Για τα πολιτικά παναϋρκα

Κάθε χρόνο οργανώνεται το μεγάλο τζιαι καθιερωμένο πολιτικό παναϋριν της ΕΔΟΝ. Είσιεν λλία χρόνια να πάω τζιαι είπα να πάω φέτος να δω λλίον το σημερινό προφίλ της οργάνωσης τζιαι τα μηνύματα που θέλει να μεταδώσει το κυβερνόν σήμερα κόμμα της αριστεράς. Εδιαφημίσαν ότι ήταν να έσιει δικοινοτικό στέκι τζιαμέ τζιαι είπα τζιαι μιου τ/κ φίλου μου (του Χ) να πάμε μαζί. Έρκεται τζιαι η λύση υποτίθεται οπόταν υπέθεσα λογικά ότι το φεστιβάλ θα εμπορούσεν να αποκτήσει τζιαι επαναπροσεγγιστική διάσταση.

Τρομερή οργάνωση πάντως λαλεί μου ο Χ. Το Τζιε Τε Πε εν θα εμπορούσαν να στήσει κάτι τέθκιον. Σαφέστατα, το ΑΚΕΛ εν μεγάλο τζιαι ιστορικό κόμμα με δυνατότητες κινητοποιήσης που δεν έσιει άλλον ε/κ κόμμα. Τζιαι ούλλα τούτα εστηθήκαν βασικά με εθελοντική εργασία. Ε καλό εννά έσιει τζιαι σημαντικά έσοδα το κόμμα. Μάλλον. Αλλά τζιαι η τιμή ήταν σχετικά χαμηλή. Μαζική απεύθυνση με μια χαμηλά κοστολογημένη πολιτιστική πρόταση. Δαμέ το ζητούμενον έννεν τόσον η οικονομική όσον η πολιτική υπεραξία.

Οπόταν πάμε στη πολιτική σημειολογία. Το ιμπεριαλιστικό ΝΑΤΟ, ο διεθνισμός τζιαι η ενότητα των λαών, οι κινητοποιήσεις της αριστερής νεολαίας, η ομοσπονδιακή λύση που προωθούμεν στο Κυπριακό. Οι αδερφοί μας οι τουρκοκύπριοι μέσα που φωτογραφίες προηγούμενων εκδηλώσεων, άτε τζιαι εκπροσώποι τριων μιτσιών ακροαριστερών οργανώσεων για να μεν λαλεί ο Χ ότι εν ο μόνος τ/κ τζιαμέ. Το Τζιε Τε Πε απών. Βιβλία κλασσικά, μπροστά το “Τι πρέπει να γίνει”, απών όμως “Το κράτος και επανάσταση”. Δίπλα στα περίπτερα νεαροί αντιπρόσωποι κομμουνιστικών κομμάτων που χώρες της Μέσης Ανατολής τζιαι της Λατινικής Αμερικής αλλά τζιαι Ελλάδας, Τουρκίας, Αγγλίας τζιαι Ισπανίας. Το περίπτερο Κούβα Λίμπρε να σερβίρει Μοχίτος...Δίπλα οι τόμοι της Νεολαίας σαν χριστιανικό κειμήλιο πάραδιπλα στες δάδες που περιβάλλουν τες στήλες των ηρώων. Με ποια κριτήρια επιλεγήκαν οι ήρωες άραγε; Οι πλείστοι ήταν ΑΚΕΛικοι, άλλοι εχαρακτηρίζουνταν προοδευτικοί όπως οι θκιο τ/κ δικηγόροι. Άλλοι επεθάναν πολεμώντας τον εισβολέα, άλλοι εδολοφονηθήκαν που την “ΤΜΤ”, την “ΕΟΚΑ Β”, ή που “τους μασκοφόρους του Γρίβα”. Η εικόνα των νεκρών Καβάζογλου – Μισιαούλη σε κεντρικό πλάνο μαζί με τους στίχους τζιαι τες φωτογραφίες των Ανθία – Πιερίδη. Παιχνίδι εντυπωσιασμού, υποβολής του ιστορικού βάρους ως εικονική μεγαλοπρέπεια. “Εν σαν την εκκλησιά το ΑΚΕΛ, εν οι θκιο παλιοί θεσμοί που λειτουργούν παράλληλα τζιαι αποτελεσματικά” λαλεί μου ο Ψ. Τζιαι τζιαμέ που πάει να σε πιάσει η κατάνυξη, να συγκινηθείς τζιαι να δεχτείς το μήνυμα, επιστρέφει απότομα η λογική. Ρε μα τι γίνεται δαμέ; Εν στρατιωτική η ατμόσφαιρα λαλεί μου ο Χ. Τούτοι έννεν πολλά μιτσιοί για κομματική κατήχηση, λαλεί μου τζιαι δείχνει μου κάτι μωρά στη γραμμή να φωνάζουν ποδοσφαιροποιημένα συνθήματα; Τι καταλαμβαίνει ένα δεκάχρονο που τζίνα που το βάλλουν να φωνάζει; Ναι απαντώ εσταμάτησα να πηαίννω στο μνημόσυνο Καβάζογλου-Μισιαούλη γιατί εν αντέχω να βλέπω δεκάχρονα να παρελαύνουν με ταμπούρλα.

