Αποσπάσματα από το βιβλίο του Πανίκου Δημητριάδη, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο

30/12/2017

…Μερικοί από τους πολιτικούς που στήριζαν πλήρως τους τραπεζίτες εργάζονταν σε εταιρείες που επωφελούνταν άμεσα από την «σύσταση» των κυπριακών τραπεζικών υπηρεσιών στους πλούσιους Ρώσσους πελάτες τους. Άλλοι ήταν στενά συνδεδεμένοι με επιχειρηματίες ανάπτυξης γης και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις. Με τις απανωτές υποβαθμίσεις, οι υπερβολές του τραπεζικού τομέα ήταν πολύ δύσκολο να διατηρηθούν, παρόλη τη στήριξη που έδιναν τα τοπικά μέσα μαζικής επικοινωνίας. Οι υπερασπιστές των τραπεζών χρειάζονταν ένα αποδιοπομπαίο τράγο. Ο Χριστόφιας έγινε εύκολος στόχος, ειδικά μετά την έκρηξη στη ναυτική βάση…

…Οι τραπεζίτες ήθελαν το πάρτυ να συνεχίσει και το ίδιο ήθελαν οι ντιβέλοπερς και οι επιχειρηματίες που επωφελούνταν από τον εύκολο δανεισμό. Τα ΜΜΕ ήταν εξίσου εξαρτημένα από τις τράπεζες για εύκολο δανεισμό και διαφημιστικό εισόδημα, ειδικά μετά που οι οικονομικές συνθήκες άρχισαν να επιδεινώνονται το 2010. Δικηγόροι-πολιτικοί και εκείνοι οι πολιτικοί που ήταν εξαρτημένοι από τους ντιβέλοπερς και τους μεγαλο-επιχειρηματίες είχαν κάθε συμφέρον να διατηρηθεί το στάτους κβο. Αλλά με την Λαϊκή να αδυνατεί να συγκεντρώσει ιδιωτικό κεφάλαιο και να χρειάζεται κρατική στήριξη, το πάρτυ πλησίαζε στο τέλος, παρόλο που αυτό κρατήθηκε κρυφό μέχρι την αλλαγή στη Διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας. Η Τράπεζα Κύπρου ήταν καταδικασμένη και αυτή να ζητήσει διάσωση, παρόλο που δεν θα το αποκάλυπτε μέχρι την Γενική της Συνέλευση τον Ιούνη του 2012. Το πάρτυ έπρεπε να συνεχιστεί για όσο αυτό ήταν δυνατό.

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σσ. 26-27

…………

31/12/2017

Στις ΗΠΑ, οι πολιτικοί που υποστήριζαν τις μεγάλες τράπεζες προωθούσαν την άποψη «ότι είναι καλό για τις μεγάλες τράπεζες είναι καλό για την Αμερική». Στη Κύπρο, πήγαινε ακόμα πιο πέρα από αυτό. Η Τράπεζα Κύπρου – όπως μου είπαν πολλές φορές πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι – είναι η Κύπρος. Το καθήκον του Διοικητή – μου είπε ένας πρώην Διοικητής – ήταν να την προστατέψει «από την υπερβολική ρύθμιση που ήθελε να επιβάλει η Ευρώπη». Τέτοιο ήταν το θράσος της ελίτ που διοικεί την χώρα.

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σ. 199

…………..

31/12/2017

Όταν ο ισολογισμός μιας τράπεζας φτάσει το 20-30% του ΑΕΠ, θεωρείται συστημική. Όταν είναι 200% του ΑΕΠ, δεν είναι απλά συστημική. Έχει τον έλεγχο. Μια ολόκληρη κοινωνία ήταν εντελώς αιχμάλωτη….

…Οι Κύπριοι δικηγόροι-πολιτικοί είχαν καθαρό πλεονέκτημα έναντι άλλων δικηγόρων στην προσέλκυση ρωσικών εταιρειών. Στη μετα-κομμουνιστική Ρωσία, επιτυχία στο επιχειρείν χωρίς πολιτικές διασυνδέσεις ή πολιτική στήριξη αποτελεί πρόκληση, εάν δεν είναι εντελώς αδύνατη. Στη Κύπρο, πολλοί δικηγόροι-πολιτικοί είχαν άμεση σύνδεση με τις τράπεζες. Μερικές από αυτές τις συνδέσεις λεγόταν ότι περιλάμβαναν το να πληρώνουν οι τράπεζες τεράστιες προμήθειες σε δικηγόρους για να συστήσουν πλούσιους Ρώσους καταθέτες (γνωστά ως τέλη συστάσεων)…

