Η άρνηση της πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων να αποδεχτούν τους Τουρκοκύπριους

ως κυπριακή πολιτική οντότητα με την οποία θα πρέπει να συνυπάρξουν ισότιμα τζιαι να συναποφασίσουν για το μέλλον της χώρας

ακόμα τζιαι την στιγμή που οι τ/κ εξεγείρονται τζιαι απαιτούν δικαίωμα ύπαρξης

Η ιστορία τούτη εν παλιά. Τζιαι συνιστά την βαθκιάν ουσία του κυπριακού προβλήματος πάνω στην οποία εχτιστήκαν τζιαι χτίζουνται τζιαι αναπαράγουνται οι υπόλοιπες πτυχές του διχοτομικού στάτους κβο. Τζιαι αν δεν ανατραπεί τούτη τη λογική, εν μπορεί ούτε να τερματιστεί η σύγκρουση ούτε να ανατραπεί η υπαρκτή διχοτόμηση.

Βέβαια η ιστορία προχωρά τζιαι οι συνθήκες αλλάσσουν, όμως η άρνηση του σεβασμού της πολιτικής αυτονομίας τζιαι της βούλησης της τ/κ κοινότητας που πλευράς της ε/κ πολιτικής ελίτ τζιαι μιας μεγάλης μειοψηφίας αν όι πλειοψηφίας των ε/κ φαίνεται να αντέχει τζιαι στον χρόνο τζιαι να αναπαράγεται που γενιά σε γενιά. Οι θκιο άξονες πάνω στους οποίους στηρίζεται τούτη η λογική που αντιλαμβάνεται την ε/κ κοινότητα να έσιει ανώττερο δικαίωμα που την τ/κ πάνω στο νησί εν η “μακραίωνη ελληνική ιστορία” τζιαι “η νόμιμη πληθυσμιακή αναλογία” της Κύπρου. Φυσικά τζιαι οι θκιο τούτοι άξονες χρειάζουνται πολλές υποσημειώσεις, αποσιωπήσεις τζιαι επιλεχτικότητα εως αυθαιρεσία στα ιστορικά, γεωγραφικά τζιαι πολιτικά κριτηρία για να σταθούν ως δεδομένοι, αλλά ο κυρίαρχος εθνικιστικός λόγος καταφέρνει μέχρι σήμερα να τους χρησιμοποιεί ως αυταπόδειχτες αλήθκειες που νομιμοποιούν προβληματικές τζιαι εν δυνάμει καταστροφικές πολιτικές.

Πριν το 1974 υπήρχαν ουσιαστικά θκιο λογικές τζιαι θκιο ρητορικές σε σχέση με τούτην την άρνηση των ε/κ να αναγνωρίσουν τους τ/κ ως διαφορετική κυπριακή κοινότητα. Η μια αρνείτουν τους την κυπριακότητα τους – εν Τούρκοι, απομεινάρι παλιών κατακτητών, τζιαι παρείσαχτο στοιχείο σε ένα ελληνικό νησί. Άρα πρέπει να φύουν, να κρύψουν ή να εξαφανιστούν με τον άλφα η βήτα τρόπο που την πολιτική σκηνή της ελληνικής Κύπρου. Η λογική τούτη εκορυφώθηκε με το “ο εχθρός στη θάλασσα” τζιαι οι συνέπειες της ξιθάφκουνται ακόμα που τους ομαδικούς τάφους σήμερα. Η άλλη λογική αρνείτουν τους την τουρκικότητα τους, άρα την συμμετοχή τους σε ένα εθνικό φαντασιακό που το οποίο επροκύπταν πολιτικές προεκτάσεις – κοινοτική οντότητα, συλλογικά δικαιώματα συνταγματικά κατοχυρωμένα, αυτονομία τζιαι αυτοδιοίκηση. Εν λινοπάμπακοι, ελληνορθόδοξοι που αλλαξοπιστήσαν τζιαι θα τους κάμει καλόν η ενσωμάτωση τζιαι η επαναφομοίωση στο ελληνικό σώμα. Να τους δώσουμεν λλίην “πολιτιστική αυτονομία” τζιαι κανεί τους – σιγά σιγά θα το χωνέψουν ότι εν δικοί μας τζιαι θα ενταχθούν πολιτικά, που θα πάει;

