Τι
μπορεί να κρύβουν οι σκληροί δίσκοι των
ηλεκτρονικών υπολογιστών του Ορφανίδη
[Μερικές
εκκρεμότητες του τέως Διοικητή]
Η
πληροφορία ότι ο κ. Ορφανίδης είχε
κατακρατήσει του σκληρούς δίσκους των
υπηρεσιακών του υπολογιστών, είναι και
αστεία, για το επίπεδο το οποίο
αποκαλύπτει, αλλά ίσως να είναι και
αποκαλυπτική για όσα μπορεί να κρύβει
ένας σκληρός δίσκος - λ.χ. πληροφορίες
και στοιχεία επικοινωνίας που να θέλει
κάποιος ή κάποιοι να εξαφανίσουν.
Διότι
το να καταφεύγει ένας τέως Διοικητής
της Κεντρικής σε κάποιας μορφής υφαρπαγή
δημόσιας περιούσιας, είναι παράδοξο.
Τί θα μπορούσε, λοιπόν, να θέλει να
αποφύγει και αποκρύψει;
Αρκετά,
αν κρίνει κάποιος από τα όσα έχουν
διαρρεύσει πρόσφατα, αλλά και τους
προηγούμενους μήνες. Και προφανώς, όπως
λένε πολλοί, αυτά μπορεί να είναι μόνο
η επιφάνεια.
Αρχικά
υπάρχουν τα τρία πρόσφατα σκάνδαλα:
1.
Uniastrum.
Η εξαγορά της ρωσικής τράπεζας το 2009
έγινε, παρά τις εκκλήσεις του υπουργού
οικονομικών, Χ. Σταυράκη και παρά το ότι
εξόφθαλμα η άμεση εξαγορά δεν εξυπηρετούσε
τα κυπριακά συμφέροντα. Το ότι αποκαλύφθηκε
τώρα, ότι η λειτουργία της ρωσικής
τράπεζας χαρακτηριζόταν από διαπλοκή
και ύποπτα δάνεια που στοίχισαν στην
τράπεζα Κύπρου, δείχνει ότι μάλλον
υπήρχαν και αλλά συμφέροντα στην
επείγουσα έγκριση. Προφανώς, θα ήταν
καλά να μην έμενε τεκμήριο σε κάποιο
σκληρό δίσκο.
2.
Η υπόθεση της αγοράς των ελληνικών
ομολόγων είναι
ακόμα πιο κραυγαλέα για την πλημμελή
άσκηση των καθηκόντων του τέως διοικητή
της κεντρικής: φαίνεται να επιβεβαιώνονται,
πλήρως, οι καταγγελίες του ΠΑΣΕΧΑ ότι
μετά από την δήλωση της τράπεζας, το
Δεκέμβριο του 2009 ότι είχε μειώσει την
έκθεση της σε ελληνικά ομόλογα, κάποιοι
- οι καταγγελίες λένε οι κκ. Ηλιάδης και
Καρυδάς - αγόρασαν μαζικά ομόλογα αξίας
2 δις μέχρι τον Απρίλιο. Το ότι υπήρχε
και προμήθεια 5% για την εξαγορά, θέτει
σαφώς ευρύτερα ζητήματα. Αλλά, τίθεται
και τεράστιο θέμα για την αδράνεια του
κ. Ορφανίδη. Άκουσε και αυτός, προφανώς,
τη δήλωση της τράπεζας Κύπρου το Δεκέμβρη
ότι ξεφορτώθηκε τον κύριο όγκο των
ελληνικών ομολόγων. Παρακολουθούσε
αδρανής την διαδικασία των μαζικών
αγορών και μόλις τον Μάρτιο έστειλε μια
γενική επιστολή σε όλες - όχι ειδικά
στην τράπεζα Κύπρου - για τα ελληνικά
ομόλογα. Και ενώ είχε στείλει την έστω
καθυστερημένη και ασαφή επιστολή, δεν
έκανε τίποτα για να εμποδίσει τη συνέχιση
της αγοράς ομολόγων που συνεχίστηκε
μέχρι τον Απρίλιο. Το ότι το συμβούλιο
ειδοποιήθηκε μετά το γεγονός και το ότι
ο ίδιος δεν ζήτησε κάποια έρευνα για το
τί έγινε εκείνο το τετράμηνο είναι όντως
ενδιαφέρον. Υπήρξε εξαπάτηση του κοινού.
Αλλά ίσως για τον τέως, το θέμα της
εξαπάτησης του κοινού ή των μικροεπενδυτών,
να μην ήταν σημαντικό. Το γιατί είναι
ενδιαφέρον. Όπως ενδιαφέρον θα είναι
να τεκμηριωθεί, αν έκανε ο,τιδήποτε όταν
έγιναν καταγγελίες.
3.
Οι συγκρούσεις συμφερόντων του κ. Σαρρή.
