Οι κινητοποιήσεις για την ειρήνη και η προοπτική της επανένωσης της χώρας

Διανύουμε το δεύτερο χρόνο των συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ και διαφαίνεται ξανά στον ορίζοντα προοπτική κατάληξης σε κάποιου είδους συμφωνία, είτε συνολικής είτε μερικής, που αναμένεται να σηματοδοτήσει το πέρασμα σε ένα καινούργιο στάδιο στη διαδικασία της επανένωσης που άρχισε το 2003 με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων. Δεν είναι ξεκάθαρο αν πάμε ή όχι για συνολική επίλυση του προβλήματος και οι μεταβλητές είναι πολλές για να γίνουν αξιόπιστες προβλέψεις. Το γεγονός ότι το σκηνικό δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα όμως είναι ενδεικτικό των υφιστάμενων ισορροπιών ανάμεσα στις επανενωτικές και στις διχοτομικές δυνάμεις μέσα στην κοινωνία. Καθώς οι συνομιλίες θα κορυφωθούν στους επόμενους μήνες, αναμένεται να χαρακτηριστούν και από οξυμένη αντιπαράθεση μέσα από την οποία θα επιβληθούν οι όροι της νέας κατάστασης – είτε του αδιεξόδου είτε της συμφωνίας.

Η μακροχρόνια διαίρεση της χώρας έχει ενδυναμώσει τη λογική του διαχωρισμού ανάμεσα στις δυο κοινότητες. Υπάρχει και στον νότο μια σημαντική μειοψηφία που αναδεικνύεται και μέσα από έρευνες ότι πιστεύει στο στάτους κβο και στη λύση δυο κρατών. Αυτό το γεγονός πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να κατανοήσουμε ότι έχουμε τους Ε/κ διχοτομιστές απέναντι μας και η σύγκρουση μας μαζί τους είναι αναπόφευκτη, αν προχωρήσουμε σε συμφωνία επανένωσης της χώρας. Ήδη διεξάγεται ένας υπόγειος πόλεμος νοηματόδησης στα μέσα ενημέρωσης και ένας σημειολογικός πόλεμος στους δημόσιους χώρους. Αυτό είναι ενδεικτικό από το πώς παρουσιάζεται η είδηση, πώς ερμηνευόνται και πώς σχολιάζονται οι δηλώσεις ,από το πώς αναλύεται η επικαιρότητα στα ΜΜΕ, στο διαδίχτυο, στα συνθήματα στους τοίχους των πόλεων. Από τη μια οι δυνάμεις της εθνοτικής σύγκρουσης και του διχοτομικού στάτους κβο και από την άλλη οι δυνάμεις της συμφιλίωσης και της επανένωσης. Ο πολυδιάστατος αυτός πόλεμος θα ενταθεί και θα υπερκαθορίσει την πολιτική ταύτοτητα των ε/κ με παράμοιο τρόπο που έγινε το 2004.

Το θέμα είναι ο βαθμός ετοιμότητας και η αποτελεσματικότητα μας στην δημόσια έκφραση της θέση μας και οι πολιτικές και ιδεολογικές συμμαχίες που χρειάζονται για να συγκροτηθεί το νέο ιστορικό μπλοκ που θα πάρει την κοινωνία μπροστά μέσα από την συμφωνία για την επανένωση. Η μάχη για τη κατάκτηση της δημόσιας σφαίρας είναι αποφασιστικής σημασίας. Και έχοντας ως δεδομένο την εθνικιστική κλίση τόσο των δημοσιογράφων όσο και των αφεντικών τους αυτή η μάχη είναι άνιση και δύσκολη. Εδώ έγκειται και η σημασία των κινητοποιήσεων. Η παρουσία μας στον δρόμο είναι αυτή που μπορεί να αναγκάσει τα ΜΜΕ να μας προβάλουν, να μας πάρουν στα σοβαρά και εν τέλει να συζητήσουν αυτά που έχουμε να πούμε. Πρέπει να αποδείξουμε εκ νέου ότι οι δυνάμεις της επανένωσης αποτελούμε εν δυνάμει πλειοψηφικό ρεύμα. Όχι επειδή αναμένεται απλά να ακολουθήσουμε παθητικά τη ρεαλιστική στάση των δυο μεγάλων ε/κ κομμάτων, αλλά επειδή ο ρεαλισμός των δυο μεγάλων κομμάτων αποτελεί έκφραση της κοινωνικά πλειοψηφικής θέσης της συμφιλίωσης και της επανένωσης.