Η εξέλιξη της ιστορίας γνωστή – επικράτηση της λογικής του ταξίμ στην τ/κ κοινότητα τζιαι τυφλή στροφή προς την Τουρκία ως η μοναδική σωτηρία. Το σουζούλισμα που έφερεν ο πόλεμος ήταν δυνάμενον – που ποδά εδραίωσεν τον κυπριωτισμό που είσιεν ήδη αρθρωθεί τζιαι έθαψεν οριστικά το πτώμα της ένωσης. Εκωδικοποιήθηκεν τζιαι η φόρμουλα της λύσης – διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Αρθρώθηκεν τζιαι η λογική της επαναπροσέγγισης. Άμαν ήρτεν η ώρα της κρίσης όμως το 2002-2003 ως αποτέλεσμα ενός πρωτοφανούς ξεσηκωμού ενάντια στο ταξίμ που τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους εφάνηκεν τζιαι η απόσταση της θεωρίας που την πράξη τζιαι η διαφορά της ρητορικής που την πολιτική μέσα στην ε/κ κοινότητα. Κυπριωτισμός χωρίς τους Τουρκοκυπρίους στην ουσία εν μισοδότζιει πρόοδος τζιαι μεσοβέζικη στάση. Το 2004 ήταν απλά ο πικρός επίλογος.

Σήμερα πάλε λόγω ενός τ/κ ξησηκωμού υπό διαμόρφωση ξαναφαίνεται στον ορίζοντα μια προοπτική. Έστω τζιαι αν πολλοί τ/κ συντρόφοι μιλούν για την τελευταία κραυγή μιας κοινότητας υπό εξαφάνιση...

“Να φκουν οι ε/κ στους δρόμους να απαιτήσουν την λύση – επανένωση” λαλεί ο αγωνιστής Σ. Ελτζίλ, απευθυνόμενος στες πολιτικές δυνάμεις της λύσης τζιαι ειδικά στην πολιτική δύναμη που είσιεν τζιαι έσιει την ρητορική της “μιας πατρίδας – ένας λαός” των “κοινών αγώνων” κλπ.

- Στου κουφού την πόρτα όσον θέλεις βρόντα, σύντροφε...

....διότι ακόμα τζιαι να θέλουν, εν το τολμούν

ή μάλλον ακόμα τζιαι τζιείνοι που θέλουν,

τζιαι αντιλάμβανουνται την βαθκειάν ουσία των συνθημάτων, την ολότητα τζιαι την συνέπεια τους

φαίνεται να εν λλίοι πνιμένοι στην ευρύττερη αδιαφορία

να θωρούν τους άλλους να βάλλουν το πλαίσιο

τζιαι ο “ένας λαός” της θεωρίας να γίνεται “κατά της διζωνικής δικοινοτικής λύσης”

αντί “κατά της διχοτόμησης” στην πράξη

τζιαι “οι κοινοί αγώνες” της θεωρίας να γίνονται “κατά του ίδιου αντιπάλου” αντί “κοινή δράση, κοινό μέτωπο” στην πράξη

...............................

2 Μαρτίου 2011. Αναμένεται η μεγαλλύττερη κινητοποίηση στην ιστορία της τ/κ κοινότητας...

εμείς – στο ίδιο έργο θεατές...

Σενάριο χωρίς πλοκή της ιστορίας εμπλοκή
αυτά τα χρόνια που χρεώθηκες να ζήσεις
με ποια τραγούδια να σωθείς με ποιους δικούς σου να βρεθείς
και ποιαν αλήθεια τώρα πια να μαρτυρήσεις

όσο για τους υπόλοιπους,

λαλούμεν να συνεχίσουμε την προσπάθεια

παραπάνω για λόγους αξιοπρέπειας πλέον, παρά που κάποιαν κρυφήν ελπίδα...