Όταν αποκαλύφθηκε ότι ο κ. Σαρρής ήταν
μέλος των Συμβουλίων 8 εταιρειών, ανάμεσα
τους και εταιρείες, οι οποίες είχαν
δάνεια από τη Λαϊκή, ενώ είχε αναλάβει
επικεφαλής της τράπεζας, ένα ιδιαίτερα
επίμαχο σημείο ήταν ότι η εποπτική αρχή
της κεντρικής τράπεζας έθεσε θέμα στον
κ. Ορφανίδη, ο οποίος το άφησε να περάσει
στέλνοντας μια τυπική επιστολή στην
οποία δεν πήρε απάντηση – και δεν έκανε
τίποτα για τους επόμενους μήνες. Προφανώς,
σχόλια ή αλλά στοιχεία για το θέμα, θα
ήταν ενδιαφέροντα.
Πέρα,
όμως, από αυτά υπάρχουν και άλλες
εκκρεμότητες:
1.
Αξίζει λ.χ. να δημοσιοποιηθούν τα
οποιαδήποτε στοιχεία για τη θέση
του διοικητή στη διευκόλυνση των τραπεζών
να πάρουν τα 2.3 δις από την ευρωπαϊκή
κεντρική τράπεζα το 2009 –
και πως έδρασε (ή δεν έδρασε) όταν οι
τράπεζες διέθεσαν αυτό το πόσο με
απαγορευτικά υψηλό επιτόκιο στην
κυπριακή αγορά – και έτσι διέθεσαν το
απόθεμα στην ελληνική επέκταση σε δάνεια
και ομόλογα. Γιατί δεν παρενέβη;
2.
Επειδή είχε δημοσιοποιηθεί ότι ο
ίδιος είχε ζητήσει να πουληθεί μέρος
του χρυσού της κεντρικής για να
αντιμετωπιστεί η κρίση,
όταν ήταν πρόεδρος ο Τ. Παπαδόπουλος
και μετά αρνήθηκε κάθε συζήτηση του
θέματος, όταν εκλεγηκε ο Χριστόφιας, θα
ήταν επίσης ενδιαφέρον να μάθει κάποιος
το τί λένε τα αρχεία – αν έχει απομείνει
κάτι.
Το
κλίμα στην οικονομία
[
η συνέντευξη Σιαρλή και η ρωσική στήριξη
στις Τράπεζες]
Στην
συνέντευξή του, ο Σιαρλή φάνηκε να
επιβεβαιώνει ότι οι πιέσεις, οι οποίες
προέκυψαν στην αρχή του καλοκαιριού με
τις τράπεζες να ζητούν βοήθεια από το
κράτος και την υποβάθμιση από τους Fitch
είχαν υποχωρήσει. Τότε, η κυβέρνηση
βρέθηκε σε δύσκολη θέση, καθώς η ρουτίνα
της ανανέωσης βραχυπρόθεσμων δανείων
μετατράπηκε σε ανοικτό ζήτημα, αφού οι
κυπριακές τράπεζες φαίνονται να έχουν
ανάγκη τα κεφάλαια τους, ενώ δεν υπήρχε
και δυσκολία στο εξωτερικό λόγω της
νέας υποτροπής της κρίσης στην ευρωζώνη.
Σε εκείνο το κλίμα, η συμμαχία των τοπικών
νεοφιλελεύθερων με τους εργοδότες
προσπάθησε, με πρώτο τον Πολίτη, να
καλλιεργήσει ένα κλίμα υστερίας για
στάση πληρωμών, ώστε να πιεστεί η
κυβέρνηση να αποδεχτεί τους όρους της
Τρόικας. Ο Σιαρλή επιβεβαίωσε ότι το
ζήτημα της ανανέωσης των χρεογράφων
είχε διευθετηθεί, ενώ έθεσε ως ρεαλιστικό
στόχο των μέτρων που προτίθεται να πάρει
η κυβέρνηση τον περιορισμό του ελλείμματος
στο 3.5% - κάτι το οποίο είναι μέσα στα
ευρωπαϊκά πλαίσια. Υπενθυμίζεται ότι
και εδώ υπήρχαν έντονες πιέσεις για
μέτρα εναντίον των εργαζόμενων στο
δημόσιο, με την δικαιολογία ότι έπρεπε
να διατηρηθεί το έλλειμμα στο 2.5% - την
στιγμή που στις περισσότερες ευρωπαϊκές
χώρες, ακόμα και στις χώρες με μνημόνιο,
το έλλειμμα είναι πάνω από 4 -5%.
Το
δεύτερο ενδιαφέρον δεδομένο της
εβδομάδας, ήταν η ανάλυση του Φιλελευθέρου
για την κατάσταση των καταθέσεων. Σύμφωνα
με την ανάλυση, τους τελευταίους μήνες
υπάρχει μια αύξηση της απόσυρσης
καταθέσεων ή δανείων εκ μέρους Κυπρίων
πολιτών – με αυτό το ρυθμό καταγράφεται
για πρώτη φορά ανισορροπία με τις
καταθέσεις. Η διάφορα, ωστόσο,
αποσύρσεων-δανείων και καταθέσεων
γεφυρώνεται από τη ροή ρωσικών καταθέσεων.
Προφανώς, η ρωσική ροή στηρίζει, ήδη,
την κυπριακή οικονομία, όπως και ο
ανάλογος τουρισμός.