Tuesday, July 20, 2010

Στις σημαίες που ξέφτισαν

Οι σημαίες κυματίζουν ανάποδα.
Πούναι η πατρίδα;
Πούναι οι ήρωες;
Οι σημαίες έγιναν σκιάχτρα
στα χωράφια των λαών
να τρομάζουν την ελευθερία.
Πούναι η πατρίδα;
πούναι οι ήρωες;

Ερήμωση.
Οι σημαίες σημειώνουν σηψαιμία.

Δώρος Λοϊζου

4 comments:

Anonymous said...

Xronnia polla pouloukke mou.

@>---}-----}---------



emaxoumoun na se text epses re agori je to mob kamni oti theli, ekiriksen apergian, opotan as en je to internetiko text ;)

xxxxxxx

gregoris said...

thanks. nase kala. na ta poumen sintoma pou konta

Disdaimona said...

Αυτό το διάβασα από τις 20 του μήνα που το ανάρτησες και δεν άφησα σχόλιο. Από όλες τις αναλύσεις και τα "περιδιαβατικά" για τις επετείους,αυτό κτύπησε περισσότερο κέντρο.Γι αυτό δεν άφησα σχόλιο.

Πολλές φορές πέντε γραμμές έρχονται σαν δικαίωση, αν έχεις φροντίσει να κάνεις τη διαδρομή που χωρίζει τις αισθήσεις ενός "περίκλειστου" μυαλού κι ενός αθώου.

Είναι κι η ποίηση αλυσοδεμένη στις ψευδαισθήσεις μας...αυτός ήταν κάποτε ο Δώρος Λοϊζου,να σκεφτείς...

gregoris said...

τούτους τους στίχους είχα τους πρωτο-θκιαβάσει στην εφηβεία μου στα 1990ς τότε που οι σημαίες επαίζαν ξανά σε πρώτο πλάνο...
ναι έσιεις δίκαιο για την ποίηση τζιαι τες ψευδαισθήσεις μας δυσδαιμόνα...