Θα βρούμε αλλιώτικους ρυθμούς στου τραγουδιού μας τους γκρεμούς

θα περπατήσουμε κι απόψε ακροβάτες
μέσα από λόγια και λυγμούς της εποχής μας τους χρησμούς
θα ξεχωρίσουμε απ' τις οφθαλμαπάτες

Στο ίδιο έργο θεατές  εσύ κι εγώ τραγουδιστές
φανατικοί της πιο φευγάτης εξουσίας
οι ήχοι μας διαδηλωτές και τα στιχάκια εμπρηστές 
αυτό το έργο είναι παιχνίδι φαντασίας

http://platformaenomenikipros.blogspot.com/2011/02/blog-post_27.html

Mevsimi Geldi Artik - Ήρτεν η ώρα

στους αγωνιστές τζιαι στες αγωνίστριες της ΚΤΟΣ που διούν νόημα τζιαι ουσία στες λέξεις
Κύπρος,
συνδικαλισμός,
δασκάλοι

Μαλαματένια λόγια

Μουσική: Μαρκόπουλος
Στίχοι: Ελευθερίου
Τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου , η Λιζέττα Καλημέρη & και ο Δημήτρης Υφαντής

Σε μια ευθεία γραμμή

https://falies3.wordpress.com/2011/02/19/%CE%AD%CE%BE%CF%89-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%AF-%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF/

Έξω όλοι οι στρατοί, ανεξάρτητο νησί. Έξω όλοι οι στρατοί, η Αφροδίτη ζει.

Για την ρατσιστική επίθεση ενάντια σε Παλαιστίνιους μαθητές στη Λάρνακα

θρασύδειλοι τραμπούκοι
120 να επιτίθενται σε 20!!!
πόση ξεφτίλα ρεεεε;

η βρωμιά της κυπριακής κοινωνίας φκαίννει στην επιφάνεια...
η μπόχα του ρατσιστικού εθνικισμού εν ανυπόφορη!
..................................

- Είδα με τα μάτια μου ελληνόφωνους μαθητές να χτυπούν με βάρβαρο και χτηνώδη τρόπο αραβόφωνους μαθητές....

- Είναι το ευρύτερο ρατσιστικό κλίμα που κάποιοι καλλιεργούν έντεχνα που ευθύνεται για τα επεισόδια...

(δηλώσεις του υποδιευθυντή του Λυκείου Βεργίνας στο ΡΙΚ χτες)

τζιαι

...........Το διάχυτο αίσθημα ξενοφοβίας που καλλιεργείται από γνωστούς κύκλους (Οργανώσεις, πολιτικούς, ΜΜΕ) είχε ως αποτέλεσμα τη ρατσιστική επίθεση Eλληνοκύπριων μαθητών εναντίον Παλαιστίνιων συμμαθητών τους στο Λύκειο Βεργίνας, στη Λάρνακα το πρωίο της Τετάρτης. Η αιτία υπήρχε και η αφορμή δόθηκε με τον ξυλοδαρμό αστυνομικού από Παλαιστινίους την περασμένη εβδομάδα, στα γραφεία του τμήματος Ευημερίας.

Όπως προκύπτει από την προκαταρκτική έρευνα της αστυνομίας, αλλά και από τα γεγονότα που καταγράφηκαν, το χθεσινό επεισόδιο στο Λύκειο Βεργίνας ήταν προσχεδιασμένο και οργανωμένο. Μαθητές από άλλα λύκεια μετέβησαν στο Λύκειο Βεργίνας, και εκεί, αφού συνενώθηκαν με τους μαθητές του σχολείου, κινήθηκαν απειλητικά εναντίον των Παλαιστινίων μαθητών, με πρόθεση άσκησης βίας εναντίον τους. Οι Παλαιστίνιοι, στην προσπάθειά τους να προστατευθούν, μπήκαν στα γραφεία των καθηγητών και έκλεισαν την κεντρική είσοδο. Ωστόσο, μερίδα Ελληνοκύπριων μαθητών έσπασε την πόρτα και κάποιοι εισήλθαν στα γραφεία των καθηγητών και συνεπλάκησαν με τους αλλοδαπούς. Από τις συγκρούσεις τραυματίστηκαν ελαφρά επτά άτομα. Πέντε Παλαιστίνιοι, ένας Ελληνοκύπριος τον οποίο χτύπησε αλλοδαπός μαθητής με φλιτζάνι στο κεφάλι, και βοηθός διευθυντής του σχολείου στην προσπάθεια του να περιορίσει τα επεισόδια........

 http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=204714&-V=articles

Δικοινοτική αντι-μιλιταριστική δράση το Σάββατο: Λευκωσία χωρίς στρατούς και οδοφράγματα

αυστηρά ακατάλληλη για εθνικιστές και εχθρούς της επανένωσης
..................................................

Πρωτοβουλία για την αποστρατιωτικοποίηση της εντός των τειχών Λευκωσίας και άνοιγμα του οδοφράγματος Αμμοχώστου (παρά το γήπεδο Ορφέα)

Η Λευκωσία, ιδιαίτερα η εντός των τειχών πόλη, είναι εκεί όπου οι Κύπριοι ζουν στο εγγύτερο προς τη διαχωριστική γραμμή του νησιού σημείο. Συνεπώς, στην Λευκωσία οι ένοπλες δυνάμεις των δύο πλευρών βρίσκονται στη μεγαλύτερη εγγύτητα μεταξύ τους. Αυτή είναι η μόνη περιοχή όπου σε ορισμένα σημεία τον περισσότερο χρόνο δεκαοκτάχρονοι εκτελούν υπηρεσία παραταγμένοι ο ένας απέναντι στον άλλον κατά μήκος του δρόμου που αποτελεί την διαχωριστική γραμμή.

Γι’ αυτό, η αποστρατιωτικοποίηση της Λευκωσίας θα ήταν το πρώτο και σημαντικό βήμα για την αποστρατιωτικοποίηση ολόκληρου του νησιού. Η αποστρατιωτικοποίηση της Λευκωσίας μπορεί επίσης να είναι η αρχή μιας διαδικασίας επανένωσης της πόλης αρχικά και ολόκληρου του νησιού αργότερα. Πέρα όμως από την αξία που έχει ως βήμα ειρήνης και επαναπροσέγγισης από μόνη της, μπορεί να φέρει και ένα καινούργιο σπρώξιμο στην υφιστάμενη διαδικασία των συνομιλιών για την λύση. Η αποστρατιωτικοποίηση της Λευκωσίας μπορεί να είναι το πρώτο χειροπιαστό μέτρο όπου τα «αδύνατα» μετατρέπονται σε «δυνατά»…

Παράλληλα, το άνοιγμα ενός ακόμα σημείου διέλευσης στην ανατολική πλευρά της πόλης, περιοχή στην οποία δεν υπάρχει κανένα σημείο διέλευσης αυτή τη στιγμή, θα μπορούσε και αυτό, με τη σειρά του, να συμβάλει ουσιαστικά στην οικοδόμηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των κοινοτήτων.

Τα ευεργετικά αποτελέσματα του ανοίγματος του οδοφράγματος της Λήδρας στην επαναπροσέγγιση και στην πόλη μας γενικά , είναι πλέον εμφανή σε όλους. Ζητούμε τη συνέχιση και την εμβάθυνση στη διευκόλυνση των δικοινοτικών επαφών και θεωρούμε το άνοιγμα του οδοφράγματος Αμμοχώστου, μεταξύ γηπέδου Ορφέα και Γυμνασίου Παλλουριώτισσας, σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Με αυτό το σκεπτικό καλούμε σε μια κοινή εκδήλωση – κινητοποίηση ένθεν και ένθεν του οδοφράγματος στις 19 του Φεβράρη 2011.

Συγκέντρωση στις 14.30 μέσα στο Πάρκο του Ορφέα / Χρυσαλινιώτισσας.