…Παρόλο που οι οίκοι αξιολόγησης το έκαναν πλήρως ξεκάθαρο ότι οι τράπεζες συνιστούσαν μια αυξανόμενη ενδεχόμενη υποχρέωση για τα δημόσια οικονομικά της χώρας, την περίοδο 2007-2012, η Βουλή απέφευγε να θέσει διεισδυτικές ερωτήσεις στην Κεντρική Τράπεζα σε σχέση με το πώς αυτά τα ρίσκα τύγχαναν διαχείρισης. Αντίθετα τα κόμματα της αντιπολίτευσης την περίοδο Χριστόφια έστρεφαν την προσοχή μακριά από τις τράπεζες εστιάζοντας τα κοινοβουλευτικά ερωτήματα στην επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών και στις αυξήσεις στις κοινωνικές δαπάνες. Τα ΜΜΕ, που ήταν εξαρτημένα στις τράπεζες από τις διαφημίσεις, υιοθετούσαν την ίδια στάση. Τόσο πολύ μάλιστα, που άρθρα κριτικά προς το ρίσκο που έπαιρναν οι τράπεζες λογοκρίνονταν…  

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σ. 55 και 59.

………

31/12/2017

Οι ευγένειες όμως δεν κράτησαν για πολύ. Ο Αναστασιάδης ήταν θυμωμένος. Θύμωσε επειδή εγώ είχα τάχα επιτρέψει στην PIMCO να φουσκώσει τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών! Ήταν χειρότερο από το να ακούω τους τραπεζίτες σε replay, που ήθελαν όλους να νομίζουν ότι οι τράπεζες τους ήταν υγιείς μέχρι που ήρθε η PIMCO. Οι τραπεζίτες τουλάχιστο προσπαθούσαν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Ο Πρόεδρος δεν έπαιρνε απλά το μέρος των τραπεζιτών, επενέβαινε επίσης στα εσωτερικά ζητήματα της Κεντρικής Τράπεζας.

…Στη Κύπρο όμως, ο μύθος με τις τάχα υπερβάλλουσες κεφαλαιακές ανάγκες συνέχιζε να επαναλαμβάνεται τις βδομάδες και τους μήνες που ακολούθησαν, αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα οι πλείστοι πολιτικοί σιωπηλά αποδέχτηκαν την αλήθεια.   

Προσπαθούσα ακόμα να χωνέψω τα νέα. Ήταν σουρεαλιστικό. Πως μπορούσε κάποιος να συμφωνήσει να φορολογήσει ασφαλισμένες καταθέσεις; Ήταν καν νομικά εφικτό, με δεδομένη την υποχρέωση της κυβέρνησης να προστατέψει τις καταθέσεις κάτω των €100 000; Το τέλος άρχισε να γίνεται πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο…

.. Πως προέκυψε το τέλος; Από ότι φαίνεται, όταν ζητήθηκε από την κυπριακή κυβέρνηση να συγκεντρώσει 6 δις από τραπεζικές καταθέσεις, πλησιάστηκαν μερικοί έμπιστοι Ρώσοι «φίλοι». Το μήνυμα που ήρθε πίσω ήταν ότι οι Ρώσοι ήταν έτοιμοι να συνεισφέρουν για να σωθεί η Κύπρος αλλά όχι πέραν του 10% των καταθέσεων τους. Ένα τέλος 10% στις ανασφάλιστες καταθέσεις όμως δεν θα επαρκούσε. Το έλλειμμα θα καλυπτόταν από ένα μικρότερο τέλος στις ασφαλισμένες καταθέσεις. Ο «ευφάνταστος» τρόπος της κυβέρνησης να πουλήσει αυτή την ιδέα στο ευρύ κοινό ήταν να εισηγηθεί ότι αυτό δεν ήταν περισσότερο από 2 χρόνια επιτόκιο (καθώς τα επιτόκια στη Κύπρο ήταν πολύ ψηλά σε σχέση με την ευρωζώνη). Κανείς όμως, δεν ανέφερε ότι ουσιαστικά φορολογούσαν τους φτωχούς για να προστατέψουν όχι απλά Ρώσους ολιγάρχες αλλά επίσης το επιχειρηματικό μοντέλο από το οποίο έβγαζε τα λεφτά της η ελίτ της Κύπρου. Ούτε το ότι τα ψηλότερα επιτόκια μπορεί να αντανακλούσαν το αυξημένο ρίσκο…

