Κοιτάζοντας κάποιος σε αξιόπιστα λεξικά τη λέξη «τσαρλατάνος» παίρνει την εξής περιγραφή: «Πρόσωπο που προσποιείται ή ισχυρίζεται ότι έχει περισσότερη γνώση ή προσόντα από αυτά που αντικειμενικά κατέχει». Δε χρειάζεται και ιδιαίτερη αναλυτική ικανότητα ή πνευματική οξυδέρκεια για να καταλήξει κανείς εύκολα ότι στην κυπριακή Bουλή κυριαρχεί ο τσαρλατανισμός και μάλιστα ένας sui generis τσαρλατανισμός επικίνδυνος. Και για του λόγου το αληθές θα περιοριστώ στις τελευταίες μνημονιακές συνεδριάσεις της Βουλής.
Τεκμηρίωση πρώτη: Όλος ο κοινωνικός ιστός στη νότια Ευρώπη ελέω μνημονίων και σκληρής λιτότητας αποδομείται. Αυξάνονται οι αυτοκτονίες, αυξάνεται η ανεργία ανεξέλεγκτα, καταργείται ο οικογενειακός προγραμματισμός, πλην των πλουσίων και φοροφυγάδων, επιταχύνεται η φτωχοποίηση με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. 200 000 κοινοτικοί και ξένοι εργαζόμενοι από τρίτες χώρες αλλά και 40 000 ελληνοκύπριοι άνεργοι. Και αυτοί πιστοί στην αφελή θέση “ότι συνέβηκε στους άλλους δε θα συμβεί σε εμάς”, ψηφίζουν μνημονιακά νομοσχέδια σε νόμους.
Τεκμηρίωση δεύτερη: Το μνημόνιο ζητεί αφαίμαξη της οικονομίας και κοινωνίας σε ένα ποσοστό 7,25% του ΑΕΠ, που αντιστοιχεί περίπου σε πέραν των 1250 εκατομμυρίων ευρώ σε περικοπές μέχρι το 2016 αλλά ταυτόχρονα ζητάει και πλεονάσματα το 2016 ύψους 752 εκατομμυρίων ευρώ (4% του ΑΕΠ). Κάποιος να μας εξηγήσει πώς γίνεται με την αθροιστική μείωση του ΑΕΠ στο 7,25% χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι πολλαπλασιαστές της συρρίκνωσης, σε 4 χρόνια θα έχουμε πετύχει και πλεονάσματα 752 εκατομμυρίων ευρώ την ίδια χρονική περίοδο. Φαίνεται ότι οι τσαρλατάνοι της Βουλής έχουν λύσει το μαθηματικό πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου. Όπως τονίζει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς Χαράλαμπος Γκότσης, αν δεχτούμε για την περίπτωση της Κύπρου το (υπερ) αισιόδοξο σενάριο (αν όχι άπιαστο) για χρέος γύρω στο 120%, δανειστικό επιτόκιο στο 3% και θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης στο ίδιο επίπεδο τότε για να παραμείνει σταθερό το χρέος χρειάζεται πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,6% (παρενθέσεις δικές μου, το δημόσιο χρέος στην καλύτερη περίπτωση εκτιμάται γύρω στο 150%. Ούτε διαχείρισιμο είναι ούτε κουρεύεται λόγω της δανειακής διασύνδεσης κράτους-τραπεζών και άλλων θεσμών). Για την απομείωση του χρέους όπως εξηγεί χρειάζονται ψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα σε μακροχρόνια βάση κάτι χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Αυτοί όμως επιμένουν και ψηφίζουν. Το ΔΝΤ με βάση τα δικά του μοντέλα δημοσιονομικής προσαρμογής θέτει ως όριο το 4,5% του ΑΕΠ στην εφαρμογή περιοριστικής πολιτικής.