Πρωτοβουλία «ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ»

Initiative for the demilitarisation of Nicosia within the walls and opening of Famagusta check point (next to Orpheas stadium)

Nicosia, especially the walled-city of Nicosia is where the dividing line of Cyprus and Cypriots has the most proximity. This also means that the armed forces of the two sides have the most proximity to each other in Nicosia. This is the only area where most of the time, in some spots, 18 year old kids are on duty, seeing each other across a road on the dividing line.

That’s why the demilitarization of Nicosia would be the first and an important step for the demilitarization of the whole island. The demilitarization of Nicosia would start the process of reuniting the city first, and then the whole island. Beyond the value it has in itself as a peace and reconciliation step, the demilitarization of Nicosia could also bring a new push towards the existing negotiation process for the solution. The demilitarization of Nicosia could be the first concrete measure where the ‘impossibles’ could be turned into ‘possibilities’…
In parallel, opening one more crossing point in the eastern side of the city, where there is currently none, could also in its turn contribute significantly to the building of trust among the communities.

The beneficial results of the opening of the Ledras Street – Lokmaci check point for rapprochement and for our city in general, are now obvious to everybody. We demand the continuation and the deepening of the facilitation of bi-communal contacts and we consider the opening of the check point of Famagusta, between Orpheas stadium and Pallouriotissa Gymnasium, an important step in this direction.

In this context we call for a common event – mobilisation on both sides of the check point on 19^th February 2011.

Gathering place inside Orpheas’ / Chrysaliniotissa Park, at 14.30.

Initiative “NICOSIA WITHOUT ARMIES AND CHECKPOINTS”

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Τάσος Λειβαδίτης, 1950

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ' απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς εν' άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ' άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν' ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θ' αρχίζουμε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ' αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα νάγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ' ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ' την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν' ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Για μια Λευκωσία χωρίς συρματομπλέγματα, χωρίς σύνορα

κόντρα στους εθνικιστικούς μεγαλο-ιδεατισμούς τζιαι τον πατριαρχικό μιλιταρισμό,
ενάντια στην αθεράπευτη στρατοκαυλία του αντι-ομοσπονδιακού διχοτομισμού 
που ονειρεύκεται Φιλικές Εταιρείες τζιαι Μάρτυρες Στρατιώτες, Εόκες τζιαι ΤΜΤς
τζιαι αναπαράγει την λογική της εθνοτικής σύγκρουσης τζιαι της διαίρεσης
είτε στην καθαρή του μορφή ως ταξίμ βόρεια, είτε στην βρώμικη του μορφή ως πλειοψηφισμός νότια..


............................................
είμαστε στους δρόμους ξανά για μια αποστρατιωτικοποιημένη Λευκωσία...

για μια Λευκωσία χωρίς συρματομπλέγματα, χωρίς σύνορα,
χωρίς τανκς,
χωρίς όπλα,
για μια Λευκωσία χωρίς εχθρότητα...

σε αυτή τη μοιρασμένη πόλη,
να εμπιστευόμαστε, να μπορούμε να εμπιστευτούμε
να πούμε «στοπ!» στο σωβινισμό

είμαστε στους δρόμους για μια αποστρατιωτικοποιημένη Λευκωσία...

χωρίς πλέον αδιέξοδους δρόμους, εκεί πλέον θα παίζουν τα παιδιά...
χωρίς πλέον οι νεαροί να πρέπει να κρατούν σκοπιές πίσω από αμμόσακκους
μερικές φορές τόσο κοντά ο ένας στον άλλο με ένα δρόμο μόνο να τους χωρίζει
βλέποντας ο ένας τον άλλο και μαθαίνοντας να μισούν...

για να ξαναζωντανέψουν τα σπίτια και τα καταστήματα
που είναι τραυματισμένα από σφαίρες και είναι μια ανάμνηση του πολέμου
για να γίνει η νεκρή ζώνη που χωρίζει την Κύπρο ένας χώρος που ενώνει...

