καιρό πάνω από τα κεφάλια μας, τώρα η σκιά του έρχεται να μας πλακώσει. Εδώ και μήνες κρύβονταν πίσω από αριθμούς και δείκτες: spreads, ομολογιακά δάνεια... Τώρα τα σχέδιά τους είναι ξεκάθαρα. Με πρόσχημα την κρίση της κερδοφορίας τους, οργανώνουν νέα επίθεση στις ζωές μας. Διεθνείς (Ε.Ε και ΔΝΤ) και εγχώριοι (κυβέρνηση, τραπεζίτες, εφοπλιστές και άλλα παράσιτα) τρομοκράτες συνεργάζονται για την καταλήστευσή μας. Αρπάζουν τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς μας, συμπιέζουν προς τα κάτω τον κατώτατο μισθό. Απελευθερώνουν απολύσεις και καταργούν αποζημιώσεις. Κλέβουν συντάξεις, ανεβάζουν συνταξιοδοτικά όρια. Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και προωθούν ελαστικές επισφαλείς και κακοπληρωμένες βρωμοδουλειές. Ονειρεύονται στρατιές ανέργων και υποτιμημένων εργατών που θα κινούν την καπιταλιστική μηχανή χωρίς κόστος, δικαιώματα και απαιτήσεις. Και το ξεζούμισμα μόλις ξεκίνησε! Τα «έκτακτα μέτρα» ήρθαν για να μείνουν και αν δεν σπάσουμε εγκαίρως τον τσαμπουκά των αφεντικών θα περάσουν πάνω από τα πτώματά μας. Αν ισχύει μια για τον λαό, ισχύει χίλιες για τους καπιταληστές: «τρώγοντας έρχεται η όρεξη!». Λεηλατούν τον δημόσιο υπάλληλο,πετάνε στον δρόμο τον ιδιωτικό. Αν περάσουν πάνω από τους ξένους εργάτες, θα περάσουν και πάνω από τους ντόπιους. Το «διαίρει και βασίλευε» στις τάξεις των εκμεταλλευόμενων πάντα ήταν το όπλο των κυρίαρχων.

Μαζί με τις τρομοκρατικές τους βολές ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία, διαχέουν το ψέμα και τον φόβο. Από τη μια, μιλάνε για «δημόσιο χρέος» και «δημοσιονομικό νοικοκύρεμα» λες και ξεχνάμε τα 29 δις που χάρισαν πέρυσι στους τραπεζίτες ή το διαχρονικό τζογάρισμα των ασφαλιστικών ΜΑΣ εισφορών στο Χρηματιστήριό ΤΟΥΣ. Επειδή όμως η απόσπαση της πολυπόθητης κοινωνικής συναίνεσης προσκρούει σε εμπόδια, δεν φτάνει το καρότο. Ρίχνουν στο παιχνίδι και το μαστίγιο. Χιλιάδες ένστολοι κατακλύζουν τις γειτονιές μας, χτυπούν διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ στιγματίζουν και προφυλακίζουν αγωνιζόμενους. Ο φόβος πρέπει να κυριαρχήσει στην κοινωνία και η αντίσταση να φαντάζει αδύνατη. Θέλουν να με πείσουν ότι είμαι μόνος και αδύναμος.

Ήρθε η ώρα να μετατρέψω την οργή σε συνείδηση και την ατομική μου αμφισβήτηση σε συλλογική αντίσταση.

ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΩ

Θα τους πατήσω εκεί που πονάνε. Θα πάψω να τους παρέχω τις «υπηρεσίες» μου. Θα μπλοκάρω την εύρυθμη λειτουργία αποκόμισης κέρδους… πάνω στις πλάτες μου. Θα τους αποδείξω ότι τους είμαι απαραίτητος, όσο κι αν θέλουν να με πείσουν ότι είμαι αναλώσιμος. Θα πάρω μια μικρή εκδίκηση για όσα μου έχουν κάνει μέχρι τώρα και για όσα σχεδιάζουν να εφαρμόσουν εις βάρος μου. Έκτακτα μέτρα σου λένε. Περικοπές επιδομάτων και δώρων, πάγωμα μισθών, φόροι, κι άλλοι φόροι. Σφαγή ολόκληρη σου λέω! Και τα μικρομάγαζα; Κατεβαίνοντας για να πάω απεργία θα προσπαθήσω να πείσω και τον κυρ Παντελή να κλείσει την επιχειρησούλα του γιατί έρχεται και η δική του ώρα!

ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ

Όχι μόνο δεν θα πάω για δουλειά αλλά δεν θα αναγκάσω και κανέναν να δουλέψει για πάρτη μου απόψε. Ούτε ευκαιρία για ψώνια είναι η απεργία ούτε για βιτρινοθεραπεία. Και το βράδυ δεν θα παραγγείλω pizza ή σουβλάκια γιατί ο νεαρός με το παπάκι εργάζεται και σίγουρα δεν το κάνει για την ψυχή της μάνας του. Ούτε η κοπελιά στην καφετέρια γουστάρει να εξυπηρετεί κουρασμένους ή αργόσχολους απεργούς. Την ρώτησε κανείς αν μπορεί ν’ απεργήσει; Ας μαγειρέψω σπίτι με παρέα ή ας προσπαθήσω να οργανώσω μια απεργιακή κουζίνα με συναδέλφους ή γείτονές μου σε μια πλατεία. Θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να μπλοκάρω τηκυκλοφορία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών γιατί πλέον ξέρω πολύ καλά ότι πίσω απ ’αυτά βρίσκονται πολλά εργατικά χέρια και μυαλά που ιδρώνουν!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

Σήμερα δεν θα σκεφτώ μόνο την πάρτη μου. Θα αναζητήσω το χαμένο «εμείς» σ’ αυτήν την κοινωνία. Το συλλογικό των απεργών, των διαδηλωτών, των αγωνιζόμενων. Όχι μόνο θ’ απεργήσω αλλά θα πείσω και τον συνάδελφο να το κάνει γιατί ή μαζί σηκωνόμαστε ή μαζί βουλιάζουμε. Απέναντι στον φόβο της απόλυσης, θα προτάξω το συλλογικό δικαίωμα στην απεργία. Απέναντι στο χαμένο μεροκάματο, προτιμώ το απεργιακό ταμείο στη γειτονιά ή τον χώρο εργασίας. Αν δεν μιλήσω τώρα, θα χάσω πολλά περισσότερα μετά. Παρόλο που δεν γουστάρω καθόλου τους χαρτογιακάδες-επαγγελματίες συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, θα κατέβω στο δρόμο και θα στήσω το δικό μου οδόφραγμα στον οδοστρωτήρα που θέλουν να περάσουν πάνω από τις ζωές μας. Θα ενώσω τη φωνή μου με τις κραυγές μιας διαδήλωσης και θα αποτινάξω τον ατομικό μου φόβο μέσα στους συλλογικούς δρόμους της διεκδίκησης και του αγώνα.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ - ΠΕΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΕΤΡΑ


Απεργιακή Συγκέντρωση-Διαδήλωση: ΤΕΤΑΡΤΗ 5/5, 11.00 π.μ, ΜΟΥΣΕΙΟ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ)

Προσυγκέντρωση στις ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ: 10.30 π.μ, ΦΟΡΜΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΥΜΗΤΤΟΥ

Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου