Εποχές

Κοιτάω ψηλά, ερημιά
μοναχικά πουλάκια πετάνε στον βρώμικο αέρα
χάμω ένα σκαθάρι τριγυρίζει μέσα στα χώματα
θέλει να γνωρίσει τον κόσμο
μια πεταλούδα του χαμογελά ειρωνικά ενώ δίπλα μια σαύρα
αγριοκοιτάζει τα τζιτζίκια που θορυβούν άσκοπα.

Σιωπηλέ διαβάτη αμήχανε
παίζεις νευρικά το παιχνίδι
το μυαλό και το σώμα σου βαδίζουν στα ίδια μονοπάτια
το βλέμμα σου αδιάφορο και νωχελικό
οι στιγμές σου μουντές και άχρωμες.

Μια φωτιά και δυο χαμόγελα
λόγια ψιθυριστά στο χαρτί
και κραυγές που δεν σβήνουν
έξω άνεμος κρύος παγερός
μέσα μια θλίψη γλυκόπικρη.

Γεια σου χαρά σου ήλιε ζεστέ
έλα να χαϊδέψεις το δέρμα
να δροσίσεις την ψυχή και να ξεκουράσεις το μυαλό
ισορροπώντας γαλήνια την σάρκα
και λυτρώνοντας την ιδέα την φευγαλέα.