Δεν πρέπει να υποτιμούμε ποτέ τη δύναμη που έχει η φωνή του κόσμου στο δρόμο. Οι κινητοποιήσεις μπορούν όχι απλά να ασκήσουν πίεση στους ηγέτες, αλλά να τους σπρώξουν προς συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Οι κινητοποιήσεις των συμπατριωτών μας τ/κ κατάφεραν να ανατρέψουν τη λογική του διαχωρισμού και την θέση της διχοτόμησης, μια στάση που η πολιτική τους ελίτ είχε καταφέρει να επιβάλει για ολόκληρο το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Ας μιμηθούμε το παράδειγμα τους και ας εντείνουμε τις κινητοποίησεις μας με όσο το δυνατόν περισσότερη συμμετοχή. Την 1η και τη 2η Σεπτεμβρίου διοργανώνονται δυο δικοινοτικές εκδηλώσεις για την γιορτή της ειρήνης. Η πρώτη από την Πλατφόρμα της Ειρήνης (συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας στις 18.00 και πορεία στο Λήδρα Πάλας) και η δέυτερη από την ΠΕΟ και την Ντεβίς, στις 18.30 στο γήπεδο του Ορφέα. Συμμετέχουμε για να δώσουμε το μήνυμα ότι αγωνιζόμαστε για την ειρήνη, ότι διεκδικούμε την επανένωση.

Γρηγόρης Ιωάννου

Διεκδικούμε την επανένωση

Ας παλέψουμε για την ειρήνη και για μια επανενωμένη Κύπρο!

Η εκμετάλλευση και η βία, η οποία ασκείται από τον ιμπεριαλισμό, αυξάνει την οικονομική, πολιτική και κοινωνική ανισότητα μεταξύ ατόμων και χωρών. Όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου, η Μέση Ανατολή, όπου ζούμε και εμείς, αντιμετωπίζει πολέμους και σφαγές. Οι σφαγές εναντίον του ιρακινού λαού και των Παλαιστινίων συνεχίζονται. Καθημερινά, δεκάδες παιδιά, γυναίκες και άμαχοι σκοτώνονται. Ο ιμπεριαλισμός των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους εγκληματεί χωρίς να διστάζει, έτσι ώστε να έχει τον έλεγχο των πετρελαϊκών αποθεμάτων και να ισχυροποιεί συμφέροντά του στην περιοχή. Ομοίως, η μάχη στον Καύκασο είναι μια μάχη για τις πηγές ενέργειας αλλά και της διανομής της.
Η παγκόσμια Μέρα Ειρήνης είναι η μέρα, κατά την οποία οι άνθρωποι όλων των κοινοτήτων υψώνουν τη φωνή τους για την ειρήνη, αφού ο κόσμος έχει μετατραπεί σε μια κόλαση πολέμου. Δυστυχώς, όλοι οι Κύπριοι έχουν υποφέρει από τους πολέμους. Το πρόσφατο παρελθόν μας έχει δείξει το απάνθρωπο πρόσωπο του πολέμου και το συνεπακόλουθο πένθος. Το αποτέλεσμα αυτής της αβάστακτης βίας ενάντια σε γυναίκες, παιδιά και αμάχους έχει πρόσφατα γίνει πιο γνωστό. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν διαιρέσει την Κύπρο με βάση την εθνική ταυτότητα, προκαλώντας ρατσισμό και σωβινισμό. Η μάχη μεταξύ των κοινοτήτων δεν μας έδωσε τίποτε άλλο εκτός από αίμα, δάκρυα και πένθος και κατά συνέπεια η χώρα διαιρέθηκε.

Η κατάρα των πολέμων, ο ρατσισμός και ο σωβινισμός μπορεί να μην είναι το τέλος αυτών που μπορούν να κάνουν οι ιμπεριαλιστές. Αυτός είναι ο λόγος που εμείς πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την ειρήνη. Η αποφασιστικότητά μας πρέπει να μεταφραστεί σε συγκεκριμένο αγώνα μέσα στον οποίο δεν πρέπει να υπάρχουν τα ‘ναι μεν αλλά’. Ο δρόμος για την ειρήνη στην Κύπρο είναι ο κοινός αγώνας όλων των εθνοτήτων οι οποίες απαρτίζουν τον Κυπριακό λαό για μια ενωμένη Κύπρο. Αυτοί οι οποίοι λεν ότι ‘και εμείς επίσης θέλουμε ειρήνη, αλλά’ είναι αυτοί οι οποίοι δραπετεύουν από τον κοινό αγώνα και απλώς θέλουν να τους βλέπουν οι άλλοι ως ειρηνιστές. Είναι αυτοί οι οποίοι δεν θέλουν αλλαγή στη σημερινή κατάσταση και θέλουν να τη συνεχίσουν. Μάλιστα, υποφέρουν από τη διαδικασία της ειρήνης, καθώς είναι αναγκασμένοι να κυκλοφορούν με τη μάσκα της.