Θκιαβάζω την ΕΔΟΝίτικη εφημερίδα, Νεολαία. Τίποτε παραπάνω που τα συνθήματα τζιαι τες ατάκες στα περίπτερα. Ξύλινη γλώσσα, σχετικά συμβατική φρασεολογία, τζιαι απουσία ουσιαστικής πολιτικής πρότασης. Ακούω την ομιλία του Χριστοφίδη. Αντισταθείτε στη πλήρη εμπορευματοποίηση της τέχνης, στην υποκουλτούρα, σε τζίνον, στο άλλον, οργανωθείτε στην παράταξη μπλα μπλα. Σε μια φάση προς το τέλος πετάσσει μας τζιαι την φράση ότι ο σοσιαλισμός έννεν απλά εφικτός αλλά τζιαι αναγκαίος. Μα σοβαρομιλούμεν τωρά; Θέλει τα τζιαι λαλεί τα όξα φεύκουν του; “Εν ενδεικτικό μιας αριστερής τάσης μέσα στην Κεντρική Επιτροπή”, λαλεί μου ο Ψ. Ε τζιαι πούντην τούτη την αριστερή τάση να στήσει ένα περίπτερο τζιαι να λαλεί τζιαι θκιο λόγια για τον σοσιαλισμό καλό; Ίντα που εν τούτο, σύρνουμεν το σύνθημα τζιαι όποιον πάρει ο χάρος; Είσιεν δίκαιο τελικά ο Ψ. Εν ήταν μόνο ο Χριστοφίδης. Εσυνάφερεν τζιαι ο Κυπριανού τζιαι ο Χριστόφιας τον σοσιαλισμό. Οπόταν κάτι πρέπει να υπάρχει τζιαμέ. Εν δυνατόν το σημαίνον να μεν έσιει σημαινόμενον; Μα τζιαι τούτοι ολόκληρον κόμμα, τζιαι μάλιστα κυβερνών να μεν έχουν ένα θεωρητικό κείμενο; Τζίνον το “Η δική μας αντίληψη για τον σοσιαλισμό” χρονολογείται που το 1991. Τέλος πάντων.

Τελιώνει ο Χριστόφκιας τζιαι φκαίνει ο Μαρίνος που τες Πατάτες ντυμένος Χριστόφκιας. “Πρόεδρε έλα δα” λαλεί του στην προσταχτική. Τζιαι καθώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κοντεύκει, λαλεί του“Τελικά μοιάζεις μου”. Πολλά πετυχεμένο το τηλεοπτικό κόλπο. Ετράβησεν την προσοχή του πλήθους. Τούτον το μοτίβο της ανάμιξης της πολιτικής σάτιρας με τες πολιτικές δημόσιες σχέσεις έσιει λλίον τζιαιρό που το δουλεύκει ο Λώρης τζιαι η ομάδα του. Τζιαι εκορυφώθηκεν στο φεστιβάλ της ΕΔΟΝ, με την ταυτόχρονη παρουσία του Προέδρου τζιαι του μιμητή του στην σκηνή. Υπαγωγή της πολιτικής στο θέαμα οξά θεαματική βοήθεια σε μιαν παραπαίουσα πολιτική; Κάτι μου εμύριζεν Μπερλουσκόνι η κατάσταση. Τζιαμέ που η ατάκα προβάλλει πιο αληθινή που το πολιτικό σύνθημα, τζιαμέ που η εικόνα μπαίνει μέσα στην πραγματικότητα τζιαι η πραγματικότητα μέσα στην εικόνα. Εν Τούτιτς τζιαι νάσου τζιαι ο Λώρης, ΑΠΟΕΛ, ΟΜΟΝΟΙΑ, μα τα χίλια(δες) ΕΔΟΝόπουλα. Νεολαίοι περιμένεται να τελιώσουν οι ομιλίες για να μπορείτε να κοντέψετε της σκηνής. Χαμός. Πως εν δυνατόν ένας εξηντάρης να έσιει ακόμα τόσην απήχηση στην νεολαία; Τζιαι τόσην ενέργεια πάνω στη σκηνή; Εν ήμουν μπροστά να ακούσω τα συνθήματα των μιτσιών, αλλά άκουσα τον γάρο το σταρ να λαλεί ότι στη Κύπρο εν θα έρτει κρίση επειδή οι ΕΔΟΝίτες έχουν στύση. Η επικοινωνία του με τους έφηβους πρέπει να αναφέρεται στο σεξ, υποθέτω αλλά καλάν τόσον έμφυλη ατάκα ήβρεν να πει;

Εν μπορώ να πω ότι επέρασα άσσιημα. Ήβρα πολλούς γνωστούς, φίλους, συγγενείς. Φάσεις φάσεις εβαρκούμουν, φάσεις φάσεις ενευρίαζα με την κατάσταση, φάσεις φάσεις ένιωθα αποπνιχτικά με τον πολιτικό υπερκαθορισμό της νύχτας όι τόσον για το περιεχόμενο όσο για την ιεραρχική μορφή του. Είδα το τζιαι σαν μια αντανάκλαση της κυπριακής κοινωνίας ευρύττερα. Οι νεαροί άνδρες με κόκκινα περιβραχιόνια να κάμνουν τους παράγοντες τζιαι οι νεαρές γυναίκες στα ταμεία. Οι τραγουδιστές που την Ελλάδα, ο παλουζές τζιαι η αγγειοπλαστική να αποτελούν την αναφορά στην κυπριακή παράδοση. Εν ωραία να γίνουνται φεστιβάλ, να έρκεται ο κόσμος μαζί. Εν ωραία να έχουν τζιαι πολιτική διάσταση. Αλλά εν ανάγκη να εν τόσο προβλέψιμα, μονόχνωτα τζιαι συστηματοποιημένα;