είμαστε στους δρόμους για μια αποστρατιωτικοποιημένη Λευκωσία:
- συνάντηση στις 19 Φεβρουαρίου στις 15:00 στο Πάρκο Τσαγλαγιάν
- συνάντηση στις 19 Φεβρουαρίου στις14.30 μέσα στο Πάρκο του Ορφέα / Χρυσαλινιώτισσας
και πορεία προς τα συρματομπλέγματα που χωρίζουν εμάς και την Κύπρο.

αίτημα μας η αποστρατιωτκοποίηση της Λευκωσίας, η αποστρατιωτικοποίηση από όλους τους στρατούς.

ελάτε μαζί μας για γίνει εφικτή μια αποστρατιωτικοποιημένη Λευκωσία και μια επανενωμένη Κύπρος...

askersiz Lefkoşa için bir kez daha sokaktayız...

içinden teller, sınırlar geçmeyen bir Lefkoşa için
içinden tanklar
içinden silah
içinden düşmanlık geçmeyen bir Lefkoşa için…

bu ikiye bölünmüş şehirde
güven için, güvenebilmek için
şovenizme dur demek için!

askersiz Lefkoşa için sokaktayız...

çıkmaz sokaklar olmasın, orda artık çocuklar oynasın
pencereleri kum torbasıyla kapatılmış evlerin arkasından
gençler nöbet tutmasın
bazen sadece bir yolun ayırdığı mevzilerden birbirlerine bakıp
düşmanlığı öğrenmesinler diye...

savaş hatırası kurşun yaralı evler, işyerleri tekrar hayat bulsun
Kıbrıs’ı ayıran ara bölge, Kıbrıs’ı birleştiren mekanlara dönüşebilsin diye…

askersiz Lefkoşa için,
- 19 Şubat 15:00’te Çağlayan Parkı'nda buluşup
- 19 Şubat 14:30'ta Orpheas' / Chrysaliniotissa Parkı'nda buluşup
bizi ve Kıbrıs’ı ikiye bölen yıkılası tel örgülere doğru karşılıklı yürüyoruz.

talebimiz, Lefkoşa’nın tüm askeri birlikleri kapsayarak askersizleştirilmesi.

sen de katıl ki askersiz bir Lefkoşa’yı, birleşik bir Kıbrıs’ı mümkün kılalım...

ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ - ΣΑΒΒΑΤΟ, 12/2/2011

σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα,
θωρακισμένε καιρέ,
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω μωρέ,
μα αυταπάτες πια δεν έχω...

Πλατφόρμα Ε/κ και Τ/κ Εκπαιδευτικών "Ενωμένη Κύπρος Ελληνοκυπριακό Τμήμα
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Μαζί για τη λύση

Σάββατο 12/02/2011 - 11:00 πμ

Λευκωσία - Τέρμα Λήδρας

Ο νέος μαζικός ξεσηκωμός των Τουρκοκυπρίων φέρνει και πάλι δραματικά στο προσκήνιο, για μια ακόμα φορά τη δυνατότητα ανατροπής της διχοτόμησης. Οι μαζικές διαμαρτυρίες των συμπατριωτών μας υπενθυμίζουν τη απελευθερωτική δύναμη που κρύβει η συλλογική δράση ενώ όμως ταυτόχρονα μας ειδοποιούν ότι ο χρόνος επείγει και ότι για όλους μας «η μόνη μας λύση είναι ή λύση».

Η πρόκληση είναι σαφής: δεν πρέπει να αφήσουμε τους Τουρκοκύπριους μόνους στη αντίσταση τους στο «μητρικό εναγκαλισμό» αλλά πρέπει επίσης να αναλάβουμε τη δική μας ευθύνη ζητώντας από τη κοινωνία και την πολιτική ηγεσία να αποβάλουν κάθε αναβλητικότητα.

Οι ταυτόχρονες ειρηνικές και μαζικές κινητοποιήσεις και στις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος μπορούν να δημιουργήσουν και να επιβάλουν κλίμα λύσης. Η διχοτόμηση δεν μπορεί να επιβιώσει αν η κοινωνία την ακυρώνει κάθε μέρα.

http://platformaenomenikipros.blogspot.com/