Μετάφραση από: Πανίκος Δημητριάδης, 2017, Ημερολόγιο της Ευρωκρίσης στη Κύπρο σ. 91-93, 99-100

ΔΕΔΕ: Απεργιακά μέτρα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου

	Λευκωσία, 11 Δεκεμβρίου 2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Απεργιακά μέτρα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Η Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΔΕΔΕ αποφάσισε τη λήψη απεργιακών μέτρων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ως απάντηση στην απροθυμία της Διοίκησης του Πανεπιστημίου να εφαρμόσει την συμφωνία που συνομολογήθηκε μεταξύ της συντεχνίας και των Πρυτανικών Αρχών τον περασμένο Ιούνιο. Τα μέλη της συντεχνίας εξουσιοδότησαν το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΔΕ να εξαγγείλει προσεχώς 48η στάση εργασίας σε περίπτωση που η Διοίκηση του Πανεπιστήμιου Κύπρου δεν προχωρήσει άμεσα στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων και στην συνέχιση του διαλόγου με καλή πίστη για τα υπόλοιπα εκκρεμούντα ζητήματα. Τα απεργιακά μέτρα στα οποία θα συμμετέχουν τόσο ερευνητές όσο και διδάσκοντες θα λάβουν χώρα με την αρχή του επόμενου εξαμήνου και θα επηρεάσουν δεκάδες ερευνητικά προγράμματα και δεκάδες προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα σε πολλά τμήματα του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η ΔΕΔΕ είναι παγκύπρια συντεχνία που εκπροσωπεί τους ακαδημαϊκούς, κατόχους διδακτορικού, σε μη οργανικές θέσεις. Η ΔΕΔΕ αριθμεί πολλά μέλη στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, το οποίο καλύπτει μεγάλο μέρος των πάγιων αναγκών του με ωρομίσθιους και ορισμένου χρόνου συμβασιούχους διδακτορικούς ερευνητές και διδάσκοντες. Τα μέλη μας αυτά λαμβάνουν πολύ χαμηλούς μισθούς στη βάση διαδοχικών και διακεκομμένων συμβολαίων. Η απασχόληση τους γίνεται κάτω από ιδιαίτερα επισφαλείς όρους εργασίας, χωρίς θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα όπως άδεια μητρότητας και ιατροφαρμακευτική κάλυψη ή 13ο μισθό, και χωρίς ακαδημαϊκά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα εκπροσώπησης σε συλλογικά σώματα του πανεπιστημίου. Οι προσπάθειες της ΔΕΔΕ να μπει σε ένα δημοκρατικό διάλογο με τις Αρχές του Πανεπιστημίου δεν απόδωσε. Δυστυχώς, ενώ η ιδιότητα μας ως ακαδημαϊκοί θα έπρεπε να είναι αυτονόητη και αναγνωρισμένη στη βάση της συμβολής μας στο ποιοτικό έργο που γίνεται τα τελευταία χρόνια στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, κάτι τέτοιο δεν γίνεται στην πράξη. Απεναντίας, συναντήσαμε την στείρα άρνηση από πλευράς του Πανεπιστημίου να συζητήσει την ουσία των ζητημάτων, να κατανοήσει το ότι η επισφαλής εργασία αντιστρατεύεται και την ποιότητα της έρευνας και της διδασκαλίας και να πάρει μέτρα προς την κατεύθυνση μιας ορθολογικής οργάνωσης του ανθρώπινου του δυναμικού. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ένας Ειδικός Επιστήμονας Διδασκαλίας δεν πληρώνεται καθόλου για την έρευνα που κάνει, παρά το ότι συμβάλλει στη βελτίωση της θέσης του Πανεπιστημίου στις διεθνείς κατατάξεις, και λαμβάνει μόλις το ¼ του μισθού της πιο χαμηλής βαθμίδας ΔΕΠ (Λέκτορας) που έχει τον ίδιο φόρτο διδακτικής εργασίας. Επιπλέον, το Πανεπιστήμιο Κύπρου με αφορμή την οικονομική κρίση επέλεξε να στοχοποιήσει περαιτέρω αυτή την ομάδα χαμηλόμισθων ωρομίσθιων ακαδημαϊκών, παρόλο που τα εισοδήματα της βρίσκονταν στα όρια του διατάγματος του κατώτατου μισθού, αποκόπτοντας σχεδόν το 20% του ετήσιου μισθού της. Ακόμα θεσμοθέτησε κανονισμό στέρησης δικαιώματος διδασκαλίας μετά από 6 εξάμηνα ενάντια σε κάθε κριτήριο ποιότητας και κάθε λογική αξιοκρατίας. Μετά τις δυο διαδοχικές αποκοπές του 2013 και του 2015, ένας διδάσκοντας κάτοχος διδακτορικού που διδάσκει 4 μαθήματα (όσα και ένας ακαδημαϊκός σε οργανική θέση) λαμβάνει σε ετήσια βάση μεικτό μισθό μόλις €9.570. Παράλληλα το Πανεπιστήμιο Κύπρου επιχειρεί να καθιερώσει μεικτούς ετήσιους μισθούς μεταδιδακτορικών ερευνητών της τάξης των €20.000, ποσό που είναι 30% μικρότερο από αυτό προβλέπουν οιυφιστάμενοι κανονισμοί, καθώς και τα Ευρωπαϊκά πρότυπα και οδηγίες.     Η διαπραγμάτευση της ΔΕΔΕ με τις Πρυτανικές Αρχές του Πανεπιστημίου Κύπρου ξεκίνησε το 2016 και τον Ιούνη του 2017 είχαμε καταλήξει σε συμφωνία για 7 σημεία που θα εφαρμόζονταν άμεσα ενώ δεσμευτήκαμε να συνεχίσουμε την διαπραγμάτευση για τα υπόλοιπα ζητήματα. Τα βασικά από τα συμφωνηθέντα περιλαμβάνουν την άρση των αποκοπών στους διδάσκοντες, τον καθορισμό των €25.000 ως ελάχιστο ετήσιο μισθό για μεταδιδακτορικούς ερευνητές, την αύξηση των θέσεων Επισκεπτών ακαδημαϊκών (9 μηνιαίας σύμβασης) για την κάλυψη των πάγιων αναγκών διδασκαλίας αντί ωρομίσθιου προσωπικού, την προκήρυξη θέσεων Εργαστηριακών Επιστημόνων πενταετούς διάρκειας και τη στήριξη όλων των συμβασιούχων ακαδημαϊκών για συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια. Παρά την πάροδο έξι μηνών από τη συμφωνία η Διοίκηση του Πανεπιστημίου Κύπρου δεν έχει προχωρήσει στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων και δεν μπαίνει καν σε διάλογο για τα υπόλοιπα εκκρεμούντα θέματα. Αντίθετα έχει προκηρύξει θέσεις με όρους που παραβιάζουν την συμφωνία μη αφήνοντας μας άλλη επιλογή από την λήψη απεργιακών μέτρων. Ενημερώνουμε την Διοίκηση του Πανεπιστήμιου Κύπρου ότι αυτά τα απεργιακά μέτρα είναι προειδοποιητικά και ότι η μη τήρηση των συμφωνηθέντων όπως και η άρνηση καλόπιστου διαλόγου για τα υπόλοιπα ζητήματα που εκκρεμούν θα οδηγήσουν από μέρους της Συντεχνίας μας σε κλιμάκωση των μέτρων. Οφείλουμε να τονίσουμε ότι το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση προστατεύεται από το σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου καλούμε τους συναδέλφους και συναδέλφισσες, μέλη και μη μέλη της ΔΕΔΕ, χωρίς φόβο για τυχόν συνέπειες στο εργασιακό τους καθεστώς να συμμετάσχουν στην απεργία που αφορά τα αυτονόητα δικαιώματα όλων μας. Ζητούμε από τους φοιτητές μας αλλά και από την κοινωνία ευρύτερα να κατανοήσουν ότι η διοίκηση του πανεπιστημίου είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την εργατική διαφορά και ότι σε αυτήν θα πρέπει να απευθυνθούν για να ζητήσουν εξηγήσεις. Εμείς, ως ακαδημαϊκοί που νοιαζόμαστε και για το μέλλον του ίδιου του πανεπιστημίου, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας για θέσεις εργασίας με μη επισφαλές καθεστώς εργοδότησης και αξιοπρεπείς συνθήκες απασχόλησης σε αυτό τον χώρο.
			Διοικητικό Συμβούλιο Συντεχνίας ΔΕΔΕ