Τεκμηρίωση τρίτη: Με το έτσι θέλω λειτουργούν όλοι με την ψευδαίσθηση της βιωσιμότητας του χρέους. Αμφισβητούν ακόμη την Pimco τον μεγαλύτερο διαχειριστή ομολόγων με πορτφόλιο κοντά στα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια αλλά δεν πείθονται. Τα ξέρουν όλα. Κατά παράδοξο τρόπο συμφωνεί μαζί τους και ο νέος Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας που φαίνεται ότι η προτεραιότητά του είναι η περαιτέρω επαγγελματική του ανέλιξη.
Τεκμηρίωση τέταρτη: Ακούστε τους τσαρλατάνους: έχοντας ως πρωταρχικό κριτήριο τη συστημική προϋπόθεση της συλλογικής τους αυτοσυντήρησης. Μία φράξια λέει: «το μνημόνιο και η τρόικα θέλουν να ελέγχουν τον προϋπολογισμό μας, καταργούν την κρατική μας κυριαρχία, αλλά θα ψηφίσουμε θετικά δυστυχώς εδώ που φτάσαμε» ανακράζουν. Άλλη φράξια αναφωνεί: «τα μέτρα εί ναι δυσβάσταχτα κι επώδυνα αλλά για το εθνικό συμφέρον θα τα ψηφίσουμε». Άλλη φράξια των τσαρλατάνων κράζει: « τα μέτρα είναι μονόδρομος και πρέπει να τα ψηφίσουμε». Κοινή συνισταμένη όλων η ψήφιση των νομοσχεδίων. Τα μόνα μέτρα που δεν ψήφισαν; Τη φορολογία για τα πούρα και τα κρασιά καθώς και τη φορολογική προστασία της μεγάλης περιουσίας των πλουτοκρατών.
Τεκμηρίωση πέμπτη: Ψηφίζουν νόμους για το δικαίωμα πρόσβασης στη δημόσια υγεία. Οι νομιμόφρονες πολίτες που πληρώνουν φόρους θα πληρώνουν αλλά δε θα έχουν πρόσβαση. Ενώ αυτοί που δεν πληρώνουν φόρους θα έχουν πρόσβαση. Κατά τα άλλα τους φταίνε οι Τουρκοκύπριοι, οι κοινοτικοί και οι παράνομοι μετανάστες αλλά όχι οι φεουδοκαπιταλιστές φοροφυγάδες εργοδότες και αυτοεργοδοτούμενοι στο νότο. Όπου κατά την εκτίμηση της ευρωπαϊκής επιτροπής 5 δις ευρώ σεργιανίζουν ανεξέλεγκτα στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Τεκμηρίωση έκτη: Το ΔΝΤ τον Μάιο τους εισηγήθηκε να αφήσουν τη Λαϊκή Τράπεζα να πτωχεύσει για να προστατευθεί η υπόλοιπη οικονομία. Αντ΄ αυτού όλοι συμφώνησαν εν μία νυκτί να μας οδηγήσουν σε συλλογική καταστροφή για μια τράπεζα και να μας φέρουν το λογαριασμό στο πιάτο. Και κατόπιν, ελέω ανεργίας, εμείς οι οποίοι συμβάλλαμε στον «έρανο» για τις τράπεζες, πολλών εξ΄ υμών θα μας πουλούν και τα σπίτια μας. Φαίνεται ότι για πολύ καιρό η τράπεζα αυτή καλοτάιζε τους τσαρλατάνους μας.
Τεκμηρίωση έβδομη: Όπως δήλωσε και ο πρώην εκτελεστικός διευθυντής της Pimco Paul McCulley για τις ευρωζωνικές δημοσιονομικές προσαρμογές: «ο μεγαλύτερος ηθικός κίνδυνος είναι ο κίνδυνος της λιτότητας» και συνεχίζει: « όταν κάποιος πάσχει από ανορεξία δεν του επιβάλεις αυστηρότερη δίαιτα». Ούτε αυτό το στοιχειώδες της κοινής λογικής οι τσαρλατάνοι της Βουλής δεν μπορούν να το αντιληφθούν.
Να μας ζήσουν και χρόνια πολλά. Ο σώσων εαυτώ σωθήτω.
