Ποδέμος;

η χρεοκοπία της σοσιαλδημοκρατίας στο σύμπαν της αυταρχικής νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας είναι δεδομένη. αυτό που φαίνεται σήμερα ενδιαφέρον είναι μια κινηματική μεταμοντέρνα διεκδίκηση της κληρονομιάς της ως "δημοκρατία"

"Κερδίζοντας τις εκλογές δεν κερδίζεται, σε καμία περίπτωση, η εξουσία. Γι’ αυτό, στο καθήκον μας για τη διεκδίκηση της δημοκρατίας καλούνται όσοι επιθυμούν να κάνουν την αξιοπρέπεια, που απορρέει από την αποτελεσματική εφαρμογή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυβερνητική προτεραιότητα.

Σήμερα, δυστυχώς, δε φιλοδοξούμε να εξαλειφθεί το Κράτος, να εξαφανιστούν οι φυλακές, ούτε να γίνει η γη παράδεισος. Φιλοδοξούμε να πηγαίνουν όλα τα παιδιά σε δημόσια σχολεία, που θα είναι τα καλύτερα που υπάρχουν· να λαμβάνουν όλοι οι ηλικιωμένοι σύνταξη και να περιθάλπονται στα καλύτερα νοσοκομεία, και όχι αυτά να αποτελούν προνόμιο των πλουσίων· φιλοδοξούμε να μπορεί ο καθένας να φοιτά στο πανεπιστήμιο, ανεξαρτήτως καταγωγής· να μη στερούν από κανέναν τη θέρμανση αν δεν μπορεί να την πληρώσει· να μην μπορεί καμία τράπεζα να αφήσει στο δρόμο μια οικογένεια· φιλοδοξούμε όλος ο κόσμος να δουλεύει υπό αξιοπρεπείς συνθήκες χωρίς να αναγκάζεται να αποδέχεται επαίσχυντους μισθούς ή συνθήκες εργασίας· να μη διώκεται κανείς για τις απόψεις του· να μην είναι η παραγωγή πληροφοριών προνόμιο των πολυεκατομμυριούχων· να μη χρειάζεται να γονατίζει μια χώρα μπροστά σε ξένους κερδοσκόπους. Με λίγα λόγια, φιλοδοξούμε η κοινωνία να είναι σε θέση να παρέχει τις ελάχιστες υλικές προϋποθέσεις για αξιοπρέπεια και ευτυχία.

Αυτοί οι στόχοι, που σήμερα φαίνονται τόσο ριζοσπαστικοί, αντιπροσωπεύουν τη δημοκρατία.

Η διεκδίκηση της δημοκρατίας ως άξονα της πολιτικής πάλης όσων προσβλέπουν σε μια πιο δίκαιη κοινωνία είναι θεμελιώδης. Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να καταστεί αυτό ακριβώς: μια ταπεινή εργαλειοθήκη για τον τρόπο δράσης όσων αγωνίζονται για μια αξιοπρεπή κοινωνία, ένα σύνολο από επιχειρήματα και τεχνικές σε έναν αγώνα ερμηνείας της πραγματικότητας στον οποίο δεν έχει νόημα να αναζητάμε μια ιδεολογία που μας τοποθετεί πάντα αριστερότερα από τους υπολοίπους, αλλά μια ιδεολογία που θα μας επιτρέψει να γίνουμε σημείο αναφοράς και υπέρμαχοι της δημοκρατίας.

Πάμπλο Ιγκλέσιας, Διεκδικώντας τη δημοκρατία, ελληνική έκδοση 2015, Λιβάνης

«Δεν καταστρέφεται η Ευρώπη επειδή υπάρχουν πολίτες που λένε σε ένα δημοψήφισμα ότι δεν συμφωνούν με τις πολιτικές λιτότητας και προσαρμογής της τρόικας και του ΔΝΤ»

«Δεν καταστρέφεται η Ευρώπη επειδή υπάρχουν κυβερνήσεις που έχουν την τόλμη να ρωτήσουν τους πολίτες τους τι σκέπτονται. Αυτό που καταστρέφει την Ευρώπη είναι ο ολοκληρωτισμός των κεφαλαίων, η αλαζονεία της γερμανικής κυβέρνησης. Αυτό που καταστρέφει την Ευρώπη είναι η ανικανότητα κυβερνώντων να υπερασπισθούν τους πολίτες τους. Απευθύνω έκκληση και πάλι από αυτό το σώμα στη σοσιαλιστική ομάδα. Κάντε το βήμα που απαιτείται για τα κοινωνικά δικαιώματα και αφήστε αυτόν τον μεγάλο συνασπισμό που είναι καταραμένος και μας οδηγεί στην καταστροφή. Το να υπερασπισθούμε σήμερα τους Έλληνες και την κυβέρνησή τους, είναι το να υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπεια της Ευρώπης. Οι καιροί αλλάζουν και πολύ σύντομα θα είμαστε εμείς οι πιο δυνατοί». 

Πάμπλο Ιγκλέσιας, ευρωκοινοβούλιο 8/7/2015