Εμείς, οι οποίοι υπογράφουμε τη διακήρυξη, έχουμε ως στόχο μας την ειρήνη και την επανένωση της Κύπρου. Είμαστε αποφασισμένοι να δείξουμε την δέσμευσή μας, γι’ αυτό και την 1η του Σεπτέμβρη 2009, θα συναντηθούμε στην Πλατεία Ελευθερίας στο νότιο μέρος της Λευκωσίας, στις 18.00 η ώρα και στο Kugulu Park την ίδια ώρα και θα βαδίσουμε προς το Λήδρα Πάλας. Θα διακηρύξουμε τη θέληση μας για ειρήνη και επανένωση της Κύπρου. Γι’ αυτό το λόγο, καλούμε τους Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους,Αρμένιους, Μαρωνίτες και Λατίνους – όλους τους Κύπριους - σε ένα κοινό αγώνα για ειρήνη και επανένωση της χώρας μας.

Ζήτω η ειρήνη και ο κοινός αγώνας για μια επανενωμένη Κύπρο!
Ζήτω η ειρήνη!



Kıbrıs Barış Platformu / Πλατφόρμα Ειρήνης Κύπρου / Cyprus Peace Platform
Kıbrıs Türk Öğretmenler Sendikası (KTÖS), Kıbrıs Türk Orta Eğitim Öğretmenler Sendikası (KTOEÖS), Kıbrıs Türk Hekimleri Sendikası (Tıp-İş), Doğu Akdeniz Üniversitesi Birlik ve Dayanışma Sendikası (Daü-Bir-Sen), Gümrük Çalışanları Sendikası (GÜÇ-SEN) Toplumcu Demokrasi Partisi (TDP), Birleşik
Πλατφόρμα Εκπαιδευτικών Ενωμένη Κύπρος, Εργατική Δημοκρατία, Όμιλος Ιστορικού Διαλόγου και Έρευνας, Νεολαία ενάντια στον Εθνικισμό, Συμφιλίωση.

Δικοινοτική πορεία 1ης Σεπετεμβρίου. Βαδίζουμε για ειρήνη και λύση.

Το απόγευμα της 1ης Σεπτεμβρίου που είναι η παγκόσμια μέρα ειρήνης η δικοινοτική Πλατφόρμα της Ειρήνης διοργανώνει δικοινοτική εκδήλωση στο Λήδρα Πάλας. Οι τ/κ θα συγκεντρωθούν στο Πάρκο Κοουλού και οι ε/κ στην Πλατεία Ελευθερίας και θα πορευτούμε παράλληλα και ταυτόχρονα προς το Λήδρα Πάλας. Εκεί μέσα στην νεκρή ζώνη θα συναντηθούμε και θα ενώσουμε τις φωνές μας για την επίτευξη της ειρήνης στην Κύπρο. Θα ακολουθήσει συναυλία από ε/κ και τ/κ μουσικά σχήματα.

Είναι η δεύτερη χρονιά που πραγματοποιείται αυτή η δικοινοτική εκδήλωση. Φέτος αναμένουμε η εκδήλωση να είναι μαζικότερη έτσι ώστε να στείλουμε το μήνυμα στους ηγέτες των δυο κοινοτήτων ότι ο κυπριακός λαός επιθυμεί και αγωνίζεται για την ειρήνη. Να ασκήσουμε πίεση στους ηγέτες μας για να προχωρήσουν επιτέλους σε συμφωνία που θα τερματίζει την διαίρεση του νησιού.

Δικοινοτική πορεία ειρήνης την 1η Σεπτεμβρίου. Να είμαστε όλοι εκεί!

Εμπρησμός στο βιβλιοπωλείο “Φως” στη βόρεια Λευκωσία

Ξημερώματα Δευτέρας (9/8/09) άγνωστοι πυρπόλησαν το βιβλιοπωλείο Ισικιταπί (Φως) στη βόρεια Λευκωσία. Το εντός των τειχών βιβλιοπωλείο αυτό, εμπορεύται πληθώρα κριτικών εκδόσεων που δεν κυκλοφορούν σε άλλα βιβλιοπωλεία και ανήκει σε μια προοδευτική τουρκοκύπρια από την Πάφο που συμμετείχε ενεργά στα πολιτικά δρώμενα και ιδιαίτερα στο επαναπροσεγγιστικό κίνημα τα τελευταία χρόνια. Η φασιστική αυτή επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα κλίμα αναβίωσης του εθνικισμού στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα όπως διαφαίνεται μέσα και από την μνημεική πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια (σημαίες, αγάλματα κλπ) και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την δέουσα σημασία. Η τ/κ πολιτική ηγεσία στο σύνολο της καταδίκασε τον εμπρησμό μιλώντας για κάποιους που προσπαθούν να σπείρουν τον τρόμο και να προκαλέσουν ενδοκοινοτική κοινωνική αναταραχή. Η ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου, ακτιβίστρια Ναχιτέ Μερλέν δήλωσε ότι αυτή η σκοταδιστική επίθεση δεν είχε στόχο απλά τα βιβλία αλλά όλους εμάς που τα χρησιμοποιούν, αυτούς που αγωνίζονται, αυτούς που προωθούν την διάκινηση των ιδεών.